sú shuō kuí yī zú ér yòng jīng zhuān, gù néng diào chàng yú yīn lè.
俗說夔一足而用精專，故能調暢於音樂。

jǐn àn lǚ shì chūn qiū: lǔ āi gōng wèn yú kǒng zǐ: lè zhèng kuí yī zú, xìn hū? kǒng zǐ yuē: xī zhě shùn yǐ kuí wèi lè zhèng, shǐ zhì liù lǜ, hé jūn wǔ shēng, yǐ tōng bā fēng, ér tiān xià fú. zhòng lí yòu jiàn néng wèi yīn zhě, shùn yuē: fū lè tiān dì zhī jīng, dé shī zhī jié, gù wéi shèng rén wèi néng hé lè zhī běn. kuí néng hé zhī, píng tiān xià, ruò kuí yī zú yǐ. gù yuē kuí yī zú, fēi yī zú xíng.
謹按《呂氏春秋》：「魯哀公問於孔子：『樂正夔一足，信乎？』孔子曰：『昔者舜以夔為樂正，始治六律，和均五聲，以通八風，而天下服。重黎又薦能為音者，舜曰：「夫樂天地之精，得失之節，故唯聖人為能和樂之本。夔能和之，平天下，若夔一足矣。」故曰夔一足，非一足行。』」