strong lì shǐ lái yuán strong
历史来源

tóng yuán chū:
「童」源出：

jù tōng zhì shì zú lüè suǒ zài, chūn qiū shí jìn guó yǒu dài fū xū tóng, qí hòu yǒu tóng shì. yòu yuán hé xìng zuǎn yún, shàng gǔ zhuān xū shì shēng kǎo tóng, qí hòu wèi tóng shì. cǐ wèi shén huà chuán shuō fù huì zhī cí, bù zú wéi píng.
据《通志．氏族略》所载，春秋时晋国有大夫胥童，其后有童氏。又《元和姓纂》云，上古颛顼氏生考童，其后为童氏。此为神化传说附会之辞，不足为凭。

strong jiā zú míng rén strong
家族名人

tóng cān
童参

sòng dài ōu níng rén, xìng chún piáo, yǐn yú gēng. rén zōng chū nián shòu gāo yī bǎi líng èr suì, cì chì wèi láo, shòu chéng wù láng.
宋代瓯宁人，性淳朴，隐于耕。仁宗初年寿高一百零二岁，赐敕「慰劳」， 授承务郎。

tóng huī
童恢

zì hàn zōng, dōng hàn gū mù rén. rèn bù qí lìng, gēng zhī zhǒng shōu, jiē yǒu tiáo zhāng, zhí fǎ lián píng, yī jìng qīng jìng. guān zhōng dān yáng tài shǒu. rù xún lì chuán.
字汉宗，东汉姑幕人。任不其令，耕织种收，皆有条章，执法廉平，一 境清静。官终丹阳太守。入《循吏传》。

tóng guàn 1054 1126
童贯（1054～1126）

zì dào fǔ, kāi fēng jīn hé nán kāi fēng rén. xìng qiǎo mèi, néng yán shàn dào. wèi běi sòng huàn guān, yǔ cài jīng hù xiāng gōu jié, zài xī běi jiān jūn, zhǎng bīng quán èr shí nián. huī zōng shí yīn píng fāng là yǒu gōng, jìn shēng wèi tài shī, gù shí rén chēng zhī wéi ǎo xiāng.
字道辅，开封（今河南开封）人。性巧媚，能言善道。为北宋宦官，与蔡京互相勾结，在西北监军，掌兵权二十年。徽宗时因平方腊有功，晋升为太师，故时人称之为「媪相」。

strong dì wàng fēn bù strong
地望分布

shān xī dài xiàn, jiāng xī nán chéng xiàn, liáo níng bó hǎi
山西代县，江西南城县，辽宁渤海