nèi jīng zhī lùn xíng tǐ, tóu zú fù bèi, jīng luò zàng fǔ, xiáng yǐ, ér dú wèi zǒng lùn fū xíng tǐ zhī dà gāng, bù chuǎi bǐ lòu bǔ zhī.
《內經》之論形體，頭足腹背，經絡臟腑，詳矣，而獨未總論夫形體之大綱，不揣鄙陋補之。

rén zhī xíng tǐ, dǐng tiān lì dì, duān zhí yǐ zhǎng, bù piān bù yǐ, mù zhī xiàng yě. zài tiān wèi yuán, zài wǔ cháng wèi rén, shì tiān yǐ rén fù zhī rén yě, gù shǐ qí tǐ zhí, ér lín fèng guī lóng zhī shǔ mò yǔ yān. kǒng zǐ yuē rén zhī shēng yě zhí, wǎng zhī shēng yě xìng ér miǎn, qú xiǎo qī shī, zhí zhī duì yě. chéng zǐ wèi shēng lǐ běn zhí, wèi běn zì zhī yì. gài yán tiān yǐ běn zhí zhī lǐ, shēng cǐ duān zhí zhī xíng, rén zì dāng xíng gōng zhí zhī xíng yě, rén zhī xíng tǐ, wú lín jiè máo yǔ, wèi zhī chóng. zhě, tǔ yě. tǔ zhǔ xìn, shì dì yǐ xìn fù zhī rén yě. rén zhī shòu tiān zhī rén, shòu dì zhī xìn, bèi jiàn shùn wǔ cháng zhī dé, ér yǒu jīng shén hún pò xīn, yì zhì sī zhì lǜ, yǐ xíng xiào tì zhōng xìn, yǐ qī bù fù tiān dì fù bì zhī zhòng, zì bié lín fèng guī lóng zhī shǔ. gù mèng zǐ yuē wàn wù jiē bèi yú wǒ yǐ. yòu yuē: wéi shèng rén rán hòu kě yǐ jiàn xíng.
人之形體，頂天立地，端直以長，不偏不倚，木之象也。在天為元，在五常為仁，是天以仁付之人也，故使其體直，而麟鳳龜龍之屬莫與焉。孔子曰∶人之生也直，罔之生也幸而免，蘧筱戚施，直之對也。程子謂生理本直，味本字之義。蓋言天以本直之理，生此端直之形，人自當行公直之行也，人之形體，無鱗介毛羽，謂之 蟲。 者，土也。土主信，是地以信付之人也。人之受天之仁，受地之信，備健順五常之德，而有精、神、魂、魄、心，意、志、思、智、慮，以行孝、悌、忠、信，以期不負天地付畀之重，自別麟鳳龜龍之屬。故孟子曰∶萬物皆備於我矣。又曰：惟聖人然後可以踐形。

xiào jīng yuē: tiān dì zhī dào, rén wèi guì. rén kě bù shí rén zhī xíng tǐ yǐ wèi shēng zāi! yī kě bù shí rén zhī xíng tǐ yǐ wèi zhì zāi!
《孝經》曰：天地之道，人為貴。人可不識人之形體以為生哉！醫可不識人之形體以為治哉！