zuǒ shǐ yǐ xiāng tíng jiàn shēn gōng zǐ mén, zi mén bù chū, zuǒ shǐ bàng zhī, jǔ bó yǐ gào. zi mén nù ér chū, yuē: nǚ wú yì wèi wǒ lǎo mào ér shě wǒ, ér yòu bàng wǒ!
左史倚相廷見申公子亹，子亹不出，左史謗之，舉伯以告。子亹怒而出，曰：「女無亦謂我老耄而舍我，而又謗我！」

zuǒ shǐ yǐ xiāng yuē: wéi zi lǎo mào, gù yù jiàn yǐ jiāo jǐng zi. ruò zi fāng zhuàng, néng jīng yíng bǎi shì, yǐ xiāng jiāng bēn zǒu chéng xù, yú shì bù gěi, ér hé xiá dé jiàn? xī wèi wǔ gōng nián shù jiǔ shí yǒu wǔ yǐ, yóu zhēn jǐng yú guó, yuē: zì qīng yǐ xià zhì yú shī zhǎng shì, gǒu zài cháo zhě, wú wèi wǒ lǎo mào ér shě wǒ, bì gōng kè yú cháo, zhāo xī yǐ jiāo jiè wǒ wén yī èr zhī yán, bì sòng zhì ér nà zhī, yǐ xùn dǎo wǒ. zài yú yǒu lǚ bì zhī guī, wèi níng yǒu guān shī zhī diǎn, yǐ jǐ yǒu sòng xùn zhī jiàn, jū qǐn yǒu xiè yù zhī zhēn, lín shì yǒu gǔ shǐ zhī dǎo, yàn jū yǒu shī gōng zhī sòng. shǐ bù shī shū, méng bù shī sòng, yǐ xùn yù zhī, yú shì hū zuò yì jiè yǐ zì jǐng yě. jí qí méi yě, wèi zhī ruì shèng wǔ gōng. zi shí bù ruì shèng, yú yǐ xiāng hé hài. zhōu shū yuē: wén wáng zhì yú rì zhōng zè, bù huáng xiá shí. huì yú xiǎo mín, wéi zhèng zhī gōng. wén wáng yóu bù gǎn jiāo. jīn zi lǎo chǔ guó ér yù zì ān yě, yǐ yù shù zhě, wáng jiāng hé wèi? ruò cháng rú cǐ, chǔ qí nán zāi! zi mén jù, yuē: lǎo zhī guò yě. nǎi zhòu jiàn zuǒ shǐ.
左史倚相曰：「唯子老耄，故欲見以交儆子。若子方壯，能經營百事，倚相將奔走承序，於是不給，而何暇得見？昔衛武公年數九十有五矣，猶箴儆於國，曰：『自卿以下至於師長士，苟在朝者，無謂我老耄而舍我，必恭恪於朝，朝夕以交戒我；聞一二之言，必誦志而納之，以訓導我。』在輿有旅賁之規，位寧有官師之典，倚幾有誦訓之諫，居寢有褻御之箴，臨事有瞽史之導，宴居有師工之誦。史不失書，蒙不失誦，以訓御之，於是乎作《懿》戒以自儆也。及其沒也，謂之睿聖武公。子實不睿聖，於倚相何害。《周書》曰：『文王至於日中昃，不皇暇食。惠於小民，唯政之恭。』文王猶不敢驕。今子老楚國而欲自安也，以御數者，王將何為？若常如此，楚其難哉！」子亹懼，曰：「老之過也。」乃驟見左史。