fàn yè zài yù zhōng, yǔ zhū shēng zhí shū yuē: wú jì zào hòu hàn, xiáng guān gǔ jīn zhù shù jí píng lùn, dài shǎo kě yì zhě. bān shì zuì yǒu gāo míng, jì rèn qíng wú lì, bù kě jiǎ yǐ, wéi zhì kě tuī ěr. bó shàn kě bù jí zhī, zhěng lǐ wèi bì kuì yě. wú zá chuán lùn, jiē yǒu jīng yì shēn zhǐ. zhì yú xún lì yǐ xià jí liù yí zhū xù lùn, bǐ shì zòng fàng, shí tiān xià zhī qí zuò. qí zhōng hé zhě, wǎng wǎng bù jiǎn guò qín piān. cháng gòng bǐ fāng bān shì suǒ zuò, fēi dàn bù kuì zhī ér yǐ. zàn zì shì wú wén zhī jié sī, dài wú yī zì kōng shè, qí biàn bù qióng, tóng hé yì tǐ, nǎi zì bù zhī suǒ yǐ chēng zhī. cǐ shū xíng, gù yīng yǒu shǎng yīn zhě. zì gǔ tǐ dà ér sī jīng, wèi yǒu cǐ yě. yè zhī gāo zì kuā xǔ rú cǐ. zhì yǐ wèi guò bān gù, gù qǐ kě guò zāi? yè suǒ zhe xù lùn, le wú kě qǔ, liè chuán rú dèng yǔ dòu róng mǎ yuán bān chāo guō tài zhū piān zhě, gài yì yǒu shù yě, rén kǔ bù zì rú, kě fā qiān zài yī xiào.
范曄在獄中，與諸甥侄書曰：「吾既造《後漢》，詳觀古今著述及評論，殆少可意者。班氏最有高名，既任情無例，不可甲乙，唯志可推耳。博贍可不及之，整理未必愧也。吾雜傳論，皆有精意深旨。至於《循吏》以下及六夷諸序論，筆勢縱放，實天下之奇作。其中合者，往往不減《過秦篇》。嘗共比方班氏所作，非但不愧之而已。贊自是吾文之傑思，殆無一字空設，奇變不窮，同合異體，乃自不知所以稱之。此書行，故應有賞音者。自古體大而思精，未有此也。」曄之高自誇詡如此。至以謂過班固，固豈可過哉？曄所著序論，了無可取，列傳如鄧禹、竇融、馬援、班超、郭泰諸篇者，蓋亦有數也，人苦不自如，可發千載一笑。