wǒ xī dú shū zhì yuán dào, yǎn zhōng yǒu rú wú fó lǎo. kǒng mén ér sūn zhēng tǔ qì, liè rì dāng kōng zhǎng gǎo gǎo.
我昔讀書至原道，眼中有儒無佛老。孔門兒孫爭吐氣，烈日當空長杲杲。

hòu lái gèng dú cháo zhōu hán miào bēi, shǐ zhī méi shān lǎo zi bù wú qī. dào jì nì, wén qǐ shuāi, gǔ rén kě zuò fēi gōng shuí.
後來更讀潮州韓廟碑，始知眉山老子不吾欺。道濟溺，文起衰，古人可作非公誰。

dāng nián tiān zǐ chóng fú shì, qí mǎ jī qī shàng fēng shì. pī lóng lín, lǚ hǔ wěi, děng róng rǔ, qí shēng sǐ.
當年天子崇佛氏，騎馬雞棲上封事。批龍鱗，履虎尾，等榮辱，齊生死。

zì duàn tóu huāng bù fù huán, yí lù xíng yín bā qiān lǐ. zhì rén lǚ xiǎn rú lǚ yí, yǎn qián zhí dào píng rú dǐ.
自斷投荒不復還，一路行吟八千里。至人履險如履夷，眼前直道平如砥。

hé yǒu yú, qín lǐng yún, lán guān yún, qī liáng dú sǎ qióng tú lèi. wū hū yī xī, wǒ zhī zhī yǐ.
何有於，秦嶺雲，藍關雲，淒涼獨灑窮途淚。嗚呼噫唏，我知之矣。

gū chén qù guó xī shì wàng jiā, tiān lù xiǎn nán xī bù kě zhì. wàng dì xiāng xī yún zhōng, fàn chí qū xī huāng yì.
孤臣去國兮誓忘家，天路險難兮不可至。望帝鄉兮雲中，范馳驅兮荒裔。

líng jūn jiǔ biàn yǒu tóng qíng, píng zi sì chóu yīng bù èr. jīn lái gǔ miào zhěn hán yá, sōng shù sēn yīn bù zhī suì.
靈均九辨有同情，平子四愁應不二。今來古廟枕寒崖，松樹森陰不知歲。

qiū fēng rù sōng zuò shān yǔ, qián lù xíng rén qù rú shuǐ. wǒ wèn xíng lù rén, shuí shì gōng zhī jǐ.
秋風入松作山雨，前路行人去如水。我問行路人，誰是公知己。

dāng nián qí yǒu è tán yú, bù wèi tiān wáng wèi cì shǐ. lù rén wèn wǒ shuí, jiù shì ní shān mén dì zǐ.
當年祇有鱷潭魚，不畏天王畏刺史。路人問我誰，舊是尼山門弟子。

fāng páo gāo lì hú lái zāi, jī sǎng zài bài hàn xiān cǐ. wǒ gōng cōng míng jiàn gān dǎn, tiān rén mò mò yīng xiāng qì.
方袍高笠胡來哉，稽顙再拜汗先泚。我公聰明見肝膽，天人默默應相契。

guò mén zhèng hǎo liú yī bié, dēng táng bù yòng zuò hú lǐ.
過門正好留衣別，登堂不用作胡禮。