hàn chéng dì jiāng lì zhào fēi yàn wèi huáng hòu, nù liú fǔ zhí jiàn, qiú zhī yē tíng yù. zuǒ jiāng jūn xīn qìng jì děng shàng shū jiù fǔ, suì dé jiǎn sǐ. zhū yún qǐng zhǎn zhāng yǔ, shàng nù, jiāng shā zhī, qìng jì miǎn guān jiě yìn shòu, kòu tóu diàn xià yuē: cǐ chén sù zhe kuáng zhí, chén gǎn yǐ sǐ zhēng. kòu tóu liú xiě. shàng yì jiě, rán hòu dé yǐ. qìng jì cǐ liǎng shì, kě yǔ jí àn wáng zhāng tóng kē. bān shǐ bù shū yú běn chuán, dàn yán qí wèi guó hǔ chén, xiōng nú xī yù jìng qí wēi xìn ér yǐ. fāng zhēng zhū yún shí, gōng qīng zài qián, céng wú yī rén zhù zhī yǐ qǐng, wèi kě xiū yě.
漢成帝將立趙飛燕為皇后，怒劉輔直諫，囚之掖廷獄。左將軍辛慶忌等上書救輔，遂得減死。朱雲請斬張禹，上怒，將殺之，慶忌免冠解印綬，叩頭殿下曰：「此臣素著狂直，臣敢以死爭。」叩頭流血。上意解，然後得已。慶忌此兩事，可與汲黯、王章同科。班史不書於本傳，但言其為國虎臣，匈奴、西域敬其威信而已。方爭朱雲時，公卿在前，曾無一人助之以請，為可羞也。