zhū hóu zhī dài fū méng yú sòng, chǔ lìng yǐn zi mù yù xí jìn jūn, yuē: ruò jǐn jìn shī ér shā zhào wǔ, zé jìn kě ruò yě. wén zi wén zhī, wèi shū xiàng yuē: ruò zhī hé? shū xiàng yuē: zi hé huàn yān. zhōng bù kě bào, xìn bù kě fàn, zhōng zì zhōng, ér xìn zì shēn, qí wèi dé yě shēn yǐ, qí wèi běn yě gù yǐ, gù bù kě yuè yě. jīn wǒ yǐ zhōng móu zhū hóu, ér yǐ xìn fù zhī, jīng zhī nì zhū hóu yě yì yún, shì yǐ zài cǐ. ruò xí wǒ, shì zì bèi qí xìn ér sāi qí zhōng yě. xìn fǎn bì bì, zhōng sāi wú yòng, ān néng hài wǒ? qiě fú hé zhū hóu yǐ wèi bù xìn, zhū hóu hé wàng yān. wèi cǐ xíng yě, jīng bài wǒ, zhū hóu bì pàn zhī, zi hé ài yú sǐ, sǐ ér kě yǐ gù jìn guó zhī méng zhǔ, hé jù yān? shì xíng yě, yǐ fān wèi jūn, pān niǎn jí lì ér shě, hòu zhē gǎn wèi bù xíng, chǔ rén bù gǎn móu, wèi jìn zhī xìn yě. zì shì méi píng gōng wú chǔ huàn.
諸侯之大夫盟於宋，楚令尹子木欲襲晉軍，曰：「若盡晉師而殺趙武，則晉可弱也。」文子聞之，謂叔向曰：「若之何？」叔向曰：「子何患焉。忠不可暴，信不可犯，忠自中，而信自身，其為德也深矣，其為本也固矣，故不可抈也。今我以忠謀諸侯，而以信覆之，荊之逆諸侯也亦云，是以在此。若襲我，是自背其信而塞其忠也。信反必斃，忠塞無用，安能害我？且夫合諸侯以為不信，諸侯何望焉。為此行也，荊敗我，諸侯必叛之，子何愛於死，死而可以固晉國之盟主，何懼焉？」是行也，以藩為軍，攀輦即利而舍，候遮扞衛不行，楚人不敢謀，畏晉之信也。自是沒平公無楚患。