ān qī shēng zhě, láng yá rén yě, shòu xué hé shàng zhàng rén, mài yào hǎi biān, lǎo ér bù shì, shí rén wèi zhī qiān suì gōng. qín shǐ huáng dōng yóu, qǐng yǔ yǔ sān yuē sān yè, cì jīn bì zhí shù qiān wàn. chū zhì fù xiāng tíng ér qù, liú chì yù xì wèi bào, liú shū yǔ shǐ huáng yuē:" hòu shù shí nián qiú wǒ yú péng lái shān xià." jí qín bài, ān qī shēng yǔ qí yǒu kuǎi tōng jiāo wǎng, xiàng yǔ yù fēng zhī, zú bù kěn shòu.
安期生者，琅琊人也，受学河上丈人，卖药海边，老而不仕，时人谓之千岁公。秦始皇东游，请与语三曰三夜，赐金璧直数千万。出置阜乡亭而去，留赤玉舄为报，留书与始皇曰：“后数十年求我於蓬莱山下。”及秦败，安期生与其友蒯通交往，项羽欲封之，卒不肯受。