strong zhōng jiān jì líng chén qīng jì jiǎn　 duàn qíng gēn wǔ yè dú yín shī strong
中奸計凌晨輕寄柬　斷情根午夜獨吟詩

huà shuō hé shēng rì lái jūn wù zhèng máng, hū wù xiǎo cén, shuō yuán shì guī yú yuán qǐng kè, shí fēn jīng è, shuō dào: nà yú yuán píng rì bú shì tā men zǒu dòng de dì fāng! hòu lái xiǎo cén shuō de qiān zhēn wàn zhēn, hé shēng zǒng bù xiāng xìn, tè tè qǐng le jiàn qiū lái. jiàn qiū yī jiàn miàn, yě guài cǎi qiū, shuō dào: yú yuán shēng jià, cóng cǐ dùn luò le! hé shēng yī dù pí fán nǎo, mò mò bù yǔ. jiàn qiū suí jiē dào: zhè qí jiān zǒng lìng yǒu yuán gù. tā men nà yī bān rén sù yǔ cǎi qiū shì méi wǎng lái, zhǐ shì zhè yì tiān de shì rú jīn dōu chuán biàn le, hái néng gòu shuō shì yáo yán? xiǎo cén dào: wàng bó hěn dé yì, shuō shì rén jiā huā le jǐ duō qián, yě bù guò rú cǐ nào yì tiān. hé shēng tīng zhe, xīn shàng shí zài bù shū fu, biàn shuō dào: suàn le! cóng jīn zài bú yào tí qǐ yú yuán liǎng zì ba. shuō zhe, jiù jiāng bié de huà chà kāi, wú qíng wú xù de tán le yī huì, èr rén yě jiù qù le.
話說荷生日來軍務正忙，忽晤小岑，說原士規愉園請客，十分驚愕，說道：「那愉園平日不是他們走動的地方！」後來小岑說的千真萬真，荷生總不相信，特特請了劍秋來。劍秋一見面，也怪采秋，說道：「愉園聲價，從此頓落了！」荷生一肚皮煩惱，默默不語。劍秋隨接道：「這其間總另有原故。他們那一班人素與采秋是沒往來，只是這一天的事如今都傳遍了，還能夠說是謠言？」小岑道：「望伯很得意，說是人家花了幾多錢，也不過如此鬧一天。」荷生聽着，心上實在不舒服，便說道：「算了！從今再不要題起『愉園』兩字吧。」說着，就將別的話岔開，無情無緒的談了一會，二人也就去了。

cǐ shí rì yǐ xī chén, hé shēng sòng chū èr rén, yě bù jìn wū, yī rén zài yuàn zi lǐ duó lái duó qù. yī huì wàng zhe shù gān xiū zhú chī lì, yī huì yòu xiàng zhe nà jǐ pén wǎn xiāng yù pái huái. zhí dào gēn bān men ná shàng dēng lái, qīng píng qǐng shì kāi fàn, hé shēng cái jìn wū lǐ, shuō dào: wǒ bù yòng fàn le, nǐ jiāng hé yè zhōu áo xiē. biàn dào lǐ jiān tǎng xià. hǎo yī huì, mén shàng sòng shàng gōng shì, hé shēng qǐ lái wèn dào: yǒu jǐn yào de jūn qíng me? mén shàng huí dào: méi shén jǐn yào de. hé shēng dào: wǒ míng tiān kàn ba. mén shàng dá yīng tuì chū, hé shēng jiù liào zài yī biān. qīng píng huí dào: hé yè zhōu áo hǎo le. hé shēng dào: wǒ dù lǐ bù è, tíng yī huì chī ba. sòng chū lái táng wū, yòu shì duó lái duó qù. hū rán zì yǔ dào: sā kāi shǒu bà le. qīng píng dà jiā dōu zài lián wài cì hou, yě bù xiǎo hé shēng shì shén me xīn shì. zhǐ tīng dé yuán mén wài yǐ zhuǎn èr gēng le, biàn xiān lián jìn lái, qǐng hé shēng yòng diǎn zhōu. hé shēng jiào duān shàng lái, jiù zài táng wū lǐ chī le, yě bù jiào tiān. qīng píng huí dào: lǎo yé bù céng yòng wǎn fàn, tiān xiē ma? hé shēng nǎo dào: bù yòng le! qīng píng bù gǎn zài kǒu. gēn bān sòng guò shù kǒu hú shǒu jīn, hé shēng zhǐ mǒ le liǎn, kǒu yě bù shù, biàn qǐ lái xiàng lǐ jiān qù le. yī huì, jiào: qīng píng! qīng píng dá yīng jìn lái. zhǐ jiàn hé shēng pán zuò yī zhāng xiǎo tà shàng, wèn dào: yǒu shén me shí hòu le? qīng píng huí dào: chà bù duō yào yī xià zhōng le. hé shēng dào: chí le. biàn jiào gēn bān men cì hou shuì xià.
此時日已西沉，荷生送出二人，也不進屋，一人在院子裡踱來踱去。一會望着數竿修竹痴立，一會又向着那幾盆晚香玉徘徊。直到跟班們拿上燈來，青萍請示開飯，荷生才進屋裡，說道：「我不用飯了，你將荷葉粥熬些。」便到裡間躺下。好一會，門上送上公事，荷生起來問道：「有緊要的軍情麼？」門上回道：「沒甚緊要的。」荷生道：「我明天看吧。」門上答應退出，荷生就撂在一邊。青萍回道：「荷葉粥熬好了。」荷生道：「我肚裡不餓，停一會吃吧。」送出來堂屋，又是踱來踱去。忽然自語道：「撒開手罷了。」青萍大家都在簾外伺候，也不曉荷生是什麼心事。只聽得轅門外已轉二更了，便掀簾進來，請荷生用點粥。荷生叫端上來，就在堂屋裡吃了，也不叫添。青萍回道：「老爺不曾用晚飯，添些嗎？」荷生惱道：「不用了！」青萍不敢再口。跟班送過漱口壺、手巾，荷生只抹了臉，口也不漱，便起來向裡間去了。一會，叫：「青萍！」青萍答應進來。只見荷生盤坐一張小榻上，問道：「有什麼時候了？」青萍回道：「差不多要一下鍾了。」荷生道：「遲了。」便叫跟班們伺候睡下。

cì rì, qīng píng qǐ lái, zǒu jìn lǐ jiān, jiàn hé shēng yǐ jīng qǐ lái, pī jiàn èr lán jiā shā duǎn xiān, zuò zài àn shàng le. qīng píng è rán, zhāo hū gēn bān zhào cháng dǎ dié pù gài, dǎ sǎo fáng wū. qīng píng cì hou hé shēng xǐ guò liǎn, zhèng yào duān diǎn xīn shǎng qù, zhǐ jiàn hé shēng jiǎn chū yī zhāng xuē tāo jiān, fàng zài shí shàng, fān kāi yàn xiá, mó le nóng mò, zhàn bǐ xiě wán qǔ guò yī gè zǐ jiān de xiǎo fēng tào, jiāng shī jiān dǎ gè tú zhāng, zhé dié fēng hǎo, xiě le yú yuán zhǔ rén yù zhǎn liù zì, biàn jiào: qīng píng! qīng píng què zǎo zài àn bàng cì hou. hé shēng jiāng jiǎn tiě ér dì gěi qīng píng, shuō dào: sòng dào yú yuán, jiù huí lái ba. hé shēng yě bù yòng zǎo diǎn, zhuǎn xiàng chuáng shàng tǎng xià, jìng zì shuì zháo le.
次日，青萍起來，走進裡間，見荷生已經起來，披件二藍夾紗短祆，坐在案上了。青萍愕然，招呼跟班照常打疊鋪蓋，打掃房屋。青萍伺候荷生洗過臉，正要端點心上去，只見荷生檢出一張薛濤箋，放在實上，翻開硯匣，磨了濃墨，蘸筆寫完；取過一個紫箋的小封套，將詩箋打個圖章，摺疊封好，寫了「愉園主人玉展」六字，便叫：「青萍！」青萍卻早在案傍伺候。荷生將柬帖兒遞給青萍，說道：「送到愉園，就回來吧。」荷生也不用早點，轉向床上躺下，徑自睡着了。

qiě shuō cǎi qiū lián rì pàn wàng hé shēng, liǎng tiān què bù jiàn dào. dāng xià chén zhuāng chū bà, hóng dòu jiǎn yī zhī sù xīn lán, xiào yín yín de xiān kāi lián zi, shuō dào: zhè huā yě jiě rén yì, qián liǎng tiān cái chóu sì wǔ jiàn, jīn tiān jìng quán kāi le. wǒ jiǎn yī zhī gěi niáng dài shang, yě bù fù kāi le zhè yī fān. cǎi qiū yě zì xǐ huān, xiàng zhuó huā lǐng lüè yī huí, jiù jiē guò shǒu, duì zhe jìng tái zhèng yào chā zài bìn biān, hū jiàn xiǎo yā huán chuán jìn jiǎn tiě, shuō shì hán shī yé chāi rén sòng lái de. cǎi qiū biàn jiāng lán huā fàng xià, qīn shǒu chāi kāi yī kàn, què shì liǎng zhǐ shī jiān, shàng xiě de shì:
且說采秋連日盼望荷生，兩天卻不見到。當下晨妝初罷，紅豆剪一枝素心蘭，笑吟吟的掀開帘子，說道：「這花也解人意，前兩天才怞四五箭，今天竟全開了。我剪一枝給娘戴上，也不負開了這一番。」采秋也自喜歡，向着花領略一回，就接過手，對着鏡台正要插在鬢邊，忽見小丫鬟傳進柬帖，說是韓師爺差人送來的。采秋便將蘭花放下，親手拆開一看，卻是兩紙詩箋，上寫的是：

fēng jì píng gēn jìng lǐ yān, shāng xīn mò huà cǐ zhōng yuán!
風際萍根鏡里煙，傷心莫話此中緣！

yuān qín xián shí nán tián hǎi, fāng cǎo qiān qíng yù dào tiān.
冤禽銜石難填海，芳草牽情慾到天。

yún guò huāng tái yuán shì mèng, zhōu xún gǔ dòng zhuǎn yí xiān.
雲過荒台原是夢，舟尋古硐轉疑仙。

ào yī lè fǔ chóng xīn chàng, fù què bīng sī jiù qī xián!
懊依樂府重新唱，負卻冰絲舊七弦！

hóng dòu zài páng, jiàn cǎi qiū kàn le yī xíng, liǎn sè biàn jué cǎn rán zài kàn xià qù, nà yǎn bō yíng yíng, jìng diào xià shù diǎn lèi lái. hóng dòu jīng yí, dì guò shǒu juàn. cǎi qiū yě bù shì, zhí wǎng xià kàn qù, shì:
紅豆在旁，見采秋看了一行，臉色便覺慘然；再看下去，那眼波盈盈，竟吊下數點淚來。紅豆驚疑，遞過手絹。采秋也不拭，直往下看去，是：

sāo shǒu cāng máng yù wèn tiān, fēn míng zǐ yù jìng rú yān!
搔首蒼茫欲問天，分明紫玉竟如煙！

jiǔ zhōu zhù tiě qīng chéng cuò, yī xiào niān huā zhuǎn wù chán.
九州鑄鐵輕成錯，一笑拈花轉悟禪。

xū shuō shén guāng lí hòu hé, kě kān xīn shì quē zhōng yuán.
虛說神光離後合，可堪心事缺中圓。

yáng chūn zhà zòu tīng yóu sè, biàn sòng shāng shēng shàng sì xián.
《陽春》乍奏聽猶澀，便送商聲上四弦。

kàn bì, jiāng shī fàng zài zhuāng tái bàng biān, jiāng shǒu juàn shì le lèi hén, chén yín yī huì, nà lèi zhū zhòng fù kē kē gǔn xià hàn shān jīn qián.
看畢，將詩放在妝檯傍邊，將手絹拭了淚痕，沉吟一會，那淚珠重複顆顆滾下汗衫襟前。

hóng dòu jí zhe wèn dào: niáng! zěn de? nà xìn shì shuō shén me huà? cǎi qiū yě bù dá yīng. hóng dòu dāi dāi de zhàn le yī huì, jiāng shǒu xiàng jìng tái biān bái cí miàn pén níng gān shǒu jīn, gē guò yī biān, bǎ liǎn pén pěng gěi xiǎo yā huán, jiào tā huàn le shuǐ, réng fàng zhuāng tái biān, chí shàng shǒu jīn, zhǎn kāi, dì gěi cǎi qiū. cǎi qiū jiē guò, yǒu bàn zhǎn chá shí hòu, cái xiàng liǎn shàng lüè mǒ yī mǒ, yě bù dì gěi hóng dòu, zì xíng gē xià pén zhōng, jiù wèn dào: shì shuí sòng lái de? xiǎo yā huán dào: shì cháng lái de xuē èr yé. cǎi qiū yòu bù yán yǔ, bàn shǎng cái shuō dào: jiào tā děng zhe, wǒ yǒu gè tiē ér gěi tā dài qù. nà xiǎo yā huán biàn pǎo chū qù fēn fù. yī huì, xiǎo yā huán huí lái, shuō dào: wài tóu shuō, xuē èr yé jiāo guò shù tiē, méi yǒu zuò, zǎo jiù zǒu le. cǎi qiū mò mò bù yǔ, liǎng yǎn kuàng wāng wāng de lèi, yòu yī dī yī dī de là xià lái, qiáo zhe hóng dòu, shuō dào: zhè zhī lán huā, chā zài píng lǐ qù ba. yī miàn shuō, yī miàn tái zhe shī jiān zhàn qǐ shēn lái, tuī kāi yǐ, yí bù zhì lǐ jiān lián biān, zì xíng xiān kāi lián, jiāng shī jiān gē zài zhěn pàn zān hé, xié tǎng zhe wū wū yàn yàn de kū.
紅豆急着問道：「娘！怎的？那信是說什麼話？」采秋也不答應。紅豆呆呆的站了一會，將手向鏡台邊白磁面盆擰乾手巾，擱過一邊，把臉盆捧給小丫鬟，叫他換了水，仍放妝檯邊，持上手巾，展開，遞給采秋。采秋接過，有半盞茶時候，才向臉上略抹一抹，也不遞給紅豆，自行擱下盆中，就問道：「是誰送來的？」小丫鬟道：「是常來的薛二爺。」采秋又不言語，半晌才說道：「叫他等着，我有個帖兒給他帶去。」那小丫鬟便跑出去吩咐。一會，小丫鬟回來，說道：「外頭說，薛二爺交過束帖，沒有坐，早就走了。」采秋默默不語，兩眼眶汪汪的淚，又一滴一滴的落下來，瞧着紅豆，說道：「這枝蘭花，插在瓶里去吧。」一面說，一面抬着詩箋站起身來，推開椅，移步至裡間簾邊，自行掀開簾，將詩箋擱在枕畔簪盒，斜躺着嗚嗚咽咽的哭。

hóng dòu gēn le jìn lái, yào bǎ huà lái quàn, què bù xiǎo dé wèi zhe hé shì, xiǎng dào: niáng píng rì zài méi yǒu zhè gè yàng ér, dào de lǎn shuō huà, wǒ men jiù xiǎo dé tā fán nǎo le. zài bù xiǎng jīn tiān huì rú cǐ shāng xīn, dào dǐ zhè hán lǎo yé de jiǎn tiě ér, shì jiǎng xiē shén me zài shàng tóu ne? hóng dòu yòu bù gǎn dāo xù, zhǐ jí de yě yào kū. xiǎo yā huán děng gèng niè shǒu niè jiǎo de, zài wài jiān shōu shí nà fěn hé zhuāng gài, bù gǎn dà shēng shuō yī jù huà, dǎo nòng dé nèi wài jìng qiāo qiāo de.
紅豆跟了進來，要把話來勸，卻不曉得為着何事，想道：「娘平日再沒有這個樣兒，到得懶說話，我們就曉得他煩惱了。再不想今天會如此傷心，到底這韓老爺的柬帖兒，是講些什麼在上頭呢？」紅豆又不敢叨絮，只急得也要哭。小丫鬟等更躡手躡腳的，在外間收拾那粉盒妝蓋，不敢大聲說一句話，倒弄得內外靜悄悄的。

zǎo yǒu yī gè xiá yā huán, àn àn de bào yǔ jiǎ shì zhī dào. jiǎ shì gāng cái xià chuáng, tīng yā huán zhè bān shuō, yě bù zhī hé shì, biàn bāo shàng tóu pà guò lái. cǎi qiū jiàn tā mā lái le, zhuǎn bǎ yǎn lèi cā gān, yíng le chū lái, shuō dào: wǒ qǐ lái yī zǎo chén le, hái méi yǒu kàn mā qù, nǐ què yuǎn yuǎn de pǎo lái. jiǎ shì jiàn tā yǎn kuàng hóng hóng de, biàn shuō dào: wǒ de gū niáng, shì nà yī gè gěi nǐ qì shòu? nǐ jìng kū le zhè gè yàng ér! biàn shàng qián xié zhe cǎi qiū de shǒu, shuō dào: qīng zǎo qǐ lái, yě bù chuān jiàn jiā de yī fú! cǎi qiū biàn miǎn qiáng xiào zhe dào: qǐ lái shì chuān jiàn chūn luó jiā xiǎo ǎo, yīn shì shū tóu, cái tuō le. wǒ nà lǐ kū? mā píng rì jiàn wǒ kū guò jǐ huí lī.
早有一個黠丫鬟，暗暗的報與賈氏知道。賈氏剛才下床，聽丫鬟這般說，也不知何事，便包上頭帕過來。采秋見他媽來了，轉把眼淚擦乾，迎了出來，說道：「我起來一早晨了，還沒有看媽去，你卻遠遠的跑來。」賈氏見他眼眶紅紅的，便說道：「我的姑娘，是那一個給你氣受？你竟哭了這個樣兒！」便上前攜着采秋的手，說道：「清早起來，也不穿件夾的衣服！」采秋便勉強笑着道：「起來是穿件春羅夾小襖，因是梳頭，才脫了。我那裡哭？媽平日見我哭過幾回哩。」

hóng dòu xiān kāi lián zi, zài mén biān cì hou. tā mǔ nǚ èr rén jiù jìn fáng lái, jiǎ shì zuò xià, shuō dào: hán shī yé hǎo jǐ tiān bù lái, jīn tiān què sòng shén jiǎn tiě ér, jiào nǐ zhè yàng kǔ nǎo? cǎi qiū dào: tā zuò le liǎng shǒu shī, yào wǒ hé yùn, wǒ què méi lái yóu qù kǔ nǎo, nán dào shì pà zuò bù chū shī lái me! zhuǎn shuō dé jiǎ shì hé hóng dòu dōu xiào qǐ lái le. cǎi qiū jiù yě xiào dào: mā, nǐ méi yǒu shū tóu, wǒ jīn rì què hé nǐ shū gè tóu ba. yú shì xiào xī xī de lā zhe jiǎ shì dào zhuāng tái qián zuò xià, tì tā bì le tóu, pán le yī gè hé. shuō shuō xiào xiào, bǎi shàng fàn lái, chī le. yòu yāo jiǎ shì tóng qù kàn kàn lán huā, biàn guò jiǎ shì zhè biān lái zuò, dào wǔ zhèng cái zì huí qù. jiǎ shì jiàn cǎi qiū zhè dà bàn tiān xǐ huān de hěn, biàn bù shuō zhǎng dào duǎn.
紅豆掀開帘子，在門邊伺候。他母女二人就進房來，賈氏坐下，說道：「韓師爺好幾天不來，今天卻送甚柬帖兒，叫你這樣苦惱？」采秋道：「他做了兩首詩，要我和韻，我卻沒來由去苦惱，難道是怕做不出詩來麼！」轉說得賈氏和紅豆都笑起來了。采秋就也笑道：「媽，你沒有梳頭，我今日卻和你梳個頭吧。」於是笑嬉嬉的拉着賈氏到妝檯前坐下，替他篦了頭，盤了一個合。說說笑笑，擺上飯來，吃了。又邀賈氏同去看看蘭花，便過賈氏這邊來坐，到午正才自回去。賈氏見采秋這大半天喜歡得很，便不說長道短。

zhuǎn pàn zhī jiān, zǎo shì qī yuè chū sì wǔ le. zhè rì, xiǎo cén jiàn qiū chéng zhe wǎn liáng, dōu lái kàn shì hé shēng. hé shēng tán tǔ, quán méi píng shí xìng huì. liǎng rén tán jí yú yuán, hé shēng biàn wú jīng dǎ cǎi de shuō dào: wǒ men jiǎng wǒ men de huà ba. xiǎo cén jiàn qiū suì bù tí qǐ. hòu lái jiàn qiū tí qǐ nà tiān suǒ yán qiū hén táo xí yī shì, xiǎo cén bù céng jiǎng wán, yào tā jiē jiāng xià qù. xiǎo cén zhǐ de jiāng zì jǐ lǐng zhe qiū hén dān de qíng zhuàng shuō le. shuō dé jiàn qiū hé shēng dōu xiào qǐ lái. yòu shuō chuǎng rén fén shén miào xī yuàn, qiū hén jiàn le chī zhū lián jù.
轉盼之間，早是七月初四五了。這日，小岑、劍秋乘着晚涼，都來看視荷生。荷生談吐，全沒平時興會。兩人談及愉園，荷生便無精打彩的說道：「我們講我們的話吧。」小岑、劍秋遂不提起。後來劍秋提起那天所言秋痕逃席一事，小岑不曾講完，要他接將下去。小岑只得將自己領着秋痕、丹-的情狀說了。說得劍秋、荷生都笑起來。又說闖人汾神廟西院，秋痕見了痴珠聯句。

hé shēng děng bù dé shuō wán, biàn wèn dào: zhè chī zhū kě xìng wéi me? xiǎo cén dào: kě bù xìng wéi! nǐ yě gāi xiǎo dé zhè rén. hé shēng biàn gāo xìng qǐ lái, shuō dào: tā shén me shí hòu lái de? tā suī bǐ wǒ men zǎo xiē chū shān, jiū shì wǒ men yī bèi. jiù jiāng huā shén miào lú gōu qiáo liǎng guó xiāng yù, jí zhǎng xīn diàn dǎ jiān, jiàn bì jiān tí de shī kuǎn shì wéi chī zhū, yīn yí liǎng fān suǒ yù jiù shì cǐ rén, yí lù xiǎng gǎn zhe tā, jìng gǎn bù shàng, jiǎng le yī biàn. jiù shuō dào: wǒ zhì jīn xīn shàng hái shì gěng gěng, rú jīn xiāng jiàn yǒu rì le! biàn hā hā de xiào. jiàn qiū dào: wǒ tīng jiàn wǔ yíng lǐ gōng qǐng yī wèi shī yé, zhù zài qiū huá táng, yě yí jiù shì cǐ rén. xiǎo cén dào: bù cuò! suì jiāng nà rì xīn yìn suǒ shuō chī zhū cǐ lái qíng shì, jí yù zhe lǐ fū rén de huà, fù shù yī biàn.
荷生等不得說完，便問道：「這痴珠可姓韋麼？」小岑道：「可不姓韋！你也該曉得這人。」荷生便高興起來，說道：「他什麼時候來的？他雖比我們早些出山，究是我們一輩。」就將花神廟、蘆溝橋兩國相遇，及長新店打尖，見壁間題的詩款是「韋痴珠」，因疑兩番所遇就是此人，一路想趕着他，竟趕不上，講了一遍。就說道：「我至今心上還是耿耿，如今相見有日了！」便哈哈的笑。劍秋道：「我聽見武營里公請一位師爺，住在秋華堂，也疑就是此人。」小岑道：「不錯！」遂將那日心印所說痴珠此來情事，及遇着李夫人的話，複述一遍。

hé shēng dà xǐ dào: zǎo shàng lǐ sù rú zhèng xià tiě qǐng wǒ qiū huá táng, wǒ wèi zhe guān chǎng sī yàn xiàng lì bù qù, qiě jìn lái xīn xù bù jiā, xiǎng yào cí tā. zhè yàng shuō lái, què yào pò lì yī zǒu. jiù xiàng gēn bān yào guò lǐ jiā qǐng tiē, dì gěi èr rén kàn, dào: bú shì xí shè liǔ xī qiū huá táng me? yòu xiàng gēn bān wèn dào: chū qī zhè yì tiān, lǐ dà rén qǐng jǐ gè kè? yíng lǐ gōng qǐng de wéi shī yé jiù zhù zài qiū huá táng, xiǎng bì zài zuò. nǐ men zài tàn tīng zhe. gēn bān dá yīng. hé shēng dāng xià hěn xǐ huān le. èr rén fù xián huà yī huí, jiù yě sàn qù.
荷生大喜道：「早上李謖如正下帖請我秋華堂，我為着官場私宴向例不去，且近來心緒不佳，想要辭他。這樣說來，卻要破例一走。」就向跟班要過李家請帖，遞給二人看，道：「不是『席設柳溪秋華堂』麼？」又向跟班問道：「初七這一天，李大人請幾個客？營里公請的韋師爺就住在秋華堂，想必在坐。你們再探聽着。」跟班答應。荷生當下很喜歡了。二人復閒話一回，就也散去。

hé shēng sòng èr rén qù hòu, jiàn xīn yuè dōng shēng, bì tiān rú xǐ, mǎn tíng huā yǐng, niǎo niǎo tíng tíng. yù zhāi guāng jǐng, zhèng zì bù è. wéi xīn wèi shì gǎn, biàn jué jǐng wù rú gù, fēng wèi dùn shū. biàn bù rù lǐ jiān, sì gù jì liáo, wú rén kě yǔ. yīn xiǎng qǐ fú róng zhōu yǔ cǎi qiū mù chéng méi yǔ, hé děng chóu móu. céng jǐ hé shí, ér rén shì qíng fēi, lìng rén bù kān huí xiǎng. yīn huàn qīng píng fén qǐ xiāng zhuàn, mó mò zhǎn jiān. hé shēng tí bǐ, xiě chū cǎi lián gē sì shǒu dào:
荷生送二人去後，見新月東升，碧天如洗，滿庭花影，裊裊婷婷。寓齋光景，正自不惡。惟心為事感，便覺景物如故，風味頓殊。便步入裡間，四顧寂寥，無人可語。因想起芙蓉洲與采秋目成眉語，何等綢繆。曾幾何時，而人是情非，令人不堪回想。因喚青萍焚起香篆，磨墨展箋。荷生提筆，寫出《採蓮歌》四首道：

gé shuǐ wàng fú qú, fú qú hóng zhuó zhuó.
隔水望芙蕖，芙蕖紅灼灼。

yù cǎi hú xīn huā, zhǐ chóu fēng yǔ è!
欲采湖心花，只愁風雨惡！

jīn rì fú qú kāi, míng rì fú qú lǎo.
今日芙蕖開，明日芙蕖老。

cǎi zhī yù yí shuí, bǐ nóng yán sè hǎo!
采之欲貽誰，比儂顏色好！

piān zhōu rú xiǎo yè, zì nòng mù lán jiǎng.
扁舟如小葉，自弄木蘭槳。

jīng qǐ yuān yāng fēi, yǒu rén pāi xiān zhǎng.
驚起鴛鴦飛，有人拍纖掌。

shuí chàng cǎi lián gē, gē yǔ nóng xiāng jiē.
誰唱《採蓮歌》，歌與儂相接。

zhēn zhòng tóng xīn huā, quàn yī mò qīng zhé.
珍重同心花，勸依莫輕折。

xiě bì, lǎng yín yī biàn. yì yóu bù jǐn, yòu qǔ yī jiān. qīng píng jiǎn le dēng huā, jiàn hé shēng tí bǐ jiù jiān shàng xiě xiāng wàng qū sān zì, fù lìng xíng xiě dào:
寫畢，朗吟一遍。意猶不盡，又取一箋。青萍剪了燈花，見荷生提筆就箋上寫《相望曲》三字，復另行寫道：

xiāng wàng gé qiū jiāng, qiū jiāng miǎo yān shuǐ.
相望隔秋江，秋江渺煙水。

yù wǎng cóng zhī yóu, yòu kǒng fēng làng qǐ.
欲往從之游，又恐風浪起。

xiāng wàng gé céng chéng, jū chéng bù kě yuè.
相望隔層城，居城不可越。

zhōng xiāo liǎng xiāng yì, gòng kàn bàn lún yuè.
中宵兩相憶，共看半輪月。

xiě bì, yòu lǎng yín yī biàn, xiàng qīng píng xiào dào: nǐ dǒng de me? qīng píng bù gǎn dá yīng.
寫畢，又朗吟一遍，向青萍笑道：「你懂得麼？」青萍不敢答應。

hé shēng biàn jiāng cǎi lián gē zài kàn yī kàn, shuō dào: chū shuǐ fú róng, wǎn fēng yáng liǔ, wǒ zì wèi shì zhī zhǐ zhèn rì shì nǐ men fén xiāng pěng yàn, hǎo bù dé méi shī qíng yě! qīng píng pèng le zhè gè dīng zi, què bù gǎn zǒu kāi. xiāo tíng yī huì, fú shì shuì xià. hé shēng yīn xiǎng dào: xiāng shān chuí lǎo, shēn biān hái yǒu fán sù xiǎo mán sū dōng pō yuǎn zhé huì zhōu, cháo yún yě céng suí shì. wǒ rú jīn jué jì mǎi yī jī rén, yǐ xiāo kè kuàng ba. yòu xiǎng dào: tǎng yǒu jī huì néng gòu wú fù hóng qīng sù yuē, zhè yě suì wǒ chū xīn. zhǐ shì cǎi qiū rú cǐ, hóng qīng kě zhī. kuàng rén bié sān nián, dì gé qiān lǐ, wǒ bù fù rén, zhèng kǒng rén jiāng fù wǒ! zhǎn zhuǎn yī huì, yòu yì qǐ rì jiān xiǎo cén shuō de wéi chī zhū lái, yīn xiǎng dào: rén shēng yù hé, zhēn nán yù liào. hāi! qù le yī gè dù qiū niáng, lái le yī gè wéi sū zhōu, wǒ kè biān yě suàn bù shí fēn jì mò le.
荷生便將《採蓮歌》再看一看，說道：「出水芙蓉，晚風楊柳，我自謂似之；只鎮日是你們焚香捧硯，好不得沒詩情也！」青萍碰了這個釘子，卻不敢走開。消停一會，伏侍睡下。荷生因想道：「香山垂老，身邊還有樊素、小蠻；蘇東坡遠謫惠州，朝雲也曾隨侍。我如今決計買一姬人，以銷客況吧。」又想道：「倘有機會能夠無負紅卿夙約，這也遂我初心。只是采秋如此，紅卿可知。況人別三年，地隔千里，我不負人，正恐人將負我！」輾轉一會，又憶起日間小岑說的韋痴珠來，因想道：「人生遇合，真難預料。咳！去了一個杜秋娘，來了一個韋蘇州，我客邊也算不十分寂寞了。」

kàn guān tīng zhe, hé shēng zhè yī yè bù tè jiāng cǎi qiū zhì zhī dù wài, jí hóng qīng yě zhì zhī dù wài, yòu xiǎo dé chī zhū zhǐ rì kě yǐ xiāng jiàn, biàn xiàng dé dào de chán shī yì bān, sì dà jiē kōng, yī sī bù guà, hū hū de shuì zháo le. zhèng shì:
看官聽着，荷生這一夜不特將采秋置之度外，即紅卿也置之度外，又曉得痴珠指日可以相見，便像得道的禪師一般，四大皆空，一絲不掛，呼呼的睡着了。正是：

cháng rè fān chéng lěng, qíng shēn zhuǎn rù mó.
腸熱翻成冷，情深轉入魔。

tiáo tiáo lián mù yè, qū chàng nǎo gōng duō.
迢迢蓮幕夜，曲唱惱公多。

yù zhī hòu shì rú hé, qiě tīng xià huí fēn jiě.
欲知後事如何，且聽下回分解。