dōng hàn mò, hé jìn jiāng zhū huàn guān, bái huáng tài hòu bà zhōng cháng shì, xiǎo huáng mén, shǐ hái lǐ shě. zhāng ràng zi fù, tài hòu zhī mèi yě. ràng xiàng zi fù kòu tóu yuē: lǎo chén dé zuì, dāng yǔ xīn fù jù guī sī mén, wéi shòu ēn lěi shì, jīn dāng yuǎn lí gōng diàn, yuàn fù yī rù zhí, dé zàn fèng wàng tài hòu yán sè, sǐ bù hèn yǐ. zi fù wèi yán zhī, nǎi zhào zhū cháng shì jiē fù rù zhí. bù shù rì, jìn nǎi wèi ràng suǒ shā, dǒng zhuō suí yǐ bīng zhì, ràng děng suī sǐ, hàn shì yì wáng. běi qí hé shì kāi zài wǔ chéng dì shì, jiān dù bài guó. jí hòu zhǔ sì lì, zǎi xiàng gāo ruì yǔ lóu dìng yuǎn bái hú tài hòu, chū shì kāi wèi yǎn zhōu cì shǐ. hòu yù liú shì kāi guò bǎi rì, ruì shǒu zhī yǐ sǐ, kǔ yán zhī. shì kāi zài měi nǚ zhū lián lù dìng yuǎn yuē: méng wáng lì, yòng wèi fāng bó, jīn dāng yuǎn chū, yuàn dé yī cí jìn èr gōng. dìng yuǎn xǔ zhī, shì kāi yóu shì de jiàn tài hòu jí dì. jìn shuō yuē: chén chū zhī hòu, bì yǒu dà biàn, jīn yǐ dé rù, fù hé suǒ lǜ! yú shì chū dìng yuǎn wèi qīng zhōu ér shā ruì. hòu èr nián, shì kāi suī sǐ, qí shì yì wáng. míng hū! jiān nìng zhī nán qù jiǔ yǐ! hé jìn gāo ruì, bù xī yǔn shēn pò jiā, wèi hàn qí shè jì jì, ér zhāng ràng shì kāi yǐ tán xiào yī yán, biàn rú fǎn zhǎng, zhōng liáng shòu huò, zōng miào wèi xū. nǎi zhī bèi xié biāo jū, jué zhī bù kě bù sù hǔ láng zài jǐng, yǎng zhī zé zì yí hài. kě bù jiè zāi!
東漢末，何進將誅宦官，白皇太后罷中常侍，小黃門，使還里舍。張讓子婦，太后之妹也。讓向子婦叩頭曰：「老臣得罪，當與新婦俱歸私門，唯受恩累世，今當遠離宮殿，願復一入直，得暫奉望太后顏色，死不恨矣。」子婦為言之，乃詔諸常侍皆復入直。不數日，進乃為讓所殺，董卓隨以兵至，讓等雖死，漢室亦亡。北齊和士開在武成帝世，奸蠹敗國。及後主嗣立，宰相高叡與婁定遠白胡太后，出士開為兗州刺史。後欲留士開過百日，叡守之以死，苦言之。士開載美女珠簾賂定遠曰：「蒙王力，用為方伯，今當遠出，願得一辭覲二宮。」定遠許之，士開由是得見太后及帝。進說曰：「臣出之後，必有大變，今已得入，復何所慮！」於是出定遠為青州而殺叡。後二年，士開雖死，齊室亦亡。鳴呼！奸佞之難去久矣！何進、高叡，不惜隕身破家，為漢、齊社稷計，而張讓、士開以談笑一言，變如反掌，忠良受禍，宗廟為墟。乃知背脅瘭疽，決之不可不速；虎狼在阱，養之則自貽害。可不戒哉！