yú jì biān jí gǔ jīn guài qí zhī shì. yǐ wèi jiǎn dēng lù, fán sì shí juǎn yǐ. hào shì zhě měi yǐ jìn shì xiāng wén, yuǎn bù chū bǎi nián, jìn zhǐ zài shù zài, bì jī yú zhōng, rì xīn yuè shèng, xí qì suǒ nì, yù bà bù néng, nǎi yuán bǐ wèi wén yǐ jì zhī. qí shì jiē kě xǐ kě bēi, kě jīng kě guài zhě. suǒ xī bǐ lù huāng wú, cí yuán qiǎn xiá, wú wéi mù hóng ěr zhī lùn yǐ fā yáng zhī ěr. jì chéng, yòu zì yǐ wèi shè yú yǔ guài, jìn yú hǎi yín, cáng zhī shū sì, bù yù chuán chū. kè wén ér qiú guān zhě zhòng, bù néng jǐn què zhī, zé yòu zì jiě yuē: shī shū yì chūn qiū jiē shèng bǐ zhī suǒ shù zuò, yǐ wèi wàn shì dà jīng dà fǎ zhě yě rán ér yì yán lóng zhàn yú yě, shū zài zhì gòu yú dǐng, guó fēng qǔ yín bēn zhī shī, chūn qiū jì luàn zéi zhī shì, shì yòu bù kě zhí yī lùn yě. jīn yú cǐ biān, suī yú shì jiào mín yí, mò zhī huò bǔ, ér quàn shàn chéng è, āi qióng dào qū, qí yì shù hū yán zhě wú zuì, wén zhě zú yǐ jiè zhī yī yì yún ěr. kè yǐ yú yán yǒu lǐ, gù shū zhī juàn shǒu.
余既編輯古今怪奇之事。以為《剪燈錄》，凡四十卷矣。好事者每以近事相聞，遠不出百年，近止在數載，襞積於中，日新月盛，習氣所溺，欲罷不能，乃援筆為文以紀之。其事皆可喜可悲，可驚可怪者。所惜筆路荒蕪，詞源淺狹，無嵬目鴻耳之論以發揚之耳。既成，又自以為涉於語怪，近於海淫，藏之書笥，不欲傳出。客聞而求觀者眾，不能盡卻之，則又自解曰：《詩》、《書》、《易》、《春秋》、皆聖筆之所述作，以為萬世大經大法者也；然而《易》言龍戰於野，《書》載雉雊於鼎，《國風》取淫奔之詩，《春秋》紀亂賊之事，是又不可執一論也。今余此編，雖於世教民彝，莫之或補，而勸善懲惡，哀窮悼屈，其亦庶乎言者無罪，聞者足以戒之一義云爾。客以余言有理，故書之卷首。
hóng wǔ shí yī nián suì cì wù wǔ liù yuè shuò rì, shān yáng qú yòu shū yú wú shān dà yǐn táng
洪武十一年歲次戊午六月朔日，山陽瞿佑書於吳山大隱堂
