chǐ zhái cóng xū jì zhì dì, bù yī shí sān bù, wèi zuǒ yòu dōng xī gòng èr bǎi sān shí wǔ wèi. qí bù fèn zhòng duō, qí xiàng lèi cān zá, ruò dìng qǔ wén lǐ hēi zǐ, zé jí xiōng zhī lǐ sēn rán nán jiàn. yào qí dà zhī, zài yú gǔ fǎ shén qì, dàn xiān xiāng qí gǔ fǎ, guān qí shén qì, zé guì jiàn zì míng yǐ. fán gǔ xíng yǐ jiàn, yǐ shǒu chuāi ér shí zhī zhě, míng wèi gǔ fǎ gǔ xíng wèi jiàn, yǐ yǎn kàn ér shí zhī zhě, míng wèi gǔ qì. gǔ fǎ zé zhǐ zhī jiàn dìng zhī xíng, gǔ qì zé kě jiàn wèi lái zhī shì, shì zhī néng biàn gǔ qì zhě xuán yú fǎ yě. shén yǒu yú zhě xíng huò bù zú, xíng yǒu yú zhě shén huò bù zú, huò jù yǒu yú, huò jù bù zú, qīn qí gǔ chá qí xīn, zé shén xíng kě jiàn. gài xíng lì yú gǔ, ér shén zhái yú xīn. cǐ shì qí zhǔ bù bì guǎng shòu yě. jīng yún: xīn zhě, xíng zhī zhǔ, xíng zhě, xīn zhī qì yě. shén zhǔ qí xīn, xīn zhǔ qí xíng, xíng tǐ duān zú, hún pò zì quán, sì tǐ qū shēn, shén jīng huāng sàn, jūn chén xiāng hé, sì zhī xiāng zhù, zì rán zhī lǐ yě. néng zhī shén zài yú xīn, xīn néng qīng jìng, zé fú zì shēng yǐ. shì gù, shén shāo qīng, xíng shāo jǐn zhě, bì wèi fù guì rén yě shén shāo zhuó, xíng shāo màn zhě, bì zhī qí pín jiàn yě. lǎo jūn zhī gē yuē: bǎi jié guǎng xiū yì gǔ shēng, gǔ ròu bù hé shén fēi líng, yuè mù jīng qí gǔ shàng shēng. xiān kàn gǔ ròu bù tīng shēng, yù zhù xiāng chéng qiān wàn bīng. cì kàn shí dì guǎng néng píng, tiān cāng dì kù lián mǎn chéng, lóng gōng rì yuè yīng tiān tíng, shén xíng qīng jié jūn hū míng, shěn shén chá xíng zì yǒu chéng, yǒu cǐ gǔ zhě shēn bì róng, lù zài tiān fǔ xiān dòng jīng, tiān dì zhī nèi rén zuì líng, zhí jiàn yī shēng tuī háo yīng.
尺宅從須際至地，部一十三部，位左右東西共二百三十五位。其部分眾多，其象類參雜，若定取紋理黑子，則吉凶之理森然難見。要其大隻，在於骨法神氣，但先相其骨法，觀其神氣，則貴賤自明矣。凡骨形已見，以手揣而識之者，名為骨法；骨形未見，以眼看而識之者，名為骨氣。骨法則止知見定之形，骨氣則可見未來之事，是知能辨骨氣者玄於法也。神有餘者形或不足，形有餘者神或不足，或俱有餘，或俱不足，親其骨察其心，則神形可見。蓋形麗於骨，而神宅於心。此是其主不必廣壽也。經云：心者，形之主，形者，心之器也。神主其心，心主其形，形體端足，魂魄自全，四體屈伸，神精荒散，君臣相合，四支相助，自然之理也。能知神在於心，心能清淨，則福自生矣。是故，神稍清，形稍緊者，必為富貴人也；神稍濁，形稍慢者，必知其貧賤也。「《老君之歌》曰：「百劫廣修異骨生，骨肉不合神非靈，岳牧旌旗骨上生。先看骨肉不聽聲，玉柱相成千萬兵。次看食地廣能平，天倉地庫連滿城，龍宮日月應天庭，神形清潔君呼名，審神察形自有程，有此骨者身必榮，錄在天府仙洞經，天地之內人最靈，直見一生推豪英」。