wáng wéi yòu chéng, nián wèi ruò guàn, wén zhāng dé míng. xìng xián yīn lǜ, miào néng pí pá, yóu lì zhū guì zhī jiān, yóu wèi qí wáng zhī suǒ juàn zhòng. shí jìn shì zhāng jiǔ gāo, shēng chēng jí shén. kè yǒu chū rù yú gōng zhǔ zhī mén zhě, wèi qí zhì gōng zhǔ yì sī dié jīng zhào shì guān, lìng yǐ jiǔ gāo wèi jiě tóu. wéi fāng jiāng yīng jǔ, jù qí shì yán yú qí wáng, réng qiú bì jiè. qí wáng yuē: guì zhǔ zhī qiáng, bù kě lì zhēng, wú wèi zi huà yān. zi zhī jiù shī qīng yuè zhě, kě lù shí piān. pí pá zhī xīn shēng yuàn qiè zhě, kě dù yī qǔ. hòu wǔ rì dāng yì cǐ.
王維右丞，年未弱冠，文章得名。性嫻音律，妙能琵琶，遊歷諸貴之間，尤為岐王之所眷重。時進士張九皋，聲稱籍甚。客有出入於公主之門者，為其致公主邑司牒京兆試官，令以九皋為解頭。維方將應舉，具其事言於岐王，仍求庇借。岐王曰：「貴主之強，不可力爭，吾為子畫焉。子之舊詩清越者，可錄十篇。琵琶之新聲怨切者，可度一曲。後五日當詣此。」

wéi jí yī mìng, rú qī ér zhì. qí wáng wèi yuē: zi yǐ wén shì, qǐng yè guì zhǔ, hé mén kě jiàn zāi? zi néng rú wú zhī jiào hū?
維即依命，如期而至。岐王謂曰：「子以文士，請謁貴主，何門可見哉？子能如吾之教乎？」

wéi yuē: jǐn fèng mìng.
維曰：「謹奉命。」

qí wáng zé chū jǐn xiù yī fú, xiān huá qí yì, qiǎn wéi yī zhī, réng lìng jī pí pá, tóng zhì gōng zhǔ zhī dì. qí wáng rù yuē: chéng guì zhǔ chū nèi, gù xié jiǔ lè fèng yàn.
岐王則出錦繡衣服，鮮華奇異，遣維衣之，仍令齎琵琶，同至公主之第。岐王入曰：「承貴主出內，故攜酒樂奉宴。」

jí lìng zhāng yán. zhū líng lǚ jìn. wéi miào nián jié bái, fēng zī dōu měi, lì yú qián xíng. gōng zhǔ gù zhī, wèi qí wáng yuē: sī hé rén zāi?
即令張筵。諸伶旅進。維妙年潔白，風姿都美，立於前行。公主顧之，謂岐王曰：「斯何人哉？」

dá yuē: zhī yīn zhě yě.
答曰：「知音者也。」

jí lìng dú zòu xīn qǔ, shēng diào āi qiē, mǎn zuò dòng róng. gōng zhǔ zì xún yuē: cǐ qū hé míng?
即令獨奏新曲，聲調哀切，滿座動容。公主自詢曰：「此曲何名？」

wéi qǐ yuē: hào yù lún páo.
維起曰：「號《郁輪袍》。」

gōng zhǔ dà qí zhī. qí wáng yuē: cǐ shēng fēi zhǐ yīn lǜ, zhì yú cí xué, wú chū qí yòu.
公主大奇之。岐王曰：「此生非止音律，至於詞學，無出其右。」

gōng zhǔ yóu yì zhī, zé yuē: zi yǒu suǒ wèi wén hū?
公主尤異之，則曰：「子有所為文乎？」

wéi jí chū xiàn huái zhōng shī juǎn. gōng zhǔ lǎn dú jīng hài, yuē: jiē wǒ sù suǒ sòng xí zhě. cháng wèi gǔ rén jiā zuò, nǎi zi zhī wèi hū?
維即出獻懷中詩卷。公主覽讀驚駭，曰：「皆我素所誦習者。常謂古人佳作，乃子之為乎？」

yīn lìng gēng yī, shēng zhī kè yòu. wéi fēng liú yùn jí, yǔ yán xié xì, dà wèi qǐng guì zhī suǒ qīn zhǔ. qí wáng yīn yuē: ruò shǐ jīng zhào jīn nián dé cǐ shēng wèi jiě tóu, chéng wèi guó huá yǐ.
因令更衣，升之客右。維風流蘊藉，語言諧戲，大為請貴之所欽矚。岐王因曰：「若使京兆今年得此生為解頭，誠為國華矣。」

gōng zhǔ nǎi yuē: hé bù qiǎn qí yīng jǔ?
公主乃曰：「何不遣其應舉？」

qí wáng yuē: cǐ shēng bù dé shǒu jiàn, yì bù jiù shì. rán yǐ chéng guì zhǔ lùn tuō zhāng jiǔ gāo yǐ.
岐王曰：「此生不得首薦，義不就試。然已承貴主論托張九皋矣。」

gōng zhǔ xiào yuē: hé yù ér shì, běn wèi tā rén suǒ tuō.
公主笑曰：「何預兒事，本為他人所託。」

gù wèi wéi yuē: zi chéng qǔ jiě, dāng wèi zi lì.
顧謂維曰：「子誠取解，當為子力。」

wéi qǐ qiān xiè. gōng zhǔ zé zhào shì guān zhì dì, qiǎn gōng bì chuán jiào. wéi suì zuò jiě tóu, ér yī jǔ dēng dì yǐ. jí wèi tài lè chéng, wèi líng rén wǔ huáng shī zi, zuò chū guān. huáng shī zi zhě, fēi yī rén bù wǔ yě. tiān bǎo mò, lù shān chū xiàn xī jīng. wéi jí zhèng qián zhāng tōng děng jiē chù zéi tíng. jì kè fù, jù qiú yú xuān yáng lǐ yáng guó zhōng jiù zhái. cuī yuán yīn zhào yú sī dì, lìng huà shù bì. dāng shí yǐ yuán xūn guì wú èr, wàng qí jiù jiě, gù yùn sī jīng qiǎo, pō jué qí yì. hòu yóu cǐ shì, jiē cóng kuān diǎn zhì yú biǎn chù, yì huò shàn dì. jīn chóng yì lǐ bǎo chéng xiàng yì zhí sī dì, jí yuán jiù zhái yě, huà shàng zài yān. wéi lèi wèi gěi shì zhōng, lù shān shòu yǐ wěi guān. jí zéi píng, xiōng jìn wèi běi dōu fù liú shǒu qǐng yǐ jǐ guān jué shú zhī. yóu shì miǎn sǐ. lèi wèi shàng shū yòu chéng. yú lán tián zhì bié yè, liú xīn shì diǎn yān.
維起謙謝。公主則召試官至第，遣宮婢傳教。維遂作解頭，而一舉登第矣。及為太樂丞，為伶人舞《黃師子》，坐出官。《黃師子》者，非一人不舞也。天寶末，祿山初陷西京。維及鄭虔、張通等皆處賊庭。洎克復，俱囚於宣陽里楊國忠舊宅。崔圓因召於私第，令畫數壁。當時以圓勛貴無二，望其救解，故運思精巧，頗絕其藝。後由此事，皆從寬典；至於貶黜，亦獲善地。今崇義里寶丞相易直私第，即圓舊宅也，畫尚在焉。維累為給事中，祿山授以偽官。及賊平，兄縉為北都副留守請以己官爵贖之。由是免死。累為尚書右丞。於藍田置別業，留心釋典焉。