jì wén zi xiāng xuān chéng, wú yī bó zhī qiè, wú shí sù zhī mǎ. zhòng sūn tā jiàn yuē: zi wèi lǔ shàng qīng, xiāng èr jūn yǐ, qiè bù yī bó, mǎ bù shí sù, rén qí yǐ zi wèi ài, qiě bù huá guó hū! wén zǐ yuē: wú yì yuàn zhī, rán wú guān guó rén, qí fù xiōng zhī shí cū ér yī è zhě yóu duō yǐ, wú shì yǐ bù gǎn. rén zhī fù xiōng shí cū yī è, ér wǒ měi qiè yǔ mǎ, wú nǎi fēi xiāng rén zhě hū! qiě wú wén yǐ dé róng wèi guó huá, bù wén yǐ qiè yǔ mǎ.
季文子相宣、成，無衣帛之妾，無食粟之馬。仲孫它諫曰：「子為魯上卿，相二君矣，妾不衣帛，馬不食粟，人其以子為愛，且不華國乎！」文子曰：「吾亦願之，然吾觀國人，其父兄之食粗而衣惡者猶多矣，吾是以不敢。人之父兄食粗衣惡，而我美妾與馬，無乃非相人者乎！且吾聞以德榮為國華，不聞以妾與馬。」

wén zi yǐ gào mèng xiàn zi, xiàn zi yīn zhī qī rì. zì shì, zi fú zhī qiè bù guò qī shēng zhī bù, mǎ xì bù guò láng yǒu. wén zi wén zhī, yuē: guò ér néng gǎi zhě, mín zhī shàng yě. shǐ wèi shàng dài fū.
文子以告孟獻子，獻子因之七日。自是，子服之妾不過七升之布，馬餼不過稂莠。文子聞之，曰：「過而能改者，民之上也。」使為上大夫。