dòu yīng wèi chéng xiàng, tián fén wèi tài wèi, tóng rì miǎn. fén hòu wèi chéng xiàng, ér yīng bù yòng wú shì, zhū gōng shāo zì yǐn ér dài ào, wéi guàn fū dú fǒu. wèi qīng wèi dà jiāng jūn, huò qù bìng cái wèi xiào wèi, yǐ ér jiē wèi dà sī mǎ. qīng rì shuāi, qù bìng rì yì guì. qīng gù rén mén xià duō qù shì qù bìng, wéi rèn ān bù kěn qù. guàn fū rèn ān, kě wèi xián ér zhī yì yǐ. rán jiē yǐ tā shì zú bù miǎn yú zú zhū, shì bù kě liào rú cǐ.
竇嬰為丞相，田蚡為太尉，同日免。蚡後為丞相，而嬰不用無勢，諸公稍自引而怠驁，唯灌夫獨否。衛青為大將軍，霍去病才為校尉，已而皆為大司馬。青日衰，去病日益貴。青故人門下多去事去病，唯任安不肯去。灌夫、任安，可謂賢而知義矣。然皆以他事卒不免於族誅，事不可料如此。