fū yí mán róng dí, wèi zhī sì yí, jiǔ fú zhī zhì, dì zài yào huāng
夫夷蠻戎狄，謂之四夷，九服之制，地在要荒。
chūn qiū zhī yì, nèi zhū xià ér wài yí dí
《春秋》之義，內諸夏而外夷狄。
yǐ qí yán yǔ bù tōng, zhì bì bù tóng, fǎ sú guǐ yì, zhǒng lèi guāi shū huò jū jué yù zhī wài, shān hé zhī biǎo, qí qū chuān gǔ zǔ xiǎn zhī dì, yǔ zhōng guó rǎng duàn tǔ gé, bù xiāng qīn shè, fù yì bù jí, zhēng shuò bù jiā, gù yuē" tiān zǐ yǒu dào, shǒu zài sì yí"
以其言語不通，贄幣不同，法俗詭異，種類乖殊；或居絕域之外，山河之表，崎嶇川谷阻險之地，與中國壤斷土隔，不相侵涉，賦役不及，正朔不加，故曰「天子有道，守在四夷」。
yǔ píng jiǔ tǔ, ér xī róng jí xù
禹平九土，而西戎即敘。
qí xìng qì tān lán, xiōng hàn bù rén, sì yí zhī zhōng, róng dí wéi shèn
其性氣貪婪，兇悍不仁，四夷之中，戎狄為甚。
ruò zé wèi fú, qiáng zé qīn pàn
弱則畏服，強則侵叛。
suī yǒu xián shèng zhī shì, dà dé zhī jūn, xián wèi néng yǐ tōng huà lǜ dǎo, ér yǐ ēn dé róu huái yě
雖有賢聖之世，大德之君，咸未能以通化率導，而以恩德柔懷也。
dāng qí qiáng yě, yǐ yīn zhī gāo zōng ér bèi yú guǐ fāng, yǒu zhōu wén wáng ér huàn kūn yí xiǎn yǔn, gāo zǔ kùn yú bái dēng, xiào wén jūn yú bà shàng
當其強也，以殷之高宗而憊於鬼方，有周文王而患昆夷、獫狁，高祖困於白登，孝文軍於霸上。
jí qí ruò yě, zhōu gōng lái jiǔ yì zhī gòng, zhōng zōng nà chán yú zhī cháo, yǐ yuán chéng zhī wēi, ér yóu sì yí bīn fú
及其弱也，周公來九譯之貢，中宗納單于之朝，以元成之微，而猶四夷賓服。
cǐ qí yǐ rán zhī xiào yě
此其已然之效也。
gù xiōng nú qiú shǒu biān sài, ér hóu yīng chén qí bù kě, chán yú qū xī wèi yāng, wàng zhī yì yǐ bù chén
故匈奴求守邊塞，而侯應陳其不可，單于屈膝未央，望之議以不臣。
shì yǐ yǒu dào zhī jūn mù yí dí yě, wéi yǐ dài zhī yǒu bèi, yù zhī yǒu cháng, suī jī sǎng zhí zhì, ér biān chéng bù chí gù shǒu wèi kòu zéi qiáng bào, ér bīng jiǎ bù jiā yuǎn zhēng, qī lìng jìng nèi huò ān, jiāng yì bù qīn ér yǐ
是以有道之君牧夷狄也，惟以待之有備，御之有常，雖稽顙執贄，而邊城不弛固守；為寇賊強暴，而兵甲不加遠征，期令境內獲安，疆埸不侵而已。
jí zhì zhōu shì shī tǒng, zhū hóu zhuān zhēng, yǐ dà jiān xiǎo, zhuǎn xiāng cán miè, fēng jiāng bù gù, ér lì hài yì xīn
及至周室失統，諸侯專征，以大兼小，轉相殘滅，封疆不固，而利害異心。
róng dí chéng jiàn, dé rù zhōng guó
戎狄乘間，得入中國。
huò zhāo yòu ān fǔ, yǐ wéi jǐ yòng
或招誘安撫，以為己用。
gù shēn zēng zhī huò, diān fù zōng zhōu xiāng gōng yào qín, jù xìng jiāng róng
故申、繒之禍，顛覆宗周；襄公要秦，遽興姜戎。
dāng chūn qiū shí, yì qú dà lì jū qín jìn zhī yù, lù hún yīn róng chù yī luò zhī jiān, sōu mán zhī shǔ hài jí jì dōng, qīn rù qí sòng, líng nüè xíng wèi, nán yí yǔ běi dí jiāo qīn zhōng guó, bù jué ruò xiàn
當春秋時，義渠、大荔居秦、晉之域，陸渾、陰戎處伊、洛之間，鄋瞞之屬害及濟東，侵入齊、宋，陵虐邢、衛，南夷與北狄交侵中國，不絕若線。
qí huán rǎng zhī, cún wáng jì jué, běi fá shān róng, yǐ kāi yàn lù
齊桓攘之，存亡繼絕，北伐山戎，以開燕路。
gù zhòng ní chēng guǎn zhòng zhī lì, jiā zuǒ rèn zhī gōng
故仲尼稱管仲之力，嘉左衽之功。
dǎi zhì chūn qiū zhī mò, zhàn guó fāng shèng, chǔ tūn mán shì, jìn jiǎn lù hún, zhào wǔ hú fú, kāi yú zhōng zhī dì, qín xióng xián yáng, miè yì qú zhī děng
逮至春秋之末，戰國方盛，楚吞蠻氏，晉翦陸渾，趙武胡服，開榆中之地，秦雄咸陽，滅義渠之等。
shǐ huáng zhī bìng tiān xià yě, nán jiān bǎi yuè, běi zǒu xiōng nú, wǔ lǐng cháng chéng, róng zú yì jì
始皇之並天下也，南兼百越，北走匈奴，五嶺長城，戎卒億計。
suī shī yì fán yīn, kòu zéi hèng bào, rán yī shì zhī gōng, róng lǔ bēn què, dāng shí zhōng guó wú fù sì yí yě
雖師役煩殷，寇賊橫暴，然一世之功，戎虜奔卻，當時中國無復四夷也。
hàn xìng ér dōu cháng ān, guān zhōng zhī jùn hào yuē sān fǔ, yǔ gòng yōng zhōu, zōng zhōu fēng hào zhī jiù yě
漢興而都長安，關中之郡號曰三輔，《禹貢》雍州，宗周豐、鎬之舊也。
jí zhì wáng mǎng zhī bài, chì méi yīn zhī, xī dōu huāng huǐ, bǎi xìng liú wáng
及至王莽之敗，赤眉因之，西都荒毀，百姓流亡。
jiàn wǔ zhōng, yǐ mǎ yuán lǐng lǒng xī tài shǒu, tǎo pàn qiāng, xǐ qí yú zhǒng yú guān zhōng, jū féng yì hé dōng kòng dì, ér yǔ huá rén zá chǔ
建武中，以馬援領隴西太守，討叛羌，徙其餘種於關中，居馮翊、河東空地，而與華人雜處。
shù suì zhī hòu, zú lèi fān xī, jì shì qí féi qiáng, qiě kǔ hàn rén qīn zhī
數歲之後，族類蕃息，既恃其肥強，且苦漢人侵之。
yǒng chū zhī yuán, qí dū wèi wáng hóng shǐ xī yù, fā diào qiāng shì, yǐ wéi xíng wèi
永初之元，騎都尉王弘使西域，發調羌、氏，以為行衛。
yú shì qún qiāng bēn hài, hù xiāng shān dòng, èr zhōu zhī róng, yī shí jù fā, fù mò jiāng shǒu, tú pò chéng yì
於是群羌奔駭，互相扇動，二州之戎，一時俱發，覆沒將守，屠破城邑。
dèng zhì zhī zhēng, qì jiǎ wěi bīng, yú shī sàng shī, qián hòu xiāng jì, zhū róng suì chì, zhì yú nán rù shǔ hàn, dōng lüè zhào wèi, táng tū zhǐ guān, qīn jí hé nèi
鄧騭之徵，棄甲委兵，輿屍喪師，前後相繼，諸戎遂熾，至於南入蜀漢，東掠趙、魏，唐突軹關，侵及河內。
jí qiǎn běi jūn zhōng hòu zhū chǒng jiāng wǔ yíng shì yú mèng jīn jù qiāng, shí nián zhī zhōng, yí xià jù bì, rèn shàng mǎ xián jǐn nǎi kè zhī
及遣北軍中候朱寵將五營士於孟津距羌，十年之中，夷夏俱斃，任尚、馬賢僅乃克之。
cǐ suǒ yǐ wéi hài shēn zhòng lěi nián bù dìng zhě, suī yóu yù zhě zhī wú fāng, jiāng fēi qí cái, yì qǐ bù yǐ kòu fā xīn fù, hài qǐ zhǒu yè, chèn dǔ nán liáo, chuāng dà chí yù zhī gù zāi! zì cǐ zhī hòu, yú jìn bù jìn, xiǎo yǒu jì huì, zhé fù qīn pàn
此所以為害深重、累年不定者，雖由御者之無方，將非其才，亦豈不以寇發心腹，害起肘腋，疢篤難療，瘡大遲愈之故哉！自此之後，餘燼不盡，小有際會，輒復侵叛。
mǎ xián niǔ tài, zhōng yú fù bài duàn yǐng lín chōng, zì xī cú lè
馬賢忸忲，終於覆敗；段穎臨沖，自西徂樂。
yōng zhōu zhī róng, cháng wèi guó huàn, zhōng shì zhī kòu, wéi cǐ wèi dà
雍州之戎，常為國患，中世之寇，惟此為大。
hàn mò zhī luàn, guān zhōng cán miè
漢末之亂，關中殘滅。
wèi xìng zhī chū, yǔ shǔ fēn gé, jiāng yì zhī róng, yī bǐ yī cǐ
魏興之初，與蜀分隔，疆埸之戎，一彼一此。
wèi wǔ huáng dì lìng jiāng jūn xià hóu miào cái xià hóu yuān tǎo pàn shì ā guì qiān wàn děng, hòu yīn bá qì hàn zhōng, suì xǐ wǔ dū zhī zhǒng yú qín chuān, yù yǐ ruò kòu qiáng guó, gǎn yù shǔ lǔ
魏武皇帝令將軍夏侯妙才（夏侯淵）討叛氏阿貴、千萬等，後因拔棄漢中，遂徙武都之種於秦川，欲以弱寇強國，扞御蜀虜。
cǐ gài quán yí zhī jì, yī shí zhī shì, fēi suǒ yǐ wéi wàn shì zhī lì yě
此蓋權宜之計，一時之勢，非所以為萬世之利也。
jīn zhě dāng zhī, yǐ shòu qí bì yǐ
今者當之，已受其弊矣。
" fū guān zhōng tǔ wò wù fēng, jué tián shàng shàng, jiā yǐ jīng wèi zhī liú gài qí xì lǔ, zhèng guó bái qú guàn jìn xiāng tōng, shǔ jì zhī ráo, mǔ hào yī zhōng, bǎi xìng yáo yǒng qí yīn shí, dì wáng zhī dōu měi yǐ wéi jū, wèi wén róng dí yí zài cǐ tǔ yě
」夫關中土沃物豐，厥田上上，加以涇、渭之流溉其舄鹵，鄭國、白渠灌浸相通，黍稷之饒，畝號一鍾，百姓謠詠其殷實，帝王之都每以為居，未聞戎狄宜在此土也。
fēi wǒ zú lèi, qí xīn bì yì, róng dí zhì tài, bù yǔ huá tóng
非我族類，其心必異，戎狄志態，不與華同。
ér yīn qí shuāi bì, qiān zhī jī fú, shì shù wán xí, wǔ qí qīng ruò, shǐ qí yuàn hèn zhī qì dú yú gǔ suǐ
而因其衰弊，遷之畿服，士庶玩習，侮其輕弱，使其怨恨之氣毒於骨髓。
zhì yú fān yù zhòng shèng, zé zuò shēng qí xīn
至於蕃育眾盛，則坐生其心。
yǐ tān hàn zhī xìng, xié fèn nù zhī qíng, hòu xì chéng biàn, zhé wèi hèng nì
以貪悍之性，挾憤怒之情，候隙乘便，輒為橫逆。
ér jū fēng yù zhī nèi, wú zhàng sāi zhī gé, yǎn bù bèi zhī rén, shōu sàn yě zhī jī, gù néng wéi huò zī rǎo, bào hài bù cè
而居封域之內，無障塞之隔，掩不備之人，收散野之積，故能為禍滋擾，暴害不測。
cǐ bì rán zhī shì, yǐ yàn zhī shì yě
此必然之勢，已驗之事也。
dāng jīn zhī yí, yí jí bīng wēi fāng shèng, zhòng shì wèi bà, xǐ féng yì běi dì xīn píng ān dìng jiè nèi zhū qiāng, zhe xiān líng hǎn bìng xī zhī zhī dì xǐ fú fēng shǐ píng jīng zhào zhī dī, chū hái lǒng yòu, zhe yīn píng wǔ dū zhī jiè
當今之宜，宜及兵威方盛，眾事未罷，徙馮翊、北地、新平、安定界內諸羌，著先零、罕並、析支之地；徙扶風、始平、京兆之氐，出還隴右，著陰平、武都之界。
lǐn qí dào lù zhī liáng, lìng zú zì zhì, gè fù běn zhǒng, fǎn qí jiù tǔ, shǐ shǔ guó fǔ yí jiù ān jí zhī
廩其道路之糧，令足自致，各附本種，反其舊土，使屬國、撫夷就安集之。
róng jìn bù zá, bìng dé qí suǒ, shàng hé wǎng gǔ jí xù zhī yì, xià wèi shèng shì yǒng jiǔ zhī guī
戎晉不雜，並得其所，上合往古即敘之義，下為盛世永久之規。
zòng yǒu huá xià zhī xīn, fēng chén zhī jǐng, zé jué yuǎn zhōng guó, gé hé shān hé, suī wèi kòu bào, suǒ hài bù guǎng
縱有猾夏之心，風塵之警，則絕遠中國，隔閡山河，雖為寇暴，所害不廣。
shì yǐ chōng guó zǐ míng néng yǐ shù wàn zhī zhòng zhì qún qiāng zhī mìng, yǒu zhēng wú zhàn, quán jūn dú kè, suī yǒu móu mó shēn jì, miào shèng yuǎn tú, qǐ bù yǐ huá yí yì chù, róng xià qū bié, yào sài yì shǒu zhī gù, dé chéng qí gōng yě zāi! nán zhě yuē: fāng jīn guān zhōng zhī huò, bào bīng èr zài, zhēng shù zhī láo, lǎo shī shí wàn, shuǐ hàn zhī hài, jiàn jī lèi huāng, yì lì zhī zāi, zhá chài yāo hūn
是以充國、子明能以數萬之眾制群羌之命，有徵無戰，全軍獨克，雖有謀謨深計，廟勝遠圖，豈不以華夷異處，戎夏區別，要塞易守之故，得成其功也哉！難者曰：方今關中之禍，暴兵二載，征戍之勞，老師十萬，水旱之害，荐饑累荒，疫癘之災，札瘥夭昏。
xiōng nì jì lù, huǐ è chū fù, qiě kuǎn qiě wèi, xián huái wēi jù, bǎi xìng chóu kǔ, yì rén tóng lǜ, wàng níng xī zhī yǒu qī, ruò kū hàn zhī sī yǔ lù, chéng yí zhèn zhī yǐ ān yù
凶逆既戮，悔惡初附，且款且畏，咸懷危懼，百姓愁苦，異人同慮，望寧息之有期，若枯旱之思雨露，誠宜鎮之以安豫。
ér zi fāng yù zuò yì qǐ tú, xìng gōng zào shì, shǐ pí cuì zhī zhòng, xǐ zì cāi zhī kòu, yǐ wú gǔ zhī rén, qiān fá shí zhī lǔ, kǒng shì jìn lì qū, xù yè bù zú, qiāng róng lí sàn, xīn bù kě yī, qián hài wèi jí mǐ, ér hòu biàn fù héng chū yǐ
而子方欲作役起徒，興功造事，使疲悴之眾，徙自猜之寇，以無谷之人，遷乏食之虜，恐勢盡力屈，緒業不卒，羌戎離散，心不可一，前害未及弭，而後變復橫出矣。
dá yuē: qiāng róng jiǎo huá, shàn xiāng hào shǔ, gōng chéng yě zhàn, shāng hài mù shǒu, lián bīng jù zhòng, zài lí hán shǔ yǐ
答曰：羌戎狡猾，擅相號署，攻城野戰，傷害牧守，連兵聚眾，載離寒暑矣。
ér jīn yì lèi wǎ jiě, tóng zhǒng tǔ bēng, lǎo yòu xì lǔ, dīng zhuàng jiàng sàn, qín lí shòu bèng, bù néng xiāng yī
而今異類瓦解，同種土崩，老幼系虜，丁壯降散，禽離獸迸，不能相一。
zi yǐ cǐ děng wéi shàng xié yú zī, huǐ è fǎn shàn, huái wǒ dé huì ér lái róu fù hū? jiāng shì qióng dào jǐn, zhì lì jù kùn, jù wǒ bīng zhū yǐ zhì yú cǐ hū? yuē, wú yǒu yú lì, shì qióng dào jǐn gù yě
子以此等為尚挾余資，悔惡反善，懷我德惠而來柔附乎？將勢窮道盡，智力俱困，懼我兵誅以至於此乎？曰，無有餘力，勢窮道盡故也。
rán zé wǒ néng zhì qí duǎn cháng zhī mìng, ér lìng qí jìn tuì yóu jǐ yǐ
然則我能制其短長之命，而令其進退由己矣。
fū lè qí yè zhě bù yì shì, ān qí jū zhě wú qiān zhì
夫樂其業者不易事，安其居者無遷志。
fāng qí zì yí wēi jù, wèi bù cù jù, gù kě zhì yǐ bīng wēi, shǐ zhī zuǒ yòu wú wéi yě
方其自疑危懼，畏怖促遽，故可制以兵威，使之左右無違也。
dài qí sǐ wáng sàn liú, lí tì wèi jiū, yǔ guān zhōng zhī rén, hù jiē wèi chóu, gù kě xiá qiān yuǎn chù, lìng qí xīn bù huái tǔ yě
迨其死亡散流，離逷未鳩，與關中之人，戶皆為仇，故可遐遷遠處，令其心不懷土也。
fū shèng xián zhī móu shì yě, wèi zhī yú wèi yǒu, lǐ zhī yú wèi luàn, dào bù zhe ér píng, dé bù xiǎn ér chéng
夫聖賢之謀事也，為之於未有，理之於未亂，道不著而平，德不顯而成。
qí cì zé néng zhuǎn huò wéi fú, yīn bài wèi gōng, zhí kùn bì jì, yù fǒu néng tōng
其次則能轉禍為福，因敗為功，值困必濟，遇否能通。
jīn zi zāo bì shì zhī zhōng ér bù tú gèng zhì zhī shǐ, ài yì zhé zhī qín ér dé fù chē zhī guǐ, hé zāi? qiě guān zhōng zhī rén bǎi yú wàn kǒu, lǜ qí shǎo duō, róng dí jū bàn, chù zhī yǔ qiān, bì xū kǒu shí
今子遭弊事之終而不圖更制之始，愛易轍之勤而得覆車之軌，何哉？且關中之人百餘萬口，率其少多，戎狄居半，處之與遷，必須口實。
ruò yǒu qióng fá sǎn lì bù jì zhě, gù dāng qīng guān zhōng zhī gǔ yǐ quán qí shēng shēng zhī jì, bì wú jǐ yú gōu hè ér bù wéi qīn lüè zhī hài yě
若有窮乏糝粒不繼者，故當傾關中之谷以全其生生之計，必無擠於溝壑而不為侵掠之害也。
jīn wǒ qiān zhī, chuán shí ér zhì, fù qí zhǒng zú, zì shǐ xiāng shàn, ér qín dì zhī rén dé qí bàn gǔ, cǐ wèi jì xíng zhě yǐ lǐn liáng, yí jū zhě yǐ jī cāng, kuān guān zhōng zhī bī, qù dào zéi zhī yuán, chú dàn xī zhī sǔn, jiàn zhōng nián zhī yì
今我遷之，傳食而至，附其種族，自使相贍，而秦地之人得其半谷，此為濟行者以廩糧，遺居者以積倉，寬關中之逼，去盜賊之原，除旦夕之損，建終年之益。
ruò dàn zàn jǔ zhī xiǎo láo, ér wàng yǒng yì zhī hóng cè xī rì yuè zhī fán kǔ, ér yí lěi shì zhī kòu dí, fēi suǒ wèi néng kāi wù chéng wù, chuàng yè chuí tǒng, chóng qí tà jī, móu jí zǐ sūn zhě yě
若憚暫舉之小勞，而忘永逸之弘策；惜日月之煩苦，而遺累世之寇敵，非所謂能開物成務，創業垂統，崇其拓跡，謀及子孫者也。
bīng zhōu zhī hú, běn shí xiōng nú jié è zhī kòu yě
并州之胡，本實匈奴桀惡之寇也。
hàn xuān zhī shì, dòng něi cán pò, guó nèi wǔ liè, hòu hé wéi èr, hū hán xié suì shuāi ruò gū wēi, bù néng zì cún, yī zǔ sè xià, wěi zhì róu fú
漢宣之世，凍餒殘破，國內五裂，後合為二，呼韓邪遂衰弱孤危，不能自存，依阻塞下，委質柔服。
jiàn wǔ zhōng, nán chán yú fù lái jiàng fù, suì lìng rù sāi, jū yú mò nán, shù shì zhī hòu, yì zhé pàn lì, gù hé xī liáng jǐn róng chē lǚ zhēng
建武中，南單于復來降附，遂令入塞，居於漠南，數世之後，亦輒叛戾，故何熙、梁槿戎車屢征。
zhōng píng zhōng, yǐ huáng jīn zéi qǐ, fā diào qí bīng, bù zhòng bù cóng, ér shā qiāng qú
中平中，以黃巾賊起，發調其兵，部眾不從，而殺羌渠。
yóu shì yú mí fú luó qiú zhù yú hàn, yǐ tǎo qí zéi
由是於彌扶羅求助於漢，以討其賊。
réng zhí shì sāng luàn, suì chéng xìn ér zuò, lǔ lüè zhào wèi, kòu zhì hé nán
仍值世喪亂，遂乘釁而作，鹵掠趙、魏，寇至河南。
jiàn ān zhōng, yòu shǐ yòu xián wáng qù bēi yòu zhì hū chú quán, tīng qí bù luò sǎn jū liù jùn
建安中，又使右賢王去卑誘質呼廚泉，聽其部落散居六郡。
xián xī zhī jì, yǐ yī bù tài qiáng, fēn wéi sān shuài
咸熙之際，以一部太強，分為三率。
tài shǐ zhī chū, yòu zēng wèi sì
泰始之初，又增為四。
yú shì liú měng nèi pàn, lián jié wài lǔ
於是劉猛內叛，連結外虜。
jìn zhě hǎo sàn zhī biàn, fā yú gǔ yuǎn
近者郝散之變，發於谷遠。
jīn wǔ bù zhī zhòng, hù zhì shù wàn, rén kǒu zhī shèng, guò yú xī róng
今五部之眾，戶至數萬，人口之盛，過於西戎。
rán qí tiān xìng xiāo yǒng, gōng mǎ biàn lì, bèi yú dī qiāng
然其天性驍勇，弓馬便利，倍於氐、羌。
ruò yǒu bù yú fēng chén zhī lǜ, zé bīng zhōu zhī yù kě wèi hán xīn
若有不虞風塵之慮，則并州之域可為寒心。
xíng yáng jù lí běn jū liáo dōng sài wài, zhèng shǐ zhōng, yōu zhōu cì shǐ wú qiū jiǎn fá qí pàn zhě, xǐ qí yú zhǒng
滎陽句驪本居遼東塞外，正始中，幽州刺史毋丘儉伐其叛者，徙其餘種。
shǐ xǐ zhī shí, hù luò bǎi shù, zǐ sūn zī xī, jīn yǐ qiān jì, shù shì zhī hòu, bì zhì yīn chì
始徙之時，戶落百數，子孫孳息，今以千計，數世之後，必至殷熾。
jīn bǎi xìng shī zhí, yóu huò wáng pàn, quǎn mǎ féi chōng, zé yǒu shì niè, kuàng yú yí dí, néng bù wéi biàn! dàn gù qí wēi ruò shì lì bù chén ěr
今百姓失職，猶或亡叛，犬馬肥充，則有噬齧，況於夷狄，能不為變！但顧其微弱勢力不陳耳。
fū wèi bāng zhě, huàn bù zài pín ér zài bù jūn, yōu bù zài guǎ ér zài bù ān
夫為邦者，患不在貧而在不均，憂不在寡而在不安。
yǐ sì hǎi zhī guǎng, shì shù zhī fù, qǐ xū yí lǔ zài nèi, rán hòu qǔ zú zāi! cǐ děng jiē kě shēn yù fā qiǎn, hái qí běn yù, wèi bǐ jī lǚ huái tǔ zhī sī, shì wǒ huá xià xiān jiè zhī yōu
以四海之廣，士庶之富，豈須夷虜在內，然後取足哉！此等皆可申諭發遣，還其本域，慰彼羈旅懷土之思，釋我華夏纖介之憂。
huì cǐ zhōng guó, yǐ suí sì fāng, dé shī yǒng shì, yú jì wèi zhǎng
惠此中國，以綏四方，德施永世，於計為長。
