tí qíng
○題情

àn sī jīn wū pèi hé chūn jiāo, shì nà yì diǎn huā xīng zhào yě. xiàng zhè huān yú zhōng shēn mái le huò gēn miáo, wǒ yī cóng
暗思金屋配合春嬌，是那一點花星照也。向這歡娛中深埋了禍根苗，我一從

jiàn le nà gè yāo ráo, tā biàn hé zán yàn yīng qī, fèng luán jiāo, yuān yāng lǚ, zhǐ yǐn de fēng dié ér nào yě. hèn bù de
見了那個妖嬈，他便和咱燕鶯期，鳳鸞交，鴛鴦侶，只引的蜂蝶兒鬧也。恨不的

shé sǔn róu tiáo, shuí chéng wàng wǔ líng rén, kě zǎo xiān néng gòu le xiǎo mán yāo.
折損柔條，誰承望五陵人，可早先能夠了小蠻腰。

xià shān hǔ xiàng zhè fú róng jǐn zhàng pèi hé chūn jiāo, shuō bù jìn xin qǐ sēng chù yǒu wàn bān xiǎo qiǎo. gē shè le yè
【下山虎】向這芙蓉錦帳配合春嬌，說不盡忄乞僧處有萬般小巧。割捨了葉

sǔn zhī cán, ruǐ kāi bàn diāo, zǎo yī shù yān huá chūn shì le. shì zán sī suàn shǎo, yòu bèi bàng rén yī mì lǐ jiǎo. měng kě
損枝殘，蕊開瓣凋，早一樹煙華春事了。是咱思算少，又被傍人一覓里攪。猛可

lǐ xiān shén miào dùn rán huǒ shāo, xiǎn bǎ lán qiáo shuǐ yān dào.
里祆神廟頓然火燒，險把藍橋水淹倒。

shān má jí jì tòng dié dī dī dào, nǐ xiū de wèi wǒ chóu fán, yīn wǒ jiān áo. duō jiāo, yóu wū zì kǒng zán
【山麻秸】計痛喋低低道，你休得為我愁煩，因我煎熬。多嬌，猶兀自恐咱

qiáo cuì pān ān róng mào. yuè zhe wǒ qì chōng niú dǒu, hèn tián cāng hǎi, nù suǒ xiá xiāo.
憔悴潘安容貌。越着我氣沖牛斗，恨填滄海，怒鎖霞霄。

hèn bó qíng wèi ēn qíng, shāng huái bào. zhuī yóu yàn shǎng qíng fèn shǎo, zhū yán jìng lǐ tiān lǎo. shū zhāi jìng qiāo,
【恨薄情】為恩情，傷懷抱。追游宴賞情分少，朱顏鏡里添老。書齋靜悄，

bù gǎn zhǎn wén gōng jiā jiào. dàn zhǐ shì mó xiāng hàn, wǎn tù háo, cái xià bǐ le biàn xiě chū fēng qíng, hàn lín jiù gǎo.
不敢展文公家教。但只是磨香翰，挽兔毫，才下筆了便寫出風情，翰林舊稿。

sì bān yí zhī jǐn zì, jì yīng háo. fén jīn dǐng, xiè qīng xiāo. duān xiáng le yún hàn mò, yuè zhe wǒ hèn nán
【四般宜】織錦字，寄英豪。焚金鼎，謝青霄。端詳了雲翰墨，越着我恨難

áo. quán bù xiě yún qī yǔ yuē, dàn zhǐ sù yù jiǎn xiāng xiāo. tā dào wǒ fēng liú xìng rú zhú yáo, xin qǐ dēng de zài zán xīn
熬。全不寫雲期雨約，但只訴玉減香消。他道我風流性如竹搖，忄乞登的在咱心

shàng, mò dì shuān láo.
上，默地拴牢。

yuàn dōng jūn tā nà lǐ hóng zhuāng cán dùn wàng le chǔ jiāo, zán zhè lǐ qīng shān shī jiàn chéng shěn yāo. tā nà lǐ liǎng lèi
【怨東君】他那裡紅妝殘頓忘了楚嬌，咱這裡青衫濕漸成沈腰。他那裡兩淚

jiāo xiāo, zán zhè lǐ xíng lǐ zuò lǐ wǔ hún piāo miǎo. dān fán shòu nǎo, shì zán lí duō huì shǎo. mò bú shì pǔ tiān xià xiāng
鮫綃，咱這裡行里坐里五魂縹緲。耽煩受惱，是咱離多會少。莫不是普天下相

sī bìng, wǒ gòng tā zhàn le?
思病，我共他占了？

jiāng tóu sòng bié yān zàn mèn yān zàn mèn shén shí duàn jué? yān jiān bìng yān jiān bìng shén rì yī liáo yòu bù
【江頭送別】醃贊悶醃贊悶甚時斷絕？懨煎病懨煎、病甚日醫療、又不

gǎn duì zhe rén míng míng dào, zhǐ luò de mèng duàn hún láo.
敢對着人明明道，只落的夢斷魂勞。

yú yīn mián sī mèng xiǎng rú huā mào, zhè chóu fán shuí rén zhī dào, shǒu zhe zhè yī zhǎn cán dēng hūn chén chén zuò dào xiǎo.
【餘音】眠思夢想如花貌，這愁煩誰人知道，守着這一盞殘燈昏沉沉坐到曉。