shì jiān duō yǒu gǒu zuò biàn guài, pǔ shā zhī, yǐ xuè tú mén hù, rán zhòng dé jiù yāng. jǐn àn guì yáng tài shǒu rǔ nán lǐ shū jiān, shǎo shí wèi zhōu cóng shì, zài jiā, gǒu rú rén lì xíng, jiā yán dāng shā zhī. shū jiān yún: quǎn mǎ yù jūn zǐ, gǒu jiàn rén xíng, xiào zhī hé shāng. shū jiàn xiàn lìng hái, jiě guān tà shàng, gǒu dài chí zǒu, jiā dà jīng è. fù yún: wù chù guān, guān yīng guà zhe zhī ěr. gǒu yú zào qián xù huǒ, jiā yì zhēng zhōng. fù yún: ér bì jiē zài tián zhōng, gǒu zhù xù huǒ, xìng kě bù fán lín lǐ, cǐ yǒu hé è. lǐ zhōng xiāng mà bù yán wú gǒu guài, suì bù kěn shā. hòu shù rì, gǒu zì bào sǐ, zú wú xiān jiè zhī yì. shū jiān pì tài wèi yuàn gù líng zhǎng yuán wǔ jīn, zhōng xiǎng dà wèi. zi tiáo, shǔ jùn dū wèi wēi lóng, sī tú yuàn.
世間多有狗作變怪，朴殺之，以血塗門戶，然眾得咎殃。謹按桂陽太守汝南李叔堅，少時為州從事，在家，狗如人立行，家言當殺之。叔堅云：「犬馬諭君子，狗見人行，效之何傷。」叔見縣令還，解冠榻上，狗戴持走，家大驚愕。復云：「誤觸冠，冠纓掛著之耳。」狗於灶前蓄火，家益怔忪。復云：「兒婢皆在田中，狗助蓄火，幸可不煩鄰里，此有何惡。」里中相罵不言無狗怪，遂不肯殺。後數日，狗自暴死，卒無纖介之異。叔堅辟太尉掾、固陵長、原武今，終享大位。子條，蜀郡都尉；威龍，司徒掾。

fán biàn xin zài, jiē fù nǚ xià jiàn. hé zhě? xiǎo rén yú ér shàn wèi, yù xìn qí shuō, lèi fù bì zēng, wén rén yì bù zhèng chá, yǔ jù dào shè, xié qì chéng xū, gù sù jiù zhèng. yì yuē: qí wáng, sī zì qǔ zāi. ruò shū jiān zhě, xīn gù yú jīn shí, yāo zhì ér bù jù, zì qiú duō fú zhuàng yǐ hū! xī jìn wén gōng chū liè, jiàn dà shé, gāo rú dī, qí zhǎng jìng lù. wén gōng yuē: tiān zǐ jiàn yāo zé xiū dé, zhū hóu xiū zhèng, dài fū xiū guān, shì xiū shēn. nǎi jí zhāi guǎn, wàng shí yǔ qǐn, qǐng miào yuē: gū xī shēng mì? lí, bì bó bù hòu, zuì yī yě. yóu yì wú dù, bù xù guó zhèng, zuì èr yě. fù yì zhòng shù, xíng fá xin? kè, zuì sān yě. yǒu sān zuì yǐ, gǎn táo sǐ hū! qí yè shǒu shé lì mèng tiān shā shé, yuē: hé gù dāng shèng jūn dào wèi! jí míng shì, zé yǐ chòu làn.
凡變忄在，皆婦女下賤。何者？小人愚而善畏，欲信其說，類復裨增，文人亦不證察，與俱悼懾，邪氣承虛，故速咎證。《易》曰：「其亡，斯自取災。」若叔堅者，心固於金石，妖至而不懼，自求多福．壯矣乎！昔晉文公出獵，見大蛇，高如堤，其長竟路。文公曰：「天子見妖則修德，諸侯修政，大夫修官，士修身。」乃即齋館，忘食與寢，請廟曰：「孤犧牲謐?蠡，幣帛不厚，罪一也。游逸無度，不恤國政，罪二也。賦役重數，刑罰忄?克，罪三也。有三罪矣，敢逃死乎！」其夜守蛇吏夢天殺蛇，曰：「何故當聖君道為！」及明視，則已臭爛。

wǔ dì shí mí yú guǐ shén, yóu xìn yuè wū, dǒng zhòng shū shù yǐ wèi yán. wǔ dì yù yàn qí dào, lìng wū zǔ zhòng shū, zhòng shū cháo fú nán miàn, sòng yǒng jīng lùn, bù néng shāng hài, ér wū zhě hū sǐ.
武帝時迷於鬼神，尤信越巫，董仲舒數以為言。武帝欲驗其道，令巫詛仲舒，仲舒朝服南面，誦詠經論，不能傷害，而巫者忽死。