lǐ hào shì jì shuō: xià yǔ yīn tāng zhōu wǔ wáng shì sān wáng yě. shàng shū shuō: wén wáng zuò fá, xíng zī wú shè. shī shuō: yǒu mìng zì tiān, mìng cǐ wén wáng. wén wáng shòu mìng, yǒu cǐ wǔ gōng. yí xíng wén wáng, wàn guó zuò fú. chūn qiū shuō: wáng zhě shú wèi? wèi wén wáng yě. jǐn àn yì chēng: tāng wǔ gé mìng. shàng shū: wǔ wáng róng chē sān bǎi liǎng, hǔ bì bā bǎi rén, qín zhòu yú mù zhī yě. wéi shí yǒu sān sì, wáng fǎng yú jī zǐ. shī yún: liàng bǐ wǔ wáng, xí fá dà shāng. shèng yīn è liú, qí dìng wǔ gōng. yóu shì yán zhī, wǔ wáng shěn yǐ. lùn yǔ: wén wáng lǜ yīn zhī pàn guó yǐ fú shi yīn. shí shàng chén shǔ, hé yuán biàn dé liè sān wáng zāi! jīng měi wén wáng sān fēn tiān xià yǒu qí èr, wáng yè shǐ zhào yú cǐ ěr. sú rú xīn shēng bù néng cǎi zōng duō gòng biàn lùn, zhì yú sòng xì. dài wáng wáng jì jiē jiàn zhuī hào, qǐ kě fù wèi yǐ wáng hū? yǔ zhě, fǔ yě, fǔ xù shùn hòu, shù jī hóng mào, zì yáo yǐ shàng wáng zhě yě. zi sūn jù guó ér qǐ, gōng dé jìn shèng, gù zào měi lùn. shùn yǔ běn yǐ bái yī dǐ xíng xiǎn míng, shēng wèi tiān zǐ. suī fù gèng zhì, bù rú míng zhù, gù yīn míng yān. jīng yuē: yǒu guān zài xià, yuē yú shùn. qiān yuē bó yǔ, yǔ píng shuǐ tǔ shì yě. tāng zhě, rǎng yě, chāng yě. yán qí rǎng chú bù guǐ, gǎi bó wèi shāng, chéng jiù wáng dào, tiān xià chì shèng, wén wǔ jiē yǐ qí suǒ zhǎng. fū shàn guó zhī wèi wáng, néng zhì gē zhī wèi wáng, zhì shā shēng zhī wēi zhī wèi wáng. wáng zhě, wǎng yě, wèi tiān xià suǒ guī wǎng yě.
《禮號諡記》說：「夏禹、殷湯、周武王是三王也。」《尚書》說：「文王作罰，刑茲無赦。」《詩》說：「有命自天，命此文王。文王受命，有此武功。儀刑文王，萬國作孚。」《春秋》說：「王者孰謂？謂文王也。」謹按《易》稱：「湯、武革命。」《尚書》：「武王戎車三百兩，虎賁八百人，擒紂於牧之野。惟十有三祀，王訪於箕子。」《詩》云：「亮彼武王，襲伐大商。勝殷遏劉，耆定武功。」由是言之，武王審矣。《論語》：「文王率殷之叛國以服事殷。」時尚臣屬，何緣便得列三王哉！經美文王三分天下有其二，王業始兆於此耳。俗儒新生不能采綜多共辨論，至於訟鬩。大王、王季皆見追號，豈可復謂已王乎？禹者，輔也，輔續舜後，庶績洪茂，自堯以上王者也。子孫據國而起，功德浸盛，故造美論。舜、禹本以白衣砥行顯名，升為天子。雖復更制，不如名著，故因名焉。經曰：「有鰥在下，曰虞舜。僉曰伯禹，禹平水土」是也。湯者，攘也，昌也。言其攘除不軌，改亳為商，成就王道，天下熾盛，文武皆以其所長。夫擅國之謂王，能制割之謂王，制殺生之威之謂王。王者，往也，為天下所歸往也。