xiāng wáng shǐ shào gōng guò jí nèi shǐ guò cì jìn huì gōng mìng, lǚ shēng, xì ruì xiāng jìn hóu bù jìng, jìn hóu zhí yù bēi, bài bù qǐ shǒu.
襄王使邵公過及內史過賜晉惠公命，呂甥，郤芮相晉侯不敬，晉侯執玉卑，拜不稽首。

nèi shǐ guò guī, yǐ gào wáng yuē: jìn bù wáng, qí jūn bì wú hòu. qiě lǚ xì jiāng bù miǎn. wáng yuē: hé gù? duì yuē: xià shū yǒu zhī yuē: zhòng fēi yuán hòu, hé dài? hòu fēi zhòng, wú yǔ shǒu bāng. zài tāng shì yuē: yú yī rén yǒu zuì, wú yǐ wàn fū wàn fū yǒu zuì, zài yú yī rén. zài pán gēng yuē: guó zhī zāng, zé wéi nǚ zhòng. guó zhī bù zāng, zé wéi yú yī rén, shì yǒu yì fá. rú shì zé zhǎng zhòng shǐ mín, bù kě bù shèn yě. mín zhī suǒ jí zài dà shì, xiān wáng zhī dà shì zhī bì yǐ jì zhòng yě, shì gù fú chú qí xīn, yǐ hé huì mín. kǎo zhōng dù zhōng yǐ lì zhī, zhāo míng wù zé yǐ xùn zhī, zhì yì shù fú yǐ xíng zhī. fú chú qí xīn, jīng yě kǎo zhōng dù zhōng, zhōng yě zhāo míng wù zé, lǐ yě zhì yì shù fú, xìn yě. rán zé zhǎng zhòng shǐ mín zhī dào, fēi jīng bù hé, fēi zhōng bù lì, fēi lǐ bù shùn, fēi xìn bù xíng. jīn jìn hóu jí wèi ér bèi wài nèi zhī lù, nüè qí chù zhě, qì qí xìn yě bù jìng wáng mìng, qì qí lǐ yě shī qí suǒ è, qì qí zhōng yě yǐ è shí xīn, qì qí jīng yě. sì zhě jiē qì, zé yuǎn bù zhì ér jìn bù hé yǐ, jiāng hé yǐ shǒu guó?
內史過歸，以告王曰：「晉不亡，其君必無後。且呂、郤將不免。」王曰：「何故？」對曰：「《夏書》有之曰：『眾非元後，何戴？後非眾，無與守邦。』在《湯誓》曰：『餘一人有罪，無以萬夫；萬夫有罪，在餘一人。』在《盤庚》曰：『國之臧，則惟女眾。國之不臧，則惟餘一人，是有逸罰。』如是則長眾使民，不可不慎也。民之所急在大事，先王知大事之必以濟眾也，是故祓除其心，以和惠民。考中度衷以蒞之，昭明物則以訓之，制義庶孚以行之。祓除其心，精也；考中度衷，忠也；昭明物則，禮也；制義庶孚，信也。然則長眾使民之道，非精不和，非忠不立，非禮不順，非信不行。今晉侯即位而背外內之賂，虐其處者，棄其信也；不敬王命，棄其禮也；施其所惡，棄其忠也；以惡實心，棄其精也。四者皆棄，則遠不至而近不和矣，將何以守國？

gǔ zhě, xiān wáng jì yǒu tiān xià, yòu chóng lì yú shàng dì míng shén ér jìng shì zhī, yú shì hū yǒu zhāo rì xī yuè yǐ jiào mín shì jūn. zhū hóu chūn qiū shòu zhí yú wáng, yǐ lín qí mín dài fū shì rì kè wèi zhe, yǐ jǐng qí guān shù rén gōng shāng gè shǒu qí yè, yǐ gòng qí shàng. yóu kǒng qí yǒu zhuì shī yě, gù wèi chē fú qí zhāng yǐ jīng zhī, wèi zhì bì ruì jié yǐ zhèn zhī, wèi bān jué guì jiàn yǐ liè zhī, wèi lìng wén jiā yù yǐ shēng zhī. yóu yǒu sàn qiān xiè màn ér zhe zài xíng pì, liú zài yì tǔ, yú shì hū yǒu mán yí zhī guó, yǒu fǔ yuè dāo mò zhī mín, ér kuàng kě yǐ yín zòng qí shēn hū? fū jìn hóu fēi sì yě, ér dé qí wèi, wěi wěi chù tì, bǎo rèn jiè jù, yóu yuē wèi yě. ruò jiāng guǎng qí xīn ér yuǎn qí lín, líng qí mín ér bēi qí shàng, jiāng hé yǐ gù shǒu? fū zhí yù bēi, tì qí zhì yě. bài bù qǐ shǒu, wū qí wáng yě. tì zhì wú zhèn, wū wáng wú mín. fū tiān shì héng xiàng, rèn zhòng xiǎng dà zhě bì sù jí, gù jìn hóu wū wáng, rén yì jiāng wū zhī yù tì qí zhèn, rén yì jiāng tì zhī. dà chén xiǎng qí lù, fú jiàn ér ā zhī, yì bì jí yān.
「古者，先王既有天下，又崇立於上帝、明神而敬事之，於是乎有朝日、夕月以教民事君。諸侯春秋受職於王，以臨其民；大夫、士日恪位著，以儆其官；庶人、工、商各守其業，以共其上。猶恐其有墜失也，故為車服、旗章以旌之，為贄幣、瑞節以鎮之，為班爵、貴賤以列之，為令聞嘉譽以聲之。猶有散、遷、懈慢而著在刑辟，流在裔土，於是乎有蠻、夷之國，有斧鉞、刀墨之民，而況可以淫縱其身乎？夫晉侯非嗣也，而得其位，亹亹怵惕，保任戒懼，猶曰未也。若將廣其心而遠其鄰，陵其民而卑其上，將何以固守？夫執玉卑，替其贄也。拜不稽首，誣其王也。替贄無鎮，誣王無民。夫天事恆象，任重享大者必速及，故晉侯誣王，人亦將誣之；欲替其鎮，人亦將替之。大臣享其祿，弗諫而阿之，亦必及焉。」

xiāng wáng sān nián ér lì jìn hóu, bā nián ér yǔn yú hán, shí liù nián ér jìn rén shā huái gōng. huái gōng wú zhòu, qín rén shā zǐ jīn zi gōng.
襄王三年而立晉侯，八年而隕於韓，十六年而晉人殺懷公。懷公無胄，秦人殺子金、子公。