wú wáng fū chāi nǎi gào zhū dài fū yuē: gū jiāng yǒu dà zhì yú qí, wú jiāng xǔ yuè chéng, ér wú fú wú lǜ. ruò yuè jì gǎi, wú yòu hé qiú? ruò qí bù gǎi, fǎn xíng, wú zhèn lǚ yān.
吳王夫差乃告諸大夫曰：「孤將有大志於齊，吾將許越成，而無拂吾慮。若越既改，吾又何求？若其不改，反行，吾振旅焉。」

shēn xū jiàn yuē: bù kě xǔ yě. fū yuè fēi shí zhōng xīn hǎo wú yě, yòu fēi shè wèi wú bīng jiǎ zhī qiáng yě. dài fū zhǒng yǒng ér shàn móu, jiāng hái wán wú guó yú gǔ zhǎng zhī shàng, yǐ dé qí zhì. fū gù zhī jūn wáng zhī gài wēi yǐ hǎo shèng yě, gù wǎn yuē qí cí, yǐ cóng yì wáng zhì, shǐ yín lè yú zhū xià zhī guó, yǐ zì shāng yě. shǐ wú jiǎ bīng dùn bì, mín rén lí luò, ér rì yǐ qiáo cuì, rán hòu ān shòu wú jìn. fū yuè wáng hǎo xìn yǐ ài mín, sì fāng guī zhī, nián gǔ shí shú, rì zhǎng yán yán. jí wú yóu kě yǐ zhàn yě, wèi huī fú cuī, wèi shé jiāng ruò hé?
申胥諫曰：「不可許也。夫越非實忠心好吳也，又非懾畏吾兵甲之強也。大夫種勇而善謀，將還玩吳國於股掌之上，以得其志。夫固知君王之蓋威以好勝也，故婉約其辭，以從逸王志，使淫樂於諸夏之國，以自傷也。使吾甲兵鈍弊，民人離落，而日以憔悴，然後安受吾燼。夫越王好信以愛民，四方歸之，年穀時熟，日長炎炎。及吾猶可以戰也，為虺弗摧，為蛇將若何？」

wú wáng yuē: dài fū xī lóng yú yuè, yuè céng zú yǐ wèi dà yú hū? ruò wú yuè, zé wú hé yǐ chūn qiū yào wú jūn shì? nǎi xǔ zhī chéng.
吳王曰：「大夫奚隆于越，越曾足以為大虞乎？若無越，則吾何以春秋曜吾軍士？」乃許之成。

jiāng méng, yuè wáng yòu shǐ zhū jī yǐng cí yuē: yǐ méng wèi yǒu yì hū? qián méng kǒu xuè wèi gān, zú yǐ jié xìn yǐ. yǐ méng wèi wú yì hū? jūn wáng shè jiǎ bīng zhī wēi yǐ lín shǐ zhī, ér hú zhòng yú guǐ shén ér zì qīng yě? wú wáng nǎi xǔ zhī, huāng chéng bù méng.
將盟，越王又使諸稽郢辭曰：「以盟為有益乎？前盟口血未乾，足以結信矣。以盟為無益乎？君王舍甲兵之威以臨使之，而胡重於鬼神而自輕也？」吳王乃許之，荒成不盟。