zhào wén zi wèi shì, zhuó qí chuán ér lóng zhī, zhāng lǎo xī yān ér jiàn zhī, bù yè ér guī. wén zi wén zhī, jià ér wǎng, yuē: wú bù shàn, zi yì gào wǒ, hé qí sù yě? duì yuē: tiān zǐ zhī shì, zhuó qí chuán ér lóng zhī, jiā mì shí yān zhū hóu lóng zhī dài fū zhuó zhī shì shǒu zhī. bèi qí wù, yì yě cóng qí děng, lǐ yě. jīn zi guì ér wàng yì, fù ér wàng lǐ, wú jù bù miǎn, hé gǎn yǐ gào. wén zi guī, lìng zhī wù lóng yě. jiàng rén qǐng jiē zhuó zhī, wén zǐ yuē: zhǐ. wèi hòu shì zhī jiàn zhī yě, qí zhuó zhě, rén zhě zhī wèi yě, qí lóng zhě, bù rén zhě zhī wèi yě.
趙文子為室，斫其椽而礱之，張老夕焉而見之，不謁而歸。文子聞之，駕而往，曰：「吾不善，子亦告我，何其速也？」對曰：天子之室，斫其椽而礱之，加密石焉；諸侯礱之；大夫斫之；士首之。備其物，義也；從其等，禮也。今子貴而忘義，富而忘禮，吾懼不免，何敢以告。」文子歸，令之勿礱也。匠人請皆斫之，文子曰：「止。為後世之見之也，其斫者，仁者之為也，其礱者，不仁者之為也。」