qí xiào gōng lái fá lǔ, zāng wén zhòng yù yǐ cí gào. bìng yān, wèn yú zhǎn qín. duì yuē: huò wén zhī, chù dà jiào xiǎo, chù xiǎo shì dà, suǒ yǐ yù luàn yě, bù wén yǐ cí. ruò wèi xiǎo ér chóng, yǐ nù dà guó, shǐ jiā jǐ luàn, luàn zài qián yǐ, cí qí hé yì? wén zhòng yuē: guó jí yǐ! bǎi wù wéi qí kě zhě, jiāng wú bù qū yě. yuàn yǐ zi zhī cí xíng lù yān, qí kě lù hū?
齊孝公來伐魯，臧文仲欲以辭告。病焉，問於展禽。對曰：「獲聞之，處大教小，處小事大，所以御亂也，不聞以辭。若為小而崇，以怒大國，使加己亂，亂在前矣，辭其何益？」文仲曰：「國急矣！百物唯其可者，將無不趨也。願以子之辭行賂焉，其可賂乎？」

zhǎn qín shǐ yǐ xǐ yǐ gāo mò kào shī, yuē: guǎ jūn bù nìng, bù néng shì jiāng chǎng zhī sī, shǐ jūn shèng nù, yǐ bào lù yú bì yì zhī yě, gǎn kào yú shī. qí hóu jiàn shǐ zhě yuē: lǔ guó kǒng hū? duì yuē: xiǎo rén kǒng yǐ, jūn zǐ zé fǒu. gōng yuē: shì rú xuán qìng, yě wú qīng cǎo, hé shì ér bù kǒng? duì yuē: shì èr xiān jūn zhī suǒ zhí yè. xī zhě chéng wáng mìng wǒ xiān jūn zhōu gōng jí qí xiān jūn tài gōng yuē: nǚ gǔ gōng zhōu shì, yǐ jiā fǔ xiān wáng. cì nǚ tǔ dì, zhì zhī yǐ xī shēng, shì shì zǐ sūn wú xiāng hài yě. jūn jīn lái tǎo bì yì zhī zuì, qí yì shǐ tīng cóng ér shì zhī, bì bù mǐn qí shè jì qǐ qí tān rǎng dì, ér qì xiān wáng zhī mìng? qí hé yǐ zhèn fǔ zhū hóu? shì cǐ yǐ bù kǒng. qí hóu nǎi xǔ wèi píng ér hái.
展禽使乙喜以膏沫犒師，曰：「寡君不佞，不能事疆場之司，使君盛怒，以暴露於弊邑之野，敢犒輿師。」齊侯見使者曰：「魯國恐乎？」對曰：「小人恐矣，君子則否。」公曰：「室如懸磬，野無青草，何恃而不恐？」對曰：「恃二先君之所職業。昔者成王命我先君周公及齊先君太公曰：『女股肱周室，以夾輔先王。賜女土地，質之以犧牲，世世子孫無相害也。』君今來討弊邑之罪，其亦使聽從而釋之，必不泯其社稷；豈其貪壤地，而棄先王之命？其何以鎮撫諸侯？恃此以不恐。」齊侯乃許為平而還。