hàn jǐng dì gōng jiǎn ài mín, shàng jì wén dì, gù yì chēng wèi xián jūn. kǎo qí tiān zī, zé kè lì rěn shā zhī rén ěr. zì zài dōng gōng shí, yīn bó xì shā wú tài zǐ, yǐ qǐ lǎo bì zhī yuàn. jí wèi zhī hòu, bù sī zuì yǐ, yī dàn yú sān jùn zhōng ér xuē qí èr, yǐ sù bīng duān. zhèng xìn yòng cháo cuò, fù yǐ guó shì, jí yuán àng zhī shuō xíng, dàn qǐng zhǎn cuò ér yǐ, dì lìng yǒu sī hé cuò yǐ dà nì, suì fù mǔ qī zǐ tóng chǎn jiē qì bù. qī guó zhī yì, xià zhào yǐ shēn rù duō shā wèi gōng, bǐ sān bǎi shí yǐ shàng jiē shā, wú yǒu suǒ zhì, gǎn yǒu yì zhào jí bù rú zhào zhě, jiē yào zhǎn. zhōu yà fū yǐ gōng wèi chéng xiàng, zuò zhēng fēng xiōng nú jiàng jiāng shì bìng miǎn, xīn è zhī, cì shí bù zhì zhù, chì zhī shǐ qǐ, mèi yú jìng lǐ dà chén zhī yì, zú yǐ fēi zuì zhì zhī sǐ, bēi zāi! guāng wǔ qiǎn féng yì zhēng chì méi, chì zhī yuē: zhēng fá fēi bì lüè dì tú chéng, yào zài píng dìng ān jí zhī ěr. zhū jiāng fēi bù jiàn dòu, rán hǎo lǔ lüè. qīng běn néng yù lì shì, niàn zì xiū chì, wú wèi jùn xiàn suǒ kǔ. guāng wǔ cǐ yán, shì jǐng dì zhào shū, wèi bù móu yǐ.
漢景帝恭儉愛民，上繼文帝，故亦稱為賢君。考其天資，則刻戾忍殺之人耳。自在東宮時，因博戲殺吳太子，以起老濞之怨。即位之後，不思罪已，一旦於三郡中而削其二，以速兵端。正信用晁錯，付以國事，及爰盎之說行，但請斬錯而已，帝令有司劾錯以大逆，遂父母妻子同產皆棄布。七國之役，下詔以深入多殺為功，比三百石以上皆殺，無有所置，敢有議詔及不如詔者，皆要斬。周亞夫以功為丞相，坐爭封匈奴降將事病免，心惡之，賜食不置箸，叱之使起，昧於敬禮大臣之義，卒以非罪置之死，悲哉！光武遣馮異征赤眉，敕之曰：「征伐非必略地屠城，要在平定安集之耳。諸將非不健斗，然好虜掠。卿本能御吏士，念自修敕，無為郡縣所苦。」光武此言，視景帝詔書，為不侔矣。