hǎo shuǐ hǎo shān wú yǐ dú, kuàng zhí qiū fēng jú lín lǜ. nán lái shí rì móu běi yuán, bù yǔ cén cén yuàn lín mù.
好水好山吾已瀆，況值秋風橘林綠。南來十日謀北轅，不語岑岑怨林木。

shǐ rén xíng chǔ hé suǒ wéi, lǐn rén jì sù páo rén ròu. péng chuāng qù jì què chéng chóu, qià sì sū zǐ jū wú zhú.
使人行處何所為，廩人繼粟庖人肉。蓬窗闃寂卻成愁，恰似蘇子居無竹。

qí jiān wén shǐ qǐ bù fān, wú wèi fēn fēn chéng gù dú. jiā shān huí shǒu pín rù mèng, yù qù wèi néng cán báo lù.
其間文史豈不翻，無味紛紛成故牘。家山回首頻入夢，欲去未能慚薄祿。

dé zhōu chéng xià xié yuè hūn, wàn lǐ hé lái shī píng lù. zhōu zhōng yè jìng wén wú yīn, jīng wèn shuí yú yuē nán mù.
德州城下斜月昏，萬里河來失平陸。舟中夜靜聞吳音，驚問誰歟曰南牧。

xīn qī nǎi shì sù suǒ qīn, dào xǐ guò cóng wàng pú pú. lián zhōu huì wù dié zhǔ bīn, bǎi lǐ fēng fān àn xiāng zhú.
心期乃是夙所親，倒屣過從忘僕僕。聯舟會晤迭主賓，百里風帆岸相逐。

zì yí huà shěng dà jiāng xī, kǎi tì mín jiān gē hàn lù. gōng yú yì bù fèi yín é, lì lì shī shū zài qí fù.
自移畫省大江西，愷悌民間歌旱麓。公餘亦不廢吟哦，歷歷詩書載其腹。

gāo cí wǎng wǎng bī gǔ rén, chā shǒu ér chéng rú gòu sù. wǎng nián zèng wǒ shí lán piān, měi xiàng jīng xī wàng lín wū.
高詞往往逼古人，叉手而成如構宿。往年贈我石蘭篇，每向荊溪望林屋。

wèi yán tā rì piàn fān guò, biàn fēng jìng fǎng yú gōng gǔ. shì qíng duō yàn qū yuán xǐng, huàn lù yóu qī wèi qí tū.
謂言他日片帆過，便風徑訪愚公谷。世情多厭屈原醒，宦路尤欺魏其禿。

duō jūn jiā jù lǚ jiàn tóu, guò wàng píng shēng fēi suǒ bo. tiān jīn qiáo xià shuǐ liú rén, qù zhù rén shēng yǒu chí sù.
多君佳句屢見投，過望平生非所卜。天津橋下水留人，去住人生有遲速。

huí sī lián jiàn nà kě zài, shí yě yōu yōu yuàn míng lù. xī yáng gū shuǐ dīng zì liú, bái cǎo máng máng rén qù dú.
回思聯艦那可再，食野呦呦怨鳴鹿。夕陽沽水丁字流，白草茫茫人去獨。