xiǎo tíng rì wǎn huā líng luò, yǐ hù wú liáo zhuāng liǎn báo. bǎo zhēng jīn yā rèn shēng chén,
小庭日晚花零落，倚戶無聊妝臉薄。寶箏金鴨任生塵，

xiù huà gōng fū quán fàng què
繡畫工夫全放卻¤

yǒu shí qù zhe tóng xīn jié, wàn hèn qiān chóu wú chǔ shuō. dāng chū bù hé jǐn ráo yī,
有時覷著同心結，萬恨千愁無處說。當初不合盡饒伊，

yíng de rú jīn cháng hèn bié.
贏得如今長恨別。

jiāng nán rì nuǎn bā jiāo zhǎn, měi rén zhé dé qīn cái jiǎn. shū chéng xiǎo jiǎn jì qíng rén,
江南日暖芭蕉展，美人折得親裁剪。書成小簡寄情人，

lín xíng gèng bǎ qīng qīng niǎn
臨行更把輕輕撚¤

qí zhōng niǎn pò xiàng sī zì, què kǒng láng yí zōng bù shì. ruò hái cāi qiè qiàn rén shū,
其中撚破相思字，卻恐郎疑蹤不似。若還猜妾倩人書，

wù le píng shēng duō shǎo shì.
誤了平生多少事。