yàn shì xī fān jiù qiāng luò, tú shā tiān shēng zì ān lè. dū chéng yòng niú bù jì wàn, yuǎn jìn qún qū jiù shù fù.
燕市西番舊羌落，屠殺天生自安樂。都城用牛不計萬，遠近群驅就束縛。

chēng zhǔ tí jiǎo cè bù qǐ, nǔ zhāng xuè lì jīng yóu shuò. qīn rèn yī xiāo wēi dài shēng, zhōng jié huò rán suì jiě bó.
撐拄蹄角側不起，努張血力睛猶爍。欽刃一哮微帶聲，中節砉然遂解膊。

páo dīng jiàn guàn tán xiào qīng, yī shùn shí niú rú zhèn tuò. zhòng niú páng lì xiāng dài sǐ, máo jiǎo jí jí shén zì ruò.
庖丁見慣談笑輕，一瞬十牛如振蘀。眾牛旁立相待死，毛角濈濈神自若。

zì fáng tóng dēng dà zǔ pán, pí gǔ qún fēn bǎi jiàng cuò. sǐ yóu jì wù bù cí yòng, shēng běn lì rén dài gēng zuò.
胔肪同登大俎盤，皮骨群分百匠錯。死猶濟物不辭用，生本利人代耕作。

hǔ bào xiōng cán chū yú xiá, láo shēng jìn lì tián xī hè. gōng zuì bào shī yǐ bù rén, zào wù hé cháng fēn hòu bó.
虎豹兇殘出於柙，勞生盡力填溪壑。功罪報施已不仁，造物何嘗分厚薄。

dōng fēng chūn cǎo nián nián shēng, lǎo niú sǐ jǐn dú hái gēng.
東風春草年年生，老牛死盡犢還耕。