wáng bà zì rú zhòng, tài yuán guǎng wǔ rén yě, shǎo lì qīng jié. jí wáng mǎng cuàn wèi, qì guàn dài, jué jiāo huàn. jiàn wǔ zhōng, zhēng dào shàng shū, bài chēng míng bù chēng chén. yǒu sī wèn qí gù, bà yuē:" tiān zǐ yǒu suǒ bù chén, zhū hóu yǒu suǒ bù yǒu." sī tú hóu bà ràng wèi yú bà, gù liáng lìng yán yáng huǐ zhī yuē:" tài yuán sú dǎng, rú zhòng pō yǒu qí fēng." suì zhǐ. yǐ bìng guī, yǐn jū shǒu zhì, máo wū péng hù, lián zhēng bù zhì, yǐ shòu zhōng.
王霸字儒仲，太原广武人也，少立清节。及王莽篡位，弃冠带，绝交宦。建武中，徵到尚书，拜称名不称臣。有司问其故，霸曰：“天子有所不臣，诸侯有所不友。”司徒侯霸让位於霸，故梁令阎阳毁之曰：“太原俗党，儒仲颇有其风。”遂止。以病归，隐居守志，茅屋蓬户，连徵不至，以寿终。