shā mén yè sòng jiā yè fó yí jiào jīng, qí shēng bēi jǐn, sī huǐ yù tuì. fú wèn zhī yuē: rǔ xī zài jiā céng wèi hé yè? yuē: ài tán qín. fú yán: xián huǎn rú hé? duì yuē: bù míng yǐ. xián jí rú hé? duì yuē: shēng jué yǐ. jí huǎn dé zhòng rú hé? duì yuē: zhū yīn pǔ yǐ. fú yán: shā mén xué dào yì rán, xīn ruò tiáo shì, dào kě dé yǐ. yú dào ruò bào, bào jí shēn pí qí shēn ruò pí, yì jí shēng nǎo yì ruò shēng nǎo, xíng jí tuì yǐ qí xíng jì tuì, zuì bì jiā yǐ. dàn qīng jìng ān lè, dào bù shī yǐ.
沙门夜诵迦叶佛遗教经，其声悲紧，思悔欲退。佛问之曰：汝昔在家曾为何业？曰：爱弹琴。佛言：弦缓如何？对曰： 不鸣矣。弦急如何？对曰： 声绝矣。急缓得中如何？对曰：诸音普矣。佛言：沙门学道亦然，心若调适，道可得矣。于道若暴，暴即身疲；其身若疲，意即生恼；意若生恼，行即退矣；其行既退，罪必加矣。但清净安乐，道不失矣。