gōng zǐ guò zhèng, zhèng wén gōng yì bù lǐ yān. shū zhān jiàn yuē: chén wén zhī: qīn yǒu tiān, yòng qián xùn, lǐ xiōng dì, zī qióng kùn, tiān suǒ fú yě. jīn jìn gōng zǐ yǒu sān zuò yān, tiān jiāng qǐ zhī. tóng xìng bù hūn, è bù zhí yě. hú shì chū zì táng shū. hú jī, bó xíng zhī zǐ yě, shí shēng zhòng ěr. chéng ér juàn cái, lí wéi ér dé suǒ, jiǔ yuē ér wú xìn, yī yě. tóng chū jiǔ rén, wéi zhòng ěr zài, lí wài zhī huàn, ér jìn guó bù jìng, èr yě. jìn hóu rì zài qí yuàn, wài nèi qì zhī zhòng ěr rì zài qí dé, hú zhào móu zhī, sān yě. zài zhōu sòng yuē: tiān zuò gāo shān, dài wáng huāng zhī. huāng, dà zhī yě. dà tiān suǒ zuò, kě wèi qīn yǒu tiān yǐ. jìn zhèng xiōng dì yě, wú xiān jūn wǔ gōng yǔ jìn wén hóu lù lì yī xīn, gǔ gōng zhōu shì, jiā fǔ píng wáng, píng wáng láo ér dé zhī, ér cì zhī méng zhì, yuē: shì xiàng qǐ yě. ruò qīn yǒu tiān, huò sān zuò zhě, kě wèi dà tiān. ruò yòng qián xùn, wén hóu zhī gōng, wǔ gōng zhī yè, kě wèi qián xùn. ruò lǐ xiōng dì, jìn zhèng zhī qīn, wáng zhī yí mìng, kě wèi xiōng dì. ruò zī qióng kùn, wáng zài zhǎng yòu, hái zhěn zhū hóu, kě wèi qióng kùn. qì cǐ sì zhě, yǐ jiǎo tiān huò, wú nǎi bù kě hū? jūn qí tú zhī. fú tīng.
公子過鄭，鄭文公亦不禮焉。叔詹諫曰：「臣聞之：親有天，用前訓，禮兄弟，資窮困，天所福也。今晉公子有三祚焉，天將啟之。同姓不婚，惡不殖也。狐氏出自唐叔。狐姬，伯行之子也，實生重耳。成而雋才，離違而得所，久約而無釁，一也。同出九人，唯重耳在，離外之患，而晉國不靖，二也。晉侯日載其怨，外內棄之；重耳日載其德，狐、趙謀之，三也。在《周頌》曰：『天作高山，大王荒之。』荒，大之也。大天所作，可謂親有天矣。晉、鄭兄弟也，吾先君武公與晉文侯戮力一心，股肱周室，夾輔平王，平王勞而德之，而賜之盟質，曰：『世相起也。』若親有天，獲三祚者，可謂大天。若用前訓，文侯之功，武公之業，可謂前訓。若禮兄弟，晉、鄭之親，王之遺命，可謂兄弟。若資窮困，亡在長幼，還軫諸侯，可謂窮困。棄此四者，以徼天禍，無乃不可乎？君其圖之。」弗聽。

shū zhān yuē: ruò bù lǐ yān, zé qǐng shā zhī. yàn yuē: shǔ jì wú chéng, bù néng wèi róng. shǔ bù wèi shǔ, bù néng fān wǔ. jì bù wèi jì, bù néng fān zhí. suǒ shēng bù yí, wéi dé zhī jī. gōng fú tīng.
叔詹曰：「若不禮焉，則請殺之。諺曰：『黍稷無成，不能為榮。黍不為黍，不能蕃廡。稷不為稷，不能蕃殖。所生不疑，唯德之基。』」公弗聽。