xíng fēi héng zhě, tiān jìn zhī. shuǎng shì, dì jìn zhī. shī lìng zhě, jūn jìn zhī. sān zhě jì xiū, guó jiā jǐ yǐ. dì zhī jìn, bù gāo, bù céng zēng xià, wú fú chuān, wú nì tǔ, wú yōng mín míng. jìn bù shì, lì bù ràng, jìng suì líng jié, shì wèi wèi dà xiōng. rén dào gāng róu, gāng bù zú yǐ, róu bù zú sì shì. gāng qiáng ér hǔ zhì zhě qiū, kāng shěn ér liú miàn miǎn zhě wáng. xiàn gǔ zhāng wù bù shí zhě sǐ, zhuān lì jí xuē yù yǐ dà jū zhě xū. tiān dào shòu shòu, fān bō yú xià tǔ, shī yú jiǔ zhōu. shì gù wáng gōng shèn lìng, mín zhī suǒ yóu. tiān yǒu héng rì, mín zì zé zhī, shuǎng zé sǔn mìng, huán hái zì fú zhī, tiān zhī dào yě.
行非恆者，天禁之。爽事，地禁之。失令者，君禁之。三者既修，國家幾矣。地之禁，不□高，不曾（增）下，毋服川，毋逆土，毋壅民明。進不氏，立不讓，徑遂凌節，是胃（謂）大凶。人道剛柔，剛不足以，柔不足寺（恃）。剛強而虎質者丘，康沈而流面（湎）者亡。憲古章物不實者死，專利及削浴以大居者虛。天道壽壽，番（播）於下土，施於九州。是故王公慎令，民知所由。天有恆日，民自則之，爽則損命，環（還）自服之，天之道也。