dà yǔ lǐng tóu jiāng nán běi, shēng píng zǒu biàn méi huā guó. tiān xià méi huā shī zuì nán, hé jìng jū shì zhàn dì yī.
大庾岭头江南北，生平走遍梅花国。天下梅花诗最难，和靖居士占第一。

qī shí sì wēng shī wàn piān, yī jù méi huā yín bù dé. pì rú jiāng xià huáng hè lóu, jì yǒu cuī hào wú lǐ bái.
七十四翁诗万篇，一句梅花吟不得。譬如江夏黄鹤楼，既有崔颢无李白。

hé rén huàn chū yī héng zhī, máo yǐng chén xuán tú cè lí. bù dān bù qīng chěng miào shǒu, yuè chuāng shòu yǐng wú néng yí.
何人幻出一横枝，毛颖陈玄涂侧釐。不丹不青逞妙手，月窗瘦影吾能移。

zhēn méi nán fù fù xiě méi, xū sǒu dà jiào yóu nán zhī. qián shēn xiàng mǎ jiǔ fāng jù, yān néng yā dǎo jiǎn zhāi shī.
真梅难赋赋写梅，虚叟大叫尤难之。前身相马九方句，焉能压倒简斋诗。

zhāng hóu suí xuān méi yī fú, shí xí zhēn cáng guò bǎo yù. nán zhēng bù qǔ wàn hù hòu, běi guī wèi jí jiǔ zhōu dū.
张侯随轩梅一幅，什袭珍藏过宝玉。南征不取万户侯，北归未即九州督。

jiè méi wèi tí qiú shī rén, zhōng yuán míng shì shī mǎn zhóu. hé jìng jiǎn zhāi yì bù wú, gù cán cái jìn nán diāo xù.
借梅为题求诗人，中原名士诗满轴。和靖简斋亦不无，顾惭才尽难貂续。

zhāng hóu jīn zài xī hú wēi, zhú lí máo wū jiōng cāng tái. wǒ yì zì yǒu méi shì jiè, zǐ yáng shān zhōng guī qù lái.
张侯今在西湖隈，竹篱茅屋扃苍苔。我亦自有梅世界，紫阳山中归去来。

méi huā kāi shí kàn méi kāi, huā wèi kāi shí kàn huà méi. bù yòng diāo gān kè fèi bèi méi nǎo, dàn dāng yī bēi yī bēi fù yī bēi.
梅花开时看梅开，花未开时看画梅。不用雕肝刻肺被梅恼，但当一杯一杯复一杯。