bào piáo zǐ yuē: lù ěr zhī chěng yì jī, yóu zào fù zhī yù yě yǔ jì zhī xù bǎi kuí, zāo táng yú zhī zhǔ yě. gù néng bù láo ér qiān lǐ zhì, yī ràng ér sòng shēng zuò. ruò nǎi zāng pǐ zhī chéng sù shuāng, yīn xīn zhī lín sān rén, yù zhǎng qū qīng wù, zé pèi jí yuán bī, yù jǐn guī jié zhōng, zé huò rú fā jī. suǒ yǐ chē qīng yú xiǎn tú, guó fù ér bù zhèn yě. gù liáng jùn bài yú zhuō yù, zhì shì zhì yú àn shì. zhòng ní bù néng zhǐ lǔ hóu zhī chū, yàn yīng bù néng è cuī zhù zhī luàn. qí cái zé shì, zhǔ zé fēi yě.
抱朴子曰：騄駬之騁逸跡，由造父之御也；禹稷之序百揆，遭唐虞之主也。故能不勞而千里至，揖讓而頌聲作。若乃臧否之乘驌騻，殷辛之臨三仁，欲長驅輕騖，則轡急轅逼，欲盡規竭忠，則禍如發機。所以車傾於險途，國覆而不振也。故良駿敗於拙御，智士躓於暗世。仲尼不能止魯侯之出，晏嬰不能遏崔杼之亂。其才則是，主則非也。

fū jūn yóu qì yě, chén yóu wù yě, qì xiǎo wù dà, bù néng xiāng shòu yǐ. tiáo rú bèi qiān jīn ér zhú jiá dié, yuè rén qì bā zhēn ér gān wā miǎn, jí huàn bù shǎng hǎo, yòu bìng bù shí è yǐ. fū bù yòng, zé suī zhēn ér bù guì yǐ mò yǔ, zé shāng zhī zhě bì zhì. xī wèi líng tīng shèng yán ér shù jīng, qín xiào wén gāo tán ér shuì mèi, ér yù jī lóng píng zhī huà, shōu liáng néng zhī xūn, yóu què xíng yǐ zhú chí, shì chǔ ér dào yàn yě.
夫君猶器也，臣猶物也，器小物大，不能相受矣。髫孺背千金而逐蛺蜨，越人棄八珍而甘蛙黽，即患不賞好，又病不識惡矣。夫不用，則雖珍而不貴矣；莫與，則傷之者必至。昔衛靈聽聖言而數驚，秦孝聞高談而睡寐，而欲緝隆平之化，收良能之勛，猶卻行以逐馳，適楚而道燕也。