dà yǔ lǐng tóu jiāng nán běi, shēng píng zǒu biàn méi huā guó. tiān xià méi huā shī zuì nán, hé jìng jū shì zhàn dì yī.
大庾嶺頭江南北，生平走遍梅花國。天下梅花詩最難，和靖居士占第一。

qī shí sì wēng shī wàn piān, yī jù méi huā yín bù dé. pì rú jiāng xià huáng hè lóu, jì yǒu cuī hào wú lǐ bái.
七十四翁詩萬篇，一句梅花吟不得。譬如江夏黃鶴樓，既有崔顥無李白。

hé rén huàn chū yī héng zhī, máo yǐng chén xuán tú cè lí. bù dān bù qīng chěng miào shǒu, yuè chuāng shòu yǐng wú néng yí.
何人幻出一橫枝，毛穎陳玄塗側釐。不丹不青逞妙手，月窗瘦影吾能移。

zhēn méi nán fù fù xiě méi, xū sǒu dà jiào yóu nán zhī. qián shēn xiàng mǎ jiǔ fāng jù, yān néng yā dǎo jiǎn zhāi shī.
真梅難賦賦寫梅，虛叟大叫尤難之。前身相馬九方句，焉能壓倒簡齋詩。

zhāng hóu suí xuān méi yī fú, shí xí zhēn cáng guò bǎo yù. nán zhēng bù qǔ wàn hù hòu, běi guī wèi jí jiǔ zhōu dū.
張侯隨軒梅一幅，什襲珍藏過寶玉。南征不取萬戶侯，北歸未即九州督。

jiè méi wèi tí qiú shī rén, zhōng yuán míng shì shī mǎn zhóu. hé jìng jiǎn zhāi yì bù wú, gù cán cái jìn nán diāo xù.
借梅為題求詩人，中原名士詩滿軸。和靖簡齋亦不無，顧慚才盡難貂續。

zhāng hóu jīn zài xī hú wēi, zhú lí máo wū jiōng cāng tái. wǒ yì zì yǒu méi shì jiè, zǐ yáng shān zhōng guī qù lái.
張侯今在西湖隈，竹籬茅屋扃蒼苔。我亦自有梅世界，紫陽山中歸去來。

méi huā kāi shí kàn méi kāi, huā wèi kāi shí kàn huà méi. bù yòng diāo gān kè fèi bèi méi nǎo, dàn dāng yī bēi yī bēi fù yī bēi.
梅花開時看梅開，花未開時看畫梅。不用雕肝刻肺被梅惱，但當一杯一杯復一杯。