jìng kāng zhōng zhì liù shí èr.
靖康中帙六十二。

qǐ jìng kāng èr nián sān yuè èr shí bā rì wù wǔ, jǐn èr shí jiǔ rì yǐ wèi.
起靖康二年三月二十八日戊午，盡二十九日已未。

èr shí bā rì wù wǔ zhāng bāng chāng yì nán xūn mén yáo cí èr dì.
二十八日戊午張邦昌詣南薰門遙辭二帝。

shì rì bāng chāng jiàn tiān zǐ yí wèi fǎ jià gǎo sù yì nán xūn mén shè xiāng àn lǜ bǎi guān shì shù wàng jūn qián yáo cí èr shèng bāng chāng tòng kū bǎi guān jūn mín qí jiān yǒu hào jué bù néng qǐ zhě tài xué shēng jiē bài kū.
是日邦昌僭天子儀衛法駕縞素詣南薰門設香案率百官士庶望軍前遙辭二聖邦昌慟哭百官軍民其間有號絕不能起者太學生皆拜哭。

jīn rén bīng xià chéng.
金人兵下城。

yǒu nán bīng zhì xián píng jūn qián shǐ lái wèn yù jǐn shā wèi fù yào zhāo ān kě jiāng shè shū lái zhāng jí qiǎn shēn yàn chén yǐ xuān zàn shè rén jī shǒu shū wǎng dà lüè gào dōng dào zǒng guǎn yǐ bù dé sì jí zhòng bīng lí sàn. qiě dāng tuì shǒu zhī yì shēn yàn chén hái yún: jīn rén yǐ tiě qí sān qiān sòng zhì xián píng yǐ nán qī shí lǐ bù jiàn wǒ shī ér hái.
有南兵至咸平軍前使來問欲盡殺為復要招安可將赦書來張急遣申彥臣以宣贊舍人齎手書往大略告東道總管以不得巳及重兵離散。且當退守之意申彥臣還云：金人以鐵騎三千送至咸平以南七十里不見我師而還。

jīn rén qián jūn qǐ xíng.
金人前軍起行。

dà yuán shuài yǐ pián yí chú shòu wāng bó yàn xiǎn mó gé shì zhì chōng bīng mǎ yuán shuài fǔ tián chén kāng bó bù fù què huáng qián shàn fù yuán shuài tián wāng bó yàn qiān fù què gěng yán xǐ shū mì zhí xué shì dǒng yún huī yóu gé zhí xué shì gāo shì zé yáo jùn chéng xuān shǐ huáng qián hòu mì gé xiū zhuàn yáng yuān wáng qǐ zhī qín bó xiáng zhí mì gé jīn rén sòng zhèng tài hòu jiā shǔ rù chéng.
大元帥以便宜除授汪伯彥顯謨閣侍制充兵馬元帥府填陳康伯不赴闕黃潛善副元帥填汪伯彥遷赴闕耿延禧樞密直學士董耘徽猷閣直學士高世則遙郡承宣使黃潛厚秘閣修撰楊淵王起之秦伯祥直秘閣金人送鄭太后家屬入城。

jìng kāng jiàn lù yuē: shì rì yǒu fān shǐ sòng zhèng tài hòu jiā shǔ rù chǎng miàn qí fān shǐ zhì shěng shuō yún: èr shí qī rì zhān hǎn gǎi zuò ní kān qǐng shàng huáng xiāng jiàn shàng huáng chéng jiào zi zhì zhài mén xià jiào zhe zǐ dào fú dài xiāo yáo jīn qū ér rù zhì mù cì zhān hǎn gǎi zuò ní kān chū yíng rù zhàng zhōng zuò liáng jiǔ shàng huáng qǐ bái zhān hǎn gǎi zuò zú kān yún: lǎo fū dé zuì hé dāng běi qiān dàn dì jī wèi jià zhě gǎn qǐ liú hé dà huì yě. zhān hǎn gǎi zuò ní kān bù dá yǒu qǐng zhèng tài hòu zì wài zhì qǐ zhān hǎn gǎi zuò ní kān yún: chén qiè dé zuì zì hé cóng shàng huáng běi qiān dàn chén qiè jiā shǔ bù yù cháo shì gǎn qǐ liú zhān hǎn gǎi zuò ní kān diǎn tóu xǔ zhī zhì jīn rì guǒ sòng tài hòu jiā shǔ rù chéng fān shǐ. yòu xiào yún: tài hòu shàn yán cí jìn tuì yǒu fǎ róng zhǐ yǎ lì shān cǐ sì zì gù yuán shuài xǔ qí qǐng.
靖康踐錄曰：是日有番使送鄭太后家屬入場面其番使至省說云：二十七日粘罕（改作尼堪）請上皇相見上皇乘轎子至寨門下轎著紫道服戴逍遙巾趨而入至幕次粘罕（改作尼堪）出迎入帳中坐良久上皇起白粘罕（改作足堪）云：老夫得罪合當北遷但帝姬未嫁者敢乞留荷大惠也。粘罕（改作尼堪）不答有頃鄭太后自外至啟粘罕（改作尼堪）云：臣妾得罪自合從上皇北遷但臣妾家屬不預朝事敢乞留粘罕（改作尼堪）點頭許之至今日果送太后家屬入城番使。又笑云：太后善言辭進退有法容止雅麗（刪此四字）故元帥許其請。

zhān hǎn gǎi zuò ní kān qiǎn jiāo gē jīng chéng.
粘罕（改作尼堪）遣交割京城。

xuān hé lù yuē: bāng chāng yǐ shào pǔ tí jǔ xiū shàn jīng chéng sì bì shì rì jiāo gē wài chéng zéi gǎi zuò dí jì bù néng xià nán jīng nǎi zì níng líng ér shàng jǐn wěi zhì guān shǔ ān fǔ shì mín zhì shì xī qū ér běi shě wū fén jǐn dài jǐn dōng zhì liǔ zi xī zhì xī jīng nán zhì hàn shàng běi zhì hé shuò jiē bèi qí dú fén wú dà xiǎo qǐ jué lüè biàn jùn xiàn wèi zhī yī kōng jīng chéng bèi wéi bàn nián zhì shì dòu mǐ èr qiān hú mài èr qiān sì bǎi yáng ròu yī jīn qī qiān zhū ròu yī jīn sì qiān lǘ ròu yī jīn èr qiān wǔ bǎi yú yì rú zhī jiàng yī jīn wǔ bǎi yóu yī jīn yī qiān bā bǎi tā wù chēng shì xì mín lài guān mài chái mǐ shāo néng gěi rán è piǎo bù kě shèng shù rén duō kǔ jiǎo qì bèi jí zhě bù jiā xún jí sǐ mù jí zhě jí gǔ cài shū jué shǎo qián yǐn lǔ gǎi zuò dí rén jù chéng cǎi xié ér shí shàng yú kū zhī.
宣和錄曰：邦昌以邵溥提舉修繕京城四壁是日交割外城賊（改作敵）既不能下南京乃自甯陵而上盡偽置官屬安撫士民至是悉驅而北舍屋焚盡殆盡東至柳子西至西京南至漢上北至河朔皆被其毒墳無大小啟掘略遍郡縣為之一空京城被圍半年至是斗米二千斛麥二千四百羊肉一斤七千豬肉一斤四千驢肉一斤二千五百魚亦如之醬一斤五百油一斤一千八百他物稱是細民賴官賣柴米稍能給然餓殍不可勝數人多苦腳氣被疾者不浹旬即死目疾者即瞽菜蔬絕少前引虜（改作敵）人據城採擷而食尚餘枯枝。

liú yàn zōng qiǎn rén yù wáng shí yōng dà jūn qǐ xíng. qiě zài hé běi zhù jūn rú yǒu shì jí fēi qí lái bào biàn fā bīng lái.
劉彥宗遣人諭王時雍大軍起行。且在河北駐軍如有事急飛騎來報便發兵來。

zhāng bāng chāng yǔ èr qiú gǎi zuò shuài shū qiú hái sūn fù zhāng shū yè qín guì sān rén.
張邦昌與二酋（改作帥）書求還孫傅張叔夜秦檜三人。

shū yuē: pī lì kěn chéng yǎng gàn ēn zào gài jiù chén zhī fù zhí méng yīng háo ér qiǎn hái sì hé lóng sī shàng yú zhì kǔn niàn fǔ bāng zhī shǐ yóu xiān jǐn jié zhī bāo shù jìng guó rén yǐ zhāng míng jiào sūn fù zhāng shū yè qín guì yuán qǐng cún yú zhào shì suì liú zhì yú jūn zhōng jì zhī gǒu yì yú qián cháo bì néng xī zhōng yú jīn rì gōng wéi shàng guó fāng kuò hóng tú yǐ zhōng xiào ér lì qún chén yǐ xìn yì ér kāi hóng yè yí méng kuān dài shǐ huò xuán guī shì zhāo shèng dù zhī rén chuí fù yú zhōng zhī yuàn qí yú qián kòu hé jiū fū xuān jīn rén huí shū yuē: zǎo chéng yì yù yuàn hái jiù chén yǐ wèi féng xiè guó zhī lǎo chéng guō zhòng xún zhòng suǒ tuī xìn cǐ wài chén liáo rú fēi yù liú zhī rén qǐ xià qiǎn hái zhī lìng qí sì fàng guī zhě xì bì zàn shí zhèng huò yǒu wèi hái zhě jù yù liú què yǎng jì zhào zhī wú lài lǐ huì.
《書》曰：披瀝懇誠仰干恩造丐舊臣之復職蒙英豪而遣還巳荷隆私尚餘至悃念撫邦之始尤先盡節之褒庶靖國人以彰名教孫傅張叔夜秦檜緣請存於趙氏遂留寘於軍中既知狗義於前朝必能悉忠於今日恭惟上國方擴宏圖以忠孝而勵群臣以信誼而開鴻業宜蒙寬貸使獲旋歸式昭聖度之仁垂副愚衷之願其於虔叩曷究敷宣金人回《書》曰：早承懿喻願還舊臣以為馮澥國之老成郭仲荀眾所推信此外臣僚如非欲留之人乞下遣還之令其巳放歸者系裨贊時政或有未還者俱欲留（闕）仰冀照知無賴理會。

wěi chǔ lù yuē: shū jiē bāng chāng qīn bǐ èr qiú gǎi zuò shuài jiàn shū dà nù wèi qǔ sān rén zhě qí yù fù jiǎng qián rì zhī shì yé, yú shì miàn jié zài sān. qiě yún: jīn. ruò zòng bīng fēi wú míng rán yì zhù bīng bù hái dāng guān xìn ér dòng zhāng jù bù néng dá.
偽楚錄曰：書皆邦昌親筆二酋（改作帥）見書大怒謂取三人者其欲復講前日之事耶，於是面詰再三。且云：今。若縱兵非無名然亦駐兵不還當觀釁而動張懼不能答。

jīn rén yǔ zhāng bāng chāng shū jiǎn suì biàn yín juàn.
金人與張邦昌書減歲便銀絹。

shū yuē: huì yàn sòng shí chú yī liáo guó jiù lì suì wù yín juàn wǔ shí wàn pǐ liǎng nà qián yī bǎi wàn guàn chū yǐ dài yàn dì suǒ chū jīn. ruò yī lì shū nà. qiě niàn dì yǒu fèn gē mín yǒu diāo bì tè miǎn qián yī bǎi wàn guàn jiǎn fàng yín juàn èr shí wàn pǐ liǎng zhī yì nà sān shí wàn pǐ liǎng yín juàn gè bàn qí shù yī jiù lì jiāo gē bù cǐ kǔn cóng jì wèi liàng chá bāng chāng dá shū yuē: zhòng qín shū huì zhī hé jīn cí wéi qián cháo zhī suǒ shū zhǔn dìng shù ér yǒu jiù fǔ niàn dì tǔ gē liè zhī hòu fāng dāng rén mín diāo zhài zhī yú qū cì zhěn lián wù cóng juān jiǎn tè chú miǎn qián yī bǎi wàn guàn wài jiǎn fàng yín juàn èr shí wàn pǐ liǎng měi nián zhǐ yì nà èr shí wàn pǐ liǎng yín juàn gè bàn qí shù yī yī jiù lì jiāo gē suǒ méng zhǐ yù xī sì zūn fèng qí yú gǎn dài zhī xīn nán jǐn fū chén zhī sù yǎng wéi cōng chá shēn liàng kǔn cóng.
《書》曰：會驗宋時除依遼國舊例歲物銀絹五十萬匹兩納錢一百萬貫初以代燕地所出今。若依例輸納。且念地有分割民有凋弊特免錢一百萬貫減放銀絹二十萬匹兩隻議納三十萬匹兩銀絹各半其數依舊例交割布此悃悰冀為諒察邦昌答《書》曰：重勤書誨祗荷矜慈惟前朝之所輸準定數而有舊俯念地土割裂之後方當人民凋瘵之餘曲賜軫憐務從蠲減特除免錢一百萬貫外減放銀絹二十萬匹兩每年只議納二十萬匹兩銀絹各半其數一依舊例交割所蒙指諭悉巳遵奉其於感戴之心難盡敷陳之愫仰惟聰察深諒悃悰。

èr shí jiǔ rì yǐ wèi zhāng bāng chāng yì jūn qián jiàn bié èr qiú gǎi zuò shuài.
二十九日已未張邦昌詣軍前餞別二酋（改作帥）。

bāng chāng fú zhě páo zhāng hóng gài chéng mǎ chū nán xūn mén jiàn bié èr qiú gǎi zuò shuài jí wǔ ér fǎn lián rì zhī chū suǒ guò shè xiāng àn qǐ jū bìng rú cháng yí cóng xíng zhě jí wáng shí yōng xú bǐng zhé wú kāi mò chóu bèi yě. shì shù láo guān zhě wú bù gǎn chuàng.
邦昌服赭袍張紅蓋乘馬出南薰門餞別二酋（改作帥）及午而返連日之出所過設香案起居並如常儀從行者即王時雍徐秉哲吳開莫儔輩也。士庶勞觀者無不感愴。

yí shǐ yuē: bāng chāng zì jiàn wěi wèi lǚ chū nán xūn mén fú zhě páo zhāng hóng gài chéng mǎ zhí hóng sī biān fǎ jià yí zhàng jiē bù bèi wéi jià tóu qián dǎo chū chū yī liǎng cì bù jǔ jià tóu yǐ hòu zàn jǔ jià tóu shēng yì jiàn gāo chū nán xūn mén jiàn zhān hǎn gǎi zuò ní kān wò lí bù gǎi zuò wò lǐ yǎ bù xù bié zhì wǔ kè ér hái.
遺史曰：邦昌自僭偽位屢出南薰門服赭袍張紅蓋乘馬執紅絲鞭法駕儀仗皆不備唯駕頭前導初出一兩次不舉駕頭以後暫舉駕頭聲亦漸高出南薰門見粘罕（改作尼堪）斡離不（改作斡里雅布）敘別至午刻而還。

jīn rén liú pú shè hé shū mì sūn fù qiān shū zhāng shū yè jǔ jiā běi qiān.
金人留僕射何樞密孫傅僉書張叔夜舉家北遷。

hé zì wén sī zhēn xiān bìng jiān rén tiān zī jùn yì shàn shǔ wén zhèng hé wǔ nián jìn shì dì yī rén jí dì míng dòng yī shí chú guǎn zhí jīng jī tí jǔ xué shì shàng shū zhǔ kè yuán wài láng zhuó yòu shǐ qiān zuǒ shǐ zhào shì zhōng shū shè rén wáng fǔ dú chí guó bǐng yǒu zhēng jìn zhě zèn zhī fǔ nù chū shǒu tóng chuān wèi xíng tài shàng huáng dì zhuó wèi yù shǐ zhōng chéng dì yī zhāng lùn shì sú pō zhōng shí bì jiē chén fǔ dǎng suǒ wèi qí lùn shì sú zhāng yuē: qiè wéi bì xià zhāo zhì dé jiàn tài píng tǐ yáo shùn zhī yòng xīn jí qīn xián zhī wèi wù jiàn yī shàn gǎi róng ér lǐ zhī qǔ yī zhǎng jiā yì yǐ chéng zhī huò yáo pǐ fū bǎi qǐ xià liáo suì xiǎng hǎo jué ér zhì xiǎn wèi kě wèi yú qīng shì dài fū wú fù yǐ. qí zhōng chún què zhí lián mào jiè jié zhī shì jìn yǐ qí dào qǔ yóu qí yì chéng bù gǎn wàng bì xià hòu ēn ér bēn jìng fù lì gān méi wú chǐ zhī rén cháng yǔ shàn lèi bìng jū shāng huà shī sú huò zài yú cǐ bǐ nián yǐ lái gǒu hé qǔ róng ā dǎng xiāng bǐ wèi sī mén zhī huì wàng guó jiā zhī ēn tān jìn wù dé biàn zhà bǎi chū tuō shēn zhī chū fù xīn jǐn bù wèi zhī nà zhōng bèi yòng zhī shǐ xiān jiā yuē shù wèi zhī shòu jì qián chū mǒu shì zhī mén yī bù mǎn yì. yòu zhuǎn ér zhī tā zé wèi zhī tóu huàn yīn yǔ zhī hé ér yáng bèi zhī yǐ xiàn hài yì yǐ shǐ zhì gǎi zuò zhī bù cè wèi zhī bǎi zōng huò shū chéng sǐ dǎng zì míng bù qī zé yǒu sǔn qīn qī zhī hǎo ér fā qí sī shū huò tuō wèi ěr mù méi niè suǒ zēng zé yǒu cì jì péng.
何字文糹貞仙並監人天資俊異善屬文政和五年進士第一人及第名動一時除館職京畿提舉學士尚書主客員外郎擢右史遷左史召試中書舍人王黼獨持國柄有爭進者譖之黼怒出守潼川未行太上皇帝擢為御史中丞第一章論士俗頗中時弊皆陳黼黨所為其論士俗章曰：竊惟陛下昭至德建太平體堯舜之用心急親賢之為務見一善改容而禮之取一長加意以成之或繇匹夫百起下僚遂享好爵而陟顯位可謂於卿士大夫無負矣。其忠純愨直廉茂介潔之士進以其道取由其義誠不敢忘陛下厚恩而奔競附麗乾沒無恥之人常與善類並居傷化失俗或在於此比年以來苟合取容阿黨相比為私門之惠忘國家之恩貪進務得變詐百出託身之初腹心盡布謂之納忠被用之始先加約束謂之受記前出某氏之門一不滿意。又轉而之他則謂之投換陰與之合而陽背之以陷害異已使至（改作之）不測謂之擺蹤或輸誠死黨自明不欺則有損親戚之好而發其私書或托為耳目媒孽所憎則有伺記朋。

jiù yǔ yán yuán shì zēng jiā ér chuán zhī duǎn juǎn tōng jiān lì xíng huò cái zé yǒu wǎng lái qí jiān zhě yíng sī jiā gěi zǐ dì zé yǒu gān qí yì rǔ zhě wèi shì dài fū ér shī jié sàng yì yī zhì yú cǐ gài qí wèi shuō yuē: xùn sī zhī xiào sù yú fèng gōng fù xià zhī lì guò yú shì shàng fán guó jiā zhī zhì hū shēng mín zhī lì bìng. ruò bù xiāng guān rán yī dàn yǒu huǎn jí ér qǔ yòng zhī níng fù cháo tíng bù fù zhī yǐ, qǐ bù shàng shāng yīn yáng zhī hé xià huī wàn shì zhī xù zāi! chén wén bǎi liáo shī shī zhòng huá zhì zhì duō shì jì jì wén wáng yǐ níng gài rén chén hé sù yú xià zé rén zhǔ zūn ān yú shàng jīn yǐ bì xià zhī shèng zhì chéng míng duàn ér zǎo zhèng zhī biàn shì fēi bié xié zhèng shōu quán chǒng pò péng yín yǐ chóng zhì huà ér jiù shī sú zé suī qián gǔ dì wáng zhī shèng hé zú xùn yān chén yú bù zhī zhì dào wéi bì xià liú shén cái chá shì xìng fǔ yì nù bù yuè yuè yǐ zuò sū shì shī dǎng qū xué zòu bà chú dài zhì gōng cí jìng kāng chū fù zhào wèi zhōng chéng gǎi hàn lín xué shì bài shàng shū yòu chéng zhōng shū shì láng shí yì jīng jī shǒu bèi jiàn yì shè sì dào zǒng guǎn zhòng qí quán shì dé zhuān dá lì dé fèi zhì bīng dé zhū shǎng cái dé yí yòng guī huà shén shàn jí zhào xíng zhī shǔ sì pò shèng qiū cuò shǒu wú jí rán dà míng suī yáng jiē néng bǎo shǒu yì qí xiào yě. shì nián dōng jīn lǔ gǎi zuò rén zài fàn gǎi zuò zhì jīng chéng zhào bǎi guān qīng dài fū gōng yì zhuàng yú tíng zhǔ hé yì yǔ zhàn yì lùn bù yī lì zhǔ zhàn yì xuán mén xià shì láng yè mèng wǔ fū xié gōng shǐ rù mén shè zhòng qí fú tóu huì dāng bài xiāng zòu chén qǐ gǎi tài zǎi shǎo zǎi réng jiù wèi pú shè hàn lín xué shì wú kāi zhèng zhòng dāng zhì jiàn bái pú shè zhī míng bù jīng yuàn xún hàn zhì gǎi wèi zuǒ yòu chéng xiàng shàng shēn yǐ wèi rán zhōng pī yǐ wèn yù shí mèng suì jǔ qí shuō míng rì jiàng zhì bài yòu pú shè chéng xiàn yì hé liǎng yì lǔ gǎi zuò dí yíng yì hé cóng jià xìng qīng chéng zhān hǎn gǎi zuò ní kān yǐ zhǔ zhàn yì cóng èr dì běi shòu zhāng bāng chāng yǐ shū kěn qǔ bù yǔn tiān xià hèn zhī zài lǔ gǎi zuò dí yíng tí jué jù yún: niàn niàn tōng qián jié yī yī fǎn jiù hún rén shēng huì yǒu sǐ yí hèn mǎn qián kūn shǎo wèn shī yú hán zi cāng tóng zài yè yuán xiāng yǔ shāng què wén zhāng rì jìn shí zhě wèi qí cái zǎo yí zài liǎng jìn hèn bǐng yòng zhī tài zǎo kuàng dāng biàn gù zhī jì yě. xiōng táng zì wén zhí dì jǔ zì wén dù jiē hǎo xué néng shī yǐ cái zhī míng hòu qín guì zì lǔ gǎi zuò dí zhōng lái yán sǐ yǐ..
舊語言緣飾增加而傳之短卷通姦利行貨財則有往來其間者營私家給子弟則有甘其役辱者為士大夫而失節喪誼一至於此蓋其為說曰：徇私之效速於奉公附下之利過於事上凡國家之治忽生民之利病。若不相關然一旦有緩急而取用之甯負朝廷不負知已，豈不上傷陰陽之和下隳萬事之緒哉！臣聞百僚師師重華致治多士濟濟文王以甯蓋人臣和肅於下則人主尊安於上今以陛下之聖智誠明斷而早正之辨是非別邪正收權寵破朋淫以崇至化而救失俗則雖前古帝王之盛何足遜焉臣愚不知治道唯陛下留神裁察是幸黼益怒不閱月以坐蘇氏師黨曲學奏罷除待制宮祠靖康初復召為中丞改翰林學士拜尚書右丞中書侍郎時議京畿守備建議設四道總管重其權事得專達吏得廢置兵得誅賞財得移用規畫甚善即詔行之屬巳迫盛秋措手無及然大名睢陽皆能保守亦其效也。是年冬金虜（改作人）再犯（改作至）京城詔百官卿大夫供議狀於廷主和議與戰議論不一力主戰議旋門下侍郎夜夢武夫挾弓矢入門射中其幞頭會當拜相奏陳乞改太宰少宰仍舊為僕射翰林學士吳開正仲當制建白僕射之名不經願循漢制改為左右丞相上深以為然中批以問欲實夢遂沮其說明日降制拜右僕射城陷議和兩詣虜（改作敵）營議和從駕幸青城粘罕（改作尼堪）以主戰議從二帝北狩張邦昌以書懇取不允天下恨之在虜（改作敵）營題絕句云：念念通前劫依依返舊魂人生會有死遺恨滿乾坤少問詩於韓子蒼同在掖垣相與商榷文章日進識者謂其才藻宜在兩禁恨柄用之太早況當變故之際也。兄棠字文植弟榘字文度皆好學能詩以才知名後秦檜自虜（改作敵）中來言死矣。。

lín quán yě jì yuē: hé zì wén sī zhēn xiān bìng jiān rén zhèng hé wǔ nián dēng jìn shì dì yī rén yǒu shī míng jìng kāng chū wèi zuǒ chéng jīn rén zhī rù kòu gǎi zuò biàn yě. huò qǐng hé. yòu lái qīn shì dōng shèng bīng hé dōng fù qiǎn wáng ruì lái pìn jí zhān hǎn gǎi zuò ní kān fàn gǎi zuò zhì què fàn zōng yǐn qǐng gē sān guān yǐ xiàn lǔ shān cǐ zì zhǔ yán shǒu bèi yǐ dài zhī wáng ruì fù zhì qǐng gē huáng hé wèi jiè táng kè yù xǔ zhī yǐ wèi bù kě bà wèi zī zhèng diàn xué shì tí jǔ tǐ quán guān é ér kè qǐ bà nǎi bài shàng shū yòu pú shè qián yī xī mèng cháo fú ér lì yī rén wān gōng shè zhòng fú tóu jīng jué cì rì suì dà bài rán lǔ gǎi zuò dí sì bī chéng dàn jiān shǒu yù ér sì lǔ gǎi zuò dí shǐ. yòu lái chì ér liú zhī cù zhū lù bīng rù yuán le wú zhì zhě jí chéng xiàn yǔ zhāng shū yè.
林泉野記曰：何字文糹貞仙並監人政和五年登進士第一人有詩名靖康初為左丞金人之入寇（改作汴）也。或請和。又來侵是冬盛兵河東復遣王汭來聘及粘罕（改作尼堪）犯（改作至）闕范宗尹請割三關以獻虜（刪此字）主嚴守備以待之王汭復至請割黃河為界唐恪欲許之以為不可罷為資政殿學士提舉體泉觀俄而恪乞罷乃拜尚書右僕射前一夕夢朝服而立一人彎弓射中幞頭驚覺次日遂大拜然虜（改作敵）巳逼城但堅守御而巳虜（改作敵）使。又來叱而留之促諸路兵入援了無至者及城陷與張叔夜。

lǐng bīng yù fù duó chéng jìng bù néng shàng yù duó tuán chū xìng jiāng nán jiàn zhǐ rì jīng chéng jìn jī jīn rén bù mǎn chē jià nán xíng bì bù néng tuō bì xià chū chéng zéi gǎi zuò dí bì shāo zōng miào lù shēng líng yǐ. shàng nǎi zhǐ lǔ gǎi zuò dí zhào zhì zhài zhān hǎn gǎi zuò ní kān wèn yuē: quàn sòng zhǔ yǔ wǒ zhàn zhě, qǐ fēi rǔ yé yuē: rán zhān hǎn gǎi zuò ní kān yuē: rǔ yǒu hé xué shù yǔ wǒ zhàn yé xú yuē: wú xué wú shù dàn wèi guó wèi mín ěr zhān hǎn gǎi zuò ní kān yuē: wǒ yù zòng bīng xǐ rǔ chéng rú hé cóng róng yuē: zòng bīng xǐ chéng yuán shuài yī shí zhī wēi yě. ài mín shī dé yuán shuài wàn shì zhī ēn yě. zhān hǎn gǎi zuò ní kān dà wù nǎi jí bīng běi qiān zhōng bù qū yú lǔ gǎi zuò dí qín guì zì lǔ zhōng cǐ èr zì gǎi zuò jīn hái lì chēng qí zhōng yáo jiā guān wén diàn dà xué shì. qiě fǎng qí zi sūn yún:
領兵欲復奪城竟不能上欲奪團出幸江南諫止日京城近畿金人布滿車駕南行必不能脫陛下出城賊（改作敵）必燒宗廟戮生靈矣。上乃止虜（改作敵）召至寨粘罕（改作尼堪）問曰：勸宋主與我戰者，豈非汝耶曰：然粘罕（改作尼堪）曰：汝有何學術與我戰耶徐曰：無學無術但為國為民耳粘罕（改作尼堪）曰：我欲縱兵洗汝城如何從容曰：縱兵洗城元帥一時之威也。愛民施德元帥萬世之恩也。粘罕（改作尼堪）大悟乃戢兵北遷終不屈於虜（改作敵）秦檜自虜中（此二字改作金）還力稱其忠遙加觀文殿大學士。且訪其子孫云：

hé chū bài zhōng chéng wáng yǐ níng shàng shū yuē: qiè wéi gé xià yǐ xióng cí dà bǐ qǔ tiān xià zhī háo jié yǐ kàng liè shū liàng zhōng lì bù yǐ zì jié dāng mián yī yī rén zhī zhī kàng zhāng qǐng jùn zú wèi chū què míng rì jìn zhōng chū piàn zhǐ yù chén hàn liú gōng wèi zhōng zhí fǎ tiān yì tè dá qǐ tú rán zāi! dài yù wén tiān xià zhī yán yě. rén zhǔ bù dé wén tiān xià zhī yán zé tiān xià zhī shì qù yǐ. yī dàn kǎi rán ér wù hè rán ér duàn tì rán yǒu yōu tiān xià zhī xīn zé zhì luàn ān wēi chéng bài zhī jǐ rú fǎn fù shǒu cǐ, qǐ fēi tiān xià zhī qìng hū! gé xià hé yì zhèng xīn chéng yì qiú tiān xià zhī shì yǐ bì shèng zhǔ zhī cōng míng fèng míng cháo yáng shì lèi xìng shèn fāng jīn tiān xià yǒu shèn kě yōu zhě wǔ qǐng wèi gé xià lüè yán zhī dào zéi chōng chì yī kě yōu jiān xióng bá hù èr kě yōu xià rén lù liáng sān kě yōu qì dān fù zhèn sì kě yōu jīn guó lǚ jù wǔ kě yōu hé běi shān dōng zhī dào shǎo zhě shù bǎi duō zhě shù qiān bái huà héng xíng lüè rén fù nǚ piāo rén zī chǎn xún wèi bù gǎn kàng xiàn zhèn bù néng shǒu zī màn qīn yín wèi jiàn xiāo chú zhī jiàn jiē yōng rén yě fū zhī zhì bù guò yú bì yáo yì lüè yī shí tuō hán è hé zú yōu zāi! wàn yī qí jiān yǒu ráo yǒng rú xiàng jí xióng zhì rú lǐ mì bèi qǐ ér píng zhī zé lè huò zhī tú yún: jí biāo zhì cǐ yú zhī suǒ yōu zhě yī yě. guō yào shī zhě liáo dōng yī xiǎo qiāng ěr shān cǐ liáo zhì cǐ qī zì zuǒ yòu mài guó jiàn lì sī dòng qǐ fù zhī yǒu míng yì zhě fēng chóng zhī zāi péi zhī yǔ yì sì chéng tóu jiǎo sì lù wú ài mín zhī xīn jié qǔ ér hòu sì cháng shèng zhī bīng rì zēng ér bù xiū zhēng yǎng yì ér yīn xù sǐ shì tān lán wú chǐ zhī liú lè wèi zhī zhǒu yè qí zhì bù zài fàn yáng jié dù shǐ dà zé wèi hóu jǐng ān lù shān xiǎo zé wèi tián chéng sì wèi wáng wǔ jùn zhī suǒ wèi wú zhī suǒ yǐ bèi yù wèi zhī qí cè cǐ yú zhī suǒ yōu zhě èr yě. fù jīn sù jūn xī xíng zhí líng wǔ zhě xià rén bǎo cǐ zuì ěr zhī dì yóu néng yǔ shàng guó zhēng héng jīn fú liáng yǐ dōng shèng zhōu zhī wò rǎng jīn guó qǔ zhī yǐ yí xià rén cǐ sūn quán jiè jīng zhōu yǐ dòu cáo shì zhī yì yě. xià rén dé shèng zhōu qí kě suì sì hū! jiǎ yǐ suì yuè rén bǎo mǎ féi kòng xián nán lái qí zhì yù de lǐ kè yòng zhī suǒ jù liú jì yuán zhī suǒ cháo ér hòu mǎn gé xià shì tú jiāng shuài shú kě yǐ fù cǐ yú zhī suǒ yōu zhě sān yě. qì dān suī shī guó zhǒng luò bù xià shí wàn pán shān gǎi zuò chū méi hū! sōng mò yīn shān zhī xià qí xīn wèi cháng yī rì wàng hàn yě..
何初拜中丞王以甯上《書》曰：竊惟閣下以雄詞大筆取天下之豪傑以亢烈疏亮中立不倚自結當{宀一}一人之知抗章請郡足未出闕明日禁中出片紙御宸翰留公為中執法天意特達豈徒然哉！殆欲聞天下之言也。人主不得聞天下之言則天下之事去矣。一旦慨然而悟赫然而斷惕然有憂天下之心則治亂安危成敗之幾如反覆手此，豈非天下之慶乎！閣下盍亦正心誠意求天下之事以裨聖主之聰明鳳鳴朝陽士類幸甚方今天下有甚可憂者五請為閣下略言之盜賊充斥一可憂奸雄跋扈二可憂夏人陸梁三可憂契丹復振四可憂金國旅拒五可憂河北山東之盜少者數百多者數千白畫橫行掠人婦女剽人資產巡尉不敢抗縣鎮不能守滋蔓侵淫未見消除之漸皆庸人野夫之志不過於避徭役掠衣食脫寒餓何足憂哉！萬一其間有饒勇如項籍雄鷙如李密輩起而憑之則樂禍之徒云：集飈至此愚之所憂者一也。郭藥師者遼東一小羌爾（刪此遼至此七字）左右賣國見利斯動豈復知有名義者封崇之栽培之羽翼巳成頭角巳露無愛民之心竭取而後巳常勝之兵日增而不休爭養義兒陰蓄死士貪婪無恥之流樂為之肘腋其志不在范陽節度使大則為侯景安祿山小則為田承嗣為王武俊之所為吾之所以備御未知其策此愚之所憂者二也。赴金肅軍西行直靈武者夏人保此蕞爾之地猶能與上國爭衡今浮梁以東勝州之沃壤金國取之以遺夏人此孫權借荊州以斗曹氏之意也。夏人得勝州其可遂巳乎！假以歲月人飽馬肥控弦南來其志欲得李克用之所據劉繼元之所巢而後滿閣下試圖將帥孰可以付此愚之所憂者三也。契丹雖失國種落不下十萬蹣跚（改作出沒）乎！松漠陰山之下其心未嘗一日忘漢也。。

yún: zhōng zhī mín wáng líng fú jiā guī hàn zhī xīn shì huò zhōng biàn shǐ yē lǜ yán xǐ zhì dǎn yú zuò shǎo hóng tiān fǔ zhī fēng bù wàng qí zhǔ zé yún: zhōng zhī zhòng tián rán yuè ér fù zhī shào kāng yǐ yī lǚ fù jiù wù suī fēi suǒ jí ér chéng pú zhī hòu chǔ sī mǎ shàng zài wú dú wú yōu zāi! cǐ yú zhī suǒ yōu zhě sì yě. yǐ ā gǔ dǎ gǎi zuò ā gù dá zhī bó xìng wú qǐ mǎi gǎi zuò yǐ sè liè qí mài zhī bǎo jù zhān hǎn gǎi zuò ní kān zhī jī jǐng jiā yǐ hàn rén rú bái gōng dàn yáng pǔ zhī liú xiāng yǔ fǔ xiāng zhī huǎn zé yāo wǒ jīn bó tān lán wú yàn gǎi zuò kù cáng qīng jié jí zé jīng wǒ biān yǔ zhàn shǒu wú rén yān shān suì jì sì bù chì yī qì dān nǚ zhēn zhī xī yǔ fù guò yī qì dān è hǔ zhī huì hé shí ér zú yé cǐ yú zhī suǒ yōu zhě wǔ yě. hé yì zhī suǒ yǐ xiāo yōu zhī dào hū! qīng xīn shěng shì yī yán ér zú yǐ. gài qīng xīn shěng shì zé wú mín zhī yī shí zú yī shí zú zé dào zéi xiāo dào zéi xiāo zé guó shì qiáng guó shì qiáng zé jiān xióng xī jiān xióng xī zé yí dí gǎi zuò dí guó wèi huái tài píng wú xiàng zhī fú yǔ tiān xià gòng zhī, qǐ bù lè zāi! yì zhě yǐ wèi yàn yún: jì guī zhōng guó suì kě qǐn bīng cǐ fǔ rú zhī tán ěr wú zhī jí jí qīng xīn shěng shì guǒ duàn ér lì xíng zhī zé héng fù bào liǎn bù zuò wú bǎi xìng xià yǒu quē jù wú zhī suǒ yǐ hòu xú qǐ ér tǎo zhī píng zhōu zhī zhāng jué yǒng ér shàn shǒu xuān zhōu zhī hán qìng mín chén yì ér yǒu móu yún: zhōng zhī sū jīng guī guī zhī èr sān dà xìng wú qiǎn yī jiè zhī shǐ wèi ān qí xīn shǐ wèi qián jǐ hòu jiǎo páng chōng zhí bá zhī yuán yān shān zhī mín tián kě yǐ wèi tún tián yān shān zhī dīng zhuàng kě yǐ wèi gōng jiàn shǒu cháng shèng zhī bīng kě yǐ fēn lì zhū jiāng zé yào shī xiāo rán yī jiàng lǔ ěr xún lǐ zé fǔ zhī bá hù zé zhū zhī shàng hé yōu zāi! xià rén lù liáng zé dāng jǐn hé dōng zhī jiāng yǔ qì dān fù zhèn zé dāng huái yún: zhōng zhī jiù mín jīn guó zhī shì mù qián chū. ruò qiáng shèng, qǐ yǒu lián bīng lěi nián zhèng zài quán guì zài shì ér wú shì zhě jiā yǐ hàn rén zhī wú lài zhě fēi xīn yuè ér chéng guī zhī qǐ wú chán tè fā yú jūn chén fù zǐ zhī jiān chí yǐ shù nián nǚ zhēn fù wèi sàn bù luò yǐ. cǐ wǔ zhě chū gù shén kě yōu shèng shàng jīn rì hè rán dú duàn kǎi rán lì xíng zé fǎn shǒu zhī jiān zhuǎn yōu wèi lè cǐ. yòu xì yú gé xià zhī yī yán ěr gé xià zhū yán lǜ fà nián wèi sì shí hēi tóu sān gōng hé lǜ bù zuò míng yì zhì zhòng yuàn zì hòu ài pū yǒu shù tán yǒu dà yú qián suǒ yún: zhě jiāo qiǎn yán shēn jīn wèi kě yě. yuàn gé xià wú fù shèng zhǔ tè dá liú gōng zhī jué tiān xià xìng shèn.
云：中之民王靈弗加歸漢之心似或中變使耶律延禧置膽於座少洪天輔之風不忘其主則云：中之眾填然躍而附之少康以一旅復舊物雖非所及而城濮之後楚司馬尚在吾獨無憂哉！此愚之所憂者四也。以阿骨打（改作阿固達）之勃興吳乞買（改作以色列奇邁）之保聚粘罕（改作尼堪）之機警加以漢人如白公旦楊朴之流相與輔相之緩則邀我金帛貪惏無厭（改作庫藏傾竭）急則驚我邊圉戰守無人燕山歲計巳不翅一契丹女真之錫予復過一契丹餓虎之喙何時而足耶此愚之所憂者五也。盍亦知所以消憂之道乎！清心省事一言而足矣。蓋清心省事則吾民之衣食足衣食足則盜賊消盜賊消則國勢強國勢強則奸雄息奸雄息則夷狄（改作敵國）畏懷太平無象之福與天下共之，豈不樂哉！議者以謂燕云：既歸中國遂可寢兵此腐儒之談爾吾知汲汲清心省事果斷而力行之則橫賦暴斂不作吾百姓（下有缺句）吾之所以後徐起而討之平州之張瑴勇而善守宣州之韓慶民沉毅而有謀云：中之蘇京媯歸之二三大姓吾遣一介之使慰安其心使為前掎後角旁沖直跋之援燕山之民田可以為屯田燕山之丁壯可以為弓箭手常勝之兵可以分隸諸將則藥師蕭然一降虜爾循理則拊之跋扈則誅之尚何憂哉！夏人陸梁則當謹河東之疆圉契丹復振則當懷云：中之舊民金國之勢目前初。若強盛，豈有連兵累年政在權貴再世而無事者加以漢人之無賴者非心悅而誠歸之豈無讒慝發於君臣父子之間遲以數年女真復為散部落矣。此五者初固甚可憂聖上今日赫然獨斷慨然力行則反手之間轉憂為樂此。又系於閤下之一言爾閤下朱顏綠髮年未四十黑頭三公何慮不作名義至重願自厚愛仆有數談有大於前所云：者交淺言深今未可也。願閤下無負聖主特達留公之決天下幸甚。

sūn fù zì bó yě hǎi zhōu rén yuán fú sān nián dēng jìn shì dì jìng kāng zhōng lèi zhuó bīng bù shàng shū jīn rén fàn gǎi zuò zhì jīng shī chú qiān shū shū mì yuàn jīng chéng shǒu yù shǐ jīn rén gōng chéng liǎng yuè jí lì suí jī yǐ yù zhī jí chéng xiàn mín luàn fù yǔ zhāng shū yè yǐ bīng wǎng lái dàn yā dìng zhī shàng wǎng zhān hǎn gǎi zuò ní kān zhài chú fù jīng chéng liú shǒu jí jīn rén biàn yì fù shàng shū qǐ fù lì shàng bù xǔ. yòu qǐ lì huáng tài zǐ huò yàn yuè wáng. yòu bù xǔ. yòu qǐ lì zhào shì yī rén. yòu bù xǔ fù yì nán xūn mén bài qì qǐng cún zhào shì zhān hǎn gǎi zuò ní kān qǔ yì jūn zhōng pò lìng gōng zhuàng lì yì xìng lǚ yù zhū zhī fù zhōng bù cóng qǐng sǐ ér sì nǎi xié fù běi qù shì chēng qí zhōng jiàn yán chū yáo jiā guān wén diàn xué.
孫傅字伯野海州人元符三年登進士第靖康中累擢兵部尚書金人犯（改作至）京師除僉書樞密院京城守御使金人攻城兩月極力隨機以御之及城陷民亂傅與張叔夜以兵往來彈壓定之上往粘罕（改作尼堪）寨除傅京城留守及金人變議傅上書乞復立上不許。又乞立皇太子或燕越王。又不許。又乞立趙氏一人。又不許傅詣南薰門拜泣請存趙氏粘罕（改作尼堪）取詣軍中迫令供狀立異姓屢欲誅之傅終不從請死而巳乃挾傅北去世稱其忠建炎初遙加觀文殿學。

shì zhōng yǐ bù qū zú yú jīn guó nián wǔ shí yī.
士終以不屈卒於金國年五十一。

jìng kāng xiǎo yǎ yuē: jìng kāng yuán nián dōng jīn rén liǎng jūn huì yú jīng shī shū mì niè chāng shǐ chū lǔ gǎi zuò yíng zhōng gōng suì qiān zhī yuàn shì fāng zéi gǎi zuò dí zhī jí gōng jīng shī yě. gōng qīn dāng shǐ shí yuè yuè wèi cháng shǎo xiū chéng jì bù kě shǒu shàng jiāng xìng lǔ gǎi zuò dí zhài mìng gōng jū shǒu shí yī yuè èr shí qī rì yè shàng yǐ yù bǎo fù gōng gōng yòng shēng jiān wèi náng xì zhī zhǒu jiān qīn jiā fǔ xún qì shàng guī chéng zhōng tiē rán míng nián zhēng yuè shàng zài chū. yòu shēn qián mìng. qiě shǐ jiān tài zǐ fù yǐ bǎo hù dōng gōng chéng yú jiǔ bù guī gōng lǚ jù shū jí chén lì bìng juān yù èr qiú gǎi zuò shuài qǐng dà jià hái gōng bù bào èr yuè liù rì wú kāi mò chóu zì zéi zhōng gǎi zuò jīn yíng xié fèi lì shū lái zhōng wài zhèn hài gōng dà tòng jiǔ zhī yuē: wú wéi zhī wú jūn rén shèng kě dì zhōng guó gǒu lì yì xìng wú dāng sǐ zhī. yòu shù qǐng zài lì shàng míng dàn zéi gǎi zuò dí dà pì nán xūn mén tiě qí jí wàng chuǎng mén ér chén. qiě suǒ tài shàng huáng tài shàng huáng hòu zhū wáng wáng fēi gōng zhǔ dú liú zhōng gōng tài zǐ bù qiǎn mì móu yù yǐ huáng jīn wǔ qiān liǎng shǐ rén nì tài zǐ yú mín jiān wú dāng zhī zhě tài zǐ chū suí zhì jūn qián zì shì gōng zhī sǐ shēng bù dé ér zhī yě. wū hū qiú shēng táo sǐ rén zhī cháng qíng yě. jìng kāng zhī mò huò biàn rú cǐ tóng shí dà chén rú táng kè cáo fǔ wáng shí yōng lǚ hǎo wèn wú kāi mò chóu xú bǐng zhé shào pǔ xiè kè jiā sūn dí wāng zǎo hú jiāo xiū zhān yì lǐ huì lǐ xī jìng lǐ zhuó zhī tú huò shī jié qiú cún huò pàn wèi zéi gǎi zuò dí yòng huò chéng shì wèi jiān lì huò tuō jí bìng ér bù chū huò jiān mò zuò shì gōng dú shì yī sǐ yóu tì tuò lǔ gǎi zuò dí wèi cháng yù gōng chū yì bù fù shàng fù tuō zhī zhòng shì yǐ sǐ wèi tài zǐ. yòu yù jiàn èr qiú gǎi zuò shuài fù lì zhào shì yì kě wèi zhuō ěr bù qún wǒ sòng zhōng chún zhī chén yě. jiān nán yǐ lái suǒ wèi zhī jiàn kě yǐ chuí fàn bō měi yú wú qióng yǐ. shī yuē: wēi wēi sūn gōng zhōng liè jù wěi shòu tiān dà rèn yuān tíng shān zhì móu mó yòu mì dì suǒ juàn yǐ fù yǐ liú yào. yòu tuō yǐ zi èr qiú nì tiān gǎi zuò tiān wèi huǐ huò gān fù wàn sǐ guó jiā dé zé zhōu jí yuǎn ěr lí zī huò biàn shú fèn ér qǐ gōng jié bù yú dú fù dà měi. ruò shén rén rán zhòng suǒ yǎng zhǐ shì tōu shēng tú yǎn yǎn rú guǐ.
靖康小雅曰：靖康元年冬金人兩軍會於京師樞密聶昌使出虜（改作營）中公遂遷知院事方賊（改作敵）之急攻京師也。公親當矢石閱月未嘗少休城既不可守上將幸虜（改作敵）寨命公居守十一月二十七日夜上以御寶付公公用生縑為囊系之肘間親加撫循迄上歸城中帖然明年正月上再出。又申前命。且使兼太子傅以保護東宮乘輿久不歸公屢具書極陳利病鐫諭二酋（改作帥）請大駕還宮不報二月六日吳開莫儔自賊中（改作金營）攜廢立書來中外震駭公大慟久之曰：吾唯知吾君仁聖可帝中國苟立異姓吾當死之。又數請再立上明旦賊（改作敵）大辟南薰門鐵騎極望闖門而陳。且索太上皇太上皇后諸王王妃公主獨留中宮太子不遣密謀欲以黃金五千兩使人匿太子於民間無當之者太子出隨至軍前自是公之死生不得而知也。嗚呼求生逃死人之常情也。靖康之末禍變如此同時大臣如唐恪曹輔王時雍呂好問吳開莫儔徐秉哲邵溥謝克家孫覿汪藻胡交修詹乂李會李熙靖李擢之徒或失節求存或叛為賊（改作敵）用或乘勢為奸利或託疾病而不出或緘默坐視公獨視一死猶涕唾虜（改作敵）未嘗欲公出義不負上付託之重誓以死衛太子。又欲見二酋（改作帥）復立趙氏亦可謂卓爾不群我宋忠純之臣也。艱難以來所未之見可以垂範播美於無窮矣。《詩》曰：巍巍孫公忠烈俱偉受天大任淵渟山峙謀謨宥密帝所眷倚付以留鑰。又托以子二酋逆天（改作天未悔禍）甘赴萬死國家德澤周及遠邇罹茲禍變孰奮而起公節不渝獨負大美。若神人然眾所仰止視偷生徒奄奄如鬼。

cì jìn shì chū shēn tóu pǐn dǐng dài sì chuān děng chù chéng xuān bù zhèng shǐ sī bù zhèng shǐ qīng yuàn xǔ hán dù xiào kān.
賜進士出身頭品頂戴四川等處承宣布政使司布政使清苑許涵度校刊。

juǎn bā shí qī jiào kān jì.
※卷八十七校勘記。

dàn dì jī wèi jià zhě gǎn qǐ liú wèi yī zuò xià rán yì zhù bīng bù yuǎn yuǎn wù zuò hái qiān shū zhāng shū yè qiān wù zuò qiān cháng yǔ dǎng lèi bìng jū shāng huà lì sú dǎng wù zuò shàn lì wù zuò shī huò tuō wèi ěr mù méi bò suǒ zēng bò wù zuò niè zé suī qián gǔ dì wáng zhī shèng hé zú xùn yān xùn yī zuò dào yǐ zuò sū shì sī dǎng qū xué sī wù zuò shī shuài zhòng qí quán shì dé zhuān dá tuō shuài zì hàn lín xué shì wú kāi zhèng zhòng dāng zhì jiàn bái zhèng zhòng èr zì xì xiǎo zhù yǐ xióng cí dà bǐ qǔ tiān xià háo jié qǔ yīng zuò qū bái zhòu héng xíng zhòu wù zuò huà jiē yōng rén yě fū zhī zhì bù guò yú bì yáo yì yīng zuò shǐ jiē yōng rén yě fū qí zhì bù guò yú bì yáo yì wú ài mín zhī xīn yīng zuò yàn mín zhī shēng zé wèi tián chéng sì wèi wáng wǔ jùn zhī suǒ wèi sì xià wèi zì yǎn ér chéng pú zhī hòu hòu yīng zuò yì nǚ zhēn fù wèi sàn bù luò yǐ. sàn yī zuò shù chú qiān shū shū mì yuàn qiān wù zuò qiān.
但帝姬未嫁者敢乞留（未一作下）然亦駐兵不遠（遠誤作還）簽書張叔夜（簽誤作僉）常與黨類並居傷化戾俗（黨誤作善戾誤作失）或托為耳目媒檗所憎（檗誤作孽）則雖前古帝王之盛何足遜焉（遜一作道）以坐蘇氏私黨曲學（私誤作師）帥重其權事得專達（脫帥字）翰林學士吳開正仲當制建白（正仲二字系小注）以雄詞大筆取天下豪傑（取應作屈）白晝橫行（晝誤作畫）皆庸人野夫之志不過於避徭役（應作使皆庸人野夫其志不過於避徭役）無愛民之心（應作燕民之生）則為田承嗣為王武俊之所為（嗣下為字衍）而城濮之後（後應作役）女真復為散部落矣。（散一作數）除簽書樞密院（簽誤作僉）。