xiè huì　 ní zhì tōng　 wáng xí zhī　 zhōu zōng　 shěn sēng fù　 sēng dào zhì　 táng wén bó　 cuī píng yè　 wáng zhèn è　 guō zǔ shēn　 wèi yuán zōng　 jiāng shèng shēng　 fù yì　 bīng zhōu rén　 xuē gū xùn　 guī zhōu xiàn lìng　 dīng líng　 táng wǔ zōng　 wáng yì yì　 zhuì ròu　 xī míng sì　 míng xiāng sì　 sēng yì fú　 kāi zhào sì dào　 sēng shào míng　 tóng jiāng jūn
謝晦　尼智通　王襲之　周宗　沈僧復　僧道志　唐文伯　崔平業　王鎮惡　郭祖深　衛元宗　姜勝生　傅奕　并州人　薛孤訓　巂州縣令　丁零　唐武宗　王義逸　贅肉　西明寺　明相寺　僧義孚　開照寺盜　僧紹明　潼江軍

xiè huì sòng shàng shū xiè huì wèi jīng zhōu cì shǐ, wèi tǎ sì bù yí zài rén jiān, dāng yí zhī guō wài, nǎi zì lǜ bù xià zhì xīn sì mén, qiǎn duì shì bā shí, chí dāo fǔ, huǐ huài fú tú, zūn xiàng zòng héng, wǎ mù qīng zhuì. é ér yún wù àn tiān, fēng chén bó qǐ, huì míng jí bù zǒu, duì rén jīng sàn, mò zhī suǒ yǐ. huì děng yè mèng, xián jiàn shā mén, fēi téng kōng zhōng, guāng míng xiǎn hè. yòu jiàn èr rén, xíng xī zhàng yú, róng zī shén wěi, lì shēng chēn yuē: suǒ xíng fǎn dào, xún dāng zì zhī. qí hòu, duì rén mǎn míng chāo běn mǎn zuò shǐ shuāng zì shēn zhuó lài jí, jīng shí ér sǐ. yú rén bìng fàn fǎ jiù zhōng, xiè huì lián nián huàn jí bìng, hòu yīn móu pàn, hé jiā bèi zhū, jiē fēi mìng ér zú. chū biàn zhèng lùn
謝晦宋尚書謝晦為荊州刺史，謂塔寺不宜在人間，當移之郭外，乃自率部下至新寺門，遣隊士八十，持刀斧，毀壞浮圖，尊像縱橫，瓦木傾墜。俄而雲霧暗天，風塵勃起，晦冥即怖走，隊人驚散，莫知所以。晦等夜夢，咸見沙門，飛騰空中，光明顯赫。又見二人，形悉丈余，容姿甚偉，厲聲嗔曰：「所行反道，尋當自知。其後，隊人滿（明抄本「滿」作「史」雙字）身著癩疾，經時而死。餘人並犯法就終，謝晦連年患瘠病，後因謀叛，合家被誅，皆非命而卒。（出《辨正論》）

ní zhì tōng
尼智通

sòng ní zhì tōng, jīng shī jiǎn jìng ní yě, nián mào shū shǎo, xìn dào bù dǔ. yuán jiā jiǔ nián, shī sǐ bà dào, jià wèi wèi jùn liáng fǔ qiè, shēng yī nán, nián qī suì, jiā shén pín qióng, wú yǐ wèi yī. zhì tōng wèi ní shí, yǒu shù juǎn sù wú liàng shòu fǎ huá děng jīng, xī liàn dǎo zhī, yǐ yī qí ér. jū yī nián ér dé bìng, huǎng hū jīng jì, jī tǐ huài làn, zhuàng ruò huǒ chuāng, yǒu xì bái chóng, rì qù shēng yú, cǎn tòng fán dú, zhòu yè hào jiào. cháng wén kōng zhōng yǔ yún: huài jīng wèi yī, dé cǐ bào yě. xún yú ér sǐ. chū míng xiáng jì
宋尼智通，京師簡靜尼也，年貌殊少，信道不篤。元嘉九年，師死罷道，嫁為魏郡梁甫妾，生一男，年七歲，家甚貧窮，無以為衣。智通為尼時，有數卷素無量壽法華等經，悉練搗之，以衣其兒。居一年而得病，恍惚驚悸，肌體壞爛，狀若火瘡，有細白蟲，日去升余，慘痛煩毒，晝夜號叫。常聞空中語云：「壞經為衣，得此報也。」旬余而死。（出《冥祥記》）

wáng xí zhī
王襲之

sòng wú xìng tài shǒu láng yá wáng xí zhī, yǒu xué wèn, ài lǎo zhuāng ér bù xìn fó, wéi shì zǎi shā. chū wèi jìn xī shěng láng zhōng, xìng hǎo bīn kè, yú nèi shěng qián yǎng yī shuāng é, shén ài wán zhī. yè hū mèng é kǒu kǒu yuán běn zuò yuē, jù míng chāo běn gǎi. xián yī juàn jīng, kě shí zhǐ xǔ, qǔ kàn jiē shuō zuì fú zhī shì, míng dàn guǒ jiàn, nǎi shì fú jīng. yīn shì bù gǎn zǎi shā, dǔ xìn guò rén. chū biàn zhèng lùn
宋吳興太守琅琊王襲之，有學問，愛老莊而不信佛，唯事宰殺。初為晉西省郎中，性好賓客，於內省前養一雙鵝，甚愛玩之。夜忽夢鵝口（「口」原本作「曰」，據明抄本改。）銜一卷經，可十紙許，取看皆說罪福之事，明旦果見，乃是佛經。因是不敢宰殺，篤信過人。（出《辨正論》）

zhōu zōng
周宗

zhōu zōng zhě, guǎng líng jùn rén yě. sòng yuán jiā qī nián, suí dào yàn zhī běi fá. wáng shī shī lì, yǔ tóng yì liù rén táo cuàn. jiān xíng yú péng chéng běi, yù yī kōng sì, wú yǒu sēng tú, zhōng yǒu xíng xiàng, yǐ shuǐ jīng wèi xiāng, yīn gòng qiè qǔ zhī, nǎi chū cūn dài shí. qí yī rén léi bìng, děng bèi jiē qīng zhī, dú bù dé fēn yǔ. jì ér gè hái jiā, sān sì nián zhōng, zōng děng wǔ rén, xiāng jì bìng lài ér sǐ. bù dé fēn zhě dú huò miǎn. chū míng xiáng jì
周宗者，廣陵郡人也。宋元嘉七年，隨到彥之北伐。王師失利，與同邑六人逃竄。間行於彭城北，遇一空寺，無有僧徒，中有形像，以水晶為相，因共竊取之，乃出村貸食。其一人羸病，等輩皆輕之，獨不得分與。既而各還家，三四年中，宗等五人，相繼病癩而死。不得分者獨獲免。（出《冥祥記》）

shěn sēng fù
沈僧復

sòng wú xìng shěn sēng fù, dà míng mò, běn tǔ jī huāng, zhú shí zhì shān yáng. zhòu rù cūn yě qǐ shí, yè hái jì yù sì shě zuǒ yòu. shí shān yáng zhū xiǎo xíng tóng xiàng shén zhòng, sēng fù yǔ qí xiāng lǐ shù rén, jī jiàn qiè qǔ, suì náng qiè shù sì xī mǎn, fù yīn jiāng hái jiā, gòng zhù wèi qián. shì jì fā jué, zhí sòng chū dōu, rù chuán biàn yún: jiàn rén yǐ huǒ shāo zhī. zhòu yè jiào hū, zì chēng chǔ dú bù kě rěn, wèi jí xíng zuò ér sǐ, jǔ tǐ jiē chāi liè, zhuàng rú huǒ shāo. wú jùn zhū hēng, qīn shí sēng fù. jù jiàn qí shì. chū míng xiáng jì
宋吳興沈僧復，大明末，本土饑荒，逐食至山陽。晝入村野乞食，夜還寄寓寺舍左右。時山陽諸小形銅像甚眾，僧復與其鄉里數人，積漸竊取，遂囊篋數四悉滿，復因將還家，共鑄為錢。事既發覺，執送出都，入舡便云：「見人以火燒之。」晝夜叫呼，自稱楚毒不可忍，未及刑坐而死，舉體皆拆裂，狀如火燒。吳郡朱亨，親識僧復。具見其事。（出《冥祥記》）

sēng dào zhì
僧道志

sòng shā mén sēng dào zhì zhě, běi duō bǎo sēng yě. cháng wèi zhòng sēng lìng zhī diàn tǎ, zì qiè fān gài děng bǎo shì. suǒ qǔ shén zhòng, hòu suì tōu xiàng méi jiān zhū xiāng, jì ér kāi chuān yuán bì, ruò wài dào zhě, gù sēng zhòng bù néng jué yě. jī xún yú ér dé bìng, biàn jiàn yì rén, yǐ gē máo cì zhī, shí lái shí qù, zhé jīng jiào, yīng shēng liú xiě. chū yóu rì zhōng yī liǎng rú cǐ, qí hòu bìng shén, cì zhě shāo shù, chuāng yí biàn biàn tǐ, shēn hū bù néng shēng. tóng sì sēng zhòng, pō yí qí yǒu zuì, yù wèi chàn xiè. shǐ wèn, yóu huì ér bù yán. jiāng jǐn èr sān rì, nǎi jù zì chén liè, qì tì qǐng jiù yuē: wú yú bèi bù tōng, wèi wú yōu tú, shī yì zuò zuì, zhāo cǐ yāng kù, shēng shòu chǔ kǎo, sǐ yīng dāo huò, yǐ mí zhī shēn, wéi chuí āi shù, jīn wú fù yú wù, wéi yì pī zhān lǚ, huò zú chōng yī huì. bìng pín qǐng yuàn, jù wèi chàn huǐ zhě. tōu xiàng xiāng zhū yǒu èr méi, yī méi yǐ shǔ yù rén, bù kě fù dé yī yǐ zhì qián, zài chén zhāo jiā, lìng shú qǔ. dào zhì jì sǐ, zhū sēng hé jí, shú dé xiāng zhū, bìng shè zhāi chàn. chū gōng rén fù xiāng zhū shí, zhǎn zhuǎn huí qù, zhōng bù ān hé, zhòng sēng fù wèi lǐ bài shāo xiāng, nǎi dé zhe yān. nián yú, ér tóng xué děng yú hūn yè jiān, wén kōng zhōng yǒu yǔ, xiáng tīng jí dào zhì shēng yě. zì shuō yún: zì sǐ yǐ lái, bèi yīng tòng dú, fāng lěi nián jié, wèi yǒu chū qī. lài méng zhòng sēng āi lián jiù hù, shú xiàng xiāng zhū, gù kǔ kù zhī zhōng, shí yǒu jiān xī, gǎn ēn wú yǐ, gù zàn lái chēng xiè. yán cǐ ér yǐ, wén qí yǔ shí, xīng fǔ chòu qì, kǔ tòng nán guò. yán zhōng jiǔ zhī, nǎi shāo xiē. chū míng xiáng jì
宋沙門僧道志者，北多寶僧也。嘗為眾僧令知殿塔，自竊幡蓋等寶飾。所取甚眾，後遂偷像眉間珠相，既而開穿垣壁，若外盜者，故僧眾不能覺也。積旬余而得病，便見異人，以戈矛刺之，時來時去，輒驚叫，應聲流血。初猶日中一兩如此，其後病甚，刺者稍數，瘡痍變遍體，呻呼不能聲。同寺僧眾，頗疑其有罪，欲為懺謝。始問，猶諱而不言。將盡二三日，乃具自陳列，泣涕請救曰：「吾愚悖不通，謂無幽途，失意作罪，招此殃酷，生受楚拷，死嬰刀鑊，已糜之身，唯垂哀恕，今無復余物，唯衣被氈履，或足充一會。」並頻請願，具為懺悔者。偷像相珠有二枚，一枚已屬嫗人，不可復得；一以質錢，在陳昭家，令贖取。道志既死，諸僧合集，贖得相珠，並設齋懺。初工人復相珠時，展轉回趣，終不安合，眾僧復為禮拜燒香，乃得著焉。年余，而同學等於昏夜間，聞空中有語，詳聽即道志聲也。自說云：「自死已來，備嬰痛毒，方累年劫，未有出期。賴蒙眾僧哀憐救護，贖像相珠，故苦酷之中，時有間息，感恩無已，故暫來稱謝。」言此而已，聞其語時，腥腐臭氣，苦痛難過。言終久之，乃稍歇。（出《冥祥記》）

táng wén bó
唐文伯

sòng táng wén bó, dōng hǎi gàn yú rén yě. dì hǎo pú bó, jiā zī dōu jǐn. cūn zhōng yǒu sì, jīng guò rén huò yǐ qián shàng fú, dì lǚ qiè qǔ. hòu bìng lài, bo zhě yún: suì yóu dào fú qián. fù nù yuē: fú shì hé shén, nǎi lìng wǒ ér zhì cǐ! wú dāng shì gèng lǔ duó, ruò fù néng bìng, kě yě. qián xiàn lìng hé xīn zhī fù, shàng zhī chéng bǎo gài dài sì méi, nǎi dào qǔ wèi yāo dài. bù bǎi rì, fù dé è bìng. fā chuāng zhī shǐ, qǐ yāo dài chù. chū míng xiáng jì
宋唐文伯，東海贛榆人也。弟好蒲博，家資都盡。村中有寺，經過人或以錢上佛，弟屢竊取。後病癩，卜者云：「祟由盜佛錢。」父怒曰：「佛是何神，乃令我兒致此！吾當試更虜奪，若復能病，可也。」前縣令何欣之婦，上織成寶蓋帶四枚，乃盜取為腰帶。不百日，復得惡病。發瘡之始，起腰帶處。（出《冥祥記》）

cuī píng yè
崔平業

liáng rén cuī píng yè zhě, shàn gōng mǎ, wèi wǔ shì jiān jūn. yī shēng yǐ tōu fú róng tóng wèi yè, mài tóng yǐ gōng jiǔ ròu, xīn wú cán jù. nián wǔ shí, qī zǐ xiōng dì bìng sǐ, yè yī shēn hū bìng mù zhàng, jī hán bìng zhì, è sǐ. chū biàn zhèng lùn
梁人崔平業者，善弓馬，為武士監軍。一生以偷佛熔銅為業，賣銅以供酒肉，心無慚懼。年五十，妻子兄弟並死，業一身忽病目障，饑寒並至，餓死。（出《辨正論》）

wáng zhèn è
王鎮惡

liáng rén jìn biàn zhèng lùn zhù bā jìn zuò dào shì wáng zhèn è, yǒu xué wèn ér wú shàn xīn, chū yán duō suǒ fēi huǐ, yì wèi shí rén suǒ xián. qīng màn fó fǎ, jiàn sēng bì wǔ qiào. hòu yǐ jiào xué wèi yè, shí yǒu lù xī sì sēng fǎ mǎn jì tóng zhōng yī kǒu yú qí xué nèi, wèi qǔ zhī jiān, zhèn è dào yǐ zhù qián. hòu yǔ sēng fǎ mǎn duì shì, jīng nián zhòng bìng, ér shé wān suō, kǒu bù dé yán. jì zhī fù shì, nǎi shě zī zhù zhōng shú zuì. zhì sǐ, kǒu bù dé yán. chū wáng shì jiè
梁人進（《辨正論》注八「進」作「道」）士王鎮惡，有學問而無善心，出言多所非毀，亦為時人所嫌。輕慢佛法，見僧必侮誚。後以教學為業，時有鹿溪寺僧法滿寄銅鐘一口於其學內，未取之間，鎮惡盜以鑄錢。後與僧法滿對誓，經年重病，而舌彎縮，口不得言。既知負誓，乃舍資鑄鐘贖罪。至死，口不得言。（出《王氏戒》）

guō zǔ shēn
郭祖深

liáng rén guō zǔ shēn, shàng liáng wǔ yī shí bā tiáo shì, qǐng fèi guō nèi xiǎo sì jí wú yè sēng ní, liáng wǔ bù nà. hòu mèng jiàn shén tuò zhī, suì bìng lài, suī huǐ bù chà. chū biàn zhèng lùn
梁人郭祖深，上樑武一十八條事，請廢郭內小寺及無業僧尼，梁武不納。後夢見神唾之，遂病癩，雖悔不差。（出《辨正論》）

wèi yuán zōng
衛元宗

wèi yuán zōng huǐ fǎ zhī hòu, shēn zhuó rè fēng, wěi dùn ér sǐ. chū biàn zhèng lùn
衛元宗毀法之後，身著熱風，委頓而死。（出《辨正論》）

jiāng shèng shēng
姜勝生

jì zhōu gù guān chéng rén jiāng shèng shēng, táng wǔ dé mò nián, hū yù è jí, suì rù měng shān yī liáo, jī nián bù sǔn. hòu shǐ hái jiā, shēn tǐ chuāng làn, shǒu zú zhǐ luò. yè mián, hū mèng jiàn yī bái shí xiàng, kě zhǎng sān chǐ xǔ, wèi zhī yuē: dàn wèi wǒ xù shǒu, lìng ěr jí chà. zhì dàn, hū yì yú wǔ dé chū nián, zài shǔ dì lǐ dǎ què, yú gù cūn fú shì zhōng, qǔ wéi mó jīng liè pò, yòng xì zhàng tóu xià què. yǒu rén jiàn zhě yún: dào liè jīng dà zuì. shèng shēng fǎn gèng è mà, suì rù táng zhōng, dǎ bái shí xiàng yòu shǒu luò, mèng zhōng suǒ jiàn, wǎn rán jiù xiàng. suì wǎng fú qián, tóu miàn zuò lǐ, jǐn xīn huǐ guò. gù jiàng xù qí xiàng shǒu, zào jīng sì shí juǎn, yíng yī jīng shè. yī nián zhī nèi, bìng dé quán, xiāng rén hào wèi shèng xiàng. chū míng bào jì, míng chāo běn zuò chū míng bào shí yí jì
冀州故觀城人姜勝生，唐武德末年，忽遇惡疾，遂入蒙山醫療，積年不損。後始還家，身體瘡爛，手足指落。夜眠，忽夢見一白石像，可長三尺許，謂之曰：「但為我續手，令爾即差。」至旦，忽憶於武德初年，在黍地里打雀，於故村佛室中，取維摩經裂破，用系杖頭嚇雀。有人見者云：「盜裂經大罪。」勝生反更惡罵，遂入堂中，打白石像右手落，夢中所見，宛然舊像。遂往佛前，頭面作禮，盡心悔過。顧匠續其像手，造經四十卷，營一精舍。一年之內，病得痊，鄉人號為聖像。（出《冥報記》，明抄本作出《冥報拾遺記》）

fù yì
傅奕

táng tài shǐ lìng fù yì, běn tài yuán rén, suí mò, xǐ zhì fú fēng. shǎo hǎo bó xué, shàn tiān wén lì shù, cōng biàn, néng jù tán. zì wǔ dé zhēn guān zhōng, cháng wèi tài shǐ lìng, xìng bù xìn fó fǎ, měi qīng sēng ní, zhì yǐ hòu xiàng wèi zhuān wǎ zhī yòng. zhēn guān shí sì nián qiū, bào bìng zú. chū yì yǔ tóng bàn fù rén jūn xuē yí, bìng wèi tài shǐ lìng, yí xiān fù rén jūn qián wǔ qiān, wèi cháng ér rén jūn sǐ, hòu yí mèng jiàn rén jūn, yán yǔ rú píng cháng. yí yīn wèn yuē: xiān suǒ fù qián, dāng fù shuí rén? rén jūn yuē: kě yǐ fù ní lí rén. wèn shì shuí, dá yuē: tài shǐ lìng fù yì shì yě. jì ér wù. shì rì yè, shào fǔ jiān féng zhǎng mìng yòu mèng jǐ zài yī chù, duō jiàn xiān wáng rén, zhǎng mìng wèn jīng wén shuō zuì fú zhī bào, wèi zhī shěn dìng yǒu fǒu, dá yuē: jiē xī yǒu zhī. yòu wèn rú fù yì zhě, shēng píng bù xìn, sǐ shòu hé bào, dá yuē: zuì fú dìng yǒu, rán fù yì yǐ pèi yuè zhōu wèi ní lí yǐ. chū dì yù kǔ jì
唐太史令傅奕，本太原人，隋末，徙至扶風。少好博學，善天文歷數，聰辯，能劇談。自武德貞觀中，嘗為太史令，性不信佛法，每輕僧尼，至以後像為磚瓦之用。貞觀十四年秋，暴病卒。初奕與同伴傅仁均、薛頤，並為太史令，頤先負仁均錢五千，未償而仁均死，後頤夢見仁均，言語如平常。頤因問曰：「先所負錢，當付誰人？」仁均曰：「可以付泥犁人。」問是誰，答曰：「太史令傅奕是也。」既而寤。是日夜，少府監馮長命又夢己在一處，多見先亡人，長命問經文說罪福之報，未知審定有否，答曰：「皆悉有之。」又問如傅奕者，生平不信，死受何報，答曰：「罪福定有，然傅奕已配越州為泥犁矣。」（出《地獄苦記》）

bīng zhōu rén
并州人

bīng zhōu yǒu rén jiě huà, céng xiàn běi lǔ, tū jué kè hán qiǎn huà fó xiàng. cǐ rén shí tōu cǎi sè, kǒng bèi sōu huò, zhǐ guǒ sāi bí zhōng, bí zhōng xuè chū shù shēng. cǐ rén hòu wèi sēng, táng zhēn guān zhōng, yú shān dōng zhù sì, jiàn jiàn huàn bí. èr sān nián, hòu bí zhōng shēng ròu, shén dà rú táo, nóng xuè láng jí, suān tòng bù yǐ. hòu qǐng sēng líng yǐ chàn huǐ, bìng yì bù yù, shí nián shǐ wáng. líng yǐ cháng zhù cí ēn sì, shuō qí shì. chū guǎng gǔ jīn wǔ xíng jì
并州有人解畫，曾陷北虜，突厥可汗遣畫佛像。此人時偷彩色，恐被搜獲，紙裹塞鼻中，鼻中血出數升。此人後為僧，唐貞觀中，於山東住寺，漸漸患鼻。二三年，後鼻中生肉，甚大如桃，膿血狼藉，酸痛不已。後請僧靈顗懺悔，病亦不愈，十年始亡。靈顗嘗住慈恩寺，說其事。（出《廣古今五行記》）

xuē gū xùn
薛孤訓

táng zhēn guān èr shí nián, zhēng guī zī. yǒu xuē gū xùn zhě, wèi xíng jūn cāng cáo. jūn jí tú guī zī hòu, nǎi yú jīng shè bō fú miàn jīn, xún rì zhī jiān, méi máo jǐn luò. hái zhì yī zhōu, nǎi yú fú qián huǐ guò, yǐ suǒ de jīn jiē wèi zào gōng dé. wèi jǐ, méi máo fù shēng. chū míng xiáng jì
唐貞觀二十年，征龜茲。有薛孤訓者，為行軍倉曹。軍及屠龜茲後，乃於精舍剝佛面金，旬日之間，眉毛盡落。還至伊州，乃於佛前悔過，以所得金皆為造功德。未幾，眉毛復生。（出《冥祥記》）

guī zhōu xiàn lìng
巂州縣令

táng zhēn guān zhōng, yǒu rén rèn guī zhōu yī xiàn lìng, wǎng gāo chāng, yú sì dé yī zhēn zhū xiàng. zhì jīng shī, zhū dà sì yù yǔ qiān guàn qián mǎi zhī, bù kěn, suì huǐ pò, mài dé yī qiān sān bǎi guàn. hòu yuè yú huàn zhǒng, wù mèi zhī jiān, jiàn yī sēng yún: hé yīn huǐ huài zūn xiàng? suì qiǎn rén bá qí shé, zhǎng chǐ yú, kǔ tòng shēn yín, shù rì ér sǐ. dé ān xiàn lìng xuē kuí bèi zhī cǐ shì. chū míng xiáng jì, míng chāo běn zuò chū guǎng gǔ jīn wǔ xíng jì
唐貞觀中，有人任巂州一縣令，往高昌，於寺得一真珠像。至京師，諸大寺欲與千貫錢買之，不肯，遂毀破，賣得一千三百貫。後月余患腫，寤寐之間，見一僧云：「何因毀壞尊像？」遂遣人拔其舌，長尺余，苦痛呻吟，數日而死。德安縣令薛逵備知此事。（出《冥祥記》，明抄本作出《廣古今五行記》）

dīng líng
丁零

xiāng zhōu yè chéng zhōng, yǒu zhàng liù tóng lì xiàng yī qū. zéi dīng líng zhě, zhì xìng xiōng bèi, wú yǒu xìn xīn, nǎi wān gōng shè xiàng, jiàn zhōng xiàng miàn, xuè xià jiāo liú, suī jiā yíng shì, xuè hén yóu zài. yòu xuǎn wǔ bǎi lì shì, lìng wǎn pū dì, xiāo zhù wèi tóng, nǐ chōng qì yòng. nǎi kǒu fā dà shēng, xiǎng liè léi zhèn, lì shì wáng hún sàng dǎn, rén jiē pū dì, mí mèn wǎn zhuǎn, bù bù néng qǐ. yóu shì zéi lǚ cán huáng, guī xìn zhě zhòng. dīng líng hòu shí zhe jí, bèi zhū nǎi sǐ. chū xuān yàn jì
相州鄴城中，有丈六銅立像一軀。賊丁零者，志性凶悖，無有信心，乃彎弓射像，箭中像面，血下交流，雖加瑩飾，血痕猶在。又選五百力士，令挽仆地，消鑄為銅，擬充器用。乃口發大聲，響烈雷震，力士亡魂喪膽，人皆仆地，迷悶宛轉，怖不能起。由是賊侶慚惶，歸信者眾。丁零後時著疾，被誅乃死。（出《宣驗記》）

táng wǔ zōng
唐武宗

zhǎng ān chéng běi yǒu gǔ zhǒng, gāo shí shù zhàng, chuán yún zhōu mù wáng líng yě. táng huì chāng liù nián, zhēng yuè shí wǔ rì, yǒu rén yè xíng zhì líng xià, wén rén yǔ yú lín jiān, yì qí dào yě, yīn nì yú cǎo mǎng zhōng cì yān. é yǒu rén zì kōng ér lái, zhū yī zhí bǎn, xuān yuē: zhǒng wèi hé zài? èr lì chū yuē: zài wèi. yīn yuē: lù xī hǎi jūn shǐ zhě, hé shí dāng zhì? lì yuē: jì chéng shí bā rì fāng lái. zhū yī yuē: hé jī? duì yuē: lǐ mǒu wǔ zōng míng zuò huǐ shèng jiào, jiǎn yī jì suàn, dāng yǔ xī hǎi jūn tóng rì lù qí hún. hū yǒu jiǎ kè líng shēng zì dōng lái, zhū yī yǔ èr lì jù bù fù jiàn. hòu shù yuè, dì guǒ yàn jià. dì yīng yì yǒu duàn, qín yú shù zhèng, zhì rú yíng guì zhǔ yǐ pò qiāng zú, fù nèi dì ér jiān jiǎo xué, wǔ gōng zhèn yào, sù xiàn zhī cì yě. rán jīn rén zhī jiào, bù kě hòu wū, zé qín shí fén shū kēng rú, hòu huá shān zhōng yǒu gào zǔ lóng zhī sǐ zhě, shì bù miù yǐ. chū chuán shén lù, míng chāo běn zuò chū chuán jì bǔ lù
長安城北有古冢，高十數丈，傳雲周穆王陵也。唐會昌六年，正月十五日，有人夜行至陵下，聞人語於林間，意其盜也，因匿於草莽中伺焉。俄有人自空而來，朱衣執版，宣曰：「冢尉何在？」二吏出曰：「在位。」因曰：「錄西海君使者，何時當至？」吏曰：「計程十八日方來。」朱衣曰：「何稽？」對曰：「李某（武宗名）坐毀聖教，減一紀算，當與西海君同日錄其魂。」忽有賈客鈴聲自東來，朱衣與二吏俱不復見。後數月，帝果晏駕。帝英毅有斷，勤於庶政，至如迎貴主以破羌族，復內地而殲狡穴，武功震耀，肅憲之次也。然金人之教，不可厚誣，則秦時焚書坑儒，後華山中有告祖龍之死者，事不謬矣。（出《傳神錄》，明抄本作出《傳記補錄》）

wáng yì yì
王義逸

táng huì chāng zhōng, yǒu wáng yì yì zhě, hù fèng xiáng jūn, zhí wǔ zōng chì huǐ fú shā. yì yì yǐ jiā cái yì zhū wǎ mù, qǔ qí jīng zhě, suì dà yíng shì dǐ, bìng zhì qí dì, wèi qí xià zhī jiǎ yān. jū sān nián, yī rì yǒu xiǎo lì rù gào, yǒu bù biàn shì, qiě qì yuē: mǒu shì fāng jiù shì jiǎ mèi, yǒu zǐ yī rén zhāo rù yī zhū hù, zé lèi jiāng jūn zhī dì yě. jiàn sī zhú qǐ luó, bīn kè liè zuò mǎn táng, dú wú jiāng jūn. zǐ yī rén zhǐ jiē xià yī jìng yuē: cǐ lù kě jiàn gōng zhǔ rén. yīn běi qū, jiàn jīng jí mǎn dì, qí lù cái kě róng rén, bù zhì dī wū, pái hù ér rù, jiàn jiāng jūn wò yú chuáng shàng, xì qí shǒu zú, yǒu rén chí huǒ zhì, fāng ruò qí fā, yīn chū tì ér yán yuē: wú bù xìng, shēng hǎo jiǎ fàn sēng sì cái chǔ, yǐ tān qí lì, jīn xì yú cǐ, hòu sān rì dāng sǐ. jūn guī wèi wǒ gào qí jiā, sù huǐ dǐ dì, yǐ guī fó sì, bù kě zhé liú. jì ér yàn chì, bù néng jǐn yán, yì yì nù ér chì zhī. míng rì, guǒ nǎo fā yōng, sān rì ér zú. chū chuán jì fù lù, míng chāo běn zuò chū chuán jì bǔ lù
唐會昌中，有王義逸者，護鳳翔軍，值武宗斥毀佛剎。義逸以家財易諸瓦木，取其精者，遂大營市邸，並治其第，為岐下之甲焉。居三年，一日有小吏入告，有不便事，且泣曰：「某適方就室假寐，有紫衣人招入一朱戶，則類將軍之第也。見絲竹綺羅，賓客列坐滿堂，獨無將軍。紫衣人指階下一徑曰：『此路可見公主人。』因北趨，見荊棘滿地，其路才可容人，步至低屋，排戶而入，見將軍臥於床上，系其手足，有人持火至，方爇其發，因出涕而言曰：『吾不幸，生好賈販僧寺材礎，以貪其利，今繫於此，後三日當死。君歸為我告其家，速毀邸第，以歸佛寺，不可輒留。既而焰熾，不能盡言，」義逸怒而叱之。明日，果腦發癰，三日而卒。（出《傳記附錄》，明抄本作出《傳記補錄》）

zhuì ròu
贅肉

shì shì yīn guǒ, shí yǒu bào yīng. jìn suì yǒu yī nán zǐ, jì pín qiě jiàn, yú shàng wěn hū shēng yī piàn zhuì ròu, rú zhǎn liǎng shǒu xǔ dà, xià fù qí kǒu, xíng zhuàng chǒu yì, dài bù kě yán. qí rén měi jī kě, zé jiē zhuì ròu yǐ jiù yǐn chuài, pō shén kǔ chǔ. huò wèn qí suǒ yīn. zé yuē: shào nián wú lài, céng zài jūn wǔ, cháng yú fó sì ān xià, tóng huǒ gòng kuī yī yáng, fēn de shǎo ròu, páng yǒu yī fó xiàng, shàng wěn jiān kě zhì zhī, bù shù rì yīng jí, suì shēng cǐ zhuì ròu yān. chū yù táng xián huà
釋氏因果，時有報應。近歲有一男子，既貧且賤，於上吻忽生一片贅肉，如展兩手許大，下覆其口，形狀丑異，殆不可言。其人每饑渴，則揭贅肉以就飲啜，頗甚苦楚。或問其所因。則曰：「少年無賴，曾在軍伍，常於佛寺安下，同火共刲一羊，分得少肉，旁有一佛像，上吻間可置之，不數日嬰疾，遂生此贅肉焉。」（出《玉堂閒話》）

xī míng sì
西明寺

zhǎng ān chéng xī míng sì zhōng, kòu luàn zhī hòu, zī tú liú lí, qù qí sì zhě shù nián. yǒu pín mín lì qí tóng, xiù chuí zàn wǎng qiè záo zhī, rì huò yī èr jīn, yù yú huán huì. rú shì jīng nián, rén jiē zhī zhī, guān lì bù jīn. hòu qí jiā hū shī suǒ zài, shì tóng zhě yì yà qí bù lái. hòu guān yù xǐ qí zhōng yú bié sì, jiàn sì zhōng píng duò zài gé shàng, jí pū zhī, jiàn dào zhōng zhě bào chuí zàn, yǎn rán zuò yú qí jiān, jì yǐ gān kū yǐ. chū yù táng xián huà
長安城西明寺鐘，寇亂之後，緇徒流離，闃其寺者數年。有貧民利其銅，袖錘鏨往竊鑿之，日獲一二斤，鬻於闤闠。如是經年，人皆知之，官吏不禁。後其家忽失所在，市銅者亦訝其不來。後官欲徙其鍾於別寺，見寺鐘平墮在閣上，及仆之，見盜鐘者抱錘鏨，儼然坐於其間，既已乾枯矣。（出《玉堂閒話》）

míng xiāng sì
明相寺

fèng zhōu chéng nán yǒu míng xiāng sì, fú shù zūn, jiē shì yǐ jīn yān. luàn lí zhī hòu, yǒu pín mín guā jīn, yù ér zì gěi, dài zhì shí níng, jīn cǎi yǐ jǐn. yú shì biàn shēn shēng xuǎn, yǎng bù kě rěn, cháng xū yǐ wù zì guā, pí jǐn zhì ròu, ròu jǐn zhì gǔ ér sǐ yān. huǐ fú zhī jiù, zhāo bào rú cǐ. chū míng xiáng jì
鳳州城南有明相寺，佛數尊，皆飾以金焉。亂罹之後，有貧民刮金，鬻而自給，迨至時寧，金彩已盡。於是遍身生癬，癢不可忍，常須以物自刮，皮盡至肉，肉盡至骨而死焉。毀佛之咎，昭報如此。（出《冥祥記》）

sēng yì fú
僧義孚

sēng yì fú, qīng shè rén, jiě qín. yù yú jiāng líng lóng xìng sì, xíng zhǐ guǐ jué. fǔ zhǔ yōu róng zhī, bǐ jī qián bó, yì xī chuān xiě cáng jīng. huò yǒu rén tōu qiè shè hù suǒ zào cáng jīng chū huò, yì fú yǐ lián jià shú zhī, qí xiàn cái suì wèi suǒ yǒu. yī dàn fā jué, mài jīng zhě bì yú kū mù xià. cǐ sēng suī miǎn zuì, wèi jiǔ dé jí, liǎng chún fǎn yǐn, yǒu yǐ lǘ kǒu, qí rè tòng bù kě rěn yě, rén jiē wèi jiàn, kǔ chǔ bèi jí ér sǐ. tóng sì yǒu shù bèi, fàn yù jīng xiàng, jù ér shě cái, xiū gōng dé, yǐ fú wèi jiàn jiè. chū míng bào jì, míng chāo běn zuò chū běi mèng suǒ yán.
僧義孚，青社人，解琴。寓於江陵龍興寺，行止詭譎。府主優容之，俾齎錢帛，詣西川寫藏經。或有人偷竊社戶所造藏經出貨，義孚以廉價贖之，其羨財遂為所有。一旦發覺，賣經者斃於枯木下。此僧雖免罪，未久得疾，兩唇反引，有以驢口，其熱痛不可忍也，人皆畏見，苦楚備極而死。同寺有數輩，販鬻經像，懼而舍財，修功德，以孚為鑑戒。（出《冥報記》，明抄本作出《北夢瑣言》。）

kāi zhào sì dào
開照寺盜

wěi shǔ jīn táng xiàn sān xué shān kāi zhào sì, yè qún kòu rù sì, jié lüè zī tú qìng jǐn. sì yuán yǒu shì jiā ǒu sī jiā shā, wèi qiān zài zhī yì wù yě, zéi cáo fēn qǔ, yǔ qí qī chāi ér yì zhī. fū qī dāng shí, shǒu zhǐ jié jié duò luò, xū bìn jù zhuì, xún shì bài. lù yú shì. chū jǐng jiè lù
偽蜀金堂縣三學山開照寺，夜群寇入寺，劫掠緇徒罄盡。寺元有釋迦藕絲袈裟，為千載之異物也，賊曹分取，與其妻拆而易之。夫妻當時，手指節節墮落，須鬢俱墜，尋事敗。戮於市。（出《儆戒錄》）

sēng shào míng
僧紹明

wěi shǔ dà cí sì cì zǐ cí zhāo dà shī shào míng, zhǔ chí wén shū gé, cháng jiào huà qián wù, chēng gōng yǎng pú sà shèng xiàng. jī yǒu xīng suì, suǒ huò tài bàn rù jǐ. hòu rǎn bìng, héng jiàn huǒ shāo dǐng zhì zú, zhōu ér fù shǐ, bù shèng qí kǔ. huǐ guò chàn xiè, chàng shī yī, jìng bù huò miǎn. chū jǐng jiè lù
偽蜀大慈寺賜紫慈昭大師紹明，主持文殊閣，常教化錢物，稱供養菩薩聖像。積有星歲，所獲太半入己。後染病，恆見火燒頂至足，周而復始，不勝其苦。悔過懺謝，唱施衣，竟不獲免。（出《儆戒錄》）

tóng jiāng jūn
潼江軍

wěi shǔ tóng jiāng, qǐ jūn gōng qǔ làng zhōu, bīng huǒ shāo jié, lǘ lǐ dàng jǐn. fó sì yǒu dà zhōng zài dì, yǒu yī zú yùn dà shí jī zhōng, lìng suì ér yù zhī. zhōng pò liè liú bèng, zhèng zhōng zú jìng, shuāng zhé ér sǐ. chū jǐng jiè lù
偽蜀潼江，起軍攻取閬州，兵火燒劫，閭里盪盡。佛寺有大鐘在地，有一卒運大石擊鐘，令碎而鬻之。鍾破裂流迸，正中卒脛，雙摺而死。（出《儆戒錄》）