jūn bú jiàn xuān hé gěn yuè lǜ è méi, bǎi huā kuí zhōng cǐ wèi kuí.
君不見宣和艮岳綠萼梅，百花魁中此為魁。

jiàng xiāo dēng huǒ bù zhōng xī, jiǎn wèi jīng xīn huǐ wèi huī.
絳霄燈火不終夕，剪為荊薪燬為灰。

yòu bú jiàn zhù bì qián táng kāi jù jǐng, cǐ méi yòu huā tiān chǒng xìng.
又不見駐蹕錢塘開聚景，此梅又花天寵幸。

jiāng shén bù cái mǎ fēi dù, tà suì jìn dì huā wú yǐng.
江神不才馬飛渡，踏碎禁地花無影。

liǎng dì bǎi wǔ shí nián yú, huā yǔ guó dū xiāng yǒu wú.
兩地百五十年余，花與國都相有無。

shéi zhī zào wù bù jìn yì, shàng liú rén jiān yī zhǒng qú.
誰知造物不盡意，尚留人間一種癯。

shān zhōng jiā rén qīng shì shuǐ, fàng kāi yín tāo jué huā suǐ.
山中佳人清似水，放開吟饕嚼花髓。

wǒ wèi jiàn huā dé jiàn shī, jiàn shī biàn yǔ huā xiāng sì.
我未見花得見詩，見詩便與花相似。

qiě wén jiǔ yuè huā yǐ fāng, qí guān dào yǎn shī wèi máng.
且聞九月花已芳，奇觀到眼詩為忙。

là qián nián hòu shì zhèng hòu, hū wèi qiū guāng qǐ qí cháng.
臘前年後是正候，忽為秋光豈其常。

dà yǔ lǐng tóu yán zhàng dì, nián nián zǎo kāi bù wéi yì.
大庾嶺頭炎瘴地，年年早開不為異。

sì míng xiāng qù shù qiān lǐ, bù yīng zǎo huā yì rú cǐ.
四明相去數千里，不應早花亦如此。

xū jiē dì qì rú chē lún, zì nán ér běi zhī jǐ chūn.
吁嗟地氣如車輪，自南而北知幾春。

rú jīn suǒ jiàn dào cǎo mù, bù dú fēi niǎo tí tiān jīn.
如今所見到草木，不獨飛鳥啼天津。

méi hū méi hū běn qīng jué, huā rú bái yù zhī rú tiě.
梅乎梅乎本清絕，花如白玉枝如鐵。

jiǎo jiǎo hú wéi xīn yì suí, bù niàn cóng qián ào shuāng xuě.
矯矯胡為心亦隨，不念從前傲霜雪。

táng yuàn jiǔ yuè kuā lí huā, hè lín jiǔ yuè yàn dù juān.
唐苑九月夸梨花，鶴林九月艷杜鵑。

wǒ yù méi gēn yī lèi jiǔ, jǐn wù yǔ bǐ zhēng qǔ fēi shí yán.
我欲梅根一酹酒，謹勿與彼爭取非時妍。