sī mǎ qiáo qīng　 sūn shòu　 lǐ guān　 dòu lú fū rén　 ní xiū xíng　 chén wén dá　 gāo zhǐ　 bái rén xī　 dòu dé xuán　 sòng yì lún　 lǐ gāng　 wáng tuó　 wáng lìng wàng　 chén huì qī　 hé hòng　 zhāng xuán sù　 lǐ qiū yī
司馬喬卿　孫壽　李觀　豆盧夫人　尼修行　陳文達　高紙　白仁皙　竇德玄　宋義倫　李岡　王陁　王令望　陳惠妻　何澋　張玄素　李丘一

sī mǎ qiáo qīng
司馬喬卿

táng dà lǐ sī zhí hé nèi sī mǎ qiáo qīng, tiān xìng chún jǐn, yǒu zhì xíng. yǒng huī zhōng, wèi yáng zhōu sī hù cáo. dīng mǔ yōu, jū sàng huǐ jí gǔ lì, cì xuè xiě jīn gāng bō rě jīng èr juǎn. wèi jǐ, yú lú cè shēng zhī cǎo èr jīng, jiǔ rì zhǎng chǐ yǒu bā cùn, lǜ jīng zhū gài, rì lì zhī yī shēng shí zhī, wèi gān rú mì, qǔ ér fù shēng. qiáo qīng tóng liáo shù rén bìng mù dǔ qí shì. chū fǎ yuàn zhū lín
唐大理司直河內司馬喬卿，天性純謹，有志行。永徽中，為揚州司戶曹。丁母憂，居喪毀瘠骨立，刺血寫金剛般若經二卷。未幾，於廬側生芝草二莖，九日長尺有八寸，綠莖朱蓋，日瀝汁一升食之，味甘如蜜，取而復生。喬卿同寮數人並目睹其事。（出《法苑珠林》）

sūn shòu
孫壽

táng xiǎn qìng zhōng, píng zhōu rén sūn shòu yú hǎi bīn yóu liè, yù yě huǒ, cǎo mù dàng jǐn. wéi yǒu yī cóng mào cǎo, dú bù fén, yí cǎo zhōng yǒu fú shòu. suì zhú zhī yǐ huǒ, jìng bù ruò. shòu shén guài zhī, rù cǎo zhōng kuī shì, nǎi huò yī hán jīn gāng bō rě jīng, qí bàng yòu yǒu yī sǐ sēng, yán sè bù biàn. huǒ bù yán liáo, gài yóu cǐ yě. shǐ zhī jīng xiàng fēi fán suǒ cè, sūn shòu qīn zì shuō zhī. chū fǎ yuàn zhū lín
唐顯慶中，平州人孫壽於海濱遊獵，遇野火，草木盪盡。唯有一叢茂草，獨不焚，疑草中有伏獸。遂燭之以火，竟不爇。壽甚怪之，入草中窺視，乃獲一函金剛般若經，其傍又有一死僧，顏色不變。火不延燎，蓋由此也。始知經像非凡所測，孫壽親自說之。（出《法苑珠林》）

lǐ guān
李觀

táng lǒng xī lǐ guān, xiǎn qìng zhōng yù zhǐ xíng yáng. dīng fù yōu, nǎi cì xuè xiě jīn gāng bō rě xīn jīng suí yuàn wǎng shēng jīng gè yī juàn, zì hòu yuàn zhōng héng yǒu yì xiāng, fēi cháng fù liè, lín cè yì cháng wén zhī, wú bù chēng tàn. zhōng shān láng xú míng chāo běn xú zuò yú. lìng guò zhèng zhōu, jiàn bǐ qīn yǒu, jù chén qí shì. chū fǎ yuàn zhū lín
唐隴西李觀，顯慶中寓止滎陽。丁父憂，乃刺血寫《金剛般若心經》、《隨願往生經》各一卷，自後院中恆有異香，非常馥烈，鄰側亦常聞之，無不稱嘆。中山郎徐（明抄本「徐」作「余」。）令過鄭州，見彼親友，具陳其事。（出《法苑珠林》）

dòu lú fū rén
豆盧夫人

táng chén guó dòu gōng fū rén dòu lú shì, ruì gōng kuān zhī zǐ yě. fū rén xìn zuì fú, cháng sòng jīn gāng bō rě jīng, wèi jǐn juǎn yī zhǐ xǔ, hū tóu tòng, zhì yè yù shén. fū rén zì niàn, tǎng sǐ suì bù dé zhōng jīng, yù qǐ sòng zhī. lìng bì rán zhú, ér huǒ xī yǐ miè, bì kōng hái, fū rén shēn yì tàn hèn. hū jiàn chú zhōng yǒu zhú jù, jiàn shēng táng bì, zhí rù wò nèi, qù dì sān chǐ xǔ, ér wú rén zhí, guāng míng ruò zhòu. fū rén jīng xǐ, qǔ jīng sòng zhī. yǒu qǐng, jiā rén zuān suì dé huǒ, zhú guāng jí miè. zì cǐ rì sòng wǔ biàn, yǐ wèi cháng fǎ. hòu ruì gōng jiāng sǐ, fū rén wǎng shì, gōng wèi fū rén yuē: wú zǐ yǐ sòng jīng zhī fú, dāng shòu wàn suì, shēng hǎo chù yě. fū rén nián zhì bā shí, wú jí ér zhōng. chū fǎ yuàn zhū lín
唐陳國竇公夫人豆盧氏，芮公寬之姊也。夫人信罪福，常誦金剛般若經，未盡卷一紙許，忽頭痛，至夜愈甚。夫人自念，倘死遂不得終經，欲起誦之。令婢然燭，而火悉已滅，婢空還，夫人深益嘆恨。忽見廚中有燭炬，漸升堂陛，直入臥內，去地三尺許，而無人執，光明若晝。夫人驚喜，取經誦之。有頃，家人鑽燧得火，燭光即滅。自此日誦五遍，以為常法。後芮公將死，夫人往視，公謂夫人曰：「吾姊以誦經之福，當壽萬歲，生好處也。」夫人年至八十，無疾而終。（出《法苑珠林》）

ní xiū xíng
尼修行

táng lóng shuò yuán nián, luò zhōu jǐng fú sì bǐ qiū ní xiū xíng fáng zhōng. yǒu shì tóng wǔ wǔ niáng, sǐ hòu, xiū xíng wèi wǔ niáng lì líng zuò. jīng yuè yú rì, qí zǐ jí dì yú yè zhōng, hū wén líng zuò shàng shēn yín. qí dì chū shén kǒng jù, hòu nǎi wèn zhī, dá yuē: wǒ shēng shí yú sì zhōng shí ròu, zuò cǐ dà kǔ tòng. wǒ tǐ shàng yǒu chuāng, kǒng wū chuáng xí, rǔ kě duō jiāng huī zhì chuáng shàng yě. dì yī qí yán, zhì huī hòu, kàn chuáng shàng dà yǒu nóng xuè. yòu yǔ dì yuē: zǐ huàn bù néng fèng yī, rǔ tài lán lǚ, yí jiāng bù lái, wǒ wèi rǔ zuò shān jí wà. dì zhì bù yú líng chuáng shàng, jīng sù jí chéng. yòu yǔ qí zǐ yuē: ér xiǎo shí rǎn huàn, suì shā yī páng xiè, qǔ zhī tú chuāng dé chà, jīn rù dāo lín dì yù, ròu zhōng jiàn yǒu zhé dāo qī méi, yuàn zǐ cí mǐn, wèi zuò gōng dé jiù zhù zhī. zǐ jiān pò, zú nán jì bàn, dàn suí shēn yī fú, wú yì sǐ zhě, jīn bìng wèi huài, qǐng yǐ yòng zhī. zǐ wèi bào jiān, nǎi yuē: ér zì qǔ qù. liáng jiǔ yòu yuē: yī fú yǐ lái, jiàn zài chuáng shàng. qí zǐ shì wǎng guān zhī, nǎi suǒ liǎn zhī fú yě, suì sòng jìng tǔ sì bǎo xiàn shī chù, píng xiě jīn gāng bō rě jīng. měi xiě yī juàn le, jí bào yún: yǐ chū yī dāo. fán xiě qī juǎn le, nǎi yún: qī dāo bìng dé chū qì, jīn méng fú yè zhù. jí wǎng tuō shēng. yǔ zǐ jí dì, kū bié ér qù. wú xìng shěn xuán fǎ shuō, jìng tǔ sì sēng zhì zhěng suǒ shuō yì tóng. chū míng bào jì
唐龍朔元年，洛州景福寺比丘尼修行房中。有侍童伍五娘，死後，修行為五娘立靈座。經月余日，其姊及弟於夜中，忽聞靈座上呻吟。其弟初甚恐懼，後乃問之，答曰：「我生時於寺中食肉，坐此大苦痛。我體上有瘡，恐污床蓆，汝可多將灰置床上也。」弟依其言，置灰後，看床上大有膿血。又語弟曰：「姊患不能縫衣，汝太藍縷，宜將布來，我為汝作衫及襪。」弟置布於靈床上，經宿即成。又語其姊曰：「兒小時染患，遂殺一螃蟹，取汁塗瘡得差，今入刀林地獄，肉中見有折刀七枚，願姊慈憫，為作功德救助之。姊煎迫，卒難濟辦，但隨身衣服，無益死者，今並未壞，請以用之。」姊未報間，乃曰：「兒自取去。」良久又曰：「衣服以來，見在床上。」其姊試往觀之，乃所斂之服也，遂送淨土寺寶獻師處，憑寫金剛般若經。每寫一卷了，即報云：「已出一刀。」凡寫七卷了，乃云：「七刀並得出訖，今蒙福業助。即往托生。」與姊及弟，哭別而去。吳興沈玄法說，淨土寺僧智整所說亦同。（出《冥報記》）

chén wén dá
陳文達

táng chén wén dá, zǐ zhōu qī xiàn rén. cháng chí jīn gāng jīng, yuàn yǔ wáng fù mǔ niàn bā wàn sì qiān juǎn, duō yǒu xiáng ruì. wèi rén zhuǎn jīng, huàn nán jiē miǎn. tóng shān xiàn rén chén yuē céng wèi míng sī suǒ zhuī, jiàn dì xià zhú tái, wèn zhī, yún: cǐ shì bō rě tái, dài chén wén dá. qí wèi míng sī suǒ jìng rú cǐ. chū fǎ yuàn zhū lín
唐陳文達，梓州郪縣人。常持金剛經，願與亡父母念八萬四千卷，多有祥瑞。為人轉經，患難皆免。銅山縣人陳約曾為冥司所追，見地下築台，問之，云：「此是般若台，待陳文達。」其為冥司所敬如此。（出《法苑珠林》）

gāo zhǐ
高紙

gāo zhǐ, suí pú shè yǐng zhī sūn yě. táng lóng shuò èr nián, chū zhǎng ān shùn yì mén, hū féng èr rén chéng mǎ, yuē: wáng huàn. zhǐ bù kěn cóng qù, yì bù zhī qí guǐ shǐ, cè mǎ bì zhī, yòu bèi qū yōng. zhǐ yǒu xiōng, shì huà dù sì sēng. yù wǎng sì nèi, zhì sì mén, guǐ zhē bù lìng rù. zhǐ nǎi ōu guǐ yī quán. guǐ nù, jí zhuāi luò mǎ, yuē: cǐ hàn dà xiōng cū. shēn suì zài dì, yīn biàn hūn jué. sì sēng jí lìng yú rù xiōng yuàn, míng dàn nǎi sū, yún: chū suí èr shǐ jiàn wáng, wáng yuē: rǔ wèi hé lái, rǔ céng huǐ bàng fó fǎ, dàn lìng shēng shòu qí zuì. lìng zuǒ yòu bá qí shé, yǐ lí gēng zhī, dōu wú suǒ shāng. wáng wèn běn lì yuē: bǐ yǒu hé fú dé rú cǐ? yuē: céng niàn jīn gāng jīng. wáng chēng shàn, jí lìng fàng hái. yīn yǔ kè yǔ. yán cì hū mèn dào, rú tūn wù zhuàng, yàn xià yǒu bái mài yī dào, liú rù fù zhōng, rú cǐ sān dù. rén wèn zhī. yuē: shào nián dào shí sì jiā guǒ zǐ, míng sī fá lìng tūn tiě wán. hòu shì wèi yì wèi, zhuān yǐ niàn jīng wèi shì. chū bào yīng jì
高紙，隋僕射潁之孫也。唐龍朔二年，出長安順義門，忽逢二人乘馬，曰：「王喚。」紙不肯從去，亦不知其鬼使，策馬避之，又被驅擁。紙有兄，是化度寺僧。欲往寺內，至寺門，鬼遮不令入。紙乃毆鬼一拳。鬼怒，即拽落馬，曰：「此漢大凶粗。」身遂在地，因便昏絕。寺僧即令舁入兄院，明旦乃蘇，云：初隨二使見王，王曰：「汝未合來，汝曾毀謗佛法，旦令生受其罪。」令左右拔其舌，以犁耕之，都無所傷。王問本吏曰：「彼有何福德如此？」曰：「曾念金剛經。」王稱善，即令放還。因與客語。言次忽悶倒，如吞物狀，咽下有白脈一道，流入腹中，如此三度。人問之。曰：「少年盜食寺家果子，冥司罰令吞鐵丸。」後仕為翊衛，專以念經為事。（出《報應記》）

bái rén xī
白仁皙

táng bái rén xī, lóng shuò zhōng wèi guó zhōu zhū yáng wèi, chà yùn mǐ liáo dōng. guò hǎi yù fēng, sì wàng hūn hēi, rén xī yōu jù, jí niàn jīn gāng jīng, dé sān bǎi biàn. hū rú mèng mèi, jiàn yī fàn sēng, wèi yuē: rǔ niàn zhēn jīng, gù lái jiù rǔ. xū yú fēng dìng, bā shí yú rén jù jì. chū bào yīng jì
唐白仁皙，龍朔中為虢州朱陽尉，差運米遼東。過海遇風，四望昏黑，仁皙憂懼，急念金剛經，得三百遍。忽如夢寐，見一梵僧，謂曰：「汝念真經，故來救汝。」須臾風定，八十餘人俱濟。（出《報應記》）

dòu dé xuán
竇德玄

dòu dé xuán, lín dé zhōng wèi qīng, fèng shǐ yáng zhōu. dù huái, chuán yǐ lí àn shù shí bù, jiàn àn shàng yǒu yī rén, xíng róng qiáo cuì, qíng yī xiǎo fú zuò yú dì. dé xuán yuē: rì jiāng mù, gèng wú chuán dù. jí lìng zài zhī. zhōng liú jué qí yǒu jī sè, yòu yǔ fàn, nǎi jì. jí dé xuán shàng mǎ qù, qí rén jí suí xíng, yǐ shù lǐ. dé xuán guài zhī, nǎi wèn yuē: jīn yù hé qù? dá yuē: mǒu fēi rén, nǎi guǐ shǐ yě. jīn wǎng yáng zhōu, zhuī dòu dà shǐ. yuē: dà shǐ hé míng? yún: míng dé xuán. dé xuán jīng jù, xià mǎ bài yuē: mǒu jí qí rén yě. tì sì qǐng jì, guǐ yuē: shén kuì gōng róng zài, fù yòu cì shí, qiě fàng, gōng jí niàn jīn gāng jīng yī qiān biàn, dāng lái xiāng bào. zhì yuè yú, jīng shù zú, qí guǐ guǒ lái, yún: jīng yǐ zú, bǎo wú tā lǜ, rán yì zhōng xū xiāng suí jiàn wáng. dé xuán yú shì jiù zhěn ér jué, yī xiǔ nǎi sū. yún: chū suí shǐ zhě rù yī gōng chéng, shǐ zhě yuē: gōng qiě zhù, wǒ dāng xiān bái wáng. shǐ zhě nǎi rù. yú píng zhàng hòu, wén wáng yáo yǔ yuē: nǐ yǔ tā zuò jì, lòu xiè wú shì, suì shòu zhàng sān shí. shǐ zhě què chū, tǎn yǐ shì gōng yuē: chī zhàng le yě. dé xuán zài sān kuì xiè, suì yǐn rù. jiàn yī zhe zǐ yī rén, xià jiē xiāng yī, yún: gōng dà yǒu gōng dé, shàng wèi hé lái, qǐng gōng hái. chū duò kēng zhōng, yú shì de huó. qí shǐ zhě xù zhì, yún: jī wèi shí, jí qǐ qián cái. bìng yǔ zhī, wèn qí jiāng lái guān jué, yuē: shú jì qǔ, cóng cǐ gǎi diàn zhōng jiān, cì dà sī xiàn, cì tài zǐ zhōng yǔn, cì tóng yuán tài cháng bó, cì zuǒ xiāng, nián zhì liù shí sì. yán qì cí qù, yuē: gèng bù fù dé lái yǐ. hòu jiē rú qí yán. chū bào yīng jì
竇德玄，麟德中為卿，奉使揚州。渡淮，船已離岸數十步，見岸上有一人，形容憔悴，擎一小袱坐於地。德玄曰：「日將暮，更無船渡。」即令載之。中流覺其有飢色，又與飯，乃濟。及德玄上馬去，其人即隨行，已數里。德玄怪之，乃問曰：「今欲何去？」答曰：「某非人，乃鬼使也。今往揚州，追竇大使。」曰：「大使何名？」云：「名德玄。」德玄驚懼，下馬拜曰：「某即其人也。」涕泗請計，鬼曰：「甚愧公容載，復又賜食，且放，公急念金剛經一千遍，當來相報。至月余，經數足，其鬼果來，云：「經已足，保無他慮，然亦終須相隨見王。」德玄於是就枕而絕，一宿乃蘇。云：初隨使者入一宮城，使者曰：「公且住，我當先白王。」使者乃入。於屏障後，聞王遙語曰：「你與他作計，漏泄吾事，遂受仗三十。」使者卻出，袒以示公曰：「吃杖了也。」德玄再三愧謝，遂引入。見一著紫衣人，下階相揖，云：「公大有功德，尚未合來，請公還。」出墮坑中，於是得活。其使者續至，云：「飢未食，及乞錢財。」並與之，問其將來官爵，曰：「熟記取，從此改殿中監，次大司憲，次太子中允，次同元太常伯，次左相，年至六十四。」言訖辭去，曰：「更不復得來矣。」後皆如其言。（出《報應記》）

sòng yì lún
宋義倫

táng sòng yì lún, lín dé zhōng wèi guó wáng fǔ diǎn qiān. bào zú, sān rì fāng sū, yún: bèi zhuī jiàn wáng, wáng yuē: jūn céng shā gǒu tù gē, jīn bèi lùn, jūn suàn hé jǐn, rán shì jiàn jūn shī zhǔ yún: jūn chí jīn gāng jīng, bù wéi miè zuì, gèng hé yán nián? wǒ jīn fàng jūn, jūn néng bù chī jiǔ ròu, chí niàn zūn jīng fǒu? yì lún bài xiè yuē: néng. yòu jiàn diàn nèi chuáng shàng, yǒu yī sēng nián kě wǔ liù shí, pī nà, yì lún jí bài lǐ, sēng yuē: wú shì rǔ shī, gù xiāng jiù, kě yī wáng yǔ. yì lún yuē: nuò. wáng lìng suí shǐ zhě wǎng kàn dì yù. chū rù yī chù, jiàn dà huò háng liè, qí xià rán huǒ, huò zhōng zhǔ rén, tòng kǔ zhī shēng, mò bù suān cè. gèng rù yī chù, tiě chuáng shén kuò, rén wò qí shàng, shāo zhì jiāo hēi, xíng róng bù biàn. xī gù yǒu sān rén, kū hēi zhù lì, pō shì fù rén, xiàng yì lún kòu tóu yún: bù dé shí chī, yǐ shù bǎi nián. lún dá yuē: wǒ yì zì wú, hé kě yǔ rǔ! gèng rù yī yù, xiàng shǐ zhě yún: shí rè, kǒng jiā rén jiàn liǎn. suì qù. xī nán xíng shù shí bù, hòu hū yún: wú wén shū, kǒng mén sī bù fàng chū. suì dé zhū shū sān xíng, zì bìng bù shí. mén sī guǒ wèn, kàn le fàng chū, nǎi sū. chū bào yīng jì
唐宋義倫，麟德中為虢王府典簽。暴卒，三日方蘇，云：被追見王，王曰：「君曾殺狗兔鴿，今被論，君算合盡，然適見君師主云：君持金剛經，不惟滅罪，更合延年？我今放君，君能不吃酒肉，持念尊經否？」義倫拜謝曰：「能。」又見殿內床上，有一僧年可五六十，披衲，義倫即拜禮，僧曰：「吾是汝師，故相救，可依王語。」義倫曰：「諾。」王令隨使者往看地獄。初入一處，見大鑊行列，其下燃火，鑊中煮人，痛苦之聲，莫不酸惻。更入一處，鐵床甚闊，人臥其上，燒炙焦黑，形容不辨。西顧有三人，枯黑佇立，頗似婦人，向義倫叩頭云：「不得食吃，已數百年。」倫答曰：「我亦自無，何可與汝！」更入一獄，向使者云：「時熱，恐家人見斂。」遂去。西南行數十步，後呼云：「無文書，恐門司不放出。」遂得朱書三行，字並不識。門司果問，看了放出，乃蘇。（出《報應記》）

lǐ gāng
李岡

táng bīng bù shàng shū lǐ gāng dé jí bào zú, wéi xīn shàng nuǎn. sān rì fù sū, yún, jiàn yī rén yǐn jiàn dà jiāng jūn, méng lìng zuò. suǒ àn kàn, yún: cuò zhuī gōng. yǒu qǐng, yù zú qíng yī pán lái, zhōng zhì tiě wán shù méi. fù yú yī dāng fàng tíng zhōng, dāng xià zì rán huǒ chū, dāng zhōng tóng zhī yǒng fèi. zhǔ tiě wán, chì rú huǒ, yù zú jìn pán. jiāng jūn yǐ ràng gāng, gāng jù yún bǎo. jiāng jūn tūn zhī, jì rù kǒu, jǔ shēn dòng rán yòu yǐn tóng zhī, shēn suì huǒ qǐ. fǔ yǎng zhī jì, tūn bìng jǐn, liáng jiǔ fù rú gù. gāng nǎi qián wèn zhī, dá yún: dì xià gèng wú tā zhuàn, wéi yǒu cǐ wù, jí xī shí zhī. ruò huò bù cān, xū yú jí wèi měng huǒ suǒ fén, kǔ shén yú cǐ. wéi yǔ xiě fú jīng shí bù, zhuǎn jīn gāng jīng qiān juǎn, gōng yì bù lái, wú yòu lí cǐ. gāng jì fù shēng, yī yī suǒ yuē, shēn jiā jìng yì. chū bào yīng jì
唐兵部尚書李岡得疾暴卒，唯心上暖。三日復甦，雲，見一人引見大將軍，蒙令坐。索案看，云：「錯追公。」有頃，獄卒擎一盤來，中置鐵丸數枚。復舁一鐺放庭中，鐺下自然火出，鐺中銅汁涌沸。煮鐵丸，赤如火，獄卒進盤。將軍以讓岡，岡懼雲飽。將軍吞之，既入口，舉身洞然；又飲銅汁，身遂火起。俯仰之際，吞併盡，良久復如故。岡乃前問之，答云：「地下更無他饌，唯有此物，即吸食之。若或不餐，須臾即為猛火所焚，苦甚於此。唯與寫佛經十部，轉金剛經千卷，公亦不來，吾又離此。」岡既復生，一依所約，深加敬異。（出《報應記》）

wáng tuó
王陁

táng wáng tuó wèi yīng yáng fǔ guǒ yì, yīn bìng suì duàn hūn ròu, fā xīn sòng jīn gāng jīng, rì wǔ biàn. hòu rǎn zhàng jí, jiàn qún guǐ lái, tuó jí jí niàn jīng. guǐ wén biàn tuì, yáo yuē: wáng lìng zhuī rǔ, qiě zhǐ sòng jīng. tuó jí wèi xiē, guǐ xī xiàng qián, tuó nǎi hūn mí yù jué. xū yú yòu jiàn yī guǐ lái yún: niàn jīng rén, wáng lìng quán fàng liù yuè. jì wù, suì yī xīn chí sòng, zhòu yè bù xī. liù yuè suī guò, guǐ yì bù lái, yè wén kōng zhōng yǒu shēng hū yuē: rǔ yǐ chí jīng gōng dé, dāng shòu jiǔ shí yǐ. jìng rú qí yán. chū bào yīng jì
唐王陁為鷹揚府果毅，因病遂斷葷肉，發心誦金剛經，日五遍。後染瘴疾，見群鬼來，陁即急念經。鬼聞便退，遙曰：「王令追汝，且止誦經。」陁即為歇，鬼悉向前，陁乃昏迷欲絕。須臾又見一鬼來云：「念經人，王令權放六月。」既寤，遂一心持誦，晝夜不息。六月雖過，鬼亦不來，夜聞空中有聲呼曰：「汝以持經功德，當壽九十矣。」竟如其言。（出《報應記》）

wáng lìng wàng
王令望

táng wáng lìng wàng shǎo chí jīn gāng jīng. hái qióng zhōu lín xī, lù jí xiǎn zǔ, hū yù měng shòu, zhèn bù fēi cháng. jí niàn zhēn jīng, měng shòu shú shì, yè wěi ér qù, liú xián mǎn dì. céng rèn ān zhōu pàn sī, guò yáng zi jiāng, yè fēng bào qǐ, zū chuán shù bǎi sōu, xiāng jiē jǐn méi, wéi lìng wàng chuán dú quán. hòu zhōng bó zhōu qiào lìng. chū bào yīng jì
唐王令望少持金剛經。還邛州臨溪，路極險阻，忽遇猛獸，振怖非常。急念真經，猛獸熟視，曳尾而去，流涎滿地。曾任安州判司，過揚子江，夜風暴起，租船數百艘，相接盡沒，唯令望船獨全。後終亳州譙令。（出《報應記》）

chén huì qī
陳惠妻

táng chén huì qī wáng shì chū wèi jià, biǎo xiōng chǔ jìng yù hūn wáng shì, fù mǔ bù xǔ. jìng zǔ yuē: ruò bù jià wǒ, wǒ zuò guǐ, bì xiāng zhì. hòu guī yú huì. huì wèi líng zhōu rén shòu wèi, jìng yīn huì zhī. zú hòu, wáng mèng jìng, xuán jué yǒu shēn, jīng shí qī yuè bù chǎn. wáng shì yōu jù, nǎi fā xīn chí jīn gāng jīng, zhòu yè bù xiē. jìng yǒng jué jiāo, guǐ tāi yì xiāo, cóng cǐ rì chí qī biàn. chū bào yīng jì
唐陳惠妻王氏初未嫁，表兄褚敬欲婚王氏，父母不許。敬詛曰：「若不嫁我，我作鬼，必相致。」後歸於惠。惠為陵州仁壽尉，敬陰恚之。卒後，王夢敬，旋覺有娠，經十七月不產。王氏憂懼，乃發心持金剛經，晝夜不歇。敬永絕交，鬼胎亦銷，從此日持七遍。（出《報應記》）

hé hòng
何澋

táng hé hòng, tiān shòu chū rèn huái zhōu wǔ dé lìng, cháng chí jīn gāng jīng. zhì hé yáng, shuǐ zhǎng qiáo dào, rì yǐ xī, rén zhēng shàng chuán, àn yuǎn wèi dá, yù méi. hòng jù, qiě jí niàn jīng, xū yú jìn àn, yù xuán lú, pān yuán dé chū. yú nì sǐ bā shí yú rén. chū bào yīng jì
唐何澋，天授初任懷州武德令，常持金剛經。至河陽，水漲橋倒，日已夕，人爭上船，岸遠未達，欲沒。澋懼，且急念經，須臾近岸，遇懸蘆，攀緣得出。余溺死八十餘人。（出《報應記》）

zhāng xuán sù
張玄素

táng zhāng xuán sù, luò yáng rén, shǎo chí jīn gāng jīng. tiān shòu chū, rèn huáng méi zǎi, jiā yǒu è nán, yīng niàn ér xiāo. nián qī shí gòu jí, hū yǒu huā gài chuí kōng, suì zǎo yù, yǔ jiā rén jué bié, yǎn rán ér zú. chū bào yīng jì
唐張玄素，洛陽人，少持金剛經。天授初，任黃梅宰，家有厄難，應念而消。年七十遘疾，忽有花蓋垂空，遂澡浴，與家人訣別，奄然而卒。（出《報應記》）

lǐ qiū yī
李丘一

táng lǐ qiū yī hǎo yīng gǒu tián liè. tōng tiān yuán nián, rèn yáng zhōu gāo yóu chéng. hū yī dàn bào sǐ, jiàn liǎng rén lái zhuī, yī rén zì yún xìng duàn. shí tóng bèi zhuī zhě bǎi yú rén, nán jiē zhe jiā, nǚ jí fǎn fù. qiū yī bèi suǒ qián qū, xíng kě shí yú lǐ, jiàn dà huái shù shù shí, xià yǒu mǎ cáo, duàn yún: wǔ dào dà shén měi xún chá rén jiān zuì fú, yú cǐ xiē mǎ. qiū yī fāng zhī shēn sǐ. zhì wáng mén, duàn zhǐ yī xū yún: cǐ rén xìng jiāo míng cè, shì gōng běn tóu. suì bèi lǐng jiàn. wáng yuē: rǔ ān rěn wú qīn, hǎo shā tā mìng, yǐ wèi jǐ lè. xū yú, jí jiàn suǒ shā qín shòu jiē wèi rén yǔ yún: qǐ zǎo chù fēn. jiāo cè jìn yún: qiū yī wèi hé sǐ. wáng yuē: céng zuò hé gōng dé? yún: wéi céng zào jīn gāng jīng yī juàn. wáng jí hé zhǎng yún: míng jiān hào jīn gāng jīng zuì shàng gōng dé, jūn néng shū xiě, qí fú bù xiǎo. jí lìng jiāo cè lǐng xiàng jīng cáng, lìng yàn. zhì yī bǎo diàn, zhòng jīng chōng mǎn, qiū yī shì chōu yī juàn, guǒ shì suǒ zào zhī jīng. jì huí jiàn wáng, zhī zào yǒu shí, nǎi zhào suǒ shā shēng lèi, lìng kěn chén xiè, xǔ zào gōng dé. qiū yī yī wáng mìng, yuàn xiě jīn gāng jīng yī bǎi juǎn, zhòng huān xǐ jǐn sàn. wáng yuē: fàng qù. jiāo cè lǐng chū chéng mén, yún: jǐn lì rú cǐ, qǐ bù xiāng bào. qiū yī xǔ qián sān bǎi qiān, bù shòu, yún: yǔ zào jīng èr shí bù. zhì yī kēng, cè tuī zhī, suì huó. shēn zài guān zhōng, wéi wén kū shēng, yǐ sān rì yǐ, jīng hū rén zhì, pò guān nǎi qǐ. xún rì, xiě jīng èr shí juǎn le, jiāo cè lái xiè, zhì cí ér qù. xún bǎi juǎn yì bì. yáng zhōu cì shǐ zòu qí shì, chì jiā qiū yī wǔ pǐn, réng chōng jiā zhōu zhāo tǎo shǐ. chū bào yīng jì
唐李丘一好鷹狗畋獵。通天元年，任揚州高郵丞。忽一旦暴死，見兩人來追，一人自雲姓段。時同被追者百餘人，男皆著枷，女即反縛。丘一被鎖前驅，行可十餘里，見大槐樹數十，下有馬槽，段云：「五道大神每巡察人間罪福，於此歇馬。」丘一方知身死。至王門，段指一胥云：「此人姓焦名策，是公本頭。」遂被領見。王曰：「汝安忍無親，好殺他命，以為己樂。」須臾，即見所殺禽獸皆為人語云：「乞早處分。」焦策進云：「丘一未合死。」王曰：「曾作何功德？」云：「唯曾造金剛經一卷。」王即合掌云：「冥間號金剛經最上功德，君能書寫，其福不小。」即令焦策領向經藏，令驗。至一寶殿，眾經充滿，丘一試抽一卷，果是所造之經。既回見王，知造有實，乃召所殺生類，令懇陳謝，許造功德。丘一依王命，願寫金剛經一百卷，眾歡喜盡散。王曰：「放去。」焦策領出城門，云：「盡力如此，豈不相報。」丘一許錢三百千，不受，云：「與造經二十部。」至一坑，策推之，遂活。身在棺中，惟聞哭聲，已三日矣，驚呼人至，破棺乃起。旬日，寫經二十卷了，焦策來謝，致辭而去。尋百卷亦畢。揚州刺史奏其事，敕加丘一五品，仍充嘉州招討使。（出《報應記》）