jiāng qí zì zǐ píng, hàn yáng shàng guī rén yě. shǎo shī fù, dú yǐ mǔ xiōng jū, zhì shū yì chūn qiū, tián jū shǒu dào, míng zhòng xī zhōu. yán xī zhōng, pèi guó qiáo xuán wèi hàn yáng tài shǒu, zhào qí, yù yǐ wèi gōng cáo. qí chēng bìng bù jiù, xuán nù, chì dū yóu yǐn yì shōu qí, ruò bù qǐ zhě, qù jià qí mǔ ér hòu shā qí. yì zhēng zhī, xuán nù yì, wō zhī. yì dé zhàng, qiě jiàn yuē: qí shǎo xiū xiào yì, qī chí héng lú, xiāng lǐ guī rén, míng xuān zhōu lǐ, shí wú zuì zhuàng, yì gǎn yǐ sǐ shǒu zhī. xuán nù, nǎi zhǐ. qí yú shì gāo míng yú guǎng. qí mǔ sǐ, sàng lǐ bì, jǐn ràng píng shuǐ tián yǔ xiōng cén, suì yǐn jū, yǐ chù fēng shǐ wèi shì, jiào shòu zhě mǎn yú tiān xià, yíng yè zhě sān bǎi yú rén. pì zhōu cóng shì, bù yì. mín cóng ér jū zhī zhě shù qiān jiā. hòu jǔ xián liáng, gōng fǔ pì yǐ wèi mào cái, wèi pú bǎn lìng, jiē bù jiù, yǐ shòu zhōng yú jiā.
姜岐字子平，漢陽上邽人也。少失父，獨以母兄居，治《書》、《易》、《春秋》，恬居守道，名重西州。延熹中，沛國橋玄為漢陽太守，召岐，欲以為功曹。岐稱病不就，玄怒，敕督郵尹益收岐，若不起者，趣嫁其母而後殺岐。益爭之，玄怒益，撾之。益得杖，且諫曰：「岐少修孝義，棲遲衡廬，鄉里歸仁，名宣州里，實無罪狀，益敢以死守之。」玄怒，乃止。岐於是高名逾廣。其母死，喪禮畢，盡讓平水田與兄岑，遂隱居，以畜蜂、豕為事，教授者滿於天下，營業者三百餘人。辟州從事，不詣。民從而居之者數千家。後舉賢良，公府辟以為茂才，為蒲坂令，皆不就，以壽終於家。