mù róng chuí　 lǐ jī nǚ　 jiě fú rén　 cáo diàn rén　 zhāng cóng　 liú mén nú　 yán gēng　 míng chóng yǎn　 wáng huái zhì　 shā mén yīng chán shī　 chén dǎo　 wáng zhì　 bā xiá rén　 lù yú qìng
慕容垂　李勣女　解袱人　漕店人　張琮　劉門奴　閻庚　明崇儼　王懷智　沙門英禪師　陳導　王志　巴峽人　陸餘慶

mù róng chuí táng tài zōng zhēng liáo, xíng zhì dìng zhōu, lù cè yǒu yī guǐ, yī huáng yī, lì gāo zhǒng shàng, shén cǎi tè yì. tài zōng qiǎn shǐ wèn zhī, dá yuē: wǒ xī shèng jūn xī, jūn jīn shèng wǒ jīn. róng huá gè yì dài, hé yòng kǔ zhuī xún. yán qì bù jiàn, wèn zhī, nǎi mù róng chuí mù. chū líng guài jí
慕容垂唐太宗征遼，行至定州，路側有一鬼，衣黃衣，立高冢上，神采特異。太宗遣使問之，答曰：我昔勝君昔，君今勝我今。榮華各異代，何用苦追尋。言訖不見，問之，乃慕容垂墓。（出《靈怪集》）

lǐ jī nǚ
李勣女

zhēn guān yuán nián, lǐ jī ài nǚ zú, zàng běi máng, shǐ jiā tóng lú yú mù cè. yī rì, nǚ zǐ hū yì jiā tóng yuē: wǒ běn bù sǐ, bèi dà shù zhī shén qiè wǒ. jīn zhí qí shén chū cháo xī yuè, gù dé biàn bēn chū. zhī ěr zài cǐ, shì yǐ lái. wǒ yǐ lí fù mǔ, fù yǒu cǐ rǔ chǐ, bù kě guī. xìng nǐ nì wǒ, wǒ néng yǐ zhì fù bào ěr. jiā tóng hài è, liáng jiǔ nǎi xǔ, suì bié zhì yī shì. qí nǚ huò cháo chū mù zhì, huò yè chū xiǎo lái, xíng bù rú fēng. yī yuè hòu, hū xié huáng jīn shí jīn yǐ cì, jiā tóng shòu zhī. chū mài shù liǎng, nǎi mín jiā suǒ shī, zhǔ zhě zhí jiā tóng yǐ gào. luò yáng lìng tuī qióng qí yóu, jiā tóng jù shù cǐ shì, jí zhuī qǔ, cǐ nǚ yǐ shī, qí yú jīn jǐn huà wèi huáng shí yān. chū sūn xiāng lù, chén xiào běn zuò chū xiāo xiāng lù
貞觀元年，李勣愛女卒，葬北邙，使家僮廬於墓側。一日，女子忽詣家僮曰：我本不死，被大樹之神竊我。今值其神出朝西嶽，故得便奔出。知爾在此，是以來。我已離父母，復有此辱恥，不可歸。幸你匿我，我能以致富報爾。家僮駭愕，良久乃許，遂別置一室。其女或朝出暮至，或夜出曉來，行步如風。一月後，忽攜黃金十斤以賜，家僮受之。出賣數兩，乃民家所失，主者執家僮以告。洛陽令推窮其由，家僮具述此事，及追取，此女已失，其餘金盡化為黃石焉。（出《孫相錄》，陳校本作出《瀟湘錄》）

jiě fú rén
解袱人

jiāng nán yǒu shù rén xíng chuán, jiàn àn shàng liǎng rén, yǔ chuán bìng xíng shù lǐ. àn shàng rén yún: zàn jì xiē xī. chuán rén xǔ zhī. guài qí tiào zhí shàng chuán, qí jí rú fēng. xū yú, liǎng rén yún: zàn zhì cūn, gè yǒu xiǎo fú, qiě jì chuán shàng, shèn wù kāi yě. yīn qín jiè zhī, liǎng rén qù hòu, chuán zhōng yī rén jiě fú gòng kàn. měi fú yǒu wǔ bǎi tiē zi, shì zhǐ, fēi zhuàn lì, bìng bù kě shí. gòng jīng, hái jié rú gù. é qǐng èr rén huí, yún: kāi qì, hé yīn huì? nǎi zhuō jiě fú rén yún: shì cǐ rén jiě. suì zhì jiě fú shàng àn, rú zhì yīng ér. yòu yú cūn zhōng qǔ rén, yōng zhī ér qù. jīng shù rì, yī rén yù fàng jiě fú zhě, yī rén bù xǔ, yuē: huì qiǎn yī èr nián shòu xīn kǔ. nǎi jiě zhì fù rén jiā. qí rén jiā yǒu hǎo mǎ, héng yú tíng zhōng zhì cáo, zì kàn yǐn sì. cǐ shí yǐ yè, táng mén bì, yù qǔ fù rén wú yóu. yī rén yún: cǐ rén ài mǎ, jiě mǎ fàng, jí yīng kāi mén chū. rú yán, fù rén guǒ chū. yī rén tí zhī, yīng shǒu jí sǐ. qǔ de fù rén, suì qì jiě fú rén ér qù. cǐ jiā máng jù, wéi jiàn cǐ rén zài, jí gòng ōu. fù zhī sòng xiàn, yǐ jiě fú děng shì wèi cí. zhōu xiàn bù xìn, suì duàn sǐ, cǐ rén zì xuě wú yóu, jiǔ jìn nǎi chū. chū yì wén lù
江南有數人行船，見岸上兩人，與船並行數里。岸上人云：暫寄歇息。船人許之。怪其跳躑上船，其疾如風。須臾，兩人云：暫至村，各有小袱，且寄船上，慎勿開也。殷勤戒之，兩人去後，船中一人解袱共看。每袱有五百貼子，似紙，非篆隸，並不可識。共驚，還結如故。俄頃二人回，云：開訖，何因諱？乃捉解袱人云：是此人解。遂擲解袱上岸，如擲嬰兒。又於村中取人，擁之而去。經數日，一人慾放解袱者，一人不許，曰：會遣一二年受辛苦。乃解至富人家。其人家有好馬，恆於庭中置槽，自看飲飼。此時已夜，堂門閉，欲取富人無由。一人云：此人愛馬，解馬放，即應開門出。如言，富人果出。一人提之，應手即死。取得富人，遂棄解袱人而去。此家忙懼，唯見此人在，即共毆。縛之送縣，以解袱等事為辭。州縣不信，遂斷死，此人自雪無由，久禁乃出。（出《異聞錄》）

cáo diàn rén
漕店人

zhēn guān zhōng, zhǎng ān chéng xī cáo diàn rén, zàng fù mǔ, xiōng jù shén huá. yī èr nián hòu, hū jiàn wáng dì lái, róng mào qiáo cuì. yán wèi xiōng hòu zàng fù mǔ zhī gù, bèi chà wèi lín gāo yì mǎ, zhǐ chéng kùn kǔ bù kān, gù lái qǐng xiōng dài. xiōng dà jīng jù, gèng duō yǔ zhǐ qián, qiǎn nǔ lì qiě zuò. qí hòu shù yuè, yòu jiàn dì lái yún, zhǐ chéng bù jì, xiōng suì bù miǎn qù, qí xiōng yīng shí ér zú. chū yì wén lù
貞觀中，長安城西漕店人，葬父母，凶具甚華。一二年後，忽見亡弟來，容貌憔悴。言為兄厚葬父母之故，被差為林皋驛馬，只承困苦不堪，故來請兄代。兄大驚懼，更多與紙錢，遣努力且作。其後數月，又見弟來雲，只承不濟，兄遂不免去，其兄應時而卒。（出《異聞錄》）

zhāng cóng
張琮

yǒng huī chū, zhāng cóng wèi nán yáng lìng. qǐn gé zhōng, wén jiē qián zhú yǒu shēn yín zhī shēng, jiù shì zé wú suǒ jiàn. rú cǐ shù yè, guài zhī, nǎi zhù yuē: yǒu shén líng zhě, dāng xiāng yǔ. qí yè, hū yǒu yī rén cóng zhú zhōng chū, xíng shén bì lòu, qián zì chén yuē: zhū càn zhī luàn, mǒu zài bīng zhōng, wèi càn suǒ shā. shī hái zhèng zài míng fǔ gé qián, yī mù wèi zhú gēn suǒ sǔn, bù kān chǔ tòng. yǐ míng fǔ rén míng, gù zhé tóu gào. xìng jiàn yí zàng, gǎn wàng hòu ēn. lìng wèi yuē: rú shì hé bù zǎo xiāng wén. nǎi xǔ zhī. míng rì, wèi jù guān chèn, shǐ jué zhī, guǒ dé yī shī, zhú gēn guàn qí zuǒ mù. réng jiā shí fú, gǎi zàng chéng wài. qí hòu lìng chī shā yī xiāng lǎo, qí jiā jiāng fù chóu, móu xū lìng yè chū, nǎi yào shā zhī. é ér chéng zhōng shī huǒ, yán shāo shí yú jiā, lìng jiāng chū àn xíng zhī. nǎi jiàn qián guǐ zhē lìng mǎ yuē: míng fǔ shēn yè hé suǒ zhī, jiāng yǒu yì móu. lìng wèn wèi shuí, yuē: qián shí dé zuì yú míng fǔ zhě. lìng nǎi fù rù. míng rì, yǎn bǔ qí jiā, wèn zhī jiē yàn, suì qióng zhì zhī. yè gèng jì qí mù, kè shí míng yú qián yuē: shēn xùn guó nán, sǐ bù wàng zhōng. liè liè zhēn hún, shí wèi guǐ xióng. chū guǎng yì jì
永徽初，張琮為南陽令。寢閣中，聞階前竹有呻吟之聲，就視則無所見。如此數夜，怪之，乃祝曰：有神靈者，當相語。其夜，忽有一人從竹中出，形甚弊陋，前自陳曰：朱粲之亂，某在兵中，為粲所殺。屍骸正在明府閣前，一目為竹根所損，不堪楚痛。以明府仁明，故輒投告。幸見移葬，敢忘厚恩。令謂曰：如是何不早相聞。乃許之。明日，為具棺櫬，使掘之，果得一屍，竹根貫其左目。仍加時服，改葬城外。其後令笞殺一鄉老，其家將復仇，謀須令夜出，乃要殺之。俄而城中失火，延燒十餘家，令將出按行之。乃見前鬼遮令馬曰：明府深夜何所之，將有異謀。令問為誰，曰：前時得罪於明府者。令乃復入。明日，掩捕其家，問之皆驗，遂窮治之。夜更祭其墓，刻石銘於前曰：身殉國難，死不忘忠。烈烈貞魂，實為鬼雄。（出《廣異記》）

liú mén nú
劉門奴

gāo zōng yíng dà míng gōng, xuān zhèng diàn shǐ chéng, měi yè, wén shù shí qí xíng diàn zuǒ yòu, diàn zhōng sù wèi zhě jiē jiàn yān, yī mǎ shén jié. rú cǐ shí yú rì, gāo zōng nǎi shǐ shù zhě liú mén nú wèn qí gù, duì yuē: wǒ hàn chǔ wáng wù zhī tài zǐ yě. mén nú jié wèn zhī: àn hàn shū, chǔ wáng yǔ qī guó móu fǎn, hàn bīng zhū zhī, yí zōng miè zú, ān yǒu yí sì hū? dá yuē: wáng qǐ bīng shí, liú wú zài zhǎng ān. jí wáng zhū hòu, tiān zǐ niàn wǒ, zhì ér bù shā, yǎng yú gōng zhōng. hòu yǐ bìng sǐ, zàng yú cǐ. tiān zǐ lián wǒ, liàn yǐ yù yú yī shuāng, jīn zài zhèng diàn dōng běi jiǎo. shǐ chén yí lüè, shì yǐ bù jiàn yú shū. mén nú yuē: jīn huáng dì zài cǐ, rǔ hé gǎn tíng zhōng rǎo rǎo hū? duì yuē: cǐ shì wǒ gù zhái, jīn jì zài tiān zǐ gōng zhōng, dòng chū pō jiàn jū xiàn, shén bù lè. qǐ gǎi zàng wǒ yú gāo chǎng měi dì, chéng suǒ wàng yě. shèn wú duó wǒ yù yú. mén nú zòu zhī, dì mìng gǎi zàng. fā qí chù, guǒ dé gǔ fén, guān yǐ xiǔ fǔ, páng yǒu yù yú yī shuāng, zhì shén jīng qiǎo. nǎi chì yì guān chèn, yǐ lǐ zàng zhī yú yuàn wài, bìng yǐ yù yú suí zhī. yú cǐ suì jué. chū guǎng yì jì
高宗營大明宮，宣政殿始成，每夜，聞數十騎行殿左右，殿中宿衛者皆見焉，衣馬甚潔。如此十餘日，高宗乃使術者劉門奴問其故，對曰：我漢楚王戊之太子也。門奴詰問之：案《漢書》，楚王與七國謀反，漢兵誅之，夷宗滅族，安有遺嗣乎？答曰：王起兵時，留吾在長安。及王誅後，天子念我，置而不殺，養於宮中。後以病死，葬於此。天子憐我，殮以玉魚一雙，今在正殿東北角。史臣遺略，是以不見於書。門奴曰：今皇帝在此，汝何敢庭中擾擾乎？對曰：此是我故宅，今既在天子宮中，動出頗見拘限，甚不樂。乞改葬我於高敞美地，誠所望也。慎無奪我玉魚。門奴奏之，帝命改葬。發其處，果得古墳，棺已朽腐，旁有玉魚一雙，制甚精巧。乃敕易棺櫬，以禮葬之於苑外，並以玉魚隨之。於此遂絕。（出《廣異記》）

yán gēng
閻庚

zhāng rén dǎn, yòu shí pín fá, héng zài dōng dōu běi shì yù jū. yǒu yán gēng zhě, mǎ yá xún zǐ zhī zǐ yě, hǎo shàn zì xǐ. mù rén dǎn zhī dé, héng qiè fù zī, yǐ gěi qí yī shí, yì lěi nián yǐ. xún zǐ měi nù gēng yún: rǔ shāng fàn zhī liú, bǐ cái xué zhī shì, yú rǔ hé yǒu, ér pò chǎn yǐ fèng? rén dǎn wén qí cí, wèi gēng yuē: zuò wǒ lèi jūn, jīn jiāng shì yì bái lù shān. suǒ láo xiāng zī, bù gǎn wàng yě. gēng jiǔ wèi rén dǎn xū fù zhī yǒu, xīn bù rěn bié, wèi rén dǎn yuē: fāng yuàn zhì xué, jīn yù jiē xíng. rén dǎn qí yǒu zhì, xǔ yān. gēng nǎi sī bèi lǘ mǎ liáng shí tóng qù. liù rì zhì chén liú, sù nì lǚ. rén dǎn shě qí nèi fáng, fáng nèi yǒu chuáng. jiǔ zhī, yī kè hòu zhì, zuò yú chuáng suǒ. rén dǎn jiàn qí shì zhān fēi fán, wèi gēng zì wài chí hú jiǔ zhì. rén dǎn yǐ jiǔ xiān shǔ kè, kè bù gǎn shòu, gù shǔ zhī, yīn yǔ hé yǐn. jiǔ hān huān shén, nǎi tóng fáng ér sù. zhōng xī, xiāng wèn xíng lǐ, kè dá yuē: wú fēi rén, nǎi dì cáo ěr. dì fǔ lìng zhǔ hé běi hūn yīn, bàn bàn yuán zuò jiū, jù guǎng yì jì gǎi nán nǚ jiǎo. rén dǎn kāi shì qí yī zhuāng, jiàn dài zhōng xì shéng, fāng xìn yān. yīn qiú wèn jǐ róng wèi nián shòu, guǐ yán: dǎn nián bā shí yú, wèi jí rén chén. fù wèn gēng, guǐ yún: gēng mìng pín, wú wèi lù. rén dǎn wèn hé yǐ zhì zhī, guǐ yún: huò bàn dé jiā nǚ, pèi zhī yǒu xiāng, dāng néng dé ěr. jīn hé běi qù bái lù shān bǎi yú lǐ, yǒu yī cūn zhōng wáng lǎo nǚ, xiāng jí guì. qǐng yǐ bàn yǔ rén qì, dāng xiāng wèi, jiě bǐ bàn cǐ, yǐ chéng yán hóu yě. dì sù xíng, yù zhì qí cūn, dāng yǒu dà yǔ rú shī, yǐ cǐ wèi xìn. yīn jué qù. rén dǎn yǔ gēng, xíng liù qī rì, zhì cūn, yù dà yǔ, yī zhuāng shī wū. nǎi zhì cūn xī, qiú wáng shì shě yān. kuǎn mén, jiǔ zhī fāng chū, xiè kè yún: jiā yǒu xiǎo bù dé yì, suǒ yǐ chí chí, wú yà yě. rén dǎn wèn qí gù, yún: jǐ wéi yī nǚ, xiān xǔ shì xī cūn zhāng jiā. jīn rì nà cái, fēi yì dān guǎ, cǐ nǎi xiāng qīng zhī yì. yǐ bà hūn yǐ. rén dǎn děng xiāng gù wēi shěn, liú shù rì. zhǔ rén jí huān, rén dǎn nǎi yún: yán hóu shì jǐ wài dì, shèng nián zhì xué, wèi jié hūn yīn. zhǔ rén cí yǐ tián shè jiā, rán yǒu xǐ sè. rén dǎn gù qiú, fāng xǔ yān. yǐ mǎ lǘ jí tā jī wèi zhì, dāng rì chéng qīn bì, liú yán hóu zhǐ wáng shì, rén dǎn dú wǎng, zhǔ rén zèng sòng zhī. qí hòu shù nián, rén dǎn qiān shì yù shǐ bīng zhōu zhǎng shǐ yù shǐ dài fū zhī zhèng shì, hòu gēng lèi yù tí qiè, jìng zhì yī zhōu. chū guǎng yì jì
張仁亶，幼時貧乏，恆在東都北市寓居。有閻庚者，馬牙荀子之子也，好善自喜。慕仁亶之德，恆竊父資，以給其衣食，亦累年矣。荀子每怒庚云：汝商販之流，彼才學之士，於汝何有，而破產以奉？仁亶聞其辭，謂庚曰：坐我累君，今將適詣白鹿山。所勞相資，不敢忘也。庚久為仁亶胥附之友，心不忍別，謂仁亶曰：方願志學，今欲皆行。仁亶奇有志，許焉。庚乃私備驢馬糧食同去。六日至陳留，宿逆旅。仁亶舍其內房，房內有床。久之，一客後至，坐於床所。仁亶見其視瞻非凡，謂庚自外持壺酒至。仁亶以酒先屬客，客不敢受，固屬之，因與合飲。酒酣歡甚，乃同房而宿。中夕，相問行李，客答曰：吾非人，乃地曹耳。地府令主河北婚姻，絆（絆原作糾，據《廣異記》改）男女腳。仁亶開視其衣裝，見袋中細繩，方信焉。因求問己榮位年壽，鬼言：亶年八十餘，位極人臣。復問庚，鬼云：庚命貧，無位祿。仁亶問何以致之，鬼云：或絆得佳女，配之有相，當能得耳。今河北去白鹿山百餘里，有一村中王老女，相極貴。頃已絆與人訖，當相為，解彼絆此，以成閻侯也。第速行，欲至其村，當有大雨濡濕，以此為信。因訣去。仁亶與庚，行六七日，至村，遇大雨，衣裝濕汙。乃至村西，求王氏舍焉。款門，久之方出，謝客云：家有小不得意，所以遲遲，無訝也。仁亶問其故，云：己唯一女，先許適西村張家。今日納財，非意單寡，此乃相輕之義。已罷婚矣。仁亶等相顧微哂，留數日。主人極歡，仁亶乃云：閻侯是己外弟，盛年志學，未結婚姻。主人辭以田舍家，然有喜色。仁亶固求，方許焉。以馬驢及他齎為贄，當日成親畢，留閻侯止王氏，仁亶獨往，主人贈送之。其後數年，仁亶遷侍御史、并州長史、御史大夫知政事，後庚累遇提挈，竟至一州。（出《廣異記》）

míng chóng yǎn
明崇儼

táng zhèng jiàn dài fū míng chóng yǎn, shǎo shí, fù wèi xiàn lìng. xiàn zhī mén zú yǒu dào shù, yǎn qiú jiào. jiào yǐ jiàn guǐ fāng, jiān yì shǐ zhī fǎ. yí shū liǎng juǎn, yǎn yuè zhī, shū rén míng yě. yǎn yú yě wài dú chù, àn ér hū zhī, jiē yīng yuē: wéi. jiàn shù bǎi rén. yú shì měi xū yì shǐ, zé hū qí míng, wú bù lì zhì zhě. yǎn cháng xíng, jiàn míng liú hé fù èr qīn zhě, ér yǐ chū jiāo, yǎn suí ér xíng, zhào qí jiā rén wèi yuē: rǔ zhǔ jūn hé zàng èr qīn hū? yuē: rán. yuē: rǔ qǔ líng jiù, dé wú wù fā tā rén zhǒng hū? yuē: wú. yǎn yuē: wú qián jiàn zǐ chē, hòu yǒu fū rén, nián wǔ shí yú, zhǎng dà míng jiā fù yě. ér hòu yǒu yī guǐ, nián shén zhuàng, guǎ fā bì yī, jù yuè dà xǐ, ér suí fū rén. fū rén qì ér nù yuē:' hé zàng hé wèi yě?' rǔ shì yǐ wú yán bái rǔ zhǔ jūn, yún míng zhèng jiàn yǒu yán rú cǐ. fù qīn zhě wén zhī, dà jīng, qì ér wèi yǎn yuē: wú yòu shī fù, zuó qiān zàng, jué lǎo shù qǔ zhī, bù zhī nǎi wù rú cǐ. chóng yǎn nǎi yǔ zhì fā mù suǒ, mìng kāi jìn xī jìng, àn míng jì, guǒ dé zhī. nǎi qì tā rén zhī gǔ, ér fù qí xiān rén. yǎn zài nèi yán shì, jí rén jiān yàn shèng zhì duō, bèi shù rén kǒu, gù bù fán shù. chū jì wén
唐正諫大夫明崇儼，少時，父為縣令。縣之門卒有道術，儼求教。教以見鬼方，兼役使之法。遺書兩卷，儼閱之，書人名也。儼於野外獨處，按而呼之，皆應曰：唯。見數百人。於是每須役使，則呼其名，無不立至者。儼嘗行，見名流合祔二親者，輀已出郊，儼隨而行，召其家人謂曰：汝主君合葬二親乎？曰：然。曰：汝取靈柩，得無誤發他人冢乎？曰：無。儼曰：吾前見紫車，後有夫人，年五十餘，長大名家婦也。而後有一鬼，年甚壯，寡發弊衣，距躍大喜，而隨夫人。夫人泣而怒曰：'合葬何謂也？'汝試以吾言白汝主君，雲明正諫有言如此。祔親者聞之，大驚，泣而謂儼曰：吾幼失父，昨遷葬，決老豎取之，不知乃誤如此。崇儼乃與至發墓所，命開近西境，按銘記，果得之。乃棄他人之骨，而祔其先人。儼在內言事，及人間厭勝至多，備述人口，故不繁述。（出《紀聞》）

wáng huái zhì
王懷智

táng fāng zhōu rén shàng zhù guó shàng zhù guó sān zì yuán kòng quē, jù chén xiào běn bǔ wáng huái zhì, xiǎn qìng chū nián. qí mǔ sūn shì, jí dì huái shàn huái biǎo bìng cún. zhì sì nián liù yuè, yōng zhōu gāo líng, yǒu yī rén shī qí xìng míng, sǐ jīng qī rì, bèi shàng yǐ làn ér sū, yún: zài dì xià jiàn huái zhì, jiàn rèn tài shān lù shì. qiǎn cǐ rén zhí bǐ, kǒu shòu wèi shū, wèi zhī yuē: rǔ suī hé sǐ, jīn fāng biàn fàng rǔ guī jiā, yí wèi wǒ chí cǐ shū zhì fāng zhōu. fǎng wǒ jiā, bái wǒ mǔ yún:' huái zhì jīn wèi tài shān lù shì, xìng méng ān tài. dàn jiā zhōng céng dài sì jiā mù zuò mén, cǐ jì gōng dé wù, zǎo cháng zhī. huái shàn jiāng sǐ, bù hé jiǔ zhù. sù zuò jīng xiàng qiú zhù, bù rán, kǒng wú jì lǐ.' cǐ rén jì sū, jí jī shū tè sòng qí shě. suǒ wèi jiā shì, wú bù àn hé. zhì sān rì, huái shàn bào sǐ. hé zhōu dào sú wén zhě, mò bù zēng xiū gōng dé. fū zhōu rén xūn wèi hóu zhì chún shuō zhī. chū fǎ yuàn zhū lín
唐坊州人上柱國（上柱國三字原空缺，據陳校本補）王懷智，顯慶初年。其母孫氏，及弟懷善、懷表並存。至四年六月，雍州高陵，有一人失其姓名，死經七日，背上已爛而蘇，云：在地下見懷智，見任太山錄事。遣此人執筆，口授為書，謂之曰：汝雖合死，今方便放汝歸家，宜為我持此書至坊州。訪我家，白我母云：'懷智今為太山錄事，幸蒙安太。但家中曾貸寺家木作門，此既功德物，早償之。懷善將死，不合久住。速作經像求助，不然，恐無濟理。'此人既蘇，即齎書特送其舍。所謂家事，無不暗合。至三日，懷善暴死。合州道俗聞者，莫不增修功德。鄜州人勛衛侯智純說之。（出《法苑珠林》）

shā mén yīng chán shī
沙門英禪師

táng fǎ hǎi sì shā mén yīng chán shī, jù yán měi jiàn guǐ, sì zhǔ shā mén huì lán, guài ér wèn yān. yīng yuē: xiàng qín zhuāng xiāng wáng qiǎn rén chuán yǔ:' jī xū shén, yǐ shī dà cí, yòu zì yǒu suǒ jiàn, cóng zhě èr bǎi xǔ rén, wù cí láo fèi yě.' wú yě bào yún:' hòu rì xiǎo shí shū lái, liǎng jīng xīn jì hòu rì xiǎo shí shū lái zuò hòu rì wǎn shí dāng lái zhuān xiāng hòu dài.' huì lán biàn bèi jiǔ pú zhī lèi. zhì shí qín wáng guǒ lái, shì cóng shén zhòng, guì jiàn luó liè, zuò shí shèn jí, wèi yīng yuē: dì zǐ bù shí bā shí nián yǐ. yīng wèn qí gù, dá yuē: wú shēng shí wèi yǒu fó fǎ, dì xià jiàn zé gōng dé, wú dàn yǐ fàng shēng jīn xù qióng gū yīng zhī. yǐ fú báo, shòu zuì wèi liǎo. shòu cǐ yī cān, gèng sì shí nián. fāng biàn dé shí. yīn zhǐ zuò shàng rén yún: shì chén zhěn, duō wèi xū zhà. yòu zhǐ èr rén yún: shì bái qǐ wáng jiǎn, wèi shā rén duō, shòu zuì yì wèi liǎo. yīng yuē: wáng hé bù cóng rén suǒ shí, ér zì shòu jī jiǒng yě. dá yuē: cí xīn shǎo, qiě yú rén yòu bù xiāng jiàn. wú guì rén, bù kě wàng zuò huò suì, suǒ yǐ rán yě. yīn zhǐ jiǔ pú yuē: sì zhǔ jiāng lái yé? shēn dān kuì. lín qù shí, wèi yīng yuē: shén kuì chán shī, dì zǐ yǒu wù zài, dāng xiāng sòng. chéng dōng mén tōng huà wài jiān zhǒng, shì dì zǐ mù. shí rén bù zhī, wàng yún lǚ bù wéi zhǒng ěr. yīng yuē: wǎng chì méi zéi fā jué, hé dé gèng yǒu wù zài? guǐ yuē: zéi jiāng cū wù qù, xì zhě shēn, zéi qǔ bù dé. jiàn zài. yīng yuē: pín dào chū jiā, wú yòng wù chù, bì mò jiāng lái. yán qì xiè qù. chū liǎng jīng jì
唐法海寺沙門英禪師，具言每見鬼，寺主沙門惠蘭，怪而問焉。英曰：向秦莊襄王遣人傳語：'飢虛甚，以師大慈，又自有所見，從者二百許人，勿辭勞費也。'吾也報云：'後日曉時書來，（《兩京新記》後日曉食書來作後日晚食當來）專相候待。'惠蘭便備酒脯之類。至時秦王果來，侍從甚眾，貴賤羅列，坐食甚急，謂英曰：弟子不食八十年矣。英問其故，答曰：吾生時未有佛法，地下見責功德，吾但以放生矜恤煢孤應之。以福薄，受罪未了。受此一餐，更四十年。方便得食。因指坐上人云：是陳軫，多為虛詐。又指二人云：是白起、王翦，為殺人多，受罪亦未了。英曰：王何不從人索食，而自受飢窘也。答曰：慈心少，且餘人又不相見。吾貴人，不可妄作禍祟，所以然也。因指酒脯曰：寺主將來耶？深耽愧。臨去時，謂英曰：甚愧禪師，弟子有物在，當相送。城東門通化外尖冢，是弟子墓。時人不知，妄雲呂不韋冢耳。英曰：往赤眉賊發掘，何得更有物在？鬼曰：賊將麄物去，細者深，賊取不得。見在。英曰：貧道出家，無用物處，必莫將來。言訖謝去。（出《兩京記》）

chén dǎo
陳導

táng chén dǎo zhě, yù zhāng rén yě, yǐ shāng jiǎ wèi yè. lóng shuò zhōng, nǎi fàn zhōu zhī chǔ, yè pō jiāng pǔ, jiàn yī zhōu sù liú ér lái, yì sù yú cǐ. dǎo nǎi yí zhōu jìn zhī, jiàn yī rén páng méi dà bí rú lì, zài zhōu jiǎn kān wén shū, cóng zhě sān wǔ rén. dǎo yǐ tóng lǚ xiāng zhí, yīn wèn zhī yuē: jūn zǐ hé wǎng? xìng xǐ tóng sù cǐ pǔ. páng méi rén yuē: mǒu yǐ gōng shì dào chǔ, xìng cǐ xiāng yù. dǎo nǎi yāo guò chuán zhōng, páng méi yì suí zhī. dǎo bèi jiǔ zhuàn, yǐn jīng shù xún, dǎo nǎi wèn yǐ xìng shì, páng méi rén yuē: mǒu xìng sī tú, míng biàn. bèi chà zhì chǔ, yǐ lái chōng shǐ. dǎo yòu wèn yuē: suǒ zhǔ hé gōng shì yě? biàn yuē: gōng bù yí jiàn wèn. jūn zǐ cǐ xíng, shèn wù yǐ chǔ wèi yì, yuàn shì tā tǔ ěr. dǎo yuē: hé yě? biàn yuē: wú fēi rén yě, míng sī shǐ zhě. dǎo jīng yuē: hé gù bù dé zhī chǔ? biàn yuē: wú wǎng chǔ xíng zāi, jūn yì qí rén yě. gǎn jūn zhī huì, gù xiāng bào ěr. rán jūn xū yǐ qián wù jì huì, fāng miǎn sī nán. dǎo kěn kǔ qiú zhī, biàn yuē: dàn qí wǒ cóng chǔ huí, jūn kě bèi hūn qián yī èr wàn xiāng kuàng, dāng miǎn jūn jiā. dǎo xǔ nuò, gào xiè ér bié. shì suì guǒ jīng chǔ dà huǒ, yán shāo shù wàn jiā, dàng wú jié yí. dǎo zì bié biàn hòu, yǐ yōu lǜ xì huái, jí yí zhōu ér fǎn, jì zhì yù zhāng, biàn yì zhì yǐ. dǎo yǐ qiān bǐ wèi xìng, tuō yǐ tā shì wèi bàn suǒ xǔ qián, shǐ zhě nù, nǎi mìng cóng zhě chí shū yī jiān yǔ dǎo. dǎo kāi dú wèi zhōng, ér zhái nèi xiān rán huǒ qǐ, fán suǒ cái wù xī jǐn. shì xī wú sǔn tā shì, jǐn shāo dǎo jiā. biàn yì bù jiàn, gài yǐ dǎo qiān sè fù qián yuē ér zhì zhī yě. chū jí yì jì
唐陳導者，豫章人也，以商賈為業。龍朔中，乃泛舟之楚，夜泊江浦，見一舟溯流而來，亦宿於此。導乃移舟近之，見一人厖眉大鼻如吏，在舟檢勘文書，從者三五人。導以同旅相值，因問之曰：君子何往？幸喜同宿此浦。厖眉人曰：某以公事到楚，幸此相遇。導乃邀過船中，厖眉亦隨之。導備酒饌，飲經數巡，導乃問以姓氏，厖眉人曰：某姓司徒，名弁。被差至楚，已來充使。導又問曰：所主何公事也？弁曰：公不宜見問。君子此行，慎勿以楚為意，願適他土耳。導曰：何也？弁曰：吾非人也，冥司使者。導驚曰：何故不得之楚？弁曰：吾往楚行災，君亦其人也。感君之惠，故相報耳。然君須以錢物計會，方免斯難。導懇苦求之，弁曰：但俟我從楚回，君可備婚錢一二萬相貺，當免君家。導許諾，告謝而別。是歲果荊楚大火，延燒數萬家，盪無孑遺。導自別弁後，以憂慮繫懷，及移舟而返，既至豫章，弁亦至矣。導以慳鄙為性，托以他事未辦所許錢，使者怒，乃命從者持書一緘與導。導開讀未終，而宅內掀然火起，凡所財物悉盡。是夕無損他室，僅燒導家。弁亦不見，蓋以導慳嗇負前約而致之也。（出《集異記》）

wáng zhì
王志

táng xiǎn qìng sān nián, qí zhōu rén wáng zhì, rèn yì zhōu xiàn lìng, kǎo mǎn hái xiāng. yǒu nǚ měi, wèi jià dào wáng, tíng xiàn zhōu sì zhōng lěi yuè. sì zhōng xiān yǒu xué shēng tíng yī fáng, yè chū jiàn cǐ nǚ lái, zhuāng shì huá lì, yù shēn qiǎn quǎn, xué shēng nà zhī. xiāng zhī jīng yuè, cǐ nǚ zèng shēng yī tóng jìng, jīn zhì gè yī. lìng yù shàng dào, nǚ yǔ shēng mì gòng cí bié. jiā rén qiú cǐ wù bù dé, lìng yí xún fáng qiú suǒ, yú shēng fáng dé zhī. lìng yí zuǒ yòu fù cǐ shēng, yǐ wèi sī dào. xué shēng sù qí shì, fēi wéi dé cǐ wù, jiān liú shàng xià èr yī. lìng yí rén kāi guān yàn zhī, guǒ wú cǐ yī. jì jiàn cǐ zhēng, yú shì shì zhī. wèn qí xiāng lǐ, nǎi qí zhōu rén, yīn cóng fù nán rèn, fù mǔ jù wáng, yóu zhū zhōu xué wèn, bù jiǔ dāng hái. lìng gěi yī mǎ zhuāng shù tóng guī, yǐ wèi nǚ fū, lián ài shén zhòng. chū fǎ yuàn zhū lín
唐顯慶三年，岐州人王志，任益州縣令，考滿還鄉。有女美，未嫁道亡，停縣州寺中累月。寺中先有學生停一房，夜初見此女來，妝飾華麗，欲伸繾綣，學生納之。相知經月，此女贈生一銅鏡，巾櫛各一。令欲上道，女與生密共辭別。家人求此物不得，令遺巡房求索，於生房得之。令遺左右縛此生，以為私盜。學生訴其事，非唯得此物，兼留上下二衣。令遺人開棺驗之，果無此衣。既見此征，於是釋之。問其鄉里，乃岐州人，因從父南任，父母俱亡，游諸州學問，不久當還。令給衣馬裝束同歸，以為女夫，憐愛甚重。（出《法苑珠林》）

bā xiá rén
巴峽人

diào lù nián zhōng, yǒu rén xíng yú bā xiá. yè pō zhōu, hū wén yǒu rén lǎng yǒng shī yuē: qiū jìng tián huáng yè, hán cuī lù cǎo gēn. yuán shēng yī jiào duàn, kè lèi shù zhòng hén. qí yīn shén lì, jī áng ér bēi. rú shì tōng xiāo, fán yín shù shí biàn. chū wén, yǐ wèi zhōu xíng zhě wèi zhī qǐn yě, xiǎo fǎng zhī ér gèng wú zhōu chuán, dàn kōng shān shí quán, xī gǔ yōu jué, yǒng shī chù yǒu rén gǔ yī jù. chū jì wén
調露年中，有人行於巴峽。夜泊舟，忽聞有人朗詠詩曰：秋逕填黃葉，寒摧露草根。猿聲一叫斷，客淚數重痕。其音甚厲，激昂而悲。如是通霄，凡吟數十遍。初聞，以為舟行者未之寢也，曉訪之而更無舟船，但空山石泉，谿谷幽絕，詠詩處有人骨一具。（出《紀聞》）

lù yú qìng
陸餘慶

lù yú qìng, wú jùn rén, jìn shì zhuó dì. lèi shòu zhǎng chéng wèi, bài yuán wài jiān chá. jiǔ shì zhōng, qiān fèng gé shè rén, lì shǎn zhōu cì shǐ luò zhōu zhǎng shǐ dà lǐ sì shào fǔ jiān. zhǔ ruì zōng yùn chē bù jīng, chū shòu yí zhōu cì shǐ. yú qìng shǎo shí, cháng dōng rì yú xú bó jiān yè xíng, zuǒ yòu yǐ náng tuó qián xíng, yú qìng huǎn pèi niè zhī. hán shén, huì qún guǐ huán huǒ ér zuò, qìng yǐ wèi rén, chí ér suì xià jiù huǒ. yà huǒ yàn chì ér bù nuǎn, qìng wèi zhī yuē: huǒ hé lěng, wèi wǒ tuō xuē. qún guǐ dàn fǔ ér xiào, bù yīng. qìng gù shì zhī, jùn guǐ xī yǒu miàn yī. qìng jīng, cè mǎ bì zhī, jìng wú huàn. qí páng jū rén wèi qìng yuē: cǐ chù yǒu guǐ wèi suì, zāo zhī zhě duō bì. láng jūn jìng wú suǒ jīng jù, bì fú zhù yě. dāng fù guì yǐ! chū yù shǐ tái jì
陸餘慶，吳郡人，進士擢第。累授長城尉，拜員外監察。久視中，遷鳳閣舍人，歷陝州刺史、洛州長史、大理寺少府監。主睿宗韞車不精，出授沂州刺史。餘慶少時，嘗冬日於徐亳間夜行，左右以囊橐前行，餘慶緩轡躡之。寒甚，會群鬼環火而坐，慶以為人，馳而遂下就火。訝火焰熾而不煖，慶謂之曰：火何冷，為我脫靴。群鬼但俯而笑，不應。慶顧視之，郡鬼悉有面衣。慶驚，策馬避之，竟無患。其旁居人謂慶曰：此處有鬼為祟，遭之者多斃。郎君竟無所驚懼，必福助也。當富貴矣！（出《御史台記》）