shù duǒ qí fēng rú xuē yù, yī xī qiū shuǐ shēng hán lǜ. xìng yǒu bái yún shēn chù máo, gèng jiān míng yuè tán qián zhú.
數朵奇峰如削玉，一溪秋水生寒綠。幸有白雲深處茅，更兼明月壇前竹。

zhū máo fá zhú jié qú lú, xiàn chéng shān shuǐ kě qiáo yú. suí yuán suí fēn shān zhōng zhù, shōu shí mó ní rú yì zhū.
誅茅伐竹結蘧廬，現成山水可樵漁。隨緣隨分山中住，收拾摩尼如意珠。

cǎo lú dào rén pín chè gǔ, yī lú xiāo sǎ kōng wú wù. shēn zhōng yǒu bǎo bù qiú rén, jià dà nàn chóu bù niān chū.
草廬道人貧徹骨，一廬瀟灑空無物。身中有寶不求人，價大難酬不拈出。

zhāo zhāo mù mù le shēn xīn, shān zì kāi huā niǎo zì yín. wèi jiàn sāng tián chéng hǎi shuǐ, xī yáng jǐ dù suǒ píng lín.
朝朝暮暮了身心，山自開花鳥自吟。未見桑田成海水，夕陽幾度鎖平林。

zhù cǐ cǎo lú wú bié shù, zhōng rì níng shén wéi wù wù. bú shì shí zhōu sān dǎo xiān, yì fēi làng yuàn péng lái kè.
住此草廬無別術，終日凝神惟兀兀。不是十洲三島仙，亦非閬苑蓬萊客。

shì gè xiāo yáo wú shì rén, lú zhōng hán xù yī hú chūn. chuāng qián míng yuè qiān nián yǐng, zhěn shàng qīng fēng wàn jié shēng.
是個逍遙無事人，廬中涵蓄一壺春。窗前明月千年影，枕上清風萬劫聲。

lú nèi zhǔ rén nà gè shì, gǔ jīn zhàn duàn qīng xián dì. hū rán xǐ miàn mō dé bí, bù yǐn bù shí yì bù mèi.
廬內主人那個是，古今占斷清閒地。忽然洗面摸得鼻，不飲不食亦不寐。

lú kōng rén qù yān méng méng, bái hè hū yún mǎn bì kōng. yī zhān yuán shǐ tiān zūn miàn, chǔ chù wèi lú chǔ chù tóng.
廬空人去煙濛濛，白鶴呼雲滿碧空。一瞻元始天尊面，處處為廬處處同。

yǒu gè cǎo lú xiǎo fù xiǎo, cǐ shì xū kōng nà yī qiào. dǐng tóu bù guà yī jīng máo, wàn xiàng sēn luó wèi gǒng dòu.
有個草廬小復小，此是虛空那一竅。頂頭不掛一莖茅，萬象森羅為拱斗。

jié huǒ dòng rán háo mò jǐn, cǐ lú bù huài rén rú jiù.
劫火洞然毫末盡，此廬不壞人如舊。