shī rén shī xiàng xū kōng jué, píng dì wàng yuè bù kě mō. huò wèi gāo shān qù tiān jìn, hǎo dēng dōng yuè zhì xī yuè.
詩人詩向虛空攫，平地望月不可摸。或謂高山去天近，好登東嶽陟西嶽。

yuè fēng jùn jí wèi dào tiān, yǎng miàn nán shì tù jiù yào. mò yóu shǒu wǎn yuè é yī, shī sī kěn cóng tiān shàng luò.
岳峰峻極未到天，仰面難舐兔臼藥。末由手挽月娥衣，詩思肯從天上落。

bù rú zhēn yuè rù bēi zhōng, shī jiǔ cháng xī bēi yuè kōng. yī bēi yī shǒu bǎi bēi bǎi, tiān sòng jiā jù lái cháng fēng.
不如斟月入杯中，詩酒腸吸杯月空。一杯一首百杯百，天送佳句來長風。

xiān rén qīng jǔ kuà fēi hè, yóu zǐ guī sī suí zhēng hóng. fú yáo zhí shàng jiǔ wàn lǐ, wèi bàn dǐng mó dān guì gōng.
仙人輕舉跨飛鶴，遊子歸思隨征鴻。扶搖直上九萬里，未辦頂摩丹桂宮。

suǒ yǐ shī rén shì nán de, yǐ kào tī dèng tàn yuè kū. shān tóu ná yuè yuè yù yuǎn, chén lǐ jué shī shī bù chū.
所以詩人世難得，倚靠梯凳探月窟。山頭拿月月愈遠，塵里抉詩詩不出。

dà jiāng xiōng yǒng bō tiào jīn, zhé xiān zhuō yuè lún cǎi shí. shì wèi shī rén shàn sōu shī, hé zhī jūn fēi jīn lǐ bái.
大江洶湧波跳金，謫仙捉月淪採石。是為詩人善搜詩，何知君非今李白。