nà yán zhī zhèng, wèi wèi jiàn zhēng, suǒ yǐ cǎi zhòng xià zhī móu yě. gù jūn yǒu jiàn chén, fù yǒu jiàn zi, dāng qí bú yì zé zhēng zhī, jiāng shùn qí měi, kuāng jiù qí è. è bù kě shùn, měi bù kě nì shùn è nì měi, qí guó bì wēi, fū rén jūn jù jiàn, zé zhōng chén bù gǎn jìn qí móu, ér xié chén zhuān xíng qí zhèng, cǐ wèi guó zhī hài yě. gù yǒu dào zhī guó, wēi yán wēi xíng wú dào zhī guó, wēi xíng yán sūn, shàng wú suǒ wén, xià wú suǒ shuō. gù kǒng zǐ bù chǐ xià wèn, zhōu gōng bù chǐ xià jiàn, gù xíng chéng míng zhù, hòu shì yǐ wéi shèng. shì yǐ wū lòu zài xià, zhǐ zhī zài shàng, shàng lòu bù zhǐ, xià bù kě jū yǐ.
纳言之政，谓为谏诤，所以采众下之谋也。故君有谏臣，父有谏子，当其不义则诤之，将顺其美，匡救其恶。恶不可顺，美不可逆；顺恶逆美，其国必危，夫人君拒谏，则忠臣不敢进其谋，而邪臣专行其政，此为国之害也。故有道之国，危言危行；无道之国，危行言孙，上无所闻，下无所说。故孔子不耻下问，周公不耻下贱，故行成名著，后世以为圣。是以屋漏在下，止之在上，上漏不止，下不可居矣。