strong guàn huá táng běn dì wǔ cái zǐ shū shī nài ān shuǐ hǔ zhuàn dì qī shí huí jié mò strong
贯华堂本《第五才子书施耐庵水浒传》第七十回结末

jīn shèng tàn wěi zuò de" liáng shān pō yīng xióng jīng è mèng"
金圣叹伪作的“梁山泊英雄惊恶梦”

shì yè, lú jùn yì guī wò zhàng zhōng, biàn dé yī mèng. cháo gài qī rén yǐ mèng shǐ, sòng jiāng lú jùn yì yī bǎi bā rén yǐ mèng zhōng, jiē jí dà zhāng fǎ. mèng jiàn yī rén, qí shēn shén zhǎng, shǒu wǎn bǎo gōng, zì chēng:" wǒ shì jī kāng, yǐng zhāng shū yè zì, miào. yào yǔ dà sòng huáng dì shōu bǔ zéi rén, gù dān shēn dào cǐ. rǔ děng jí zǎo gè gè zì fù, miǎn de fèi wǒ shǒu jiǎo." lú jùn yì mèng zhōng tīng le cǐ yán, bù jué nù cóng xīn fā, biàn tí pō dāo, dà tà bù gǎn shàng, zhí chuō guò qù. què chuō bù zháo, yuán lái dāo tóu xiān yǐ zhé le. kě wèi jí xiáng wén zì. lú jùn yì xīn huāng, biàn qì shǒu zhōng zhé dāo, zài qù dāo jià shàng jiǎn shí, zhī jiàn xǔ duō dāo qiāng jiàn jǐ, yě yǒu quē de, yě yǒu zhé de, qí qí dōu huài, gèng wú yī jiàn kě yǐ dǐ dí. zhēn zhèng jí xiáng wén zì. nà rén zǎo yǐ gǎn dào bèi hòu, lú jùn yì yī shí wú cuò, zhǐ de tí qǐ yòu shǒu quán tou, pī miàn dǎ qù. què bèi nà rén zhǐ yī gōng shāo, lú jùn yì yòu bì zǎo duàn, pū dì diē dǎo. nà rén biàn cóng yāo lǐ jiě xià shéng suǒ, kǔn fù zuò yí kuài, tuō qù yí gè suǒ zài. zhèng zhōng jiān pái shè gōng àn, nà rén nán miàn zhèng zuò, bǎ lú jùn yì tuī zài táng xià cǎo lǐ, shì yù kān wèn zhī zhuàng. zhǐ tīng dé mén wài què yǒu wú shù rén kū shēng zhèn dì, nà rén jiào dào:" yǒu huà biàn dōu jìn lái!" zhī jiàn wú shù rén yī qí kū zhe xī xíng jìn lái. lú jùn yì kàn shí, què dōu bǎng fù zhe, biàn shì sòng jiāng děng yī bǎi qī rén. miào, miào. lú jùn yì mèng zhōng dà jīng, biàn wèn duàn jǐng zhù dào:" zhè shì shén me yuán gù? shuí rén qín huò jiāng lái?" duàn jǐng zhù què guì zài hòu miàn, yǔ lú jùn yì zhèng jìn, dī dī gào dào:" gē ge dé zhī yuán wài bèi zhuō, jí qiè wú jì lái jiù, biàn yǔ jūn shī shāng yì, zhǐ chú fēi xíng cǐ yī tiáo kǔ ròu jì cè, qíng yuàn guī fù cháo tíng, shù jī bǎo quán yuán wài xìng mìng" shuō yán wèi liǎo, zhī jiàn nà rén pāi àn mà dào:" wàn sǐ kuáng zéi! nǐ děng zào xià mí tiān dà zuì, cháo tíng lǚ cì qián lái shōu bǔ, nǐ děng gōng rán jù shā wú shù guān jūn, jīn rì què lái bǎi wěi qǐ lián, xī tú táo tuō dāo fǔ. wǒ ruò jīn rì shè miǎn nǐ men shí, hòu rì zài yǐ hé fǎ qù zhì tiān xià? bù xiǔ zhī lùn, kě pò xù chuán zhāo ān zhī miù. kuàng qiě láng zǐ yě xīn, zhèng zì xìn nǐ bù dé! bù xiǔ zhī lùn. wǒ nà guì zǐ shǒu hé zài?" shuō shí chí, nà shí kuài, zhī jiàn yī shēng lìng xià, bì yī lǐ fēng yōng chū xíng xíng guì zi èr bǎi yī shí liù rén, liǎng gè fú chuán yí gè, jiāng sòng jiāng lú jùn yì děng yī bǎi dān bā gè hǎo hàn, zài yú táng xià cǎo lǐ, yī qí chǔ zhǎn. zhēn zhèng jí xiáng wén zì. lú jùn yì mèng zhōng xià dé hún bù fù tǐ, wēi wēi shǎn kāi yǎn, kàn táng shàng shí, què yǒu yí gè pái é, dà shū" tiān xià tài píng" sì gè qīng zì. zhēn zhèng jí xiáng wén zì. gǔ běn shuǐ hǔ rú cǐ, sú běn wàng sì gǎi cuàn, zhēn suǒ wèi yú ér hǎo zì yòng yě. shī yuē:
是夜，卢俊义归卧帐中，便得一梦。（晁盖七人以梦始，宋江、卢俊义一百八人以梦终，皆极大章法。）梦见一人，其身甚长，手挽宝弓，自称：“我是嵇康，（影张叔夜字，妙。）要与大宋皇帝收捕贼人，故单身到此。汝等及早各各自缚，免得费我手脚。”卢俊义梦中听了此言，不觉怒从心发，便提朴刀，大踏步赶上，直戳过去。却戳不着，原来刀头先已折了。（可谓吉祥文字。）卢俊义心慌，便弃手中折刀，再去刀架上拣时，只见许多刀枪剑戟，也有缺的，也有折的，齐齐都坏，更无一件可以抵敌。（真正吉祥文字。）那人早已赶到背后，卢俊义一时无措，只得提起右手拳头，劈面打去。却被那人只一弓稍，卢俊义右臂早断，扑地跌倒。那人便从腰里解下绳索，捆缚做一块，拖去一个所在。正中间排设公案，那人南面正坐，把卢俊义推在堂下草里，似欲勘问之状。只听得门外却有无数人哭声震地，那人叫道：“有话便都进来！”只见无数人一齐哭着膝行进来。卢俊义看时，却都绑缚着，便是宋江等一百七人。（妙，妙。）卢俊义梦中大惊，便问段景住道：“这是什么缘故？谁人擒获将来？”段景住却跪在后面，与卢俊义正近，低低告道：“哥哥得知员外被捉，急切无计来救，便与军师商议，只除非行此一条苦肉计策，情愿归附朝廷，庶几保全员外性命……”说言未了，只见那人拍案骂道：“万死狂贼！你等造下弥天大罪，朝廷屡次前来收捕，你等公然拒杀无数官军，今日却来摆尾乞怜，希图逃脱刀斧。我若今日赦免你们时，后日再以何法去治天下？（不朽之论，可破续传招安之谬。）况且狼子野心，正自信你不得！（不朽之论。）我那刽子手何在？”说时迟，那时快，只见一声令下，壁衣里蜂拥出行刑刽子二百一十六人，两个伏传一个，将宋江、卢俊义等一百单八个好汉，在于堂下草里，一齐处斩。（真正吉祥文字。）卢俊义梦中吓得魂不附体，微微闪开眼，看堂上时，却有一个牌额，大书“天下太平”四个青字。（真正吉祥文字。古本《水浒》如此，俗本妄肆改窜，真所谓愚而好自用也。）诗曰：

" tài píng tiān zǐ dāng zhōng zuò, qīng shèn guān yuán sì hǎi fēn. dàn jiàn féi yáng níng fù lǎo,
“太平天子当中坐，清慎官员四海分。但见肥羊宁父老，

bù wén sī mǎ dòng jiāng jūn. dāo chéng lǐ yuè wèi jiā shì, yù yǐ ōu gē jì kuài wén.
不闻嘶马动将军。叨承礼乐为家世，欲以讴歌寄快文。

bù xué dōng nā mó huì rì, què yín xī běi yǒu fú yún." hǎo shī.
不学东南无讳日，却吟西北有浮云。”（好诗。）

" dà dǐ wéi rén tǔ yī qiū, bǎi nián ruò gè dé qí tóu. wán zū ān yǐn zūn yú dì,
“大抵为人土一丘，百年若个得齐头。完租安隐尊于帝，

fù pù qí wēn shèng ruò qiú. zi jiàn gāo cái kōng hào hǔ, zhuāng shēng fàng dá yǐ wéi niú.
负曝奇温胜若裘。子建高才空号虎，庄生放达以为牛。

yè hán báo zuì yáo róu hàn, yǔ bù jīng rén yě biàn xiū." hǎo shī. yǐ shī qǐ, yǐ shī jié, jí dà zhāng fǎ.
夜寒薄醉摇柔翰，语不惊人也便休。”（好诗。以诗起，以诗结，极大章法。）