bào piáo zǐ yuē: zhù mò dà yú wú zú, fú mò hòu hū zhī zhǐ. bào yíng jū chōng zhě, bì quán zhī suàn yě yàn ān shèng mǎn zhě, nán bǎo zhī wēi yě. ruò fú shàn juàn cháo xǔ guǎn hú zhī tú, xián dǎo yún wù yǐ gāo wù, yī lóng fèng yǐ sǒng jī, chān tāo fēng yú xiāng ěr zhī zhōng, wù fù chē hū lái rèn zhī lù, wéi xiǎn tú yǐ xiá jì, gù néng miǎn zhān hé zhī diào mín, kě wèi shàn liào wēi jǐng yú xíng wài, dí jiān bīng yú wèi shuāng, xǐ xīn qū tū yú fāng chì zhī huǒ, lí zhōu mǐ jí yú chōng fēng zhī qián, zhān jiǔ niú hài ér shēn shěn, wàng mì wèi ér céng shì, bù tuō cháo yú wěi sháo zhī mò, bù yǎn qǐn hū bēng shān zhī yá zhě yě. sī jiē qì dà liàng hóng, shěn jī shí zhì, líng chái dú wǎng, bù qiān cháng yù, shén cān zào huà, xīn yí wàn wù, kě yù bù néng chài jiè qí chún cuì, jìn lǐ bù néng hào huá qí qīng chéng. gǒu wú ruò rén zhī zì rán, chéng nán qǐ jí hū jué guǐ yě. tú lìng zhī gōng chéng zhě shēn tuì, chù láo dà zhě bù shǎng, jiǎo tù sǐ zé zhī liè quǎn zhī bù yòng, gāo niǎo jǐn zé jué liáng gōng zhī jiāng qì. jiàn péng hán zhī míng jìng, ér niàn chōu zān zhī shù dǔ yuè zhǒng zhī àn jī, zé shí jīn xiàng zhī guì. ruò fàn gōng fàn sōu yǐ jué jǐng, xuē shēng xùn luàn yǐ quán jié, èr shū tóu yìn yú fāng yíng, tián yù shì fú yú lòu jǐn, jìn tuō kàng huǐ zhī jiù, tuì wú rú wěi zhī lìn, qīng fēng zú yǐ yáng qiān zài zhī chén, dé yīn zú yǐ qū jiāng lái zhī huò. fāng zhī chén bǎo, bù yì miǎo hū!
抱朴子曰：祝莫大於無足，福莫厚乎知止。抱盈居沖者，必全之算也;宴安盛滿者，難保之危也。若夫善卷巢許管胡之徒，咸蹈雲物以高騖，依龍鳳以竦跡，覘韜鋒於香餌之中，寤覆車乎來軔之路，違險途以遐濟，故能免詹何之釣緡，可謂善料微景於形外，覿堅冰於未霜，徙薪曲突於方熾之火，纚舟弭楫於衝風之前，瞻九牛害而深沈，望密蔚而曾逝，不託巢於葦苕之末，不偃寢乎崩山之崖者也。斯皆器大量弘，審機識致，凌儕獨往，不牽常欲，神叄造化，心遺萬物，可欲不能蠆介其純粹，近理不能耗滑其清澄。苟無若人之自然，誠難企及乎絕軌也。徒令知功成者身退，處勞大者不賞，狡兔死則知獵犬之不用，高鳥盡則覺良弓之將棄。鑒彭韓之明鏡，而念抽簪之術;睹越種之暗機，則識金象之貴。若范公泛艘以絕景，薛生遜亂以全潔，二疏投印於方盈，田豫釋紱於漏盡，進脫亢悔之咎，退無濡尾之吝，清風足以揚千載之塵，德音足以祛將來之惑。方之陳寶，不亦邈乎！

huò zhì xiǎo bài yú móu dà, huò yuán ruò zhé yú zài zhòng, huò dú shì xiàn yú zhòng fēi, huò jǐn zhōng jié yú jiān huì, huò chàng gāo suàn ér shòu cháo cuò zhī huò, huò jié xīn lì ér zāo wú qǐ zhī hài. gù yǒu kǒu zhǐ jú gāo kǒu zhǐ jí hòu, yóu bù miǎn yān. gōng dàn zhī fàng, zhòng ní zhī xíng, jiǎ shēng xùn bìn yú xià shì, zi zhǎng xūn shèn hū wú gū, lè yì píng qí, wǔ yuán pò chǔ, bái qǐ yǐ bǎi shèng tà jiāng, wén zi yǐ jiǔ shù bà yuè, hán xìn gōng gài yú tiān xià, qíng bù miè jiā yǐ zuǒ mìng, róng bù yí guǐ, rǔ yǐ jí zhī. bù bì qí huò, qǐ zhì zhě zāi! wèi chén bù yì, qǐ jiāng yī tú, yào ér yán zhī, jué zài zé zhǔ. wǒ bù zú lài, qí yàn rú cǐ. gào tuì bì xián, jié ér qiě ān, měi míng hòu shí, fú mò dà yān. néng xiū cǐ shù, wàn wèi yǒu yī. jí xiōng yóu rén, kě wù sī hū! nì ěr zhī yán, lè zhī zhě xī, xiàn nà qī róng, jiāng sù shēn huò, jiù fěi bàng qí bù xiá, hé xìn shòu zhī kě bì zāi!
或智小敗於謀大，或轅弱折於載重，或獨是陷於眾非，或盡忠訐於兼會，或倡高算而受晁錯之禍，或竭心力而遭吳起之害。故有口止局高口止脊厚，猶不免焉。公旦之放，仲尼之行，賈生遜擯於下士，子長熏腎乎無辜，樂毅平齊，伍員破楚，白起以百勝拓疆，文子以九術霸越，韓信功蓋於天下，黥布滅家以佐命，榮不移晷，辱已及之。不避其禍，豈智者哉！為臣不易，豈將一途，要而言之，決在擇主。我不足賴，其驗如此。告退避賢，潔而且安，美名厚實，福莫大焉。能修此術，萬未有一。吉凶由人，可勿思乎！逆耳之言，樂之者希，獻納期榮，將速身禍，救誹謗其不暇，何信受之可必哉！

fū shǐ céng jiǎo fēn yún zé yuān chú huái hé, kēng jǐng chōng qī zé lín yú liǎn jī. qíng bù kě jí, yù bù kě mǎn, dá rén yǐ dào zhì qíng, yǐ jì qiǎn yù, wèi móu zhě yóu yí shǐ zhōng, kuàng zì wèi cè ér bù xiáng zāi! gài zhī zú zhě cháng zú yě, bù zhī zú zhě wú zú yě. cháng zú zhě, fú zhī suǒ fù yě wú zú zhě, huò zhī suǒ zhōng yě. shēng shēng zhī hòu, shā zāi shēng yǐ, sòng shì yǐn miáo, yǐng rén zhāng gé, chéng yù qí kuài, ér shí sù wēi liè, zhī jìn wàng tuì, sī zhī wèi hū?
夫矢曾繳紛紜則鴛雛徊翮，坑阱充蹊則麟虞斂跡。情不可極，欲不可滿，達人以道制情，以計遣欲，為謀者猶宜使忠，況自為策而不詳哉！蓋知足者常足也，不知足者無足也。常足者，福之所赴也;無足者，禍之所鍾也。生生之厚，殺哉生矣，宋氏引苗，郢人張革，誠欲其快，而實速萎裂，知進忘退，斯之謂乎?

fū cè bēn ér bù zhǐ zhě, xiān bù qīng zhuì líng bō ér wú xiū zhě, xī bù shěn nì nòng rèn bù xī zhě, shāng cì zhī yóu yě zhuó jī bù chuò zhě, quē huǐ zhī yuán yě. yíng zé yǒu sǔn, zì rán zhī lǐ, zhōu miào zhī qì, qǐ qī wǒ zāi? gù yǎng yóu zhī shè, xíng rén shí yǐ chí xián, dōng yě zhī yù, yán zi zhī qí fāng bài, chéng gōng zhī xià, wèi yì jiǔ chù yě. fū yǐn jiǔ zhě bù bì jǐn luàn, ér luàn zhě duō yān fù guì zhě qǐ qí jiē wēi, ér wēi zhě yǒu yān. zhì zhě liào shì yú yǐ fú zhī biǎo, fá mù yú háo mò zhī chū, tǔ gāo yán bù yú lèi qí zhī jì, yì zhì qiú bù yú qún hú zhī zhōng, gǔ rén yáng kuáng wèi yú, qǐ suǒ lè zāi! shí zhī yí rán, bù huò yǐ yě. yì yǒu shēn táo ér lù zāo bō tāo, yōu dùn ér shuǐ bèi fén shāo, ruò gōng shèng zhī jué lì yǐ yǔn mìng, lǐ yè jiān cù yǐ tūn zhèn, yóu hū jī zhī yǒu zhèn, jǐng zhī bù miè yě. ruò shǐ xíng rú dǎo bīng, shēn rú jū yīn, dòng wú yí zōng kě xún, jìng yǔ wú wèi wèi yī, qǐ yǒu sī huàn hū! yòu kuàng hū jiē rì yuè yǐ yǐn xíng hái, jī jiàn gǔ yǐ xùn lì qì zhě zāi! fū zhí míng shí zé yōu yú jì sì hǎi, yù xiǎn shì zé liè yú bǎo yī shēn, wèi cǐ yǒng kǎi, fēi yī shì yě.
夫筴奔而不止者，鮮不傾墜;凌波而無休者，希不沈溺;弄刃不息者，傷刺之由也;斫擊不輟者，缺毀之原也。盈則有損，自然之理，周廟之器，豈欺我哉?故養由之射，行人識以馳弦，東野之御，顏子知其方敗，成功之下，未易久處也。夫飲酒者不必盡亂，而亂者多焉;富貴者豈其皆危，而危者有焉。智者料事於倚伏之表，伐木於毫末之初，吐高言不於累棋之際，議治裘不於群狐之中，古人佯狂為愚，豈所樂哉！時之宜然，不獲已也。亦有深逃而陸遭波濤，幽遁而水被焚燒，若龔勝之絕粒以殞命，李業煎蹙以吞鴆，由乎跡之有朕，景之不滅也。若使行如蹈冰，身如居陰，動無遺蹤可尋，靜與無為為一，豈有斯患乎！又況乎揭日月以隱形骸，擊建鼓以徇利器者哉！夫值明時則優於濟四海，遇險世則劣於保一身，為此永慨，非一士也。

wú wén wú chì bù miè, mí yì bù sǔn, huàn hè yǒu wěi huī zhī zhào, chūn cǎo wèi qiū cuì zhī duān, rì zhōng zé zè, yuè yíng zé shí, sì shí zhī xù, chéng gōng zhě tuì. yuǎn qǔ zhū wù, zé gòu gāo chóng jùn zhī wú xiàn, zé tuí huài wéi yōu yǐ jìn qǔ zhū shēn, zé jiā shàn zhǐ jiǔ zhī bù jié, zé jié jí shāng xìng yǐ. kuàng hū qí gāo gài yún xiāo ér jī zhī yóu bù zhǐ, qí wēi zhèn rén zhǔ ér jiā chóng, yòu bù xī zhě hū! wén méng duò shān, shì zú áo xiáng sì hǔ zhī zhuì, suì ér wèi jī. cǐ yán dà wù, bù kě shī suǒ yě. qiě fú zhèng sè dàn wéi, zhí dào ér xíng, dǎ pū gàn jì, bù lǜ chóu xì, zé yuàn shēn hèn jī. ruò shě fǎ róng fēi, shǔ tuō rú xiǎng, tǔ gāng rú róu, wěi qū shéng mò, zé zhōng sàng bài, jū cǐ dì zhě, bù biàn láo hū? shì yǐ shēn míng bìng quán zhě shén xī, ér zhé zú fù shí shù zhě bù fá yě. rán ér rù zé lán fáng yǎo tiǎo, zhū wéi zǔ zhàng, wén yīn jiān shū yú huá dì, yàn róng càn làn yú zuǒ yòu, qīng tǐ róu shēng, qīng gē miào wǔ, sòng cài zhī qiǎo, yáng ā zhī yán, kǒu tǔ biàn líng yán lù zhī qū, zú niè lù shuǐ qī pán zhī jié, zhī yīn yuè ěr, yě zī yú xīn, mì yàn jì jí, líng lù bù chè, yǎng dēng qǐ gé, fǔ yìng qīng yuān, yóu guǒ lín zhī dān cuì, xì huì yòu zhī fēn fù, wén lín chán zhuó, zhū xí xié háng, fēi jiǎo duò yún hóng, shěn lún yǐn fáng lǐ, yuǎn zhēn bù suǒ ér jiāo jí, wán nòng fēn huá ér zì zhì. chū zé zhū lún yào lù, gāo gài jiē zhěn, dān qí yún wèi, huī jié xī hè, jīn kǒu cáo kǒu xiàn, gē jiǎ cuǐ cuò, dé yì tuō yú hòu chéng, jiā zhǐ yíng hū shǔ chē, qióng yóu guān zhī yú, jí tián yú zhī huān. shèng míng zhī yù, mǎn ěr ér rù chǎn yuè zhī yán, yì kǒu tóng cí. yú shí miǎo rán, yì miè gǔ rén, wèi yī lǚ guǎn yàn, bù zú suàn yě.
吾聞無熾不滅，靡溢不損，煥赫有委灰之兆，春草為秋瘁之端，日中則昃，月盈則蝕，四時之序，成功者退。遠取諸物，則構高崇峻之無限，則頹壞惟憂矣;近取諸身，則嘉膳旨酒之不節，則結疾傷性矣。況乎其高概雲霄而積之猶不止，其威震人主而加崇，又不息者乎！蚊虻墮山，適足翱翔;兕虎之墜，碎而為齏。此言大物，不可失所也。且夫正色彈違，直道而行，打撲干紀，不慮讎隟，則怨深恨積。若舍法容非，屬託如響，吐剛茹柔，委曲繩墨，則忠□喪敗，居此地者，不變勞乎?是以身名並全者甚希，而折足覆食束者不乏也。然而入則蘭房窈窕，朱帷組帳，文茵兼舒於華第，艷容粲爛於左右，輕體柔聲，清歌妙舞，宋蔡之巧，陽阿之妍，口吐辨菱延露之曲，足躡淥水七槃之節，知音悅耳，冶姿娛心，密宴繼集，醽醁不撤，仰登綺閣，俯映清淵，游果林之丹翠，戲蕙囿之芬馥，文鱗瀺灂，朱習頡頏，飛繳墮雲鴻，沈綸引魴鯉，遠珍不索而交集，玩弄紛華而自至。出則朱輪耀路，高蓋接軫，丹旗雲蔚，麾節翕赫，金口嘈口獻，戈甲璀錯，得意托於後乘，嘉旨盈乎屬車，窮游觀之娛，極畋漁之歡。聖明之譽，滿耳而入;諂悅之言，異口同辭。於時眇然，意蔑古人，謂伊呂管晏，不足算也。

qǐ jué chóng tì zhī xiāng wèi shǒu wěi, āi lè zhī xiāng wèi zhāo mù, kěn xiè guì shèng, qǐ hái gǔ, bèi zhū mén ér fǎn qiū yuán zāi! ruò nǎi shèng míng zài shàng, dà xián zàn shì, bǎi kuí fēi wǒ zé bù xù, zhào mín fēi wǒ zé bù jì, gāo ér bù yǐ wēi wèi yōu, mǎn ér bù yǐ yì wèi lǜ zhě, suǒ bù lùn yě. qióng dá
豈覺崇替之相為首尾，哀樂之相為朝暮，肯謝貴盛，乞骸骨，背朱門而反丘園哉！若乃聖明在上，大賢贊事，百揆非我則不敘，兆民非我則不濟，高而不以危為憂，滿而不以溢為慮者，所不論也。窮達

huò wèn: yī liú zhī cái, ér huò qióng huò dá, qí gù hé yě? jùn yì zhí zhì, qí yǒu hàn hū? bào piáo zi dá yuē: fū qì yè bù yì, ér yǒu yì yǒu yáng zhě, wú zhī jǐ yě. gù fǒu tài shí yě, tōng sāi mìng yě. shěn shí zhě hé yuàn yú shěn qián, zhī mìng zhě hé hèn yú bēi cuì hū! gù shěn lǘ tíng jūn, jīng jìn zhī liáng yě, ér bù yǐ jī, zé cháo jūn bù néng duàn yān yáo huá lí lǜ, lián chéng zhī bǎo yě, wěi zhī ní nìng, zé wǎ lì jī qí shàng yān. gù kě zhēn ér bù bì jiàn zhēn yě, kě yòng ér bù bì jiàn yòng yě. yōng sú zhī fū, àn yú bié wù, bù fēn zhū zǐ, bù biàn shū mài, wéi yǐ dá zhě wèi xián, ér bù zhī jiǎo qiú zhě zhī suǒ dá yě wéi yǐ qióng zhě wèi liè, ér bù xiáng shǒu dào zhě zhī suǒ qióng yě. qiě fú xuán xiàng bù lì tiān, zé bù néng yáng dà míng zhuó wú wài, sōng dài bù tuō dì, zé bù néng sǒng jùn jí gài yún xiāo. tù zú yīn yí tú yǐ pìn xùn, lóng sōu fàn jī liú yǐ xiào sù, lí guāng fēi suì rén bù chì, chǔ jīn fēi ōu yě bù shàn, fēng huá qí fā chūn ér biǎo yàn, qī hóng dài chōng biāo ér qīng lì, sì yuè bù míng yáng, zé yǒu guān bù dēng yōng, shū yá bù tuī xián, zé yí wú bù shì hòu, ráng jū lài píng zhòng yǐ chāo chuō, huái yīn yīn xiāo gōng yǐ yīng yáng, juàn shēng yóu shèng zhī zhī tán, qū nì yuán wú zhī zhī jiàn, yuán zhí qǐ lóng yíng zhī kǒng míng, gōng jǐn gòng hǔ wò zhī xìng bà, gù néng měi míng chuí yú dì jí, hóng xūn zhe yú dāng shì yě.
或問：「一流之才，而或窮或達，其故何也?俊逸縶滯，其有憾乎?」抱朴子答曰：「夫器業不異，而有抑有揚者，無知己也。故否泰時也，通塞命也。審時者何怨於沈潛，知命者何恨於卑瘁乎！故沈閭渟鈞，精勁之良也，而不以擊，則朝菌不能斷焉;珧華黎綠，連城之寶也，委之泥濘，則瓦礫積其上焉。故可珍而不必見珍也，可用而不必見用也。庸俗之夫，暗於別物，不分朱紫，不辯菽麥，唯以達者為賢，而不知僥求者之所達也;唯以窮者為劣，而不詳守道者之所窮也。且夫懸象不麗天，則不能揚大明灼無外，嵩岱不託地，則不能竦峻極概雲霄。兔足因夷途以聘迅，龍艘泛激流以效速，離光非燧人不熾，楚金非歐冶不剡，豐華俟發春而表艷，棲鴻待沖飆而輕戾，四岳不明揚，則有鰥不登庸，叔牙不推賢，則夷吾不式厚，穰苴賴平仲以超踔，淮陰因蕭公以鷹揚，雋生由勝之之談，曲逆緣無知之薦，元直起龍縈之孔明，公瑾貢虎臥之興霸，故能美名垂於帝籍，弘勛著於當世也。

hàn zhī mò nián, wú zhī jì shì, zé bù rán yān. jǔ shì yě, bì fù jǐ zhě wèi qián qǔ rén yě, bì duō dǎng zhě wèi jué ér fù jǐ zhě bù bì zú jìn zhī qì yě, tóng hū wǒ, gù bù néng yí yān ér duō dǎng zhě bù bì yì qún zhī cái yě, xìn zhòng kǒu, gù wèi qí kě yān. huò xìn cǐ zhī yōng wěi, ér bù néng qiǎn suǒ niàn zhī jìn qíng huò shí bǐ zhī yīng yì, ér bù néng píng xīn yú zhì gōng. yú shì shì quán héng, ér yǐ shū shù wèi qīng zhòng yǐ qì dù liàng, ér yǐ lún jí wèi duō shǎo yǐ. yú shí zhī suǒ wèi yǎ rén gāo yùn, bǐng guó zhī jūn, chù zhì jué jǐ, bāo biǎn yóu kǒu zhě, xiān zāi miǎn hū sī lèi yě. yòu kuàng yú xiōng zhōng lǜ yǒu zēng dú lì, jí fēi dǎng, jì shèng jǐ, hū hán sù zhě hū? bēi fū! miǎo sú zhī shì, bù qún zhī rén, suǒ yǐ bǐ jiān bù yù, bù kě shèng jì, huò yì dùn yú sǒu zé, huò lì cháo ér chì tuì yě.
「漢之末年，吳之季世，則不然焉。舉士也，必附己者為前;取人也，必多黨者為決;而附己者不必足進之器也，同乎我，故不能遺焉;而多黨者不必逸群之才也，信眾口，故謂其可焉。或信此之庸猥，而不能遣所念之近情;或識彼之英異，而不能平心於至公。於是釋銓衡，而以疏數為輕重矣;棄度量，而以綸集為多少矣。於時之所謂雅人高韻，秉國之鈞，黜陟決己，褒貶由口者，鮮哉免乎斯累也。又況於胸中率有憎獨立，疾非黨，忌勝己，忽寒素者乎?悲夫！邈俗之士，不群之人，所以比肩不遇，不可勝計，或抑頓於藪澤，或立朝而斥退也。

gài xiū dé ér dào bù xíng, cáng qì ér shí bù huì, huò qí hé qīng ér chǐ yǐ méi, huò jié zhōng qín ér bù jiàn zhī, yuǎn xíng bù chěng yú yī shì, xūn zé bù jiā yú shēng mín. xí shàng zhī zhēn, yù yú ní nìng, jì wù zhī cái, zhōng yú wú shī, cāo zhú ér bù zhí wǔ dīng, bào gān ér bù yù xī bó, zì nǎng qì jīn, jiāng yǒu hé xiàn? ér dú bēi zhī, bù yì lòu zāi! zhān jìng lù zhī yuǎn, ér chǐ yóu zhī zhī dà dào zhī fǒu, ér bù gǎi zhī. qí tōng sāi yú yī tú, fù róng rǔ yú zì rán zhě, qǐ huái yì mèn yú zhī xī, xìng yǒng tàn yú chuān shì hū! yí qí yǒu hàn, shì wèi shí zhì rén zhī yòng xīn yě. xiǎo nián zhī bù zhī dà nián, jǐng wā zhī bù xiǎo cāng hǎi, zì yǒu lái yǐ. zhòng yán
蓋修德而道不行，藏器而時不會，或俟河清而齒已沒，或竭忠勤而不見知，遠行不騁於一世，勛澤不加於生民。席上之珍，郁於泥濘，濟物之才，終於無施，操築而不值武丁，抱竿而不遇西伯，自曩迄今，將有何限?而獨悲之，不亦陋哉！瞻徑路之遠，而恥由之;知大道之否，而不改之。齊通塞於一途，付榮辱於自然者，豈懷悒悶於知希，興永嘆於川逝乎！疑其有憾，是未識至人之用心也。小年之不知大年，井蛙之不曉滄海，自有來矣。重言

bào piáo zǐ yuē: yú yǒu rén xuán pō xiān shēng zhě, chǐ zài zhì xué, gù yǐ qióng lǎn liù lüè, páng zōng hé luò, zhòu jìng xī hé zhī mò jǐng, xī zhào wàng shū zhī yú huī, dào mí yuǎn ér bù jiù, yán wú wēi ér bù cè, yǐ rú mò wèi chéng chí, yǐ jī shén wèi gān gē, gù tán zhě mò bù wàng chén ér xián bì, wén shì yín mù ér gé bǐ. é ér wù zhì zhě zhī bù yán, jué cùn yī zhī wú jiù, yì de zé qí quán tí zhī kě qì, dào guāi zé jué chàng gāo ér hé guǎ, yú shì fèng lǎo shì duō bài zhī jiè, sī jīn rén sān jiān zhī yì, kuò fēng yǐng ér rú nè tāo, xiū hàn yú tóng guǎn, hán jīn huái yù, yì mì huá biàn, zhōng rì mí xī, huò wú yī yán.
抱朴子曰：余友人玄泊先生者，齒在志學，固已窮覽六略，旁綜河洛，晝競羲和之末景，夕照望舒之餘輝，道靡遠而不究，言無微而不測，以儒墨為城池，以機神為干戈，故談者莫不望塵而銜璧，文士寅目而格筆。俄而寤智者之不言，覺寸一之無咎，意得則齊荃蹄之可棄，道乖則覺唱高而和寡，於是奉老氏多敗之戒，思金人三緘之義，括鋒穎而如訥韜，修翰於彤管，含金懷玉，抑謐華辯，終日彌夕，或無一言。

mén rén jìn yuē: xiān shēng mò rán, xiǎo zi hú shù? qiě yǔ yōng fū wú shū yān. qiè wèi zhōng bù míng, zé bù yì yú jī tóng fú qìng xī yīn, zé wèi bié hū jù shí yě. xuán pō xiān shēng dá yuē: wú tè shōu yuǎn míng yú wàn dài, qiú zhī jǐ yú jiāng lái, qǐ néng jìng jiàn zhī yú jīn rì, biāo gé yú yī shí hū? táo zhēn yǐ shèng jiǔ, suī měi bù jiàn hān shēn bēi ér yán gāo, suī shì bù jiàn xìn. tú juǎn shé ér jié shēng, jiāng hé jiù yú liú dùn? gǔ rén liù shí xiào wǔ shí jiǔ, bù yuǎn mí fù, nǎi jué yǒu yǐ yě. fū yù zhī jiān yě, jīn zhī gāng yě, bīng zhī lěng yě, huǒ zhī rè yě, qǐ xū zì yán, rán hòu míng zāi! qiě bā yīn jiǔ zòu, bù néng wú zhǎng duǎn zhī bìng, yǎng yóu bǎi fā bù néng zhǐ, jiāng yǒu yī shī zhī shū, wán píng hé zhě, shù nì yú shuǐ hǎo jù tán zhě, duō lòu yú kǒu. bó yá jǐn yú cāo xián, gù zhōng wú fán shǒu zhī lèi rú zhě jìng qí cí lìng, gù zhōng wú shū jī zhī rǔ. qiǎn jìn zhī tú, zé bù rán yān. biàn xū wú zhī bù jí, zhēng xì shì yǐ fèi yán, lùn guǎng xiū jiān bái wú yòng zhī shuō, sòng zhū zi fēi shèng guò zhèng zhī shū, sǔn jiào yì huò, wèi zhī shēn yuǎn, wěi qì zhèng jīng, jìng zhì xié xué. huò yǔ àn jiàn zhě jiào chún wěn zhī shèng fù, wèi bù shí zhě tǔ qīng shāng zhī tán duì, fēi dí lì zhī rén, páng wú shǎng jiě zhī kè, hé yì zòu yǎ lè yú mù gěng zhī cè, chén xuán huáng yú tǔ ǒu zhī qián zāi! tú kǒu kū qì fá, chuí háng dǐ zhǎng, jīn fǔ quē huài ér pán jié bù pò, bó rán zhàn sè ér guāi wǔ yù yuǎn, zhì lìng huì róng biǎo yán, chǒu yán zì kǒu, tōu báo zhī biàn, shēng hū qí jiān, jì diàn zhī miù, bù kě jiù mó. wèi ruò xī shēng bù quán dà yīn, yuē shuō yǐ qí shí zhě yǐ.
門人進曰：「先生默然，小子胡述?且與庸夫無殊焉。竊謂鍾不鳴，則不異於積銅;浮磬息音，則未別乎聚石也。」玄泊先生答曰：「吾特收遠名於萬代，求知己於將來，豈能競見知於今日，標格於一時乎?陶甄以盛酒，雖美不見酣;身卑而言高，雖是不見信。徒捲舌而竭聲，將何救於流遁?古人六十笑五十九，不遠迷復，乃覺有以也。夫玉之堅也，金之剛也，冰之冷也，火之熱也，豈須自言，然後明哉！且八音九奏，不能無長短之病，養由百發不能止，將有一失之疏，玩憑河者，數溺於水;好劇談者，多漏於口。伯牙謹於操弦，故終無煩手之累;儒者敬其辭令，故終無樞機之辱。淺近之徒，則不然焉。辯虛無之不急，爭細事以費言，論廣修堅白無用之說，誦諸子非聖過正之書，損教益惑，謂之深遠，委棄正經，競治邪學。或與暗見者較唇吻之勝負，為不識者吐清商之談對，非敵力之人，旁無賞解之客，何異奏雅樂於木梗之側，陳玄黃於土偶之前哉！徒口枯氣乏，椎杭抵掌，斤斧缺壞而盤節不破，勃然戰色而乖忤愈遠，致令恚容表顏，醜言自口，偷薄之變，生乎其間，既玷之謬，不可救磨。未若希聲不全大音，約說以俟識者矣。