fū yí mán róng dí, wèi zhī sì yí, jiǔ fú zhī zhì, dì zài yào huāng
夫夷蛮戎狄，谓之四夷，九服之制，地在要荒。
chūn qiū zhī yì, nèi zhū xià ér wài yí dí
《春秋》之义，内诸夏而外夷狄。
yǐ qí yán yǔ bù tōng, zhì bì bù tóng, fǎ sú guǐ yì, zhǒng lèi guāi shū huò jū jué yù zhī wài, shān hé zhī biǎo, qí qū chuān gǔ zǔ xiǎn zhī dì, yǔ zhōng guó rǎng duàn tǔ gé, bù xiāng qīn shè, fù yì bù jí, zhēng shuò bù jiā, gù yuē" tiān zǐ yǒu dào, shǒu zài sì yí"
以其言语不通，贽币不同，法俗诡异，种类乖殊；或居绝域之外，山河之表，崎岖川谷阻险之地，与中国壤断土隔，不相侵涉，赋役不及，正朔不加，故曰“天子有道，守在四夷”。
yǔ píng jiǔ tǔ, ér xī róng jí xù
禹平九土，而西戎即叙。
qí xìng qì tān lán, xiōng hàn bù rén, sì yí zhī zhōng, róng dí wéi shèn
其性气贪婪，凶悍不仁，四夷之中，戎狄为甚。
ruò zé wèi fú, qiáng zé qīn pàn
弱则畏服，强则侵叛。
suī yǒu xián shèng zhī shì, dà dé zhī jūn, xián wèi néng yǐ tōng huà lǜ dǎo, ér yǐ ēn dé róu huái yě
虽有贤圣之世，大德之君，咸未能以通化率导，而以恩德柔怀也。
dāng qí qiáng yě, yǐ yīn zhī gāo zōng ér bèi yú guǐ fāng, yǒu zhōu wén wáng ér huàn kūn yí xiǎn yǔn, gāo zǔ kùn yú bái dēng, xiào wén jūn yú bà shàng
当其强也，以殷之高宗而惫于鬼方，有周文王而患昆夷、猃狁，高祖困于白登，孝文军于霸上。
jí qí ruò yě, zhōu gōng lái jiǔ yì zhī gòng, zhōng zōng nà chán yú zhī cháo, yǐ yuán chéng zhī wēi, ér yóu sì yí bīn fú
及其弱也，周公来九译之贡，中宗纳单于之朝，以元成之微，而犹四夷宾服。
cǐ qí yǐ rán zhī xiào yě
此其已然之效也。
gù xiōng nú qiú shǒu biān sài, ér hóu yīng chén qí bù kě, chán yú qū xī wèi yāng, wàng zhī yì yǐ bù chén
故匈奴求守边塞，而侯应陈其不可，单于屈膝未央，望之议以不臣。
shì yǐ yǒu dào zhī jūn mù yí dí yě, wéi yǐ dài zhī yǒu bèi, yù zhī yǒu cháng, suī jī sǎng zhí zhì, ér biān chéng bù chí gù shǒu wèi kòu zéi qiáng bào, ér bīng jiǎ bù jiā yuǎn zhēng, qī lìng jìng nèi huò ān, jiāng yì bù qīn ér yǐ
是以有道之君牧夷狄也，惟以待之有备，御之有常，虽稽颡执贽，而边城不弛固守；为寇贼强暴，而兵甲不加远征，期令境内获安，疆埸不侵而已。
jí zhì zhōu shì shī tǒng, zhū hóu zhuān zhēng, yǐ dà jiān xiǎo, zhuǎn xiāng cán miè, fēng jiāng bù gù, ér lì hài yì xīn
及至周室失统，诸侯专征，以大兼小，转相残灭，封疆不固，而利害异心。
róng dí chéng jiàn, dé rù zhōng guó
戎狄乘间，得入中国。
huò zhāo yòu ān fǔ, yǐ wéi jǐ yòng
或招诱安抚，以为己用。
gù shēn zēng zhī huò, diān fù zōng zhōu xiāng gōng yào qín, jù xìng jiāng róng
故申、缯之祸，颠覆宗周；襄公要秦，遽兴姜戎。
dāng chūn qiū shí, yì qú dà lì jū qín jìn zhī yù, lù hún yīn róng chù yī luò zhī jiān, sōu mán zhī shǔ hài jí jì dōng, qīn rù qí sòng, líng nüè xíng wèi, nán yí yǔ běi dí jiāo qīn zhōng guó, bù jué ruò xiàn
当春秋时，义渠、大荔居秦、晋之域，陆浑、阴戎处伊、洛之间，鄋瞒之属害及济东，侵入齐、宋，陵虐邢、卫，南夷与北狄交侵中国，不绝若线。
qí huán rǎng zhī, cún wáng jì jué, běi fá shān róng, yǐ kāi yàn lù
齐桓攘之，存亡继绝，北伐山戎，以开燕路。
gù zhòng ní chēng guǎn zhòng zhī lì, jiā zuǒ rèn zhī gōng
故仲尼称管仲之力，嘉左衽之功。
dǎi zhì chūn qiū zhī mò, zhàn guó fāng shèng, chǔ tūn mán shì, jìn jiǎn lù hún, zhào wǔ hú fú, kāi yú zhōng zhī dì, qín xióng xián yáng, miè yì qú zhī děng
逮至春秋之末，战国方盛，楚吞蛮氏，晋翦陆浑，赵武胡服，开榆中之地，秦雄咸阳，灭义渠之等。
shǐ huáng zhī bìng tiān xià yě, nán jiān bǎi yuè, běi zǒu xiōng nú, wǔ lǐng cháng chéng, róng zú yì jì
始皇之并天下也，南兼百越，北走匈奴，五岭长城，戎卒亿计。
suī shī yì fán yīn, kòu zéi hèng bào, rán yī shì zhī gōng, róng lǔ bēn què, dāng shí zhōng guó wú fù sì yí yě
虽师役烦殷，寇贼横暴，然一世之功，戎虏奔却，当时中国无复四夷也。
hàn xìng ér dōu cháng ān, guān zhōng zhī jùn hào yuē sān fǔ, yǔ gòng yōng zhōu, zōng zhōu fēng hào zhī jiù yě
汉兴而都长安，关中之郡号曰三辅，《禹贡》雍州，宗周丰、镐之旧也。
jí zhì wáng mǎng zhī bài, chì méi yīn zhī, xī dōu huāng huǐ, bǎi xìng liú wáng
及至王莽之败，赤眉因之，西都荒毁，百姓流亡。
jiàn wǔ zhōng, yǐ mǎ yuán lǐng lǒng xī tài shǒu, tǎo pàn qiāng, xǐ qí yú zhǒng yú guān zhōng, jū féng yì hé dōng kòng dì, ér yǔ huá rén zá chǔ
建武中，以马援领陇西太守，讨叛羌，徙其余种于关中，居冯翊、河东空地，而与华人杂处。
shù suì zhī hòu, zú lèi fān xī, jì shì qí féi qiáng, qiě kǔ hàn rén qīn zhī
数岁之后，族类蕃息，既恃其肥强，且苦汉人侵之。
yǒng chū zhī yuán, qí dū wèi wáng hóng shǐ xī yù, fā diào qiāng shì, yǐ wéi xíng wèi
永初之元，骑都尉王弘使西域，发调羌、氏，以为行卫。
yú shì qún qiāng bēn hài, hù xiāng shān dòng, èr zhōu zhī róng, yī shí jù fā, fù mò jiāng shǒu, tú pò chéng yì
于是群羌奔骇，互相扇动，二州之戎，一时俱发，覆没将守，屠破城邑。
dèng zhì zhī zhēng, qì jiǎ wěi bīng, yú shī sàng shī, qián hòu xiāng jì, zhū róng suì chì, zhì yú nán rù shǔ hàn, dōng lüè zhào wèi, táng tū zhǐ guān, qīn jí hé nèi
邓骘之征，弃甲委兵，舆尸丧师，前后相继，诸戎遂炽，至于南入蜀汉，东掠赵、魏，唐突轵关，侵及河内。
jí qiǎn běi jūn zhōng hòu zhū chǒng jiāng wǔ yíng shì yú mèng jīn jù qiāng, shí nián zhī zhōng, yí xià jù bì, rèn shàng mǎ xián jǐn nǎi kè zhī
及遣北军中候朱宠将五营士于孟津距羌，十年之中，夷夏俱毙，任尚、马贤仅乃克之。
cǐ suǒ yǐ wéi hài shēn zhòng lěi nián bù dìng zhě, suī yóu yù zhě zhī wú fāng, jiāng fēi qí cái, yì qǐ bù yǐ kòu fā xīn fù, hài qǐ zhǒu yè, chèn dǔ nán liáo, chuāng dà chí yù zhī gù zāi! zì cǐ zhī hòu, yú jìn bù jìn, xiǎo yǒu jì huì, zhé fù qīn pàn
此所以为害深重、累年不定者，虽由御者之无方，将非其才，亦岂不以寇发心腹，害起肘腋，疢笃难疗，疮大迟愈之故哉！自此之后，余烬不尽，小有际会，辄复侵叛。
mǎ xián niǔ tài, zhōng yú fù bài duàn yǐng lín chōng, zì xī cú lè
马贤忸忲，终于覆败；段颖临冲，自西徂乐。
yōng zhōu zhī róng, cháng wèi guó huàn, zhōng shì zhī kòu, wéi cǐ wèi dà
雍州之戎，常为国患，中世之寇，惟此为大。
hàn mò zhī luàn, guān zhōng cán miè
汉末之乱，关中残灭。
wèi xìng zhī chū, yǔ shǔ fēn gé, jiāng yì zhī róng, yī bǐ yī cǐ
魏兴之初，与蜀分隔，疆埸之戎，一彼一此。
wèi wǔ huáng dì lìng jiāng jūn xià hóu miào cái xià hóu yuān tǎo pàn shì ā guì qiān wàn děng, hòu yīn bá qì hàn zhōng, suì xǐ wǔ dū zhī zhǒng yú qín chuān, yù yǐ ruò kòu qiáng guó, gǎn yù shǔ lǔ
魏武皇帝令将军夏侯妙才（夏侯渊）讨叛氏阿贵、千万等，后因拔弃汉中，遂徙武都之种于秦川，欲以弱寇强国，扞御蜀虏。
cǐ gài quán yí zhī jì, yī shí zhī shì, fēi suǒ yǐ wéi wàn shì zhī lì yě
此盖权宜之计，一时之势，非所以为万世之利也。
jīn zhě dāng zhī, yǐ shòu qí bì yǐ
今者当之，已受其弊矣。
" fū guān zhōng tǔ wò wù fēng, jué tián shàng shàng, jiā yǐ jīng wèi zhī liú gài qí xì lǔ, zhèng guó bái qú guàn jìn xiāng tōng, shǔ jì zhī ráo, mǔ hào yī zhōng, bǎi xìng yáo yǒng qí yīn shí, dì wáng zhī dōu měi yǐ wéi jū, wèi wén róng dí yí zài cǐ tǔ yě
”夫关中土沃物丰，厥田上上，加以泾、渭之流溉其舄卤，郑国、白渠灌浸相通，黍稷之饶，亩号一钟，百姓谣咏其殷实，帝王之都每以为居，未闻戎狄宜在此土也。
fēi wǒ zú lèi, qí xīn bì yì, róng dí zhì tài, bù yǔ huá tóng
非我族类，其心必异，戎狄志态，不与华同。
ér yīn qí shuāi bì, qiān zhī jī fú, shì shù wán xí, wǔ qí qīng ruò, shǐ qí yuàn hèn zhī qì dú yú gǔ suǐ
而因其衰弊，迁之畿服，士庶玩习，侮其轻弱，使其怨恨之气毒于骨髓。
zhì yú fān yù zhòng shèng, zé zuò shēng qí xīn
至于蕃育众盛，则坐生其心。
yǐ tān hàn zhī xìng, xié fèn nù zhī qíng, hòu xì chéng biàn, zhé wèi hèng nì
以贪悍之性，挟愤怒之情，候隙乘便，辄为横逆。
ér jū fēng yù zhī nèi, wú zhàng sāi zhī gé, yǎn bù bèi zhī rén, shōu sàn yě zhī jī, gù néng wéi huò zī rǎo, bào hài bù cè
而居封域之内，无障塞之隔，掩不备之人，收散野之积，故能为祸滋扰，暴害不测。
cǐ bì rán zhī shì, yǐ yàn zhī shì yě
此必然之势，已验之事也。
dāng jīn zhī yí, yí jí bīng wēi fāng shèng, zhòng shì wèi bà, xǐ féng yì běi dì xīn píng ān dìng jiè nèi zhū qiāng, zhe xiān líng hǎn bìng xī zhī zhī dì xǐ fú fēng shǐ píng jīng zhào zhī dī, chū hái lǒng yòu, zhe yīn píng wǔ dū zhī jiè
当今之宜，宜及兵威方盛，众事未罢，徙冯翊、北地、新平、安定界内诸羌，著先零、罕并、析支之地；徙扶风、始平、京兆之氐，出还陇右，著阴平、武都之界。
lǐn qí dào lù zhī liáng, lìng zú zì zhì, gè fù běn zhǒng, fǎn qí jiù tǔ, shǐ shǔ guó fǔ yí jiù ān jí zhī
廪其道路之粮，令足自致，各附本种，反其旧土，使属国、抚夷就安集之。
róng jìn bù zá, bìng dé qí suǒ, shàng hé wǎng gǔ jí xù zhī yì, xià wèi shèng shì yǒng jiǔ zhī guī
戎晋不杂，并得其所，上合往古即叙之义，下为盛世永久之规。
zòng yǒu huá xià zhī xīn, fēng chén zhī jǐng, zé jué yuǎn zhōng guó, gé hé shān hé, suī wèi kòu bào, suǒ hài bù guǎng
纵有猾夏之心，风尘之警，则绝远中国，隔阂山河，虽为寇暴，所害不广。
shì yǐ chōng guó zǐ míng néng yǐ shù wàn zhī zhòng zhì qún qiāng zhī mìng, yǒu zhēng wú zhàn, quán jūn dú kè, suī yǒu móu mó shēn jì, miào shèng yuǎn tú, qǐ bù yǐ huá yí yì chù, róng xià qū bié, yào sài yì shǒu zhī gù, dé chéng qí gōng yě zāi! nán zhě yuē: fāng jīn guān zhōng zhī huò, bào bīng èr zài, zhēng shù zhī láo, lǎo shī shí wàn, shuǐ hàn zhī hài, jiàn jī lèi huāng, yì lì zhī zāi, zhá chài yāo hūn
是以充国、子明能以数万之众制群羌之命，有征无战，全军独克，虽有谋谟深计，庙胜远图，岂不以华夷异处，戎夏区别，要塞易守之故，得成其功也哉！难者曰：方今关中之祸，暴兵二载，征戍之劳，老师十万，水旱之害，荐饥累荒，疫疠之灾，札瘥夭昏。
xiōng nì jì lù, huǐ è chū fù, qiě kuǎn qiě wèi, xián huái wēi jù, bǎi xìng chóu kǔ, yì rén tóng lǜ, wàng níng xī zhī yǒu qī, ruò kū hàn zhī sī yǔ lù, chéng yí zhèn zhī yǐ ān yù
凶逆既戮，悔恶初附，且款且畏，咸怀危惧，百姓愁苦，异人同虑，望宁息之有期，若枯旱之思雨露，诚宜镇之以安豫。
ér zi fāng yù zuò yì qǐ tú, xìng gōng zào shì, shǐ pí cuì zhī zhòng, xǐ zì cāi zhī kòu, yǐ wú gǔ zhī rén, qiān fá shí zhī lǔ, kǒng shì jìn lì qū, xù yè bù zú, qiāng róng lí sàn, xīn bù kě yī, qián hài wèi jí mǐ, ér hòu biàn fù héng chū yǐ
而子方欲作役起徒，兴功造事，使疲悴之众，徙自猜之寇，以无谷之人，迁乏食之虏，恐势尽力屈，绪业不卒，羌戎离散，心不可一，前害未及弭，而后变复横出矣。
dá yuē: qiāng róng jiǎo huá, shàn xiāng hào shǔ, gōng chéng yě zhàn, shāng hài mù shǒu, lián bīng jù zhòng, zài lí hán shǔ yǐ
答曰：羌戎狡猾，擅相号署，攻城野战，伤害牧守，连兵聚众，载离寒暑矣。
ér jīn yì lèi wǎ jiě, tóng zhǒng tǔ bēng, lǎo yòu xì lǔ, dīng zhuàng jiàng sàn, qín lí shòu bèng, bù néng xiāng yī
而今异类瓦解，同种土崩，老幼系虏，丁壮降散，禽离兽迸，不能相一。
zi yǐ cǐ děng wéi shàng xié yú zī, huǐ è fǎn shàn, huái wǒ dé huì ér lái róu fù hū? jiāng shì qióng dào jǐn, zhì lì jù kùn, jù wǒ bīng zhū yǐ zhì yú cǐ hū? yuē, wú yǒu yú lì, shì qióng dào jǐn gù yě
子以此等为尚挟余资，悔恶反善，怀我德惠而来柔附乎？将势穷道尽，智力俱困，惧我兵诛以至于此乎？曰，无有余力，势穷道尽故也。
rán zé wǒ néng zhì qí duǎn cháng zhī mìng, ér lìng qí jìn tuì yóu jǐ yǐ
然则我能制其短长之命，而令其进退由己矣。
fū lè qí yè zhě bù yì shì, ān qí jū zhě wú qiān zhì
夫乐其业者不易事，安其居者无迁志。
fāng qí zì yí wēi jù, wèi bù cù jù, gù kě zhì yǐ bīng wēi, shǐ zhī zuǒ yòu wú wéi yě
方其自疑危惧，畏怖促遽，故可制以兵威，使之左右无违也。
dài qí sǐ wáng sàn liú, lí tì wèi jiū, yǔ guān zhōng zhī rén, hù jiē wèi chóu, gù kě xiá qiān yuǎn chù, lìng qí xīn bù huái tǔ yě
迨其死亡散流，离逷未鸠，与关中之人，户皆为仇，故可遐迁远处，令其心不怀土也。
fū shèng xián zhī móu shì yě, wèi zhī yú wèi yǒu, lǐ zhī yú wèi luàn, dào bù zhe ér píng, dé bù xiǎn ér chéng
夫圣贤之谋事也，为之于未有，理之于未乱，道不著而平，德不显而成。
qí cì zé néng zhuǎn huò wéi fú, yīn bài wèi gōng, zhí kùn bì jì, yù fǒu néng tōng
其次则能转祸为福，因败为功，值困必济，遇否能通。
jīn zi zāo bì shì zhī zhōng ér bù tú gèng zhì zhī shǐ, ài yì zhé zhī qín ér dé fù chē zhī guǐ, hé zāi? qiě guān zhōng zhī rén bǎi yú wàn kǒu, lǜ qí shǎo duō, róng dí jū bàn, chù zhī yǔ qiān, bì xū kǒu shí
今子遭弊事之终而不图更制之始，爱易辙之勤而得覆车之轨，何哉？且关中之人百余万口，率其少多，戎狄居半，处之与迁，必须口实。
ruò yǒu qióng fá sǎn lì bù jì zhě, gù dāng qīng guān zhōng zhī gǔ yǐ quán qí shēng shēng zhī jì, bì wú jǐ yú gōu hè ér bù wéi qīn lüè zhī hài yě
若有穷乏糁粒不继者，故当倾关中之谷以全其生生之计，必无挤于沟壑而不为侵掠之害也。
jīn wǒ qiān zhī, chuán shí ér zhì, fù qí zhǒng zú, zì shǐ xiāng shàn, ér qín dì zhī rén dé qí bàn gǔ, cǐ wèi jì xíng zhě yǐ lǐn liáng, yí jū zhě yǐ jī cāng, kuān guān zhōng zhī bī, qù dào zéi zhī yuán, chú dàn xī zhī sǔn, jiàn zhōng nián zhī yì
今我迁之，传食而至，附其种族，自使相赡，而秦地之人得其半谷，此为济行者以廪粮，遗居者以积仓，宽关中之逼，去盗贼之原，除旦夕之损，建终年之益。
ruò dàn zàn jǔ zhī xiǎo láo, ér wàng yǒng yì zhī hóng cè xī rì yuè zhī fán kǔ, ér yí lěi shì zhī kòu dí, fēi suǒ wèi néng kāi wù chéng wù, chuàng yè chuí tǒng, chóng qí tà jī, móu jí zǐ sūn zhě yě
若惮暂举之小劳，而忘永逸之弘策；惜日月之烦苦，而遗累世之寇敌，非所谓能开物成务，创业垂统，崇其拓迹，谋及子孙者也。
bīng zhōu zhī hú, běn shí xiōng nú jié è zhī kòu yě
并州之胡，本实匈奴桀恶之寇也。
hàn xuān zhī shì, dòng něi cán pò, guó nèi wǔ liè, hòu hé wéi èr, hū hán xié suì shuāi ruò gū wēi, bù néng zì cún, yī zǔ sè xià, wěi zhì róu fú
汉宣之世，冻馁残破，国内五裂，后合为二，呼韩邪遂衰弱孤危，不能自存，依阻塞下，委质柔服。
jiàn wǔ zhōng, nán chán yú fù lái jiàng fù, suì lìng rù sāi, jū yú mò nán, shù shì zhī hòu, yì zhé pàn lì, gù hé xī liáng jǐn róng chē lǚ zhēng
建武中，南单于复来降附，遂令入塞，居于漠南，数世之后，亦辄叛戾，故何熙、梁槿戎车屡征。
zhōng píng zhōng, yǐ huáng jīn zéi qǐ, fā diào qí bīng, bù zhòng bù cóng, ér shā qiāng qú
中平中，以黄巾贼起，发调其兵，部众不从，而杀羌渠。
yóu shì yú mí fú luó qiú zhù yú hàn, yǐ tǎo qí zéi
由是於弥扶罗求助于汉，以讨其贼。
réng zhí shì sāng luàn, suì chéng xìn ér zuò, lǔ lüè zhào wèi, kòu zhì hé nán
仍值世丧乱，遂乘衅而作，卤掠赵、魏，寇至河南。
jiàn ān zhōng, yòu shǐ yòu xián wáng qù bēi yòu zhì hū chú quán, tīng qí bù luò sǎn jū liù jùn
建安中，又使右贤王去卑诱质呼厨泉，听其部落散居六郡。
xián xī zhī jì, yǐ yī bù tài qiáng, fēn wéi sān shuài
咸熙之际，以一部太强，分为三率。
tài shǐ zhī chū, yòu zēng wèi sì
泰始之初，又增为四。
yú shì liú měng nèi pàn, lián jié wài lǔ
于是刘猛内叛，连结外虏。
jìn zhě hǎo sàn zhī biàn, fā yú gǔ yuǎn
近者郝散之变，发于谷远。
jīn wǔ bù zhī zhòng, hù zhì shù wàn, rén kǒu zhī shèng, guò yú xī róng
今五部之众，户至数万，人口之盛，过于西戎。
rán qí tiān xìng xiāo yǒng, gōng mǎ biàn lì, bèi yú dī qiāng
然其天性骁勇，弓马便利，倍于氐、羌。
ruò yǒu bù yú fēng chén zhī lǜ, zé bīng zhōu zhī yù kě wèi hán xīn
若有不虞风尘之虑，则并州之域可为寒心。
xíng yáng jù lí běn jū liáo dōng sài wài, zhèng shǐ zhōng, yōu zhōu cì shǐ wú qiū jiǎn fá qí pàn zhě, xǐ qí yú zhǒng
荥阳句骊本居辽东塞外，正始中，幽州刺史毋丘俭伐其叛者，徙其余种。
shǐ xǐ zhī shí, hù luò bǎi shù, zǐ sūn zī xī, jīn yǐ qiān jì, shù shì zhī hòu, bì zhì yīn chì
始徙之时，户落百数，子孙孳息，今以千计，数世之后，必至殷炽。
jīn bǎi xìng shī zhí, yóu huò wáng pàn, quǎn mǎ féi chōng, zé yǒu shì niè, kuàng yú yí dí, néng bù wéi biàn! dàn gù qí wēi ruò shì lì bù chén ěr
今百姓失职，犹或亡叛，犬马肥充，则有噬啮，况于夷狄，能不为变！但顾其微弱势力不陈耳。
fū wèi bāng zhě, huàn bù zài pín ér zài bù jūn, yōu bù zài guǎ ér zài bù ān
夫为邦者，患不在贫而在不均，忧不在寡而在不安。
yǐ sì hǎi zhī guǎng, shì shù zhī fù, qǐ xū yí lǔ zài nèi, rán hòu qǔ zú zāi! cǐ děng jiē kě shēn yù fā qiǎn, hái qí běn yù, wèi bǐ jī lǚ huái tǔ zhī sī, shì wǒ huá xià xiān jiè zhī yōu
以四海之广，士庶之富，岂须夷虏在内，然后取足哉！此等皆可申谕发遣，还其本域，慰彼羁旅怀土之思，释我华夏纤介之忧。
huì cǐ zhōng guó, yǐ suí sì fāng, dé shī yǒng shì, yú jì wèi zhǎng
惠此中国，以绥四方，德施永世，于计为长。
