tián cāng　 lín hǎi rén　 chén jiǎ　 má gū　 xiè shèng　 lǐ yīng　 xǔ xiàn　 yì zhōu rén　 zhāng ān rén　 yuán zhì zōng　 wáng tán lüè　
田倉　臨海人　陳甲　麻姑　謝盛　李嬰　許憲　益州人　章安人　元稚宗　王曇略　

guǎng zhōu rén　 dōng xìng rén　 chén mǎng　 pèi guó rén　 qí cháo qǐng　 wǔ sì zhī　 sū xiàng　 ruǎn ní　 shào wén lì　 liáng yuán dì　
廣州人　東興人　陳莽　沛國人　齊朝請　伍寺之　蘇巷　阮倪　邵文立　梁元帝　

wàng cài lìng　 sēng tán huān　 shì sēng qún　 zhú fǎ huì　 jì zhōu xiǎo ér
望蔡令　僧曇歡　釋僧群　竺法惠　冀州小兒

tián cāng
田倉

hòu hàn xī yí tián qiáng, qiǎn zi lǔ, jū shàng chéng cì zǐ yù, jū zhōng chéng, xiǎo zi cāng, jū xià chéng. sān lěi xiāng cì, yǐ jù wáng mǎng. guāng wǔ èr shí sì nián, qiǎn wēi wǔ jiāng jūn liú shàng zhēng zhī, shàng wèi zhì. cāng huò bái biē wèi huò, jǔ fēng qǐng liǎng xiōng, xiōng zhì wú shì. jí liú shàng jūn lái, cāng jǔ huǒ, lǔ děng yǐ wèi bù shí, cāng suì zhàn sǐ yān. chū yǒu yáng zá zǔ
後漢溪夷田強，遣子魯，居上城；次子玉，居中城，小子倉，居下城。三壘相次，以拒王莽。光武二十四年，遣威武將軍劉尚征之，尚未至。倉獲白鱉為臛，舉烽請兩兄，兄至無事。及劉尚軍來，倉舉火，魯等以為不實，倉遂戰死焉。（出《酉陽雜俎》）

lín hǎi rén
臨海人

wú mò, lín hǎi rén rù shān shè liè. yè zhōng, yǒu rén zhǎng yī zhàng, zhe huáng yī bái dài, lái wèi shè rén yuē: wǒ yǒu chóu, kè míng dāng zhàn, jūn kě jiàn zhù, dāng yǒu xiāng bào. shè rén yuē: zì kě zhù jūn ěr, hé yòng xiè wèi? dá yuē: míng shí shí, jūn kě chū xī biān. dí cóng běi lái, wǒ nán wǎng yīng, bái dài zhě wǒ, huáng dài zhě bǐ. shè rén xǔ zhī. míng chū, guǒ wén àn běi yǒu shēng, zhuàng rú fēng yǔ, cǎo mù sì mí, shì nán yì ěr. wéi jiàn èr dà shé, zhǎng shí yú zhàng, yú xī zhōng xiāng yù, biàn xiāng pán rào, bái lín shì ruò. shè rén yīn yǐn nǔ shè zhī, huáng lín zhě jí sǐ. rì jiāng mù, fù jiàn zuó rén lái cí xiè, yún: zhù cǐ yī nián liè, míng nián yǐ qù, shèn wù fù lái, lái bì yǒu huò. shè rén yuē: shàn. suì tíng liè. shù nián hòu, hū wàng qián yán, gèng wǎng liè. fù jiàn bái dài rén gào yuē: wǒ yǔ jūn bù néng jiàn yòng, chóu zi yǐ shèn, shén míng chāo běn zuò qián zhǎng èr zì. jīn bì bào jūn, fēi wǒ suǒ zhī. shè rén wén zhī shén bù, biàn yù zǒu, nǎi jiàn sān wū yī rén, jù zhāng kǒu xiàng zhī, shè rén jí sǐ. chū xù sōu shén jì
吳末，臨海人入山射獵。夜中，有人長一丈，着黃衣白帶，來謂射人曰：「我有仇，克明當戰，君可見助，當有相報。」射人曰：「自可助君耳，何用謝為？」答曰：「明食時，君可出溪邊。敵從北來，我南往應，白帶者我，黃帶者彼。」射人許之。明出，果聞岸北有聲，狀如風雨，草木四靡，視南亦爾。唯見二大蛇，長十餘丈，於溪中相遇，便相盤繞，白鱗勢弱。射人因引弩射之，黃鱗者即死。日將暮，復見昨人來辭謝，云：「住此一年獵，明年以去，慎勿復來，來必有禍。」射人曰：「善。」遂停獵。數年後，忽忘前言，更往獵。復見白帶人告曰：「我語君不能見用，仇子已甚，（甚明抄本作「前長」二字。）今必報君，非我所知。」射人聞之甚怖，便欲走，乃見三烏衣人，俱張口向之，射人即死。（出《續搜神記》）

chén jiǎ
陳甲

wú jùn hǎi yán xiàn běi xiāng tíng lǐ, yǒu shì rén chén jiǎ, běn xià pī rén. jìn yuán dì shí, yù jū huá tíng, liè yú dōng yě dà sǒu. chuā jiàn dà shé zhǎng liù qī zhàng, xíng rú bǎi hú chuán, xuán huáng wǔ sè, wò gāng xià, shì rén jí shè shā zhī, bù gǎn shuō. sān nián hòu, yǔ xiāng rén gòng liè, zhì gù jiàn shé chù, yǔ tóng háng yún: xī zài cǐ shā dà shé. qí yè mèng jiàn yī rén, wū yī hēi zé, lái zhì qí jiā, wèn yuē: wǒ xī hūn zuì, rǔ wú zhuàng shā wǒ. wú xī zuì, bù shí rǔ miàn, gù sān nián bù xiāng zhī, jīn zì lái jiù sǐ. qí rén jí jīng jué, míng dàn fù tòng ér zú. chū sōu shén jì
吳郡海鹽縣北鄉亭里，有士人陳甲，本下邳人。晉元帝時，寓居華亭，獵於東野大藪。欻見大蛇長六七丈，形如百斛船，玄黃五色，臥岡下，士人即射殺之，不敢說。三年後，與鄉人共獵，至故見蛇處，語同行云：「昔在此殺大蛇。」其夜夢見一人，烏衣黑幘，來至其家，問曰：「我昔昏醉，汝無狀殺我。吾昔醉，不識汝面，故三年不相知，今自來就死。」其人即驚覺，明旦腹痛而卒。（出《搜神記》）

má gū
麻姑

jìn xiào wǔ dà yuán bā nián, fù yáng mín má gū zhě, hǎo dàn kuài. huá běn zhě, hǎo dàn biē huò. èr rén xiāng shàn. má gū jiàn yī biē, dà rú fǔ gài, tóu wěi yóu shì dà shé, xì zhī. jīng yī yuè, jǐn biàn biē, biàn qǔ zuò huò, bào huá běn shí zhī, fēi cháng wèi měi. má gū bù kěn shí, huá běn qiáng lìng shí zhī. má gū suì dàn yī luán, biàn dà ě xīn, tǔ nì wěi dùn, suì shēng bìng, hóu zhōng yǒu wù, sāi hóu bù xià. kāi kǒu xiàng běn, běn jiàn yǒu yī shé tóu, kāi kǒu tǔ shé. běn jīng ér zǒu, gū jǐn miǎn. běn hòu yú zhái dé yī shé, dà èr wéi, zhǎng wǔ liù chǐ, dǎ shā zuò kuài, huàn má gū. má gū dé shí shèn měi, kǔ qiú cǐ yú. běn yīn zuì, huàn jiā rén pěng shé pí ròu lái. má gū jiàn zhī, ǒu xuè ér sǐ. chū qí xié jì
晉孝武大元八年，富陽民麻姑者，好噉膾。華本者，好噉鱉臛。二人相善。麻姑見一鱉，大如釜蓋，頭尾猶是大蛇，系之。經一月，盡變鱉，便取作臛，報華本食之，非常味美。麻姑不肯食，華本強令食之。麻姑遂噉一臠，便大噁心，吐逆委頓，遂生病，喉中有物，塞喉不下。開口向本，本見有一蛇頭，開口吐舌。本驚而走，姑僅免。本後於宅得一蛇，大二圍，長五六尺，打殺作膾，喚麻姑。麻姑得食甚美，苦求此魚。本因醉，喚家人捧蛇皮肉來。麻姑見之，嘔血而死。（出《齊諧記》）

xiè shèng
謝盛

jìn ān dì lóng ān zhōng, qū ā mín xiè shèng, chéng chuán rù hú cǎi líng. jiàn yī jiāo lái xiàng chuán, chuán huí bì. yòu cóng qí hòu, shèng biàn yǐ chā shā zhī, jù ér hái jiā. zhì xìng níng zhōng, pǔ tiān kàng hàn, shèng yǔ tóng zú shù rén, bù zhì hú zhōng, jiàn xiān chā shā zài dì, shí qǔ zhī, yún: cǐ shì wǒ chā. rén wèn qí gù, jù yǐ shí duì. xíng shù bù, nǎi dé xīn tòng, hái jiā, yī xiǔ biàn sǐ. chū yōu míng lù
晉安帝隆安中，曲阿民謝盛，乘船入湖采菱。見一蛟來向船，船迴避。又從其後，盛便以叉殺之，懼而還家。至興寧中，普天亢旱，盛與同族數人，步至湖中，見先叉殺在地，拾取之，云：「此是我叉。」人問其故，具以實對。行數步，乃得心痛，還家，一宿便死。（出《幽冥錄》）

lǐ yīng
李嬰

dōng jìn yì xī zhōng, pó yáng lǐ yīng lǐ tāo xiōng dì èr rén, shàn yú yòng nǔ, cháng shè dà chén, jiě qí sì zú, xuán zhe shù jiān, yǐ zāng wèi zhì. fāng yù gòng shí, yáo jiàn shān xià yǒu rén, zhǎng sān zhàng xǔ, gǔ bù ér lái, shǒu chí dà náng. jì zhì, liǎn qǔ chén tóu gé pí gǔ, bìng huǒ shàng zá ròu, xī nèi náng zhōng, jìng fù rù shān. yīng xiōng dì xū yú jù zú. chū guǎng gǔ jīn wǔ xíng jì
東晉義熙中，鄱陽李嬰、李滔兄弟二人，善於用弩，嘗射大塵，解其四足，懸著樹間，以髒為炙。方欲共食，遙見山下有人，長三丈許，鼓步而來，手持大囊。既至，斂取塵頭骼皮骨，並火上雜肉，悉內囊中，徑負入山。嬰兄弟須臾俱卒。（出《廣古今五行記》）

xǔ xiàn
許憲

jìn yì xī zhōng, yú háng xiàn yǒu chóu wáng miào. gāo yáng xǔ xiàn wèi xiàn lìng, xiàn nán yú miào cè fàng huǒ liè, biàn huì cí qián. hū yǒu sān bái zhāng cóng wū zǒu chū, nán yǐn gōng shè, hū shī suǒ zài. fù yǐ huǒ wéi zhī, fēng chuī huǒ fǎn, fù qí miàn, yù qù mò cóng, suì shāo sǐ. ér xiàn yǐ shì miǎn guān. chū guǎng gǔ jīn wǔ xíng jì
晉義熙中，餘杭縣有仇王廟。高陽許憲為縣令，憲男於廟側放火獵，便穢祠前。忽有三白獐從屋走出，男引弓射，忽失所在。復以火圍之，風吹火反，覆其面，欲去莫從，遂燒死。而憲以事免官。（出《廣古今五行記》）

yì zhōu rén
益州人

sòng yuán jiā chū, yì zhōu cì shǐ qiǎn sān rén rù shān fá qiáo. lù mí, hū jiàn yī guī, dà rú chē lún, sì zú gè niè yī xiǎo guī ér xíng, yòu yǒu bǎi yú huáng guī cóng qí hòu, sān rén kòu tóu, qǐng shì chū lù. guī nǎi shēn jǐng, ruò yǒu yì yān. yīn gòng suí zhú, jí dé chū lù. yī rén wú gù qǔ xiǎo guī, gē yǐ wèi huò, shí zhī. xū yú bào sǐ, wéi bù dàn zhě wú yàng. chū yì yuàn
宋元嘉初，益州刺史遣三人入山伐樵。路迷，忽見一龜，大如車輪，四足各躡一小龜而行，又有百餘黃龜從其後，三人叩頭，請示出路。龜乃伸頸，若有意焉。因共隨逐，即得出路。一人無故取小龜，割以為臛，食之。須臾暴死，唯不啖者無恙。（出《異苑》）

zhāng ān rén
章安人

sòng yuán jiā zhōng, zhāng ān xiàn rén cháng tú hǔ. zhì hǎi kǒu, jiàn yī xiè, kuāng dà rú lì, jiǎo zhǎng sān chǐ, qǔ shí shèn měi. qí yè, mèng yī shǎo yù yǔ yún: rǔ dàn wǒ ròu, wǒ shí rǔ xīn. míng rì, qí rén wèi hǔ suǒ shí. chū guǎng gǔ jīn wǔ xíng jì
宋元嘉中，章安縣人嘗屠虎。至海口，見一蟹，匡大如笠，腳長三尺，取食甚美。其夜，夢一少嫗語云：「汝噉我肉，我食汝心。」明日，其人為虎所食。（出《廣古今五行記》）

yuán zhì zōng
元稚宗

sòng yuán mù zōng zhě, hé dōng rén yě. yuán jiā shí liù nián, suí zhōng lí tài shǒu ruǎn yīn zài jùn, yīn shǐ zhì zōng xíng zhì yuǎn cūn, jùn lì gài gǒu biān dìng suí yān. xíng zhì mín jiā, huǎng hū rú mián, biàn bù fù wù. mín yǐ wèi sǐ, yú chū mén wài, fāng yíng bìn jù, jīng xī néng yán. shuō chū yǒu yī bǎi xǔ rén, fù zhì zōng qù, shù shí lǐ zhì yī fú tú, sēng zhòng gōng yǎng, bù yì yú shì. yǒu yī sēng yuē: rǔ hǎo liè, jīn yīng shòu bào. biàn qǔ zhì zōng, pí bō luán jié, jù rú zhì zhū xìng shòu zhī fǎ. fù nà yú zǎo shuǐ, gōu kǒu chū zhī, pōu pò jiě qiè, ruò wèi kuài zhuàng. yòu huò zhǔ lú jiǔ, chū xī mí làn, suí yǐ hái fù, tòng nǎo kǔ dú, zhì sān nǎi zhǐ. wèn yù huó fǒu, zhì zōng biàn kòu tóu qǐng mìng, dào rén lìng qí dūn dì, yǐ shuǐ guàn zhī, yún: yī guàn chú zuì wǔ bǎi. zhì zōng kǔ qiú duō guàn, shā mén yuē: wéi sān zú yǐ. jiàn yǒu yǐ lèi shù tóu, dào rén yuē: cǐ suī wēi wù, yì bù kě shā, wú fù lùn jù cǐ zhě yě, yú ròu zì cǐ kě jiè jiè yuán zuò dàn. jù míng chāo běn gǎi. ěr. zhāi huì zhī rì, xī zhe xīn yī, wú xīn kě huàn yě. zhì zōng yīn wèn: wǒ xíng lǚ yǒu sān, ér dú yīng kǔ, hé yě? dào rén yuē: bǐ èr rén zì zhī zuì fú, zhī ér wú fàn. wéi ěr yú háo, bù shí yuán bào, gù yǐ xiāng jiè. yīn ér biàn sū, shù rì néng qǐ, yóu shì suì duàn yú liè yún. chū xiáng yì jì
宋元穆宗者，河東人也。元嘉十六年，隨鍾離太守阮愔在郡，愔使稚宗行至遠村，郡吏葢苟、邊定隨焉。行至民家，恍惚如眠，便不復寤。民以為死，舁出門外，方營殯具，經夕能言。說初有一百許人，縛稚宗去，數十里至一佛圖，僧眾供養，不異於世。有一僧曰：「汝好獵，今應受報。」便取稚宗，皮剝臠截，具如治諸性獸之法。復納於澡水，鈎口出之，剖破解切，若為膾狀。又鑊煮爐灸，初悉糜爛，隨以還復，痛惱苦毒，至三乃止。問欲活否，稚宗便叩頭請命，道人令其蹲地，以水灌之，云：「一灌除罪五百。」稚宗苦求多灌，沙門曰：「唯三足矣。」見有蟻類數頭，道人曰：「此雖微物，亦不可殺，無復論巨此者也，魚肉自此可戒（「戒」原作「噉」。據明抄本改。）耳。齋會之日，悉著新衣，無新可浣也。」稚宗因問：「我行旅有三，而獨嬰苦，何也？」道人曰：「彼二人自知罪福，知而無犯。唯爾愚豪，不識緣報，故以相戒。」因而便蘇，數日能起，由是遂斷漁獵雲。（出《祥異記》）

wáng tán lüè
王曇略

sòng qiào guó chéng fù rén wáng tán lüè, cháng yǐ niú zuò pú wèi yè. yù shā yī niú, niú jiàn dāo, zhé tiào zhí yù zǒu qù. tán lüè nù, nǎi xiān yǐ dāo cì niú mù. jīng shǎo shí, qí rén yǎn wú gù xuè liú chū. chū guǎng gǔ jīn wǔ xíng jì
宋譙國城父人王曇略，常以牛作脯為業。欲殺一牛，牛見刀，輒跳躑欲走去。曇略怒，乃先以刀刺牛目。經少時，其人眼無故血流出。（出《廣古今五行記》）

guǎng zhōu rén
廣州人

sòng yuán jiā zhōng, guǎng zhōu yǒu sān rén, gòng zài shān zhōng fá mù. hū jiàn shí kē yǒu sān luǎn, dà rú shēng, qǔ zhǔ zhī. tāng shǐ rè, wén lín zhōng rú fēng yǔ shēng, xū yú, yī shé dà shí wéi, zhǎng sì wǔ zhàng, jìng lái tāng zhōng, xián luǎn ér qù. sān rén wú jǐ jiē sǐ. chū sōu shén jì
宋元嘉中，廣州有三人，共在山中伐木。忽見石窠有三卵，大如升，取煮之。湯始熱，聞林中如風雨聲，須臾，一蛇大十圍，長四五丈，逕來湯中，銜卵而去。三人無幾皆死。（出《搜神記》）

dōng xìng rén
東興人

lín chuān dōng xìng, yǒu rén rù shān, dé yuán zi, biàn jiāng guī. yuán mǔ zì hòu zhú zhì jiā, cǐ rén fù yuán zi yú tíng zhōng shù shàng, yǐ shì zhī. qí mǔ biàn bó jiá xiàng rén, ruò ruò yuán zuò yù, jù míng chāo běn gǎi. āi qǐ, zhí shì shì yuán zuò wèi, jù míng chāo běn gǎi. kǒu bù néng yán ěr. cǐ rén jì bù néng fàng, jìng jī shā zhī, yuán mǔ bēi huàn, zì zhí ér sǐ. cǐ rén pò cháng shì zhī, jiē duàn liè yǐ. wèi bàn nián, qí rén jiā yì, yī shí sǐ jǐn miè mén. chū sōu shén hòu jì
臨川東興，有人入山，得猿子，便將歸。猿母自後逐至家，此人縛猿子於庭中樹上，以示之。其母便搏頰向人，若（「若」原作「欲」，據明抄本改。）哀乞，直是（「是」原作「謂」，據明抄本改。）口不能言耳。此人既不能放，竟擊殺之，猿母悲喚，自躑而死。此人破腸視之，皆斷裂矣。未半年，其人家疫，一時死盡滅門。（出《搜神後記》）

chén mǎng
陳莽

lín chuān chén mǎng, shǎo yǐ shè liè wèi yè. yǔ rén zhú lù rù shān, yǒu yī dà shù, kě sān shí wéi, mǎng xī qí xià. hū yǒu bái qì, qù dì shí zhàng xǔ, mǎng yīn shè zhī, ruò yǒu suǒ zhōng, sǎ xuè bù dì. wén kōng zhōng yǔ yún: zhèng zhōng dài wáng. é jiàn yī dà shé guà shù, shēn yǒu jiàn. qǐng kè. yǒu qún shé còu fú xiàng mǎng, mǎng suī qū jī, ér lái zhě shù duō, pán rào mǎng shēn, zā zā yǒu shēng, xū yú sàn qù. shì mǎng, wéi jiàn yī jù bái gǔ. chū guǎng gǔ jīn wǔ xíng jì
臨川陳莽，少以射獵為業。與人逐鹿入山，有一大樹，可三十圍，莽息其下。忽有白氣，去地十丈許，莽因射之，若有所中，灑血布地。聞空中語云：「正中大王。」俄見一大蛇掛樹，身有箭。頃刻。有群蛇輳輻向莽，莽雖驅擊，而來者數多，盤繞莽身，咂咂有聲，須臾散去。視莽，唯見一聚白骨。（出《廣古今五行記》）

pèi guó rén
沛國人

pèi guó yǒu yī shì rén, tóng shēng sān zi, nián jiāng ruò guàn, jiē yǒu shēng wú yán. hū yǒu yī rén cóng mén guò, yīn wèn yuē: cǐ shì hé shēng? dá yuē: shì pū zhī zǐ, jiē bù néng yán. kè yuē: jūn kě nèi shěng, hé yǐ zhì cǐ? zhǔ rén yì qí yán, sī cǔn liáng jiǔ, nǎi wèi kè yuē: xī wèi xiǎo ér shí, dāng chuáng shàng yǒu yàn cháo, zhōng yǒu sān zi, qí mǔ cóng wài dé bǔ, sān zi jiē chū kǒu shòu zhī, jī rì rú cǐ. shì yǐ zhǐ nèi cháo zhōng, yàn chú yì chū kǒu shòu zhī. yīn yǐ sān qiáng cí shí zhī, jì ér jiē sǐ. xī yǒu cǐ shì, jīn shí huǐ zhī. kè yuē: shì yě. yán qì, qí sān zi zhī yán yǔ, hū rán zhōu wěn, gài néng zhī guò zhī gù yě. chū xù sōu shén jì
沛國有一士人，同生三子，年將弱冠，皆有聲無言。忽有一人從門過，因問曰：「此是何聲？」答曰：「是仆之子，皆不能言。」客曰：「君可內省，何以致此？」主人異其言，思忖良久，乃謂客曰：「昔為小兒時，當床上有燕巢，中有三子，其母從外得哺，三子皆出口受之，積日如此。試以指內巢中，燕雛亦出口受之。因以三薔茨食之，既而皆死。昔有此事，今實悔之。」客曰：「是也。」言訖，其三子之言語，忽然周穩，蓋能知過之故也。（出《續搜神記》）

qí cháo qǐng
齊朝請

qí guó yǒu yī fèng cháo qǐng, jiā shén háo chǐ, fēi shǒu shā niú, zé dàn zhī bù měi. nián sān shí xǔ, bìng dǔ, jiàn dà niú lái, jǔ tǐ rú bèi dāo cì, jiào hū ér zhōng. yòu jiāng líng gāo wěi, rù qí fán shù nián, xiàng yōu zhōu diàn zhōng bǔ yú. hòu bìng, měi jiàn qún yú niè zhī ér sǐ. chū yán shì jiā xùn
齊國有一奉朝請，家甚豪侈，非手殺牛，則噉之不美。年三十許，病篤，見大牛來，舉體如被刀刺，叫呼而終。又江陵高偉，入齊凡數年，向幽州淀中捕魚。後病，每見群魚齧之而死。（出《顏氏家訓》）

wǔ sì zhī
伍寺之

nán yě rén wǔ sì zhī, jiàn shè shù shàng yǒu hóu huái yùn, biàn dēng shù bǎi shā zhī. mèng yī rén chēng shén, zé yǐ shā hóu zhī zuì, dāng lìng zhòng zhé. sì zhī nǎi huà wèi dà chóng, rù shān, bù zhī suǒ zài. chū shù yì jì
南野人伍寺之，見社樹上有猴懷孕，便登樹擺殺之。夢一人稱神，責以殺猴之罪，當令重謫。寺之乃化為大蟲，入山，不知所在。（出《述異記》）

sū xiàng
蘇巷

xīn yě sū xiàng, cháng yǔ fù diàn yú yě shě. měi zhì tián shí, zhé yǒu yī wù lái, qí zhuàng shì shé, zhǎng qī bā chǐ, wǔ sè guāng xiān, xiàng yì ér xiǎng zhī. jìng shù zài, chǎn yè jiā yān. fù hòu mì dǎ shā, jí de néng shí zhī bìng, jìn sān hú fàn, yóu bù wèi bǎo. shǎo shí ér sǐ yě. chū yì yuàn
新野蘇巷，常與婦佃於野舍。每至田時，輒有一物來，其狀似蛇，長七八尺，五色光鮮，巷異而餉之。徑數載，產業加焉。婦後密打殺，即得能食之病，進三斛飯，猶不為飽。少時而死也。（出《異苑》）

ruǎn ní　
阮倪　

ruǎn ní zhě, xìng tè rěn hài. yīn zuì chū guō, jiàn yǒu fàng niú, zhí tàn niú shé běn, gē zhī yǐ guī, wèi zhì shí zhī. qí hòu ní shēng yī zi, wú shé, rén yǐ wèi niú zhī bào yě. chū shù yì jì
阮倪者，性特忍害。因醉出郭，見有放牛，直探牛舌本，割之以歸，為炙食之。其後倪生一子，無舌，人以為牛之報也。（出《述異記》）

shào wén lì
邵文立

liáng xiǎo zhuāng yán sì, zài jiàn yè dìng yīn lǐ, běn shì jìn líng líng wáng miào dì, tiān jiān liù nián, dù chán shī qǐ zào. shí yǒu shào wén lì zhě, shì yǐ pēng tú wèi yè, cháng yù shā yī lù. lù guì ér liú lèi, yǐ wèi bù xiáng, lù huái yī jǐ, xún dāng chǎn yù, jiù páo āi qiē, tóng bèi kū gē. yīn sī huàn jí, méi xū jiē luò, shēn chuāng bìng huài. hòu nǎi shēn qǐ huǐ zé, qiú dào dù chán shī, fā dà shì yuàn, qìng shě jiā zī, huí mǎi cǐ dì, wèi lì jiā lán. chū liáng jīng sì jì
梁小莊嚴寺，在建業定陰里，本是晉零陵王廟地，天監六年，度禪師起造。時有邵文立者，世以烹屠為業，嘗欲殺一鹿。鹿跪而流淚，以為不祥，鹿懷一麂，尋當產育，就庖哀切，同被刳割。因斯患疾，眉須皆落，身瘡並壞。後乃深起悔責，求道度禪師，發大誓願，罄舍家資，回買此地，為立伽蘭。（出《梁京寺記》）

liáng yuán dì
梁元帝

liáng yuán dì huì yì, mǔ ruǎn xiū róng, céng shī yī zhū. yuán dì shí jué yòu, tūn zhī, wèi shì zuǒ yòu suǒ dào, nǎi zhì yú yǎn yǐ yàn zhī. xìn sù zhī jiān, zhū biàn chū, dì xún yī mù zhì miǎo, gài yú zhī bào yě. chū yùn duì
梁元帝諱繹，母阮修容，曾失一珠。元帝時絕幼，吞之，謂是左右所盜，乃炙魚眼以厭之。信宿之間，珠便出，帝尋一目致眇，蓋魚之報也。（出《韻對》）

wàng cài lìng
望蔡令

liáng xiào yuán zài jiāng zhōu shí, yǒu rén wèi wàng cài xiàn lìng. jīng liú jìng gōng luàn, xiàn xiè bèi fén, jì sì ér zhù. mín jiāng niú jiǔ zuò lǐ, xiàn lìng yǐ niú jī shā, bǐng chú xiàng xiàng zì jù míng chāo běn bǔ. shè, pù chén chuáng zuò, yú táng shàng jiē bīn kè. wèi shā zhī qǐng, niú jiě, jìng lái zhì jiē ér bài, xiàn lìng dà xiào, suì lìng zuǒ yòu zǎi zhī. yǐn dàn zuì bǎo, biàn wò yú yán xià, jí xǐng, jí jué tǐ yǎng, pá sāo yǐn zhěn, yīn ér chéng lài, shí xǔ nián sǐ. chū yán shì jiā xùn
梁孝元在江州時，有人為望蔡縣令。經劉敬躬亂，縣廨被焚，寄寺而住。民將牛酒作禮，縣令以牛擊殺，屏除像（「像」字據明抄本補。）設，鋪陳床座，於堂上接賓客。未殺之頃，牛解，徑來至階而拜，縣令大笑，遂令左右宰之。飲噉醉飽，便臥於檐下，及醒，即覺體癢，爬搔隱疹，因而成癩，十許年死。（出《顏氏家訓》）

sēng tán huān
僧曇歡

hòu zhōu wǔ dì shí, fū zhōu yì yáng sì sēng tán huān yǒu yáng shù bǎi kǒu, héng qiǎn shā mí jí nú fàng yú shān gǔ. hòu shā mí yún: pín yǒu rén lái qū zhú cǐ yáng. huān nǎi duō jiāng shǒu lì, zì wǎng cì zhī. hòu jiàn cǐ rén, lì yú dōng àn shù xià, yáo wèi huān yuē: rǔ zhī chù yǎng zhū yáng, qí zuì zuì shén, bù jiǔ zì zhī, hé láo hù xī. huān zhòu mǎ rào gǔ jiù zhī, ér mì bù jiàn. shǎo shí miè fǎ jiào, zī cái bìng sòng guān fǔ, gōng sī qiān wǎn, bìng jiē fēn sǎn. huān hái sú, pín bìng ér sǐ. chū guǎng gǔ jīn wǔ xíng jì
後周武帝時，敷州義陽寺僧曇歡有羊數百口，恆遣沙彌及奴放於山谷。後沙彌云：「頻有人來驅逐此羊。」歡乃多將手力，自往伺之。後見此人，立於東岸樹下，遙謂歡曰：「汝之畜養豬羊，其罪最甚，不久自知，何勞護惜。」歡驟馬繞谷就之，而覓不見。少時滅法教，資財並送官府，公私牽挽，並皆分散。歡還俗，貧病而死。（出《廣古今五行記》）

shì sēng qún
釋僧群

shì sēng qún, qīng pín shǒu jié, shū shí chí jīng. jū luó jiāng xiàn zhī huò shān, gòu lì máo wū, gū zài hǎi zhōng. shàng yǒu shí yú, shuǐ shēn liù chǐ, cháng yǒu qīng liú. gǔ lǎo xiāng chuán, shì qún xiān suǒ zhái, qún yīn jué lì. qí ān shě yǔ shí yú, gé yī xiǎo jiàn, cháng yǐ mù wèi liáng, yóu zhī yǐ jí shuǐ, nián zhì yī bǎi sān shí. hū jiàn yī zhé chì yā, shū yì dāng liáng tóu, qún jiāng jǔ xī bō zhī. kǒng yǒu zhuǎn shāng, yīn cǐ huí guī, suì jué shuǐ shù rì ér zhōng. lín zhōng, wèi zuǒ yòu yuē: wǒ shǎo shí, céng zhé yī yā chì, yàn cǐ yǐ wèi bào yě. chū gāo sēng chuán
釋僧群，清貧守節，蔬食持經。居羅江縣之霍山，構立茅屋，孤在海中。上有石盂，水深六尺，常有清流。古老相傳，是群仙所宅，群因絕粒。其庵舍與石盂，隔一小澗，常以木為梁，由之以汲水，年至一百三十。忽見一折翅鴨，舒翼當梁頭，群將舉錫撥之。恐有轉傷，因此回歸，遂絕水數日而終。臨終，謂左右曰：「我少時，曾折一鴨翅，驗此以為報也。」（出《高僧傳》）

zhú fǎ huì
竺法惠

zhú fǎ huì, běn guān zhōng rén, fāng zhí yǒu jiè xíng. xíng zhì sōng gāo shān, hū wèi dì zǐ fǎ zhāo yuē: rǔ guò qù shí, zhé yī yā jiǎo, qí yāng jí zhì. é ér zhāo wèi rén suǒ zhì wù zhé jiǎo, suì yǒng jí fèi yān. chū gāo sēng chuán
竺法惠，本關中人，方直有戒行。行至嵩高山，忽謂弟子法昭曰：「汝過去時，折一鴨腳，其殃即至。」俄而昭為人所擲物折腳，遂永疾廢焉。（出《高僧傳》）

jì zhōu xiǎo ér
冀州小兒

suí kāi huáng chū, jì zhōu wài yì zhōng, yǒu xiǎo ér, nián shí sān, cháng dào lín luǎn, shāo wēi shí zhī. yì rì qīn dàn, yǒu rén kòu mén, hū cǐ ér shēng. fù lìng ér chū yīng zhī, jiàn yī rén yún: guān huàn rǔ. ér yuē: hū wǒ yì zhě, rù qǔ yī liáng. shǐ zhě yuē: bù xū yě. yīn yǐn ér qù. cūn nán jiù shì sāng tián, gēng qì wèi xià zhǒng, cǐ xiǎo ér hū jiàn dào yòu yǒu yī xiǎo chéng, sì miàn mén lóu, dān sù shén yán, cǐ ér guài yuē: hé shí yǒu cǐ chéng? shǐ zhě ā zhī wù yán, yīn zhì chéng běi mén, lìng xiǎo ér qián rù. xiǎo ér rù kǔn, chéng mén hū bì, bù jiàn yī rén, wéi shì kōng chéng, dì jiē rè huī suì huǒ, shēn cái méi huái. xiǎo ér hū hū jiào, zǒu qū nán mén, chuí zhì jí bì. yòu zǒu qū dōng xī, yì jiē rú shì, wèi dào zé kāi, jì zhì biàn hé. shí cūn rén chū tián cǎi sāng, nán nǚ shén zhòng, jiē jiàn ér zài gēng tián zhōng tí qì, sì fāng chí zǒu, jiē xiāng wèi yuē: cǐ ér kuáng yé? dàn lái rú cǐ, yóu xì bù xī. zhì yú shí shí, cǎi zhě jiē guī, ér fù wèn yuē: jiàn wú ér fǒu? sāng rén dá yuē: fù ér zài cūn nán zǒu xì, huàn bù kěn lái. fù chū cūn wài, yáo jiàn ér zǒu, dà hū qí míng, yī shēng biàn zhù, chéng huī hū rán bù jiàn. fù ér dào, hào qì yán zhī. shì qí zú, bàn jìng yǐ shàng, xuè ròu jiāo gān, xī yǐ xià, hóng làn rú zhì. bào guī yǎng liáo, bì yǐ shàng ròu rú gù, xī yǐ xià suì wèi kū gǔ. lín lǐ wén zhī, kàn qí zǒu chù, zú jī tōng lì, le wú huī huǒ, liáng yīn shí yè, chù chù jiàn yù. yǒu dào huì fǎ shī, běn jì zhōu rén, yǔ xiǎo ér lín yì, qīn jiàn qí shì. chū míng bào jì
隋開皇初，冀州外邑中，有小兒，年十三，常盜鄰卵，燒煨食之。翌日侵旦，有人叩門，呼此兒聲。父令兒出應之，見一人云：「官喚汝。」兒曰：「呼我役者，入取衣糧。」使者曰：「不須也。」因引兒去。村南舊是桑田，耕訖未下種，此小兒忽見道右有一小城，四面門樓，丹素甚嚴，此兒怪曰：「何時有此城？」使者呵之勿言，因至城北門，令小兒前入。小兒入閫，城門忽閉，不見一人，唯是空城，地皆熱灰碎火，深才沒踝。小兒忽呼叫，走趨南門，垂至即閉。又走趨東西，亦皆如是，未到則開，既至便闔。時村人出田採桑，男女甚眾，皆見兒在耕田中啼泣，四方馳走，皆相謂曰：「此兒狂耶？旦來如此，遊戲不息。」至於食時，采者皆歸，兒父問曰：「見吾兒否？」桑人答曰：「父兒在村南走戲，喚不肯來。」父出村外，遙見兒走，大呼其名，一聲便住，城灰忽然不見。父兒倒，號泣言之。視其足，半脛已上，血肉焦干，膝已下，紅爛如炙。抱歸養療，髀已上肉如故，膝已下遂為枯骨。鄰里聞之，看其走處，足跡通利，了無灰火，良因實業，觸處見獄。有道惠法師，本冀州人，與小兒鄰邑，親見其事。（出《冥報記》）