yì yǔ tiān dì zhǔn, gù néng mí lún tiān dì zhī dào.
《易》與天地准，故能彌綸天地之道。

yǎng yǐ guān yú tiān wén, fǔ yǐ chá yú dì lǐ, shì gù zhī yōu míng zhī gù
仰以觀於天文，俯以察於地理，是故知幽明之故；

yuán shǐ fǎn zhōng, gù zhī sǐ shēng zhī shuō jīng qì wèi wù, yóu hún wèi biàn, shì gù zhī guǐ shén zhī qíng zhuàng.
原始反終，故知死生之說；精氣為物，遊魂為變，是故知鬼神之情狀。

yǔ tiān dì xiāng sì, gù bù wéi zhī zhōu hū wàn wù, ér dào jì tiān xià, gù bù guò páng xíng ér bù liú, lè tiān zhī mìng, gù bù yōu ān tǔ dūn hū rén, gù néng ài. fàn wéi tiān dì zhī huà ér bù guò, qū chéng wàn wù ér bù yí, tōng hū zhòu yè zhī dào ér zhī, gù shén wú fāng ér yì wú tǐ.
與天地相似，故不違；知周乎萬物，而道濟天下，故不過；旁行而不流，樂天知命，故不憂；安土敦乎仁，故能愛。範圍天地之化而不過，曲成萬物而不遺，通乎晝夜之道而知，故神無方而《易》無體。