dōng pō zhì lín yún: bái lè tiān cháng wèi wáng yá suǒ chán, biǎn jiāng zhōu sī mǎ. gān lù zhī huò, lè tiān yǒu shī yún: dāng jūn bái shǒu tóng guī rì, shì wǒ qīng shān dú wǎng shí. bù zhī zhě yǐ lè tiān wèi xìng zhī, lè tiān qǐ xìng rén zhī huò zhě zāi? gài bēi zhī yě. yǔ dú bái jí yǒu yǒng shǐ yī piān, zhù yún: jiǔ nián shí yī yuè zuò. qí cí yuē: qín mó lì rèn zhǎn lǐ sī, qí shāo fèi dǐng pēng lì qí. kě lián huáng qǐ rù shāng luò, xián wò bái yún gē zǐ zhī. bǐ wèi zū hǎi jī shàng jǐn, cǐ zuò luán huáng tiān wài fēi. qù zhě xiāo yáo lái zhě sǐ, nǎi zhī huò fú fēi tiān wèi. zhèng wèi gān lù shì ér zuò, qí bēi zhī zhī yì kě jiàn yǐ.
東坡《志林》云：「白樂天嘗為王涯所讒，貶江州司馬。甘露之禍，樂天有詩云：『當君白首同歸日，是我青山獨往時。』不知者以樂天為幸之，樂天豈幸人之禍者哉？蓋悲之也。」予讀白集有《詠史》一篇，注云：九年十一月作。其詞曰：「秦磨利刃斬李斯，齊燒沸鼎烹酈其。可憐黃綺入商洛，閒臥白雲歌紫芝。彼為菹醢機上盡，此作鸞凰天外飛。去者逍遙來者死，乃知禍福非天為。」正為甘露事而作，其悲之之意可見矣。